Το F-105 ήταν ένα αμερικανικό υπερηχητικό μαχητικό-βομβαρδιστικό, ικανό να επιτύχει ταχύτητες έως 2 μαχ. Η αμερικανική ΠΑ επέλεξε ένα πολύ ωραίο όνομα για το αεροσκάφος, το οποίο αποκαλούνταν Thunderchief (ο αρχηγός της αστραπής).
Το αεροσκάφος αποκαλύφθηκε από την εταιρεία Republic το 1955 ως μία αρκετά ευέλικτη εναέρια πλατφόρμα.
Μία Πρώτη Εικόνα του "Αρχηγού της Αστραπής"
Στην αρχή το F-105 δεν ήταν το αγαπημένο αεροσκάφος των Αμερικανών πιλότων, ωστόσο σταδιακά όλο και περισσότεροι ξεκίνησαν να βλέπουν την αξία του. Αυτό συνέβη γιατί έγιναν πολλές σχεδιαστικές τροποποιήσεις σε αυτό, σύμφωνα με την κριτική των πιλότων.
Ως βομβαρδιστικό, το F-105 μπορούσε να μεταφέρει είτε ένα μόνο πυρηνικό όπλο εσωτερικά ή εναλλακτικά μία συμβατική βόμβα (μεγαλύτερη από αυτές του Β' Παγκοσμίου Πολέμου). Ήταν επίσης οπλισμένο με πυραύλους και ένα περιστρεφόμενο πυροβόλο, για αυτό και μπορούσε να λάβει μέρος σε αερομαχίες. Αν και το Thunderchief δεν ήταν ιδιαίτερα ευκίνητο στον αέρα, πιστώθηκε την κατάρριψη 27 σοβιετικών MiG.
Μπορεί να ήταν ευέλικτο στην πράξη, αλλά αρχικά οι Αμερικανοί το σχεδίασαν ως ένα αεροπλάνο ικανό να διατηρεί χαμηλές ταχύτητες σε χαμηλά υψόμετρα. Για αυτό και τα φτερά του τοποθετήθηκαν στο κέντρο της ατράκτου. Η "μύτη" του ήταν εξοπλισμένη με ραντάρ, ενώ υπήρχε μία εσωτερική θέση βομβών 4,5 μέτρων.
Με ύψος 6 μέτρων και μήκος 20 μέτρων, το F-105 ήταν αρκετά μεγάλο για μαχητικό. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χρειάζεται μεγάλη ώθηση για να απογειωθεί (συνήθως δεν άφηνε το έδαφος με ταχύτητα μικρότερη των 370χλμ/ώρα), αλλά παράλληλα έκανε το βομβαρδιστικό ιδιαίτερα σταθερό κατά τις πτήσεις του.
Από Δοκιμές στο Βιετνάμ
Τα F-105 υιοθετήθηκε το 1964 από την αεροβατική ομάδα Thunderbird της αμερικανικής ΠΑ. Ωστόσο οι πιλότοι της ομάδας πίεσαν τόσο πολύ την άτρακτο του αεροσκάφους, που ένα F-105 συνετρίβη στην έκτη μόλις εναέρια επίδειξη. Ο πιλότος του σκοτώθηκε και η ομάδα Thunderbird εγκατέλειψε μια για πάντα το F-105.
Στο πόλεμο του Βιετνάμ το μαχητικό τα πήγε καλύτερα, μιας και χρησιμοποιήθηκε εκτενώς σε συρράξεις. Συνολικά φαίνεται πως σημείωσε πάνω από 20 χιλιάδες εξορμήσεις. Συχνά στον πόλεμο αποκαλούνταν "Άγρια Νυφίτσα", αφού ήταν συνήθειά του να χρησιμοποιείται για να καταστρέφει εχθρικές πυραυλικές συστοιχίες επιφάνειας-αέρος.
Στον πόλεμο χάθηκαν συνολικά 382 Thunderchief, ενώ δύο πιλότοι αυτών των αεροσκαφών έλαβαν το Μετάλλιο της Τιμής.
