Η απομόνωση από το Ιράν επιδεινώθηκε υπό τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ. Η χώρα υφίσταται σοβαρές κυρώσεις . Θα μπορούσε αυτό να αλλάξει μετά την εκλογή Μπάιντεν;
Τι πιστεύει όμως η κυβέρνηση του Ιράν για τον Μπάιντεν;
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να χάσει μια ευκαιρία, δήλωσε ο Πρόεδρος Ρουχανί με σκοπό πιθανές συνομιλίες με τον Μπάιντεν για τον τερματισμό των αμερικανικών κυρώσεων κατά του Ιράν. Ακόμα και αν κάθε αίσθημα ευφορίας καταστέλλεται προσεκτικά, η ιρανική κυβέρνηση έχει μεγάλες ελπίδες για τον νικητή των προεδρικών εκλογών και, συνεπώς, για τον τερματισμό της “εποχής των παγετώνων” μεταξύ του Ιράν και των ΗΠΑ.
Η πίεση στην κυβέρνηση του Ρουχανί αυξάνεται κάθε μέρα, αφού η χώρα υποφέρει από οικονομικές κυρώσεις. Οι εχθροί του Ιράν στην περιοχή, πάνω απ 'όλα το Ισραήλ και η Σαουδική Αραβία, είχαν επίσης πλησιάσει με τη διαμεσολάβηση της κυβέρνησης Τραμπ . Αυτό είχε αποδυναμώσει τη θέση του Ιράν. Η κυβέρνηση στην Τεχεράνη βασίζεται τώρα στον νέο Πρόεδρο, προκειμένου αυτός να επικεντρωθεί ξανά στην περιοχή και να είναι πιο αποφασιστικός σε σχέση με το Ισραήλ και τα αραβικά κράτη.
Τι πιστεύουν οι σκληροπυρηνικοί για τον Πρόεδρο Μπάιντεν;
Το θρησκευτικό συντηρητικό στρατόπεδο θα μπορούσε να χάσει τον αγαπημένο του εχθρό. Τουλάχιστον θα μπορούσε να είναι πιο δύσκολο να καλλιεργηθεί η εικόνα του εχθρού των ΗΠΑ, αν ο Μπάιντεν πλησιάσει το Ιράν και έχει διαφορετικό τόνο από τον Τραμπ. Η εφημερίδα Keyhan είναι ο...μπροστάρης του θρησκευτικού ηγέτη Ali Khamenei. Ο αρχισυντάκτης της Keyhan, Hossein Schariatmadari λέει σε συνέντευξή του στο ZDF ότι δεν μπορεί να υπάρξει διαφορά μεταξύ κυβέρνησης Τραμπ ή Μπάιντεν. Το Ιράν δεν θα καθίσει ποτέ άνευ όρων στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Οποιαδήποτε παραχώρηση από την κυβέρνηση Ruhani θα επικριθεί από τους σκληροπυρηνικούς ως ένδειξη αδυναμίας.
Πόσο αληθινές είναι οι ελπίδες για χαλάρωση των κυρώσεων;
Ο πληθυσμός και η οικονομία του Ιράν προσβλέπουν σε μια νέα κυβέρνηση των ΗΠΑ. Η πανδημία έχει εντείνει τα αποτελέσματα των κυρώσεων των ΗΠΑ. Η χαλάρωση μεταξύ των δύο χωρών θα μπορούσε να οδηγήσει σε οικονομική ανάκαμψη. Προαπαιτούμενο για αυτό θα ήταν η λύση της διαφοράς σχετικά με την πυρηνική συμφωνία . Τον Μάιο του 2018, ο Πρόεδρος Τραμπ τερμάτισε μονομερώς τη συνθήκη και επέβαλε κυρώσεις.
Μέχρι στιγμής, τόσο οι μεταρρυθμιστές όσο και οι σκληροπυρηνικοί στο Ιράν έχουν δηλώσει ότι πρέπει να πληρούνται ορισμένες προϋποθέσεις για την έναρξη συνομιλιών για την πυρηνική συμφωνία. "Μία από τις προϋποθέσεις μας", λέει ο αρχισυντάκτης της Keyhan, "είναι η άρση όλων των κυρώσεων. Η άλλη είναι η απελευθέρωση αποκλεισμένων ξένων περιουσιακών στοιχείων και αγαθών. Η εκπλήρωση αυτών των δύο προϋποθέσεων είναι απαραίτητη για εμάς."
