"Καθηλωμένη στην Ουκρανία, η Ρωσία έχει αρχίσει να θυσιάζει τη στρατιωτική της παρουσία στη Συρία", είναι ο τίτλος άρθρου τουρκικού MME του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα εξής:
"Σε άρθρο που δημοσιεύεται στην Ισραηλινή ιστοσελίδα «DEBKAfile», η οποία συνδέεται με τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες, γράφεται ότι «η Ρωσία, κολλημένη στην Ουκρανία, πήρε τον κίνδυνο να θυσιάσει τη στρατιωτική της παρουσία στη Συρία. Έχει ήδη αρχίσει να μετακινεί περίπου 6.000 στρατιώτες από τη Συρία στην Ουκρανικό μέτωπο»
Ο ισχυρισμός έγινε αρχικά πριν από τέσσερις ημέρες από την ιστοσελίδα «DEBKAfile» και στη συνέχεια από την εφημερίδα «The Moscow Times» που εκδίδεται στη Ρωσία.
Στο άρθρο επικαλούνται ανώνυμους «στρατιωτικούς κύκλους», ότι «η Ρωσία, κολλημένη στην Ουκρανία, πήρε τον κίνδυνο να θυσιάσει τη στρατιωτική της παρουσία στη Συρία.
Ρώσοι στρατιώτες που συγκεντρώθηκαν στις αεροπορικές βάσεις Hmeymim, Qamishli, Deir ez-Zor και T4 μεταφέρονται στο ουκρανικό μέτωπο αεροπορικώς. Σύμφωνα με στοιχεία του 2021, υπάρχουν περίπου 6.000 Ρώσοι στρατιώτες στη Συρία.
Το Ιράν ισχυρίζεται ότι αναπληρώνει το κενό
Υποστηρίχθηκε ότι η Ρωσία, που είχε αποσύρει στρατιώτες από τη Συρία, συμφώνησε με το Ιράν να μην "μείνει άδεια η πλατεία". Στο σημείο αυτό, τράβηξε την προσοχή η συνάντηση του Σύρου προέδρου Μπασάρ Άσαντ με τον θρησκευτικό ηγέτη Αλί Χαμενεΐ και τον Πρόεδρο Ιμπραχίμ Ρεϊσί, που μετέβη την προηγούμενη μέρα στο Ιράν.
Παρών στη συνάντηση ήταν και ο Ισμαήλ Κάανι, Διοικητής των Ιρανικών Φρουρών της Επανάστασης Quds. Αυτή είναι η δεύτερη επίσκεψη του Άσαντ στο Ιράν από τον Φεβρουάριο του 2019. Υποστηρίχθηκε ότι η Ρωσία μετέφερε σταδιακά όλες τις βάσεις της στη Συρία, εκτός από το Χμεϊμίμ, στην ιρανική Χεζμπολάχ και τους Φρουρούς της Επανάστασης.
Υποστηρίζεται ότι η Ρωσία, που δεν μπόρεσε να κάνει την πρόοδο που ήλπιζε στην εισβολή στην Ουκρανία, ετοιμάζεται να αποσύρει 6000 στρατιώτες από τη Συρία. Λέγεται ότι με αυτό το σχέδιο σχετίζεται και η επίσκεψη του Σύρου προέδρου Άσαντ στο Ιράν την Κυριακή.
Ο Aleksey Arerestovich, ένας από τους συμβούλους του Ουκρανού προέδρου Volodymyr Zelensky, είπε: «Φαίνεται ότι η Ρωσία έπρεπε να εγκαταλείψει την περιοχή της Μέσης Ανατολής. Μετά από επτά χρόνια που παίζουν το πολεμικό παιχνίδι στη Συρία, αποσύρονται ανεπιστρεπτί. Μετά την αποχώρηση της Ρωσίας θα υπάρξουν σοβαρές εξελίξεις που σχετίζονται με το Ιράν στην περιοχή.
Αναφέρεται ότι με την αποχώρηση της Ρωσίας, το Ισραήλ και το Ιράν ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωποι με άμεση αντιπαράθεση στα νότια της Συρίας.
Λέγεται ότι η Ρωσία έχει επίσης αποσύρει στρατεύματα από την Αρμενία, το Τατζικιστάν και τη Νότια Οσετία.
Σύμφωνα με το Τμήμα Στρατιωτικών Πληροφοριών του Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας, η Ρωσία ανέκτησε τους πυραύλους «Alexander» που έφερε στην αρμενική πόλη Gyumri κατά τη διάρκεια του τελευταίου πολέμου Αζερμπαϊτζάν-Αρμενίας.
Μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν, η Μόσχα, η οποία συγκέντρωσε στρατεύματα στο Τατζικιστάν με το σκεπτικό της προστασίας των συνόρων, απέσυρε τους περισσότερους στρατιώτες της στη Ρωσία.
Μετά τον πενθήμερο πόλεμο Ρωσίας-Γεωργίας το 2008, τα ρωσικά στρατεύματα που αναπτύχθηκαν στη Νότια Οσετία μεταφέρθηκαν επίσης στο ουκρανικό μέτωπο."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Τα παραπάνω εάν και εφόσον αληθεύουν, κάτι το οποίο θα φανεί τις επόμενες ημέρες, δείχνουν τη δεινή θέση που έχει περιέλθει ο Πούτιν στην Ουκρανία, ενώ παράλληλα αλλάζουν τελείως το περιβάλλον ασφαλείας στη Συρία , αλλά και σε άλλες χώρες από τις οποίες γίνεται λόγος για απόσυρση των Ρωσικών στρατιωτικών δυνάμεων
Ειδικότερα για την περίπτωση της Συρίας, η πρώτη χώρα που θα έρθει σε αντιπαράθεση με το Ιράν θα είναι η Τουρκία και στη συνέχεια το Ισραήλ
Η ύπαρξη κοινού εχθρού στη Συρία για Τούρκους και Ισραηλινούς, προμηνύει σύγκλιση των δύο χωρών και μάλιστα με τις ευλογίες των ΗΠΑ
Αυτό αναμένεται να έχει περαιτέρω αρνητικό αντίκτυπο για Ελλάδα και Κύπρο, αφού η απειλή της φίλης και συμμάχου χώρας του Ισραήλ από το Ιράν και η αντιμετώπισή της ,είναι μακράν πρώτης προτεραιότητας σε σχέση με τις ελληνοτουρκικές διαφωνίες στη ΝΑ Μεσόγειο
Ομοίως η Ρωσική παρουσία θα φθίνει και στη Λιβύη, πράγμα που σημαίνει ότι η Τουρκία παίζοντας το χαρτί της Δύσης θα βρεί πρόσφορο έδαφος για την υλοποίηση των σχεδίων της βασιζόμενη στο παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο και την εξυπηρέτηση της "Γαλάζιας Πατρίδας"
