Το γεγονός ότι αμερικανικά πυρηνοκίνητα υποβρύχια αναμένεται να συγκρουστούν με diesel-ηλεκτρικά υποβρύχια σε μελλοντικές συρράξεις, κάνει αρκετά ενδιαφέρουσα μία σύγκριση μεταξύ των δυνατοτήτων των δύο σκαφών.
Βέβαια δεν αρκεί να συγκρίνουμε μόνο τις δυνατότητες του εξοπλισμού, αφού παίζει τεράστιο ρόλο και η ικανότητα των εκάστοτε πληρωμάτων.
Η Εκπαίδευση των Αμερικανών "Sumbariners"
Τα πληρώματα των αμερικανικών πυρηνοκίνητων υποβρυχίων έχουν εκπαιδευτεί στην μηχανική πυρηνικών συστημάτων προώθησης. Περνούν από εξάμηνη φοίτηση σε σχολή πυρηνικών συστημάτων προώθησης και έπειτα εξασκούνται άλλους έξι μήνες στην εφαρμογή πυρηνικών πρωτοκόλλων. Το εν λόγω ακαδημαϊκό πρόγραμμα θεωρείται το πιο απαιτητικό σε ολόκληρες τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Αφού ολοκληρώσουν την εκπαίδευσή τους στον πυρηνικό τομέα, οι μελλοντικοί αξιωματικοί περνούν το Βασικό Μάθημα Αξιωματικών Υποβρυχίων διάρκειας μόλις δώδεκα εβδομάδων. Το μάθημα αυτό εστιάζει σε επιχειρήσεις υποβρυχίων, στην πλοήγηση και στον υποβρύχιο πόλεμο.
Για να παραμείνουν στην υποβρύχια δύναμη, πρέπει πρώτα να δείξουν ότι διαθέτουν τα προσόντα ενός επικεφαλή μηχανικού συστημάτων πυρηνικής προώθησης, συνδυάζοντας παράλληλα τις ικανότητές του στον υποβρύχιο πόλεμο.
Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο Αμερικανικός αξιωματικός να περνά το μισό (ή και περισσότερο) του χρόνου του στην εκπαίδευση πάνω σε πυρηνικά συστήματα προώθησης (επιχειρήσεις και ανταπόκριση σε απώλειες) και το άλλο μισό (πιθανότατα περισσότερο) σε ασκήσεις εντός των υποβρυχίων, εξασκώντας τις γνώσεις του πάνω σε πιθανά σενάρια επιπλοκών των πυρηνικών αντιδραστήρων. Όπως όλος ο κόσμος ελπίζει, οι ΗΠΑ λαμβάνουν πολύ σοβαρά την ασφάλεια των πυρηνικών τους συστημάτων.
Το Πρόβλημα των Ικανοτήτων
Αλλά όλη αυτή η εκπαίδευση στην λειτουργία των πυρηνικών συστημάτων και σε πρωτόκολλα ασφαλείας αφήνει πολύ λίγο χρόνο στα αμερικανικά πληρώματα να εξασκήσουν τις ικανότητές τους στην πλοήγηση και στον υποβρύχιο πόλεμο. Η επιχείρηση κάτω από την επιφάνεια του νερού είναι όσο δύσκολη είναι και η επιστήμη πίσω από τους πυρηνικούς αντιδραστήρες των αμερικανικών υποβρυχίων.
Για αυτό πολλοί ειδικοί στον τομέα έχουν εκφράσει την άποψή τους πως το αμερικανικό ΠΝ έχει "θυσιάσει" της ικανότητες υποβρύχιου πολέμου και πλοήγησης των πληρωμάτων των υποβρυχίων του, στον βωμό της σωστής και ασφαλής λειτουργίας των πυρηνικών συστημάτων.
Αυτό κάνει πολλούς υποψήφιους αξιωματικούς του ΠΝ των ΗΠΑ να βρεθούν σε ένα δίλημμα, με πολλούς να εγκαταλείπουν τελικά την ακαδημία. Εάν όμως οι Αμερικανοί θέλουν να αυξήσουν τον υποβρύχιο στόλους τους - όπως δήλωσαν - θα πρέπει να μειώσουν τον αριθμό υποψηφίων που τα "παρατάνε"…