Ο Πρόεδρος Ruhani, από την άλλη πλευρά, διατύπωσε κάπως πιο ελπιδοφόρα ότι ήθελε να αδράξει κάθε ευκαιρία για την άρση των κυρώσεων. Αυτό ακούγεται σαν θέληση για συμβιβασμό. Ακούει άραγε ο Joe Biden;
Τι σημαίνει η εκλογή του Joe Biden για την πολιτική των ΗΠΑ στη Συρία;
Κι ενώ όπως έγραψε το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ, νέος κορυφαίος σύμβουλος του Πενταγώνου ζητάει αμέσως να φύγουν από τη Συρία τα αμερικανικά στρατεύματα ο αναλυτής Κρίστοφερ Φίλιπς εξηγεί ποια θα ήταν η στάση του νέου προέδρου σχετικά με την Συρία.
Ο Christopher Phillips είναι Αναλυτής Διεθνών Σχέσεων στο Queen Mary, Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, όπου είναι επίσης Αναπληρωτής Πρύτανης. Είναι συγγραφέας του The Battle for Syria: International Rivalry στη Νέα Μέση Ανατολή, διαθέσιμο από το Yale University Press.
Σύμφωνα λοιπόν με τον ίδιο ενώ οι σχέσεις των ΗΠΑ με το Ιράν, την Τουρκία, τη Ρωσία και το Ισραήλ θα μπορούσαν όλες να... αντηχούν στη Συρία, ο Μπάιντεν είναι απίθανο να ξοδέψει πολιτικό κεφάλαιο εκεί.
Ο εμφύλιος πόλεμος έχει προχωρήσει τα τέσσερα χρόνια που ο Μπάιντεν ήταν εκτός εξουσίας, αλλά παραμένει μια άλυτη εγχώρια και περιφερειακή σύγκρουση που θα μπορούσε να προκαλέσει πονοκέφαλο σε αυτή τη νέα κυβέρνηση.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ έχει περίπλοκη δράση στη Συρία. Από τη μία πλευρά, εγκατέλειψε την πολιτική του πρώην προέδρου Μπαράκ Ομπάμα που επεδίωκε ενεργά την ανατροπή του Σύριου προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, τερματίζοντας την υποστήριξη για την ένοπλη αντιπολίτευση το 2017. Από την άλλη πλευρά, ξεκίνησε πυραυλικές επιθέσεις στις δυνάμεις του Άσαντ μετά τη χρήση χημικών όπλων το 2017 και το 2018 και ενέκρινε την επιβολή αυστηρών κυρώσεων.
Στην ανατολική Συρία, ο Τραμπ συνέχισε την πολιτική του Ομπάμα κατά του Ισλαμικού Κράτους (IS), υποστηρίζοντας τους μαχητές των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) που κυριαρχούν οι Κούρδοι για να καταστρέψουν το λεγόμενο χαλιφάτο και να σκοτώσουν τον αρχηγό του, Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγδάντι. Στη συνέχεια, εγκατέλειψε τους πρώην συμμάχους του, επιτρέποντας μια τουρκική επίθεση το 2019 απέναντι στους Κούρδους, αφού απέσυρε τα περισσότερα αμερικανικά στρατεύματα εδάφους, αφήνοντας μόνο μια σκελετική δύναμη πίσω από τις πετρελαιοπηγές της ανατολικής Συρίας.
Ο Τραμπ ανέλαβε επίσης αντιφατικές θέσεις για τους βασικούς εξωτερικούς παίκτες στη Συρία. Ήταν αντίπαλος με τον έναν βασικό σύμμαχο του Άσαντ, το Ιράν, αλλά εξυπηρετούσε τον άλλο, τη Ρωσία. Ομοίως, φαινόταν πολύ πρόθυμος να ακούσει αιτήματα του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, μερικές φορές ακόμη και ενάντια στις συμβουλές των στρατιωτικών ηγετών των ΗΠΑ. Η επιρροή της Ουάσινγκτον στη Συρία, που ήδη ήταν περιορισμένη, μειώθηκε περαιτέρω κατά τέσσερα χρόνια από τον Τραμπ.
Θα προσπαθήσει ο Μπάιντεν να ενισχύσει τη συμμετοχή των ΗΠΑ; Αξίζει να θυμηθούμε τον ρόλο του στην πολιτική της Συρίας ως αντιπρόεδρος του Ομπάμα. Σε αντίθεση με την πρώην υπουργό Εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον, ήταν δύσπιστος σχετικά με βαθιά συμμετοχή στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας. Ήταν ανυπόμονος να οπλίσει την αντιπολίτευση, φοβούμενος τους ριζοσπάστες.
