Η Κίνα διερευνά το ενδεχόμενο να δημιοργήσει την πρώτη της στρατιωτική βάση στον Ατλαντικό ωκεανό, σύμφωνα με απόρρητες αναφορές πληροφοριών που προβλήθηκαν από την Wall Street Journal.
Νέα Κινεζική στρατιωτική βάση στην Ισημερινή Γουινέα
Ο προτεινόμενος οικοδεσπότης για τη στρατιωτική βάση είναι η Ισημερινή Γουινέα, μια μικρή χώρα της Κεντρικής Αφρικής με περίπου 1,4 εκατομμύρια κατοίκους.
Πολιτικά, η Ισημερινή Γουινέα είναι ένα μονοκομματικό κράτος που κυβερνάται από τον Πρόεδρο Teodoro Obiang Nguema Mbasongo τα τελευταία 42 χρόνια.
Η χώρα κατατάσσεται σταθερά μεταξύ των χειρότερων στον κόσμο όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, με το Freedom House να δίνει μηδενική βαθμολογία στα πολιτικά δικαιώματα, χαμηλότερη από την Ερυθραία, το Ιράν ή το Τσαντ.
Η οικονομία της κυριαρχείται από την εξόρυξη πόρων, με τις εξαγωγές αργού πετρελαίου να αντιπροσωπεύουν το 90% των κρατικών εσόδων. Η Κίνα είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της Ισημερινής Γουινέας.
Η ακριβής τοποθεσία εικάζεται ότι είναι το μικρό λιμάνι βαθέων υδάτων στη Μπάτα, τη μεγαλύτερη πόλη της χώρας. Το εμπορικό λιμάνι ανακαινίστηκε και επεκτάθηκε από το 2008-2014 με κινεζική χρηματοδότηση. Ένα άλλο έργο υποδομής επέκτεινε το δίκτυο αυτοκινητοδρόμων από τη Μπάτα έως το Νίεφανγκ στα ανατολικά της χώρας.
Συνολικά, τα έργα βοήθησαν να τεθούν οι βάσεις για μεγαλύτερη εμπορική διείσδυση στην κεντρική Αφρική, ιδίως στη Γκαμπόν και τη Δημοκρατία του Κονγκό.
Μια στρατιωτική βάση στην Ισημερινή Γουινέα θα αντιπροσώπευε μια σαφή γεωπολιτική νίκη για το Πεκίνο, επεκτείνοντας το παγκόσμιο δίκτυο τοποθεσιών για ανεφοδιασμό και επισκευή , αυξάνοντας έτσι τις δυνατότητες του PLA Navy (PLAN).
Οι Κινεζικές βάσεις σε Τζιμπουτί και Πακιστάν
Επί του παρόντος, υπάρχει μόνο μία τέτοια εγκατάσταση, που βρίσκεται στο Τζιμπουτί, μια χώρα που φιλοξενεί μια σειρά από άλλους ξένους στρατούς, συμπεριλαμβανομένων εκείνων της Ιαπωνίας, της Γαλλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών.
Μια δεύτερη εγκατάσταση φημολογείται εδώ και καιρό για το λιμάνι στο Γκουαντάρ του Πακιστάν, το οποίο χρησιμεύει ως η βάση του Οικονομικού Διαδρόμου Κίνας-Πακιστάν. Σε αυτό το σημείο η βασική υποδομή έχει ήδη δημιουργηθεί στο Gwadar και το μόνο που απομένει είναι τα πλοία PLAN να αρχίσουν να πραγματοποιούν τακτικούς ελλιμενισμούς
Άλλες προσπάθειες μετατροπής μη στρατιωτικών εγκαταστάσεω,σχεδόν πάντα κατασκευασμένες από κινεζικές κρατικές εταιρείες τις τελευταίες δύο δεκαετίες, σε στρατιωτικές εγκαταστάσεις, έχουν αναφερθεί βάσει φημών, στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Κένυα, τις Σεϋχέλλες, την Τανζανία και την Αγκόλα.
Η στάση των ΗΠΑ και της Κίνας
Δεν αποτελεί έκπληξη, η πιθανότητα οποιουδήποτε νέου σχεδιασμού δημιουργίας κινεζικής βάσης στην περίπτωση Ισημερινή Γουινέα λόγω της σχετικής εγγύτητάς της με την Ουάσιγκτον.
Ωστόσο, η απάντηση των ΗΠΑ σε αυτή την περίπτωση σκιαγραφεί πώς η αναδυόμενη δυναμική του «ψυχρού πολέμου» μεταξύ Κίνας και Ηνωμένων Πολιτειών μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα για άλλους στόχους εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, ιδίως την προώθηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων
Οι σχέσεις ΗΠΑ-Ισημερινής Γουινέας ήταν μια οδυνηρή υπόθεση για το δεύτερο μισό της βασιλείας του Προέδρου Mbasongo. Παρά τη συνεχιζόμενη παρουσία των αμερικανικών μεγάλων πετρελαϊκών εταιρειών, η χώρα έχει συχνά αναφερθεί για σορεία παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως για παράδειγμα, βασανιστήρια, αυθαίρετη κράτηση και αυστηροί περιορισμοί στα μέσα ενημέρωσης και στις ειρηνικές συγκεντρώσεις.
