Η Τουρκία συνήθιζε να προβάλλει μια αφήγηση που προέβλεπε συμφιλίωση με το Ισραήλ εάν αντικατασταθεί ο Πρωθυπουργός Μ. Νετανιάχου. Η Άγκυρα είχε μεγάλες ελπίδες για αυτό το 2019 και το 2020 όταν εμφανίστηκε το Μπλε και Λευκό Κόμμα του Μπένι Γκάντς. Τα μηνύματα της Τουρκίας σχετικά με τη «συμφιλίωση» ήταν πάντα μονόπλευρα. Ήθελε να δελεάσει το Ισραήλ και να το απομακρύνει από τους στενούς εταίρους της Ιερουσαλήμ, την Αθήνα και τη Λευκωσία.
Πέρυσι, όταν το Ισραήλ προχώρησε σε συμφωνία αγωγών με την Ελλάδα και την Κύπρο και επιδιώκοντας να συμμετάσχει στο νέο Φόρουμ για το φυσικό αέριο της Ανατολικής Μεσογείου, η Τουρκία ενεργοποιήθηκε. Αν μπορούσε να επηρεάσει μερικές φωνές στο Ισραήλ, θα μπορούσε να επιβραδύνει τους αναδυόμενους δεσμούς που έκανε το εβραϊκό κράτος με την Ελλάδα.
Το κυβερνών κόμμα AK της Τουρκίας του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υπήρξε ένα από τα πιο εχθρικά προς το Ισραήλ στον κόσμο. Φιλοξενώντας τρομοκράτες της Χαμάς και απειλώντας να σπάσει τις σχέσεις με τα ΗΑΕ λόγω των νέων Συμφωνιών Αβραάμ, προσπάθησε να απομονώσει το Ισραήλ. Ο Νετανιάχου το γνωρίζει καλά και έχει πολλές φορές αντιμετωπίσει τον Ερντογάν.
Η Τουρκία εξακολουθεί να έχει φαντασιώσεις να διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στις παλαιστινιακές υποθέσεις. Θέλει να προωθήσει τη Χαμάς στη Δυτική Όχθη και να διαδραματίσει ρόλο στην Ιερουσαλήμ. Ήθελε επίσης στο παρελθόν να μεσολαβήσει ακόμη και για επίτευξη συμφωνίας μεταξύ Ισραήλ και Συρίας.
Αλλά πολλά άλλαξαν. Οι καλές σχέσεις Ισραήλ -Τουρκίας διαλύθηκαν γρήγορα από τον Ερντογάν, ειδικά μετά τον πόλεμο του 2009 και την υπόθεση Mavi Marmara.
Οι εκλογές σήμερα δεν υπόσχονται πολλά στην Άγκυρα. Η Τουρκία τραγουδά ξανά το τραγούδι της συμφιλίωσης, με την Αίγυπτο και τη Σαουδική Αραβία.
Τον Δεκέμβριο του 2020, προσπάθησε να επηρεάσει το Ισραήλ, ωστόσο βλέποντας τον στενό σύμμαχο της Τραμπ να αποχωρεί, ήξερε ότι θα ήταν απομονωμένη.
Όμως η επιλογή της Άγκυρας για έναν νέο Πρέσβη στην Ιερουσαλήμ απορρίφθηκε και οι πράξεις της μετατράπηκαν από ζάχαρη σε αλάτι καθώς προσπάθησε να δελεάσει την Αίγυπτο και άλλους. Παρ 'όλα αυτά, η Άγκυρα έχει μειώσει τη ρητορική της και οι ηγέτες της Χαμάς δεν φιλοξενούνται από το περασμένο καλοκαίρι.
Η έλλειψη ενδιαφέροντος της Τουρκίας για τις εκλογές του Ισραήλ αυτή τη φορά μπορεί να κριθεί από την έλλειψη αναφοράς των κρατικών μέσων ενημέρωσης. Δεν υπάρχουν κομμάτια ανάλυσης, κανένα κομμάτι γνώμης και αναλυτικές αναφορές.
Φαίνεται να υπάρχει έλλειψη ενδιαφέροντος επειδή μπορεί να διαβάσει τον εκλογικό χάρτη και αναμένει περισσότερα από το ίδιο το Ισραήλ.
Τα όνειρα της Άγκυρας για εύρεση νέου πρωθυπουργού στο Ισραήλ με τον οποίο θα μπορούσε να δοκιμάσει κάποιο είδος «επαναφοράς» θα διαλυθούν εάν ο Νετανιάχου παραμείνει στο αξίωμα.
Αυτό απέχει πολύ από τις μέρες που η Άγκυρα θα συναντιόταν με το συριακό καθεστώς και στη συνέχεια θα μιλούσε στο Ισραήλ. Το 2004 όταν ο Πρόεδρος της Συρίας Μπασάρ Άσαντ επισκέφθηκε την Τουρκία, στη συνέχεια προέτρεψε τη Συρία να σταματήσει να υποστηρίζει τρομοκρατικές ομάδες κατά του Ισραήλ και, σύμφωνα με ξένες διπλωματικές πληροφορίες έθεσε ακόμη και το «θέμα για τους αγνοούμενους και νεκρούς Ισραηλινούς πολίτες στη Συρία και τον Λίβανο».
Τέτοιες συζητήσεις δείχνουν ότι υπήρχε μια εποχή που το καθεστώς της Άγκυρας ήταν λιγότερο ενάντια στο Ισραήλ και έπαιξε εποικοδομητικό ρόλο στην ειρήνη, αντί να επιδιώκει να σαμποτάρει τις σχέσεις του Ισραήλ με την Ελλάδα και τις χώρες του Κόλπου.