Ο Μπάιντεν, όπως και το μεγαλύτερο μέρος του υπουργικού συμβουλίου του Ομπάμα, είχε υποστηρίξει την επίθεση του Άσαντ το 2013 όταν χρησιμοποιήθηκαν χημικά όπλα - αλλά αφού ο πρόεδρος Ομπάμα επέλεξε αντί να διαπραγματευτεί τον αφοπλισμό, ο Μπάιντεν τον υποστήριξε. Αργότερα, το 2016, ο αντιπρόεδρος αντέκρουσε τους επικριτές που δήλωσαν ότι ο Ομπάμα είχε κάνει πολύ λίγα εναντίον του Άσαντ, απορρίπτοντας τις συστάσεις τους ως μη ρεαλιστικές και ανέφικτες.
Οι πρόσφατες δηλώσεις του Μπάιντεν δείχνουν επίσης ότι η Συρία θα είναι χαμηλά στη λίστα του. Με την ήττα του IS, ο πόλεμος δεν κάνει πλέον...πρωτοσέλιδα στις ΗΠΑ και ο Μπάιντεν έχει ήδη δηλώσει ότι θα υπερισχύσουν και άλλοι τομείς.
Οι εσωτερικές υποθέσεις, όπως η πανδημία του Covid-19 και η σχετική ύφεση, προσελκύουν το μεγαλύτερο μέρος της προσοχής του Μπάιντεν και οι προτεραιότητες εξωτερικής πολιτικής πιθανότατα θα επικεντρωθούν στην πολυμέρεια, τον άξονα προς την Ασία, την Κίνα και την κλιματική αλλαγή, υποστηρίζει ο αναλυτής. Στη Μέση Ανατολή, ο Μπάιντεν δεσμεύθηκε να επανέλθει στην πυρηνική συμφωνία του Ιράν, υπό την προϋπόθεση ότι η Τεχεράνη τηρεί τις προϋποθέσεις της, ενώ η ομάδα του έχει δείξει μια πιο κριτική στάση απέναντι στη Σαουδική Αραβία. Η διαχείριση δύσκολων συμμάχων, όπως το Ισραήλ και η Τουρκία, θα είναι επίσης στο επίκεντρο.
Ενώ ο Μπάιντεν έχει δηλώσει ευρύτερα ότι θέλει να υποστηρίξει τις...δημοκρατικές δυνάμεις παγκοσμίως, στη Μέση Ανατολή, η δηλωμένη εστίασή του φαίνεται να είναι περισσότερο στην αντιτρομοκρατία παρά στην αλλαγή του καθεστώτος. Σε συνδυασμό με τις πρόσφατες δηλώσεις του σχετικά με τον τερματισμό των «αιώνιων πολέμων», αυτό υποδηλώνει ότι ο Μπάιντεν δεν θα έχει διάθεση να αυξήσει το μερίδιο της Ουάσινγκτον στη σύγκρουση στη Συρία.
Ωστόσο, είναι απίθανο να υποχωρήσει. Οι βετεράνοι σύμβουλοί του επέμειναν ότι θα διατηρήσει αυστηρές κυρώσεις στη Δαμασκό και η αντιπρόεδρος, Καμάλα Χάρις, μίλησε εναντίον του Άσαντ στο παρελθόν. Αν και οι κυρώσεις στοχεύουν στο να πιέσουν τον Άσαντ να καταλήξει σε μια διευθέτηση, ή τουλάχιστον να πιέσουν τη Μόσχα να ωθήσει τον Σύριο πρόεδρο στην άκρη γ, τέτοιες προσπάθειες σπάνια επιτυγχάνουν τους στόχους τους, εκτιμάει ο Φίλιπς.
Όσον αφορά τον Άσαντ, οι πολιτικές του Μπάιντεν μπορεί να μοιάζουν με του Τραμπ: τη διατήρηση της πίεσης οικονομικά, αλλά χωρίς σοβαρή στρατιωτική κλιμάκωση ή διπλωματική επένδυση που θα μπορούσε πραγματικά να αναγκάσει το καθεστώς της Δαμασκού να καταρρεύσει ή να συμβιβαστεί.