Οι διμερείς σχέσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες έρχονται σε πλήρη αντίθεση με αυτές της Κίνας, η οποία, όπως και αλλού, δεν είναι δεσμευμένη σε θέματα χρηστής διακυβέρνησης.
Η Κίνα παρείχε πολύτιμη χρηματοδότηση για την κάλυψη των αναγκών υποδομής της Ισημερινής Γουινέας και παρείχε εξοπλισμό και εκπαίδευση στις συχνά βάναυσες δυνάμεις ασφαλείας της χώρας, οι οποίες τυγχάνει να διευθύνονται από τον ίδιο Αντιπρόεδρο Mangue που είναι συχνός στόχος των δυτικών κυρώσεων
Αυτές οι αποκλίνουσες διπλωματικές προτεραιότητες περιπλέκουν τις προσπάθειες των ΗΠΑ να πείσουν την κυβέρνηση της Ισημερινής Γουινέας να αποκρούσει τις προσπάθειες του Πεκίνου να δημιουργήσει μια στρατιωτική βάση.
Οι ΗΠΑ αλλάζουν στάση
Σε μια εξέλιξη που θυμίζει πολύ τον Ψυχρό Πόλεμο, η Ουάσιγκτον άλλαξε στάση πρόσφατα, υιοθετώντας έναν συμβιβαστικό και όχι επιβλητικό τόνο, πιθανότατα λόγω των αυξανόμενων γεωπολιτικών ανησυχιών. Τα περιουσιακά στοιχεία που κατασχέθηκαν στην προηγούμενη έρευνα του Αντιπροέδρου Mangue έχουν αναδιανεμηθεί στη χώρα με τη μορφή βοήθειας εμβολίου COVID-19 και μια πρόσφατη βελτίωση στις αξιολογήσεις του State Department για την εμπορία ανθρώπων μπορεί να ανοίξει το δρόμο για μεγαλύτερη επίσημη βοήθεια από την Ουάσιγκτον.
Υπάρχει ένας άλλος τύπος μόχλευσης που εφαρμόζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και άλλες δυτικές χώρες, όπως η ικανότητα να καταπολεμήσουν τον παράνομου πλουτισμό που κατέχουν ο πρόεδρος, η οικογένειά του και οι στενοί του συνεργάτες.
Αυτός ο πλούτος έχει ήδη δημιουργήσει "δικαστικές υποθέσεις" στις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Αυτό είναι το σημείου όπου η Ουάσιγκτον θα μπορούσε πραγματικά ασκήσει μεγάλη πίεση στο καθεστώς, αν το ήθελε. Ωστόσο, κάτι τέτοιο θα διασφαλίσει ότι η Ισημερινή Γουινέα θα παραμείνει σταθερά στην τροχιά της Κίνας για το άμεσο μέλλον.
Εδώ βρίσκεται η απειλή αυτής της νέας δυναμικής του Ψυχρού Πολέμου για τους προοδευτικούς στόχους εξωτερικής πολιτικής της Ουάσιγκτον, αφού τα καλύτερα πρότυπα διακυβέρνησης που οραματίζονται πρωτοβουλίες όπως το Build Better World ,μπορεί να δημιουργήσουν γεωπολιτικούς πονοκεφάλους στο Πεντάγωνο αποξενώνοντας στρατηγικά πολύτιμα αυταρχικά καθεστώτα.
Αυτή είναι μια δυναμική που υπάρχει , αφού ακόμη κι αν η Ουάσιγκτον καταφέρει να νικήσει αυτή τη φορά τη γοητεία του Πεκίνου, δεν λείπουν στρατιωτικά βιώσιμα εμπορικά λιμάνια στον κόσμο κρατών, που θα επιδιώξουν να κερδίσουν παίζοντας τη μια υπερδύναμη ενάντια στην άλλη.
Συμπεράσματα-Διαπιστώσεις
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι η Κίνα "απλώνεται" Παγκοσμίως, δημιουργώντας στρατιωτικές βάσεις της σε χώρες , χωρίς να ενδιαφέρεται για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωματων ή όχι σε αυτές
Με τον τρόπο αυτό το Πεκίνο κάνει συμμάχους του ανά την υφήλιο χώρες του "τρίτου κόσμου" όπου διοικούνται από αυταρχικά καθεστώτα, κάτι το οποίο δεν ισχύει από τις ΗΠΑ και τις Δυτικές χώρες.
Ως όπλο της η Κίνα χρησιμοποιεί την δημουργία κοινωφελών έργων, την αύξηση του εμπορίου, την άνοδο της οικονομίας μέσω επενδύσεών της και τέλος τον εναγγαλισμό των ηγετών των χωρών αυτών
Η νέα αυτή πραγματικότητα , θα οδηγήσει τελικά τις ΗΠΑ και Δύση γενικότερα στο να δούν με ανάλογο προς την Κίνα τρόπο την καταπάτηση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στις χώρες αυτές;
Αυτό είναι ένα σοβαρό ερώτημα
Τέλος στον αμιγώς στρατιωτικό τομέα , διαπιστώνουμε ότι οι κινήσεις της Κίνας στοχεύουν την αμφισβήτηση της Παγκόσμιας στρατιωτικής κυριαρχίας των ΗΠΑ, κάτι όμως που στην πράξη θα είναι σε θέση να συζητηθεί μετά από χρόνια, αφού οι ΗΠΑ διαθέτουν ήδη πάνω από 850 στρατιωτικές βάσεις ανά την υφήλιο
