Σε μια μακροσκελή ανάρτηση υπό τον τίτλο, “Η Ανατολική Μεσόγειος δεν είναι τουρκική λίμνη, αλλά λίκνο του παγκόσμιου πολιτισμού”, ο πρώην Υπουργός Άμυνας του Λιβάνου, Γιακούμπ Σαράφ, “κατακεραυνώνει” τα επεκτατικά σχέδια του Τούρκου Προέδρου, Ταγίπ Ερντογάν.
Η ανάρτηση στο λογαριασμό του στο Facebook, είναι γραμμένη σε έντονη επικριτική γλώσσα για τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο και το… όραμα “Γαλάζια Πατρίδα”.
Υπενθυμίζεται ότι ο τέως Υπουργός Άμυνας του Λιβάνου Yacoub Riad Sarraf είναι χριστιανός ορθόδοξος στο θρήσκευμα, και διετέλεσε Υπουργός Άμυνας του Λιβάνου μεταξύ 2005-2008 και μεταξύ 2016-2019.
Διαβάστε μεταφρασμένη την ανάρτηση:
“Η Ανατολική Μεσόγειος δεν είναι τουρκική λίμνη, αλλά λίκνο του παγκόσμιου πολιτισμού
Από Yacoub Riad Sarraf – MOD
Τις τελευταίες ημέρες, η Τουρκία επανήλθε στις προκλήσεις και την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων τριών γειτονικών κρατών, Ελλάδας, Συρίας και Κυπριακής Δημοκρατίας. Με καταχρηστικό τρόπο, που προδίδει τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησής της να δημιουργήσει εστίες έντασης σε όλη την περιοχή, η Τουρκία ανακοίνωσε σχέδια για έρευνα γεωτρήσεων σε περιοχή που δεν ανήκει στην Διεθνή Αναγνωρισμένη ΑΟΖ.
Η ανακοίνωση των ερευνών για τον βυθό της Ανατολικής Μεσογείου δεν αποτελεί απομονωμένη τουρκική πρωτοβουλία. Αυτό είναι το τελευταίο επεισόδιο μιας τακτικής επαναλαμβανόμενης επιθετικότητας που κάθε φορά γίνεται λίγο πιο εμπόλεμη. Η ανακοίνωση της NAVTEX και κυρίως η έξοδος του τουρκικού μη στρατιωτικού στόλου με σκοπό την περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της κρίσης με την Ελλάδα είναι μια συνειδητή κίνηση για να σκοτεινιάζει περισσότερο την ατμόσφαιρα, ειδικά σε μια περίοδο που τα συναισθήματα ήδη λειτουργούν υψηλά λόγω της μετατροπής της Αγίας Σοφίαw σε ένα τζαμί.
Η επιθετικότητα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο δεν είναι ένα νέο φαινόμενο, γίνεται όλο και πιο δύσκολο να περιορίζεται. Ο διεθνής συνδυασμός, μια εντελώς διαστρεβλωμένη αντίληψη των σχέσεων ισχύος στην περιοχή, οδηγεί την Τουρκία στην καταπάτηση ενός συνόλου μετά το άλλο. Από τη Λιβύη στη Συρία, η Τουρκία είναι μια σταθερή πηγή αστάθειας.
Ο υποτιθέμενος σταθεροποιητικός ρόλος της είναι μια κάλυψη, η οποία κρύβει τους πραγματικούς στόχους της Τουρκίας, την προβολή, δηλαδή αυτού του ιδιότυπου νεο-ομολογητικού οθωμανισμού, που δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια εθνικιστική παραζάλη που δεν σχετίζεται με την πραγματικότητα με ενδεχόμενες κατακλυσμικές συνέπειες. Αυτός ο επεκτατισμός συνιστά παραβίαση του διεθνούς δικαίου και παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων των υπόλοιπων χωρών της περιοχής.
Η Τουρκία παραβιάζει τα δικαιώματα της Κυπριακής Δημοκρατίας, απειλεί την Ελλάδα, αποσταθεροποιεί τη Λιβύη, αλλά και τη Συρία, ενώ το τελευταίο διάστημα θέλει να παίξει ρόλο στον Καύκασο. Η Τουρκία εμφανίστηκε απρόσκλητη σε όλους αυτούς τους τομείς. Κανείς δεν ζήτησε την επέμβασή της στη Συρία ή τη Λιβύη, και σίγουρα, κανείς δεν αισθάνεται ασφαλής όταν ο τουρκικός στόλος θέλει να ελέγξει την Ανατολική Μεσόγειο σαν να είναι τουρκική λίμνη.
Η Ανατολική Μεσόγειος δεν είναι και δεν θα είναι ποτέ τουρκική λίμνη, απλά επειδή πολλές χώρες έχουν ίσα δικαιώματα πάνω της και είναι μητέρα του πολιτισμού, του πολιτισμού και της φιλίας. Υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να μοιραστούμε στην Ανατολική Μεσόγειο, αυτόν της συνεργασίας, του διαλόγου και των διεθνών αναγνωρισμένων αρχών.
Επιπλέον, δεν υπάρχει ούτε ένας πολυμερής σύνδεσμος ή οργάνωση που να χαιρετίζει τις αναταραχές που δημιούργησε τα τελευταία χρόνια η τουρκική στάση στην Ανατολική Μεσόγειο. Δυστυχώς, η ρητορική καταδίκη των τουρκικών προβοκάτσιων από την ΕΕ, ή χώρες όπως η Αίγυπτος, η Γαλλία, η Γερμανία ή οι ΗΠΑ, δεν γίνεται αντιληπτή από την Τουρκία, όπως θα έπρεπε, αλλά ως ένδειξη ανοχής, ενθάρρυνσης ή ακόμη χειρότερα αδυναμίας.
Η αγάπη μου είναι η αγάπη μου. Η Ελλάδα ως μέλος της ΕΕ είναι κρίσιμος παράγοντας σταθερότητας στην περιοχή, γέφυρα μεταξύ Μέσης Ανατολής, Βόρειας Αφρικής, Βαλκανίων και Ευρώπης και δεν έχει τίποτα να φοβηθεί από διαδηλώσεις εξουσίας και εκφοβισμού που ούτε συνάδουν με το πνεύμα των καιρών ούτε με τις πραγματικές ισορροπίες.
Όποιος προσπαθεί να μετατρέψει την περιοχή σε πεδίο πολεμικών ανταγωνισμών και ανισορροπιών είναι καταδικασμένος να αποτύχει παταγωδώς. Ελλάδα, Λίβανος και Κύπρος, σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, έχουν την αλληλεγγύη κάθε ειρηνικού έθνους στην Ανατολική Μεσόγειο και πέρα, γιατί έχει μαζί της την αδιαμφισβήτητη δύναμη του διεθνούς δικαίου, αλλά και την αποδεδειγμένα θετική συμβολή στη σταθερότητα σε όλα τα δύσκολα μέτωπα η περιοχή. Και αυτό είναι κάτι που κανείς δεν πρέπει να ξεχάσει“.