Στα ανατολικά, ο Μπάιντεν είπε ότι θα διατηρήσει το μικρό στρατό των αμερικανικών δυνάμεων που είναι παρούσες για να προφυλάξουν από οποιαδήποτε αναβίωση του IS, ενώ η Χάρις αποθαρρύ νθηκε από την εγκατάλειψη των Κούρδων από τον Τραμπ το 2019. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει αναζωογόνηση της συμμαχίας SDF-ΗΠΑ, αλλά όπως διαπίστωσε ο Τραμπ, αυτό θα περιέπλεκε τις προσπάθειες για βελτίωση των σχέσεων με την Τουρκία και μπορεί να αποδειχθεί βραχύβια.
Πράγματι, όπως και στην περίοδο Ομπάμα, η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στη Συρία μπορεί να επηρεάζεται από προτεραιότητες αλλού. Ο Μπάιντεν θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει πολιτικές εναντίον του Άσαντ για να πιέσει το Ιράν για την πυρηνική συμφωνία, αλλά μπορεί επίσης να χαλαρώσει εάν η Τεχεράνη συμμορφωθεί. Με τον ίδιο τρόπο, ο Μπάιντεν είναι πολύ πιο εχθρικός απέναντι στη Ρωσία από τον Τραμπ και μπορεί να χρησιμοποιήσει τη Συρία για να αντισταθεί στη Μόσχα.
Η πολιτική της Συρίας μπορεί επίσης να διαμορφωθεί από την κατάσταση των σχέσεων των ΗΠΑ με το Ισραήλ και την Τουρκία.
Εν ολίγοις, λοιπόν, μην περιμένετε σημαντικές αλλαγές από το Μπάιντεν στη Συρία, λέει ο Φίλπις. Κατά πάσα πιθανότητα θα προσεγγίσει τη σύγκρουση με την ίδια προσοχή που έκανε ως αντιπρόεδρος και είναι απίθανο να εντείνει τη στρατιωτική συμμετοχή των ΗΠΑ. Τούτου λεχθέντος, έχει ελάχιστο κίνητρο να αποχωρήσει από τις υπάρχουσες πολιτικές των ΗΠΑ: διατηρώντας ορισμένες δυνάμεις στα ανατολικά και διατηρώντας κυρώσεις στον Άσαντ.
Με τις προτεραιότητες του Μπάιντεν αλλού, η αμερικανική πολιτική στην Συρία είναι πιθανό να αλλάξει δραματικά μόνο εάν υπάρξει μια σημαντική αλλαγή στο επίκεντρο της επικράτειας, ή εάν επηρεάζονται από αυτήν άλλες εξωτερικές προτεραιότητες της Ουάσινγκτον.
Ο Μπάιντεν γνωρίζει καλά το Ιράκ
Ο πρώην υπουργός Άμυνας Τσακ Χάγκελ λέει ότι ο Μπάιντεν γνωρίζει το Ιράκ "το ίδιο ή καλύτερα από οποιονδήποτε άλλο". Το ΠΕΝΤΑΠΟΣΤΑΓΜΑ αποκάλυψε πρόσφατα πως ένα άτομο που θα είχε πάει σε πόλεμο με τον Σαντάμ, και στην πραγματικότητα βοήθησε στην πραγματοποίηση του πολέμου με τον Σαντάμ, ήταν τότε ο γερουσιαστής Τζο Μπάιντεν
Το 2009, αμέσως μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα είπε, "Ο Τζο θα ασχοληθεί με το Ιράκ." Ο Joe, φυσικά, ήταν ο τότε Αντιπρόεδρος Joe Biden. Στο βιβλίο του 2017 "Promise Me, Dad", ο Μπάιντεν, ο οποίος έχει ταξιδέψει στο Ιράκ πάνω από 20 φορές ως πρόεδρος και μέλος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της αμερικανικής Γερουσίας, και στη συνέχεια ως αντιπρόεδρος, περιγράφει το Ιράκ ως "αναμφισβήτητα το πιο απογοητευτικό ζήτημα σαράντα χρόνια καριέρας στις εξωτερικές σχέσεις, "προσθέτοντας ότι οι προσπάθειες για την προώθηση της χρηστής διακυβέρνησης υπήρξαν" χρονοβόρες, εξαντλητικές και τελικά σχεδόν αδύνατες "
Όμως ο Μπάιντεν δεν σταμάτησε ποτέ να ασχολείται με το Ιράκ και είναι απίθανο να το κάνει ως πρόεδρος. «Δεν ήμουν έτοιμος να το παρατήσω», συνεχίζει... Θα συνεχίσει άραγε σε αυτήν την λογική;
