Για χώρες όπως οι ΗΠΑ, το αεροπλανοφόρο (aircraft carrier) υπήρξε μια μείζων πλατφόρμα προβολής στρατιωτικής ισχύος, από τον Β’ Π.Π. μέχρι και σήμερα. Από τότε που εκτόπισε το θωρηκτό (battleship) ως το πιο σημαντικό πλοίο επιφανείας, κυριάρχησε παγκοσμίως, αποτελώντας την σπονδυλική στήλη του επονομαζόμενου «blue water navy», δηλαδή του στόλου που επιχειρεί στις ανοιχτές θάλασσες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Χωρίς προηγούμενο ο ταμπλάς των Τούρκων για τη συμφωνία ΗΠΑ-Ελλάδας και για την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 νμ
Απέναντι σε αεροπλανοφόρα από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, το Βασιλικό Ναυτικό, το Ναυτικό της Ινδίας και την Ιαπωνία, η Κίνα αναζητά αντίμετρα. Το Κινεζικό Ναυτικό (PLAN), έχει αναπτύξει ένα μοναδικό όπλο «Carrier Killer» για το στρατηγικό βομβαρδιστικό της H-6.
Εδώ και μερικά χρόνια στη διεθνή γεωστρατηγική εξίσωση, έχει εισέλθει μια νέα κατηγορία οπλικών συστημάτων που αναφέρονται ως «μεταπυρηνικά υπερόπλα» (“post – nuclear super weapons”). Τα όπλα αυτά χαρακτηρίζονται έτσι, γιατί είναι σε θέση, να επιτυγχάνουν αποφασιστικά αποτελέσματα σε μια σύγκρουση, αντίστοιχα με αυτά που πυρηνικών όπλων.
Αιχμή του δόρατος αυτής της κατηγορίας οπλικών συστημάτων, ήταν ο περιβόητος κινεζικός βαλλιστικός πύραυλος εναντίον πλοίων (ASBM) Dong Feng 21D (DF – 21D), ενώ μερικά χρόνια αργότερα εμφανίστηκε και ο πολύ μεγαλύτερου βεληνεκούς DF – 26.
Οι πύραυλοι αυτοί είναι σε θέση να ασκήσουν συντριπτικά πλήγματα στα αμερικανικά αεροπλανοφόρα, σε απόσταση χιλιάδων χλμ από τις ακτές και συνακόλουθα, να ρυθμίσουν εν πολλοίς το αποτέλεσμα σε μια σύγκρουση Ηνωμένων Πολιτειών – Κίνας στη Νότιο Σινική Θάλασσα.
Η πρόσφατη δοκιμή της Κίνας ενός υπερηχητικού «Συστήματος Τροχιακού Βομβαρδισμού», χαρακτηρίστηκε ως «στιγμή Σπούτνικ». Ο κόσμος μόλις ξυπνά, με τις κινεζικές εξελίξεις στις στρατηγικές τεχνολογίες όπλων. Μεταξύ μιας σειράς νέων όπλων, που όλο και περισσότερο δεν έχουν άμεσα ισοδύναμα στη Δύση, είναι οι βαλλιστικοί πύραυλοι κατά πλοίων (ASBM). Μία από αυτές, μια έκδοση που εκτοξεύεται από τον αέρα, φαίνεται να περιλαμβάνει έναν υπερηχητικό πύραυλο ελιγμών.
Ο φορέας αυτού του πύραυλου είναι ένα αεροπλάνο, που θα ήταν γνωστό σε όσους παρακολουθούσαν την εκτόξευση του δορυφόρου Sputnik-1 το 1957. Αλλά η επανάληψη ενός ισχυρού βομβαρδιστικού του σύγχρονου κινεζικού ναυτικού (PLAN), γνωστού ως H-6, δεν είναι καθόλου ξεπερασμένη.
Το κινεζικό Xian H-6, είναι μια άμεση εξέλιξη του vintage Tupolev Tu-16 BADGER. Στην αρχική του σοβιετική μορφή, το αεροσκάφος θεωρήθηκε ως ένα μεσαίο βομβαρδιστικό, αλλά με μεγάλη εμβέλεια. Δεν ήταν τόσο μεγάλο όσο τα βομβαρδιστικά Tu-95 BEAR ή M-4 BISON, ούτε τόσο γρήγορα όσο το Tu-22M BACKFIRE. Και στη ρωσική υπηρεσία αποσύρθηκε σχεδόν πριν από 30 χρόνια. Αλλά στην κινεζική του μορφή, έχει μετατραπεί σε ένα ισχυρό βομβαρδιστικό, που είναι ακόμα τρομερό σήμερα. Τα κινέζικα μοντέλα είναι φυσικά πολύ νεότερα, σε μεγάλο βαθμό χρονολογούνται από τα τελευταία 20 χρόνια, και έχουν πολύ καλύτερους κινητήρες.
Η τρέχουσα έκδοση του Κινέζικου Ναυτικού του Tu-16 Badger, έχει μια σειρά βασικών αναβαθμίσεων εκτός από αεροηλεκτρονικά και όπλα. Το πλήρωμα μειώνεται σε τρία, σε μια αναδιαμορφωμένη μπροστινή άτρακτο. Και είναι εφοδιασμένα με καθίσματα εκτόξευσης. Η γυάλινη μύτη αντικαθίσταται από ένα μεγάλο radome και το ακραίο ουράς από μια βοηθητική μονάδα ισχύος.
