Ο LignoSat, ένας δορυφόρος από ξύλο μανόλιας στο μέγεθος κούπα καφέ πρόκειται να εκτοξευτεί σε τροχιά γύρω από τη Γη το καλοκαίρι του 2024, σε μια προσπάθεια να καταστούν οι διαστημικές αποστολές πιο βιώσιμες.
Το ξύλο δεν καίγεται ούτε σαπίζει στο διαστημικό κενό, παρά μετατρέπεται σε λεπτή στάχτη κατά την επανείσοδο στη γήινη ατμόσφαιρα – κάτι που το καθιστά ένα εντυπωσιακά χρήσιμο, λιγότερο επιβαρυντικό, βιοδιασπώμενο υλικό για τους δορυφόρους του μέλλοντος.
Μετά από την επιτυχή δοκιμή ξύλινων δειγμάτων στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ΔΔΣ) φέτος, οι επιστήμονες εκτιμούν πως ο δοκιμαστικός δορυφόρος τους είναι κατάλληλος για εκτόξευση.
«Τρία ξύλινα δείγματα δοκιμάστηκαν και δεν έδειξαν σημάδια παραμόρφωσης μετά την έκθεσή τους στο διάστημα» αναφέρουν οι ερευνητές σε προηγούμενη ανακοίνωσή τους, τον περασμένο Μάιο.
«Παρά το ακραίο περιβάλλον του διαστήματος, που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων σημαντικές μεταβολές θερμοκρασίας και έκθεση σε ισχυρή κοσμική ακτινοβολία και επικίνδυνα ηλιακά σωματίδια για δέκα μήνες, οι δοκιμές δεν επιβεβαίωσαν αποσύνθεση ή παραμορφώσεις, όπως ρωγμές, αλλοιώσεις, ξεφλουδίσματα ή επιφανειακές ζημιές» προσθέτουν στην ανακοίνωση.
Προκειμένου να αποφασίσουν τι είδους ξύλο θα χρησιμοποιούσαν για την κατασκευή του δορυφόρου, οι επιστήμονες έστειλαν στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό τρία δείγματα, μανόλιας, κερασιάς και σημύδας, τα οποία φυλάχθηκαν σε μονάδα εκτεθειμένη στο διάστημα.
Οι επιστήμονες κατέληξαν στο ξύλο μανόλιας καθώς ήταν λιγότερο πιθανό να διασπαστεί ή να σχιστεί κατά τη διάρκεια της κατασκευής του αντικειμένου.
Σημειώνεται πως πάνω από 9.300 τόνοι διαστημικών αντικειμένων – συμπεριλαμβανομένων διαστημικών σκουπιδιών, όπως δορυφόροι σε αχρηστία ή τμήματα χρησιμοποιημένων πυραύλων- βρίσκονται αυτή τη στιγμή σε τροχιά γύρω από τη Γη.
Τα γυαλιστερά μέταλλα από τα οποία είναι κατασκευασμένα τα αντικείμενα αυτά, όπως το τιτάνιο και το αλουμίνιο, αυξάνουν την φωτεινότητα του νυχτερινού ουρανού κατά τουλάχιστον 10% σε πολλά σημεία του πλανήτη, προκαλώντας φωτορύπανση που καθιστά πολύ δυσκολότερη την παρατήρηση αστρονομικών φαινομένων στο σύμπαν,όπως αναφέρεται στο LiveScience.
Πέραν, όμως, της ρύπανσης, τα διαστημικά οχήματα από μέταλλο είναι ακριβότερα, αλλά και πολύ πιο επικίνδυνα στο ενδεχόμενο πρόσκρουσής τους με τον ΔΔΣ, διαστημόπλοια με πλήρωμα, ακόμη και στη Γη – στην περίπτωση που «επιβιώσουν» και δεν αναφλεγούν διαλυόμενα κατά την επανείσοδό τους στην ατμόσφαιρα.
