Το χάσμα δυνατοτήτων που προσφέρει η τεχνολογία από μόνη της είναι δύσκολο να διατηρηθεί. Καθώς αντίπαλοι σε επίπεδο σχεδόν ομότιμων, όπως η Κίνα και η Ρωσία, διαθέτουν πιο προηγμένα συστήματα αεράμυνας, τα αεροσκάφη της Αμερικής αντιμετωπίζουν την πιθανότητα ενός πιο αμφιλεγόμενου χώρου μάχης από ποτέ.
Με τα αμερικανικά μαχητικά να κοστίζουν πάνω από 80 εκατομμύρια δολάρια το καθένα, ανεξάρτητα από το αν διαθέτουν ή όχι δυνατότητες stealth, κάθε απώλεια θα ήταν πραγματικά αισθητή σε μια μεγάλης κλίμακας σύγκρουση. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι στρατηγικές κλίμακες μπορεί να ανατρέπονται προς μια δύναμη, που βασίζεται σε μεγάλο όγκο αεροσκαφών, αντί για την ποσότητα τεχνολογίας που μπορεί να στριμωχτεί σε κάθε ένα. Και εκεί θα μπορούσε πραγματικά να λάμψει το Kratos XQ-58A Valkyrie.
Τα μαχητικά F-35 και F-22 θα έχουν τις δικές τους μοίρες μάχης drone "Loyal Wingman". Αυτά τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, θα μπορούν να πετούν μπροστά από τις «μητέρες» τους και να παρέχουν αναγνωριστικά δεδομένα, συντεταγμένες βολής ή ακόμη και να εκτοξεύουν πυραύλους ή βόμβες.
Η ιδέα δεν είναι καινούργια. Τόσο η Πολεμική Αεροπορία των Ηνωμένων Πολιτειών όσο και η Πολεμική Αεροπορία άλλων χωρών, σκέφτονται εδώ και καιρό τη χρήση drones ως «πιστών» συνοδών των μαχητικών αεροσκαφών, δημιουργώντας «σμήνη» ή μοίρες συσκευών, ικανών να ενεργούν αυτόνομα αλλά συντονισμένα με το «αεροπλάνο μητέρα» παρέχοντας κάθε είδους πληροφορίες.
Μετά από αρκετά χρόνια δοκιμών , κατέστη δυνατό το λογισμικό για αυτόνομα αεροσκάφη, το Skyborg, να προσφέρει δεδομένα αναγνώρισης και προσανατολισμού επανδρωμένων αεροσκαφών, ρύθμιση στόχων, συντεταγμένες...
Σε αυτήν την περίπτωση, αυτή η τεχνητή νοημοσύνη έχει δοκιμαστεί ως «εγκέφαλος» δύο μη επανδρωμένα αεροσκάφη XQ-58 Valkyrie, τα οποία έχουν ολοκληρώσει μια σειρά δοκιμών που επιτρέπουν σε μαχητές όπως το αμερικανικό F-35 ή το F-22 να έχουν τη δική τους μοίρα «πιστού wingman», που προσφέρουν στους στρατιωτικούς πιλότους.
Παρέχουν βασικές πληροφορίες για το περιβάλλον, εντοπίζουν πιθανές απειλές από τον αέρα και το έδαφος, προσδιορίζουν την εγγύτητα της απειλής, αναλύουν τον επικείμενο κίνδυνο και εντοπίζουν κατάλληλες επιλογές για εμπλοκή ή αποφυγή εχθρικών αεροσκαφών.
Αυτή είναι η πρώτη φορά που η Πολεμική Αεροπορία, ανακοινώνει μια δοκιμαστική σχέση μεταξύ του λογισμικού Skyborg και ενός drone Valkyrie. Η Kratos, ο κατασκευαστής του, συνεργάζεται με το Ερευνητικό Εργαστήριο Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών από το 2020 και ο αμυντικός ανάδοχος αποκάλυψε στο Διεθνές Αεροπορικό Σαλόνι Farnborough, ότι τα αυτόνομα συστήματα της Skyborg, που είναι ενσωματωμένα στο ομαδικό αεροσκάφος, έχουν πολύπλοκους αλγόριθμους και αισθητήρες τελευταίας τεχνολογίας «που επιτρέπουν την αυτονομία στη λήψη αποφάσεων, με βάση τους κανόνες συμμετοχής που έχουν θεσπιστεί από τους επανδρωμένους συμπαίκτες».
Το XQ-58 Valkyrie είναι ένα πειραματικό stealth μη επανδρωμένο αεροσκάφος μάχης, που σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε από την Kratos για το πρόγραμμα χαμηλού κόστους επίθεσης drone Demonstrator της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Πολιτειών, το οποίο προορίζεται να παρέχει ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος συνοδείας ή wingman μαζί με ένα επανδρωμένο αεροσκάφος μάχης στη μάχη.
