Μια ανάλυση του καθηγητή Μουράτ Γιεσίλτας, διευθυντή Ερευνών Ασφαλείας στο πλέον φιλοκυβερνητικό think tank της Τουρκίας, SETA, μας δίνει την ευκαιρία να γίνουμε γνώστες το πώς είδε η Τουρκία την πρόσφατη επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ με ομοβροντία βαλλιστικών πυραύλων, πυραύλων cruise και drones.
Γράφει συγκεκριμένα ο Γιεσίλτας: «Η τελευταία επίθεση του Ιράν στο Ισραήλ έχει επαναφέρει την περιοχή και τον κόσμο στο επίκεντρο της έντασης. Θα είναι ανεπαρκές να αξιολογηθεί αυτή η σύγκρουση μόνο σε στρατιωτικό πλαίσιο. Η ένταση μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ έχει μια βαθιά και πολύπλοκη δομή που διαμορφώνει τη δυναμική της παγκόσμιας ισχύος, την περιφερειακή αστάθεια και τη διεθνή διπλωματία.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ανατριχιαστική προειδοποίηση Κίνας: Η στρατιωτική βοήθεια των ΗΠΑ στην Ταϊβάν ωθεί το νησί σε "επικίνδυνη κατάσταση"
Η επίθεση του Ισραήλ στο προξενείο του Ιράν και τα επακόλουθα αντίποινα αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου σκηνικού που περιλαμβάνει μεγάλες δυνάμεις και όχι απλώς μια άμεση σύγκρουση μεταξύ δύο κρατών.
Η υποστήριξη των ΗΠΑ στο Ισραήλ, οι τεταμένες σχέσεις με το Ιράν και οι περιφερειακές πολιτικές της Ρωσίας και της Κίνας αποκαλύπτουν την πολυδιάστατη φύση αυτής της σύγκρουσης. Ειδικότερα, οι στρατιωτικές τακτικές και στρατηγικές που χρησιμοποιεί το Ιράν εναντίον του Ισραήλ στοχεύουν στην ενίσχυση της θέσης της χώρας στην ισορροπία δυνάμεων στην περιοχή.
Το γεγονός ότι οι επιθέσεις πραγματοποιούνται με συντονισμένο και υπολογισμένο τρόπο υπογραμμίζει τη σημασία του Ιράν όχι μόνο ως στρατιωτικής δύναμης αλλά και ως στρατηγικού παράγοντα. Η «Επιχείρηση Αληθινή Υπόσχεση» που πραγματοποιήθηκε ως αντίποινα του Ιράν, θεωρήθηκε σημαντική πρόκληση για τα ισραηλινά συστήματα αεράμυνας.
Παρόλο που τα αμυντικά συστήματα του Ισραήλ, όπως ο Σιδερένιος Θόλος, παρέχουν μια σχετικά επιτυχημένη άμυνα ενάντια στις επιθέσεις ιρανικών πυραύλων και drone, αυτό δεν σημαίνει ότι το Ισραήλ θα είναι πάντα ένα βήμα μπροστά. Το γεγονός ότι η επίθεση είναι φθηνή και η άμυνα είναι οικονομικά δαπανηρή έχει καταστήσει τη βιωσιμότητα του πολέμου μακροπρόθεσμα ζωτικό πρόβλημα για το Ισραήλ.
Η επιθετική ικανότητα του Ιράν εξακολουθεί να αποτελεί συνεχή απειλή για το Ισραήλ και τους συμμάχους του. Από την άλλη πλευρά, η δήλωση του διοικητή του Στρατού των Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν, Χοσεΐν Σαλάμι φαίνεται ότι άλλαξε το παραδοσιακό πρότυπο στη στρατιωτική σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν.
Ο Σαλάμι τόνισε ότι το Ιράν δημιούργησε μια νέα εξίσωση με την επιχείρηση αντιποίνων του εναντίον του Ισραήλ. Ο Σαλάμι δήλωσε ότι, στο πλαίσιο της εν λόγω εξίσωσης, από τώρα και στο εξής, οι επιθέσεις του Ισραήλ στα ιρανικά συμφέροντα, περιουσιακά στοιχεία, προσωπικό και πολίτες θα απαντώνται απευθείας από το ιρανικό έδαφος. Η αντίδραση του Ισραήλ δείχνει ότι δεν μπορεί να δράσει μόνο του στη διεθνή σκηνή.
Η παρουσία και η υποστήριξη των ΗΠΑ στην περιοχή παίζει καθοριστικό ρόλο στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων του Ισραήλ. Αυτή η κατάσταση αποκαλύπτει επίσης την εξάρτηση του Ισραήλ από τη διεθνή διπλωματία κατά τη διαμόρφωση των περιφερειακών πολιτικών ασφαλείας του. Αυτή η σύγκρουση έφερε επίσης σε κίνηση διάφορες πολιτικές δυναμικές στο Ισραήλ.
