Όταν ένας ανώτερος αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, απαντώντας σε σχετική ερώτηση σε Επιτροπή του αμερικανικού Κογκρέσου, υποστηρίζει ότι λίγο-πολύ όλοι ευθύνονται για τις εντάσεις που στην πραγματικότητα προκαλεί μόνο η Τουρκία, τότε η Ελλάδα και η Κύπρος έχουν σοβαρό πρόβλημα. Δεν είναι ότι δεν πείθουν τα ελληνικά και τα κυπριακά επιχειρήματά για την παραβατικότητα της Τουρκίας. Όχι, αντίθετα. Η Αμερική, στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν συμπεριφέρεται σωστά και καλύπτει μία χώρα, η οποία με τις πράξεις της θα μπορούσε να προκαλέσει ένα περιφερειακό πόλεμο.
Η «ανάκριση» του γερουσιαστή Ρόμπερτ Μενέντεζ, στην Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, του Κρίστοφερ Ρόμπινσον, αναπληρωτή βοηθού υπουργού Εξωτερικών για Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, ήταν ειλικρινά αποκαλυπτική αυτής της απαράδεκτης στάσης των Αμερικανών αξιωματούχων. Έπρεπε να παλέψει ο Αμερικανός νομοθέτης για να εκμαιεύσει ότι η Ελλάδα και η Κύπρος δεν προκαλούν την ένταση στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Η χώρα-παραβάτης είναι μόνο η ισλαμική Τουρκία.
Ο Αμερικανός υφυπουργός με το ζόρι είπε το αυτονόητο και αυτό που γνωρίζουν οι πάντες: ότι η ταραξίας είναι η Τουρκία, όχι η Ελλάδα και η Κύπρος. Βεβαίως, τα λόγια αυτά δεν τα είπε έτσι ακριβώς, αλλά όπως θα διαβάσετε παρακάτω, στο διάλογό του με τον κ. Μενέντεζ και υπό την αφόρητη πίεση του γερουσιαστή, με ένα διπλό «όχι», έβαλε -έστω και διά της άρνησης- τα πράγματα στη θέση τους.
Μενέντεζ: Η Ελλάδα, σύμμαχος στο ΝΑΤΟ, η Κύπρος, μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εξέφρασαν φραστική αντίθεση σε αυτή τη συμφωνία, η οποία υπονομεύει επίσης τα συμφέροντα ασφαλείας των ΗΠΑ. Θα επιμείνουν οι ΗΠΑ ότι οποιαδήποτε ενδεχόμενη μελλοντική κυβέρνηση της Λιβύης δεν θα υποστηρίξει αυτή τη συμφωνία και θα συνεργαστεί με άλλες χώρες της Ανατολικής Μεσογείου για να είναι σύμφωνη με το Διεθνές Δίκαιο και την ειρηνική εξερεύνηση των πηγών ενέργειας;
Κρίστοφερ Ρόμπινσον: Όσον αφορά τη συμφωνία για την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών, καλέσαμε όλα τα μέρη να απέχουν από δράση που κινδυνεύει να αυξήσει τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο σε αυτή την πολύ ευαίσθητη στιγμή. Αυτές οι εξελίξεις υπογραμμίζουν τους κινδύνους που θα αντιμετωπίσει η σύγκρουση στη Λιβύη σε ευρύτερες περιφερειακές διαστάσεις και την επείγουσα ανάγκη όλων των μερών να εργαστούν για μια συμφέρουσα λύση. Και η ανακοίνωση του μνημονίου οριοθέτησης έχει προκαλέσει εντάσεις στην περιοχή και δεσμευόμαστε με όλα τα μέρη για να υπάρξει αποκλιμάκωση.
Μενέντεζ: Αυτό είναι πολύ ωραίο, όλα τα μέρη… Αλλά υπάρχει μόνο ένα μέρος που δημιουργεί αυτά τα προβλήματα. Η Τουρκία κάνει αυτήν την εξωφρενική δήλωση ότι αυτή η γραμμή που διέρχεται από διεθνή ύδατα και στην πραγματικότητα από εδάφη της Ελλάδας, για παράδειγμα, καθώς και της Κύπρου είναι κάπως… Καλά λοιπόν γιατί λέμε όλα τα μέρη; Ποια είναι τα υπόλοιπα μέρη; Κάνουν οτιδήποτε άλλο εκτός από το ότι είναι θύματα της αποφασιστικότητας που προκαλεί συγκρούσεις στις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες τους; Γιατί λέμε όλα τα μέρη, όταν στην πραγματικότητα γνωρίζουμε ότι υπάρχει ένα μέρος που δημιουργεί εδώ ένα πραγματικό πρόβλημα. Και αυτή είναι η Τουρκία.
