Όταν ένα πρακτορείο ειδήσεων επιπέδου Bloomberg, βάζει ετεροχρονισμένο βίντεο για το θέμα των τουρκικών πυραύλωνS-400, τότε σαφώς και έχουμε πρόβλημα.
Το βίντεο που βάλαμε χθες στο άρθρο μας με τίτλο αποκάλυψη Bloomberg: Η Τουρκία ενεργοποιεί τα ραντάρ των S-400-Έρχονται καταιγιστικές εξελίξεις από Ουάσιγκτον σε Άγκυρα, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Παρόλα αυτά η Ουάσιγκτον είναι τρομερά επιφυλακτική για το σύστημα S-400, το οποίο συλλέγει δεδομένα σχετικά με τα αμερικανικά υπερσύγχρονα μαχητικά αεροσκάφη F-35.
Υπάρχουν πρόσθετες ανησυχίες ότι οι “τουρκικοί” πύραυλοι S-400 θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από το καθεστώς ακόμα και για επίθεση στην Συρία.
Σε αντίθεση με τους Patriot, οι S-400 μπορούν να «κλειδώσουν» πολλούς στόχους- αεροσκάφη ταυτόχρονα σε απόσταση 400 χιλιομέτρων.
Αυτό σημαίνει ότι οι S-400 θα μπορούσαν να καλύψουν το μεγαλύτερο μέρος της Συρίας.
Για παράδειγμα μια συστοιχία τοποθετημένη στο Γκαζιαντέπ, θα επέτρεπε στην τουρκική πολεμική αεροπορία να «κλειδώσει» αεροσκάφη μέχρι την Δαμασκός και την Βηρυτό.
Η Ελλάδα, η οποία διαθέτει μια παλαιότερη έκδοση πυραύλων, τους S-300PMU-1, ανησυχεί ιδιαίτερα δεδομένου των προκλήσεων της Άγκυρας από το καλοκαίρι και μετά.
Η τοποθέτηση των S-400 κοντά στα παράλια της Μικράς Ασίας, θα επέτρεπαν στην Τουρκία να καλύψει ολόκληρο το Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
Οι S-400 μπορούν να προσελκύσουν στόχους χαμηλής πτήσης, αλλά και σε μεγάλα υψόμετρα, και να καταστρέψουν τους εισερχόμενους πυραύλους που κινούνται με υψηλές ταχύτητες.
Οι πύραυλοι τους είναι εξαιρετικά ευέλικτοι, φτάνοντας έως 14 φορές την ταχύτητα του ήχου και μπορούν να περιστραφούν απότομα, εμπλέκοντας και καταστρέφοντας στόχους, ανεξάρτητα από το τι προσπαθεί να κάνει ο στόχος. Εν ολίγοις, είναι «θανατηφόροι».
Στην πρώτη επιχειρησιακή δοκιμή τον Νοέμβριο του 2019, τα ραντάρ των S-400 στόχευαν τουρκικά αεροσκάφη F-16 και F-4 σε μια επίθεση «εξομοίωσης», καθώς πέταξαν πάνω από την Άγκυρα.
Τον Αύγουστο του 2020, υπήρχαν ενδείξεις ότι η Τουρκία ενεργοποίησε τα ραντάρ των αντιαεροπορικών συστημάτων S-400, προκειμένου να εντοπίσει ελληνικά, αμερικανικής κατασκευής, μαχητικά F-16 κατά την επιστροφή τους από την άσκηση «Ευνομία» στα ανοιχτά της Κύπρου.
Παράλληλα, είναι σημαντικό να αναφερθεί, ό,τι ακόμα και αν ένα από τα πιο «πολυδιαφημισμένα» χαρακτηριστικά των S-400 είναι η μεγάλη τους θεωρητική εμβέλεια, (ο προηγμένος ρωσικός πύραυλος 40Ν6Ε έχει θεωρητική εμβέλεια 400 χλμ), οι αντιαεροπορικοί πύραυλοι μεγάλης εμβέλειας είναι και αυτοί ευάλωτοι σε πυραυλικές επιθέσεις από μεγάλες αποστάσεις(standoff).
Συγχρόνως, στην αεράμυνα σημαντικό ρόλο παίζει και ο γεωγραφικός παράγοντας, δηλαδή η μορφολογία του θεάτρου επιχειρήσεων, που μπορεί να επιτρέπει στα εχθρικά αεροσκάφη ή τους πυραύλους, να πλησιάσουν χρησιμοποιώντας πχ ορεινούς όγκους ως κάλυψη από τα ραντάρ αεράμυνας.
Εν ολίγοις, οι S-400 δεν είναι κάποιο «υπερόπλο» που «κλειδώνει» τον τουρκικό εναέριο χώρο ή που θα είναι σε θέση να απειλεί σοβαρά τα ελληνικά μαχητικά με το που απογειώνονται από τις βάσεις τους στην ενδοχώρα, (άλλωστε για να συμβεί κάτι τέτοιο ακόμη και θεωρητικά, θα έπρεπε οι συστοιχίες να βρίσκονται σε σημεία, όπου θα ήταν ούτως ή άλλως ιδιαίτερα ευάλωτες σε προσβολή).