Πύραυλος Carrier Killer
Η πιο τρομερή ικανότητα που παρατηρείται στο H-6, πιστεύεται ότι είναι ένας βαλλιστικός πύραυλος κατά πλοίου. Αυτό το τεράστιο όπλο είναι ο μεγαλύτερος πύραυλος που εκτοξεύεται από αέρα στον κόσμο . Ένας μόνος πύραυλος μπορεί να «κρεμαστεί» κάτω από την άτρακτο. Και η κύρια λεία του, είναι πιθανό να είναι εχθρικά αεροπλανοφόρα. Για το λόγο αυτό, έχει χαρακτηριστεί ευρέως ως «δολοφόνος φορέας». Όσον αφορά τα στρατηγικά βομβαρδιστικά, αυτή η ικανότητα είναι μοναδική.
Αποτελείται, από έναν μεγάλο ενισχυτή πυραύλων μήκους περίπου 9 μέτρων (33 πόδια). Αυτό συνδυάζεται, με έναν υπερηχητικό πύραυλο που μπορεί να κάνει ελιγμούς για να δυσκολέψει την αντιμετώπιση και την προσαρμογή για τερματική καθοδήγηση. Η ακριβής μορφή της τερματικής φάσης δεν έχει επιβεβαιωθεί. Αλλά η Κίνα έδειξε, ένα υπερηχητικό σώμα ολίσθησης με τον πύραυλο DF-17.
Το υπερτονικό ωφέλιμο φορτίο, είναι πιθανό να περιλαμβάνει ένα όχημα επανεισόδου ελιγμών που του επιτρέπει να χτυπήσει έναν κινούμενο στόχο. Και σημαίνει, ότι είναι πολύ πιο δύσκολο να αντιμετωπιστεί, επειδή η τροχιά πτήσης είναι απρόβλεπτη. Ακόμη και χωρίς εκρηκτική κεφαλή, η κινητική ενέργεια από μόνη της είναι πιθανό να είναι αρκετή για να καταστρέψει ένα πολεμικό πλοίο.
Οι βαλλιστικοί πύραυλοι κατά πλοίων, γίνονται θέμα καθώς περισσότερες χώρες προσπαθούν να αντιμετωπίσουν άμεσα τις ομάδες μάχης μεταφορέων και άλλους μεγάλους και καλά αμυνόμενους μαχητές επιφανείας. Άλλες χώρες μαζί τους, περιλαμβάνουν το Ιράν και τη Ρωσία, και πιθανώς την Ινδία.
Άλλοι πύραυλοι που μεταφέρονται περιλαμβάνουν τον πύραυλο εργασίας KD-63. Αυτός είναι ικανός τόσο για χερσαίες επιθέσεις όσο και για επιθέσεις κατά πλοίων, αλλά είναι ένα παλαιότερο όπλο. Συνήθως μεταφέρεται σε συνδυασμό με νεότερους πυραύλους. Για τον ρόλο της επίθεσης στην ξηρά, αυτοί είναι οι πύραυλοι κρουζ KD-20 που εκτοξεύονται από αέρα. Αυτό είναι σε γενικές γραμμές ισοδύναμο με ένα Tomahawk, που εκτοξεύεται από αέρα. Για τον αντιπλοϊκό ρόλο είναι το YJ-12. Αυτό είναι ένα μεγάλο υπερηχητικό όπλο, που ισοδυναμεί χαλαρά με το διάσημο ρωσικό Moskit (SS-N-22 Sunburn).
Το H-6 είναι μια ευέλικτη πλατφόρμα, και μπορεί επίσης, να εκτελέσει αποστολές αναγνώρισης. Η αιχμή αυτού είναι ως μητρικό πλοίο για το drone WZ-8. Όπως και ο βαλλιστικός πύραυλος, αυτό είναι πιθανό να είναι κρυμμένο κάτω από την κεντρική άτρακτο.
Με τη σειρά προηγμένων πυραύλων του, και ειδικότερα το ASBM, το H-6 δίνει στο κινεζικό ναυτικό εκτεταμένη εμβέλεια. Και όταν συνδυάζεται με τα πιο πρόσφατα πολεμικά πλοία και υποβρύχια, υπογραμμίζει την εστίασή τους στην αντιμετώπιση επιφανειακών πόρων υψηλής αξίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
«Μετωπική» ΗΠΑ–Κίνας: Το Πεκίνο καλεί τον Μπάιντεν να «συνετιστεί» μετά τις δηλώσεις για στρατιωτική υπεράσπιση της Ταϊβάν
Αυτό πρέπει να ληφθεί υπόψη στο πλαίσιο του αμερικανικού ναυτικού, και τώρα βρετανικών ή γαλλικών, ομάδων μάχης μεταφορέων. Το πρόγραμμα ASBM, δείχνει πόσο υψηλά αντιμετωπίζει το κινεζικό ναυτικό την απειλή από τα αεροπλανοφόρα. Ταυτόχρονα, η Κίνα είναι απασχολημένη με τη δημιουργία της δικής της ικανότητας αεροπλανοφόρου.