Οι πολιτικές ασφαλείας της κυβέρνησης Νετανιάχου έχουν αντιμετωπίσει επικρίσεις τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό και έχουν αποδειχθεί ότι δεν είναι βιώσιμες. Η ισραηλινή κοινή γνώμη διχάζεται σχετικά με το πώς η κυβέρνηση χειρίζεται αυτήν την κρίση. Ορισμένοι πιστεύουν ότι χρειάζεται μια πιο σκληρή απάντηση στο Ιράν άλλοι επισημαίνουν τους κινδύνους ενός πιθανού πολέμου πλήρους κλίμακας. Για το Ιράν, αυτή η σύγκρουση πρέπει να θεωρείται όχι μόνο ως επίδειξη δύναμης αλλά και ως στρατηγικός υπολογισμός.
Με αυτές τις επιθέσεις, το Ιράν έστειλε μηνύματα όχι μόνο στο Ισραήλ αλλά και στους αντιπάλους του στην περιοχή και παγκοσμίως. Γίνεται ξεκάθαρα ότι το Ιράν στοχεύει να προστατεύσει τα συμφέροντά του εθνικής ασφάλειας και να ενισχύσει την περιφερειακή του αποτροπή.
Οι επιθέσεις που πραγματοποιούνται από το Ιράν, ειδικά κατά των στρατιωτικών και πολιτικών υποδομών του Ισραήλ, μπορούν να θεωρηθούν ως δείκτης της στρατιωτικής ικανότητας και αποφασιστικότητας του Ιράν.
Με αυτές τις ενέργειες, το Ιράν στοχεύει να αυξήσει την αποτρεπτική του επίδραση σε περιφερειακούς και παγκόσμιους παράγοντες και ταυτόχρονα να ενισχύσει τη θέση του στην εσωτερική πολιτική. Διότι η ιρανική κυβέρνηση επιδιώκει στήριξη τόσο στο εγχώριο κοινό όσο και σε περιφερειακό επίπεδο με τον λόγο της προστασίας της εθνικής της τιμής και ανεξαρτησίας. Αυτή η τελευταία σύγκρουση μεταξύ του Ιράν και του Ισραήλ επηρεάζει επίσης τις σχέσεις του Ισραήλ με τον αραβικό κόσμο.
Το Ισραήλ αισθάνεται την ανάγκη να διατηρήσει τις συμμαχίες του με τις αραβικές χώρες καθώς απαντά στις ιρανικές επιθέσεις. Αυτό έχει γίνει μια κρίσιμη πράξη εξισορρόπησης για το Ισραήλ όσον αφορά τους μακροπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους και τις συμμαχίες στην περιοχή. Μια άλλη σημαντική διάσταση αυτής της σύγκρουσης είναι η εσωτερική πολιτική και η κοινή γνώμη του Ιράν.
Η ιρανική κυβέρνηση χρησιμοποιεί εξωτερική πολιτική και στρατιωτικές ενέργειες για να ενισχύσει την αντίληψη της εθνικής τιμής και ασφάλειας. Αυτό ενισχύει τη θέση της στην εσωτερική πολιτική και στέλνει μηνύματα αποτροπής και κυριαρχίας στη διεθνή σκηνή. Τελικά, η σύγκρουση Ιράν-Ισραήλ είναι κάτι πολύ περισσότερο από επιφανειακές στρατιωτικές ενέργειες.
Αυτή η κατάσταση θα συνεχίσει να παραμένει μια δυναμική και πολυδιάστατη σύγκρουση που επηρεάζει βαθιά τις σχέσεις, τη διπλωματία και τις πολιτικές ασφάλειας μεταξύ περιφερειακών και παγκόσμιων δυνάμεων. Η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερη ευθύνη και να αναπτύξει προσεγγίσεις προσανατολισμένες στη λύση, αναγνωρίζοντας ότι τέτοιες συγκρούσεις έχουν σημαντικές επιπτώσεις όχι μόνο στην περιφερειακή αλλά και στην παγκόσμια ειρήνη και την ασφάλεια.
Αυτή η συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ Ιράν και Ισραήλ φέρνει κοντά άλλους περιφερειακούς παράγοντες και μεγάλες δυνάμεις για να σχηματίσουν νέες συμμαχίες γύρω από κοινά και διχασμένα συμφέροντα. Αυτές οι συμμαχίες μπορούν να διαμορφώσουν αποφασιστικά την πορεία της σύγκρουσης και τις επιπτώσεις της στη διεθνή πολιτική».