Κρίστοφερ Ρόμπινσον: Γερουσιαστή, δεν θέλουμε οι εντάσεις να κλιμακωθούν. Δεν θέλουμε καμία χώρα να αναλάβει δράσεις που θα προκαλέσουν περαιτέρω ένταση. Και πάλι, είμαστε δεσμευμένοι διπλωματικά με όσους εμπλέκονται για να υπάρξει αποκλιμάκωση.
Μενέντεζ: Αλλά ποιος έκανε κάτι εδώ; Η Ελλάδα έκανε κάτι;
Κρίστοφερ Ρόμπινσον: Γερουσιαστή…
Μενέντεζ: Η Κύπρος έκανε κάτι;
Κρίστοφερ Ρόμπινσον: Όχι Γερουσιαστή.
Μετά από αυτό, αναρωτιέται ο κάθε καλόπιστος άνθρωπος: Τόσο δύσκολο είναι για την Αμερική να πει τη μεγάλη αλήθεια; Τόσο δύσκολο είναι να αφήσει τις γενικότητες και να πει τα πράγματα με το όνομα τους; Αυτή η μη παραδεκτή τακτική, προβληματίζει όλους μας για τη στάση των Ηνωμένων Πολιτειών, η οποία είναι εξαιρετικά άδικη, και προβληματική. Και το κυριότερο κρύβει την αλήθεια, και διαιωνίζει ένα ψέμα για να καλύψει την κατοχική δύναμη.
Αν πρέπει να παλεύει ο γερουσιαστής Μενέντεζ για να αναγκαστούν οι Αμερικανοί να παραδεχθούν την αλήθεια για την Τουρκία, τότε η υπερδύναμη βρίσκεται σε λάθος δρόμο. Και μάλιστα για δύο χώρες, την Ελλάδα και την Κύπρο, που δεν αρνήθηκαν ποτέ να υλοποιήσουν τα αιτήματα της Αμερικής. Βεβαίως, δεν αποκλείεται να θεωρούνται δεδομένες η Αθήνα και η Λευκωσία. Οπότε γιατί να ασχοληθεί η Αμερική με τα παράπονά τους για την Τουρκία;
Στο σημείο που έχει φέρει τα πράγματα η Τουρκία, οι ΗΠΑ είναι υποχρεωμένες να δράσουν πιο αποτελεσματικά προς την πλευρά του Ταγίπ Ερντογάν. Διότι όταν λένε πως συζητούν με τις πλευρές για τη μείωση των εντάσεων, απλούστατα ομολογούν ένα καραμπινάτο ψέμα. Δεν ήταν αυτό που συζητήθηκε κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στην Ουάσιγκτον;
Η συμφωνία ήταν να ασχοληθεί προσωπικά με το θέμα των τουρκικών απειλών ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο και αν χρειαζόταν να επικοινωνήσει και ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ. Ο Αμερικανός Πλανητάρχης, όταν μίλησε με τον Ερντογάν, του το είπε. Όπως και ο κ. Πομπέο στον Τούρκο ομόλογό του, Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Για να μην σταματά τις απειλές ο Ερντογάν, σημαίνει ότι προφανώς δεν ακούει τους Αμερικανούς, οι οποίοι, όμως, έχουν τρόπους να τον συνετίσουν. Κακά τα ψέματα. Ο μηχανισμός του αμερικανικού κράτους, όταν δράσει, είναι σκληρά αποδοτικός.
Λέγεται ότι ο πρόεδρος Τραμπ, σε περιπτώσεις όπως οι προκλήσεις της Τουρκίας στη Μεσόγειο, δεν θα είχε πρόβλημα να ξεκινήσει ένας «μίνι» πόλεμος για να αναγκαστούν να οδηγηθούν τα μέρη σε μία διαπραγμάτευση. Αν είναι αληθινή αυτή κουβέντα, βρισκόμαστε ενώπιον ενός τεράστιου προβλήματος.
Είναι κάτι που είδαμε στη βόρεια Συρία όταν επιτέθηκε η κατοχική δύναμη εναντίον των Κούρδων μαχητών του YPG. Θυμάστε τι είχε πει ο κ. Τραμπ για τα παιδιά που τσακώνονται στην αυλή του σχολείου και σπεύδουν οι μεγάλοι για να τα σταματήσουν;
Όπως και να έχουν τα πράγματα, η Αμερική δεν φέρεται συμμαχικά σε ότι αφορά την Ελλάδα, αλλά και την Κύπρο. Πάντα καλύπτει την Τουρκία, και αυτό ενοχλεί όλους τους Έλληνες. Και είναι ακριβώς αυτή την πίκρα που εκμεταλλεύονται οι Ρώσοι για να πείσουν τον ελληνικό λαό, ότι είναι οι πραγματικοί σύμμαχοι τους, ενώ στην πραγματικότητα εξόπλισαν την κατοχική δύναμη με ένα υπερόπλο, τους S-400, για να το χρησιμοποιήσει εις βάρος της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ...
