Οι τοπικές αρχές της περιοχής Σουλεϊμανίγια θυμήθηκαν ξαφνικά ότι τα κύρια πεδία πετρελαίου και φυσικού αερίου στο Ιρακινό Κουρδιστάν αποδείχτηκαν ακριβώς εκεί όπου η Gazpromneft υλοποιεί εργασίες με επιτυχία, δήλωσε ο Ρώσος σύμβουλος και ειδικός Στανίσλαβ Ιβάνοφ.
Στις 30 Απριλίου 2020, το επαρχιακό συμβούλιο της Sulaymaniyah δημιούργησε μια επιτροπή η οποία θα επεξεργαστεί προτάσεις για την αποκέντρωση και αυτονόμηση της περιοχής από το ιρακινό Κουρδιστάν με σκοπό την μεγαλύτερη οικονομική ανεξαρτησία των επαρχιών και πόλεων της περιοχής, αναφέρουν ρωσικά ΜΜΕ.
Υπενθυμίζουμε ότι η κυβέρνηση του Ιρακινού Κουρδιστάν έχει πολύ καλές σχέσεις με το καθεστώς Ερντογάν και η κίνηση αποκέντρωσης/αυτονομίας της Σουλεϊμανίγια, σημαίνει αυτόματα και τον έλεγχο της από τη Μόσχα. Σε κοντινή περιοχή υπάρχει και τουρκική βάση η οποία υποτίθεται ότι διατηρεί το κουρδικό έδαφος ‘καθαρό‘ από τους αντάρτες του ΡΚΚ.
Όπως είναι γνωστό, το Ιρακινό Κουρδιστάν (πρώην Κουρδική Αυτόνομη Περιοχή του Ιράκ) έχει το καθεστώς υποκειμένου ομοσπονδίας και αποτελείται διοικητικά από τέσσερις επαρχίες της χώρας (Erbil, Dahuk, Suleimaniya, Halabja). Στις δύο επαρχίες, η πολιτική δύναμη είναι το Δημοκρατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (KDP) και στη δεύτερη, η Πατριωτική Ένωση του Κουρδιστάν (CPK), ενώ στις υπόλοιπες κυριαρχεί ο Μπαρζανί, φίλος του Ερντογάν.
Ο ανταγωνισμός και ο πολιτικός αγώνας μεταξύ των κύριων κουρδικών κομμάτων στην περιοχή για εκπροσώπηση στα ομοσπονδιακά και περιφερειακά κοινοβούλια, για υπουργικές και άλλες θέσεις σε όλα τα επίπεδα είναι κατανοητός και φυσικός. Η πλειονότητα των στελεχών και, κατά συνέπεια, οι υπουργικές θέσεις στα ομοσπονδιακά και περιφερειακά κοινοβούλια και κυβερνήσεις κατέχονται από εκπροσώπους του KDP.
Πρόεδρος της κουρδικής περιοχής για μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν ο διάσημος ηγέτης του κουρδικού εθνικού κινήματος και του KDP Masud Barzani, ενώ τώρα αυτή η θέση κατέχει ο ανιψιός του, Nechirvan Barzani.
Κάποτε, οι ηγέτες των κομμάτων PUK και Gorran σαμποτάριζαν με κάθε τρόπο τις προετοιμασίες για το δημοψήφισμα που ξεκίνησε ο Masoud Barzani για την ανεξαρτησία του Ιρακινού Κουρδιστάν. Ωστόσο, τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος του Σεπτεμβρίου 2017 έδειξαν σαφώς ότι η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού της κουρδικής περιοχής, συμπεριλαμβανομένων των κατοίκων των επαρχιών Suleimaniyah και Halabji, υποστήριξε σθεναρά την πλήρη ανεξαρτησία της περιοχής.
Για μεγάλο χρονικό διάστημα, ένα από τα δύσκολα ζητήματα μεταξύ του KDP και του PUK ήταν το πρόβλημα της ενοποίησης των ταξιαρχιών του Πασμεργκά, οι οποίες υποτάχθηκαν στους ηγέτες του κόμματος και των φυλών τους, υπό την ίδια διοίκηση.
Παραμένουν όμως οι διαφορές στις προσεγγίσεις σε σχέση με το ΡΚΚ στην επικράτεια του ιρακινού κουρδιστάν. Οι ηγέτες του KDP και η περιφερειακή κυβέρνηση δεν αντιτίθενται στους άοπλους Τούρκους Κούρδους που ζουν σε στρατόπεδα προσφύγων, αλλά αναγκάζονται να λάβουν μέτρα για την αποκατάσταση της τάξης σε παραμεθόριες περιοχές δίπλα στην Τουρκία και το Ιράν.
Το γεγονός είναι ότι οι μαχητές του ΡΚΚ διασχίζουν παράνομα τα σύνορα και συχνά ενεργούν ως λαθρέμποροι. Πραγματοποιούν επιθέσεις στο τουρκικό έδαφος και στην συνέχεια καταφεύγουν στις παραμεθόριες πόλεις του Ιράκ ή στα απρόσιτα βουνά του Kandil, προκαλώντας βομβαρδισμούς και αντίποινα της Τουρκίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Επίλεκτοι κομάντος του LNA στην Τρίπολη - Εσπευσμένα 500 Σύριοι μισθοφόροι από Τουρκία
Οι προτάσεις για την αποκέντρωση της εξουσίας στο Ιρακινό Κουρδιστάν και οι προσπάθειες να αποτραπεί το KDP και η περιφερειακή κυβέρνηση από την απομάκρυνση της περιοχής από το PKK αποκρύβουν πολλά περισσότερα σχέδια των ηγετών των κομμάτων PUK και Gorran.
Ενόψει της αυξανόμενης κρίσης λόγω της πανδημίας του κορονοϊού και της κατάρρευσης των τιμών του πετρελαίου και του φυσικού αερίου, οι ήδη υπάρχουσες αντιφάσεις μεταξύ Erbil και Suleimaniya κλιμακώθηκαν απότομα.
Σύμφωνα με ισχυρισμούς, η αρχή της αποκέντρωσης της περιοχής και η μεταφορά εξουσίας σε επαρχίες και δήμους μπορεί να συμβάλει μόνο στη διατήρηση και την ανάπτυξή τους σε συνθήκες κρίσης.
Εάν υλοποιηθούν τέτοια σχέδια, η κουρδική περιοχή του Ιράκ μπορεί να χωριστεί σε δύο μέρη: στις επαρχίες Erbil και Dahuk υπό την ηγεσία του KDP και στις επαρχίες Suleimaniya και Halabja υπό την ηγεσία του PUK και του Gorran.
Το ζήτημα της ανεξαρτησίας του Ιρακινού Κουρδιστάν σε αυτήν την περίπτωση θα διαγραφεί από την ημερήσια διάταξη για τις επόμενες δεκαετίες.
Έτσι, Λιβύη, Συρία και συντόμως και το Ιρακινό Κουρδιστάν θα χωριστούν στη μέση ως περιοχές που διαθέτουν πολλά κοιτάσματα υδρογοναθράκων για να ικανοποιηθούν τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων για μια ακόμη φορά.