Αποδοτέο και επαναχρησιμοποιήσιμο
Αυτό το "χαμηλό κόστος" σημαίνει ότι μιλάμε για αρθρωτά μη επανδρωμένα UAV, με δυνατότητα τεχνητής νοημοσύνης, ικανά από 10 έως 100 εξόδους σε αμφισβητούμενα λειτουργικά περιβάλλοντα. Σε αντίθεση με τα επανδρωμένα μαχητικά και βομβαρδιστικά, των οποίων οι δομές, οι κινητήρες και τα συστήματα πρέπει να διαρκέσουν για δεκαετίες, αυτά τα UAV έχουν μικρότερη διάρκεια ζωής, καθιστώντας τα ιδανικά για καταστάσεις υψηλού κινδύνου, όπου η χρήση επανδρωμένων αεροσκαφών θα ήταν πολύ ακριβή και δαπανηρή σε ανθρώπινες ζωές.
Όσον αφορά τα επαναχρησιμοποιήσιμα χαρακτηριστικά τους, είναι αυτό που τους κάνει να διαφέρουν από τους πυραύλους κρουζ, οι οποίοι καταστρέφονται καθώς δημιουργούν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Αυτά τα συστήματα πολλαπλών χρήσεων, μπορούν να ανακτηθούν και στη συνέχεια να πετάξουν ξανά.
Το XQ-58A προσφέρει έναν συνδυασμό μεγάλης εμβέλειας, υψηλής ταχύτητας και ευελιξίας, μαζί με την ικανότητα να αναπτύξει ένα μείγμα φονικών όπλων από την εσωτερική και κάτω θήκη βομβών του: μπορεί να μεταφέρει τέσσερις «έξυπνες» βόμβες καθοδηγούμενες από GPS και να εκτελέσει μία φορά, ξεκινώντας μια εκτίμηση της ζημιάς, γνωρίζοντας έτσι εάν ο στόχος έχει επιτευχθεί ή εάν η δράση του επανδρωμένου μαχητικού «μητέρας» είναι απαραίτητη.
Επιπλέον, η μεγάλη του αυτονομία παρέχει μέγιστη επιχειρησιακή ευελιξία και χρησιμότητα στον μαχητή. Με τα δεδομένα που παρέχει πετώντας μπροστά από τον σχηματισμό του μαχητικού, μπορεί να βελτιώσει την επίγνωση της κατάστασης κατά τη διάρκεια μιας αεροπορικής μάχης ή να στείλει πληροφορίες στόχων, για να βελτιώσει την ακρίβεια των εκτοξεύσεων πυραύλων εμβέλειας. Το Valkyrie απογειώνεται από έναν εκτοξευτή σε ένα φορτηγό και στη συνέχεια προσγειώνεται με ένα αλεξίπτωτο. Μπορεί να φτάσει σε τελική ταχύτητα 652 μιλίων την ώρα με αυτονομία 2.000 μιλίων.
Το λογισμικό Skyborg έχει επίσης, περάσει έξι πτήσεις αξιολόγησης ως το «μυαλό» άλλων μοντέλων drone όπως το Kratos UTAP-22 Mako και το General Atomics MQ-20 Avenger. Η αρχιτεκτονική αυτού του συστήματος υπολογιστή, του επιτρέπει να προσαρμόζεται μεταξύ των πλατφορμών αεροσκαφών, έχει αρθρωτό σχεδιασμό ώστε να επιτρέπει τη σύνθεση πολλαπλών εφαρμογών λογισμικού και είναι προσαρμόσιμο σε νέες δυνατότητες και τύπους αποστολών.
Ήδη το 2020 επιτεύχθηκε για πρώτη φορά ένα από αυτά τα drones να επικοινωνήσει με τα F-35 και F-22, πετυχαίνοντας εκείνη τη στιγμή εννέα από τους 18 στόχους που είχε θέσει η δοκιμή. Τα αεροπλάνα μοιράστηκαν «λειτουργικά δεδομένα».
Η επιλογή της ενσωμάτωσης drones σε νέα συστήματα κυνηγιού είναι ήδη κοινή και, στην πραγματικότητα, το FCAS, το μελλοντικό ευρωπαϊκό αεροσκάφος μάχης, σχεδιάζει να αλληλεπιδράσει με αερομεταφερόμενα αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου, μια ομάδα δορυφόρων, καθώς και με μη επανδρωμένα αεροσκάφη . Στην πραγματικότητα, η τεχνολογία αυτών των συσκευών θα καταστήσει δυνατή την ανταλλαγή πληροφοριών με άλλα αεροσκάφη και πλατφόρμες δικτύου, συμπεριλαμβανομένων κατασκοπευτικών αεροπλάνων ή μη επανδρωμένων αεροσκαφών αναγνώρισης , γεγονός που θα επιτρέψει στους πιλότους να έχουν μια επισκόπηση όλων των εργαλείων που δρουν σε ένα ολοκληρωμένο σε συγκεκριμένη ακτίνα δράσης.
Επίσης, μειώνεται η έκθεση στην αντιαεροπορική άμυνα του εχθρού. Ανάλογα με τον αριθμό των οπλισμένων drones που εμπλέκονται σε μια επιχείρηση, ο πιλότος θα μπορούσε να διαχειριστεί ένα μεγάλο «σμήνος» συσκευών με συντονισμένο τρόπο.
