Ο πόλεμος είναι πάρα πολύ σοβαρή και ταυτόχρονα δύσκολη και απαιτητική από πλευράς γνώσεων και εμπειριών "υπόθεση", για να μπορεί κάποιος να την παρακολουθήσει σωστά και να εξάγει χρήσιμα συμπεράσματα.
Καταλληλότεροι για κάτι τέτοιο κατά την άποψή μας, είναι πρωτίστως όσοι Αξιωματικοί έχουν αποκομίσει πολεμική εμπειρία, αφού "παντρεύοντας" γνώση και εμπειρία, μπορούν να αντιληφθούν καταστάσεις και επακόλουθα, που κάποιοι μη σχετικοί με το θέμα απλά θα τα προσπερνούσαν.
Αυτός είναι ο λόγος άλλωστε που Παγκοσμίου κύρους και αναγνωρισιμότητας Διεθνή Ινστιτούτα Στρατιωτικών Αναλύσεων, χρησιμοποιούν υψηλόβαθμους Απόστρατους Αξιωματικούς, ως επί το πλείστον, για να "παρακολουθήσουν" στρατιωτικές συγκρούσεις ανά την υφήλιο, εξάγοντας χρήσιμα συμπεράσματα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ο Μεντβέντεφ απειλεί να εξαπολύσει Αρμαγεδδώνα στη Δύση αν η Ρωσία χάσει στην Ουκρανία!
Συνεπώς πάντα κατά την εκτίμησή μας, έχει ιδιαίτερη βαρύτητα η άποψη του Gabriel "Gabi" Siboni, Συνταγματάρχη της εφεδρικής υπηρεσίας των ισραηλινών αμυντικών δυνάμεων, και ανώτερου ερευνητή και διευθυντή των προγραμμάτων Στρατιωτικών και Στρατηγικών Υποθέσεων και Κυβερνοασφάλειας στο Ινστιτούτο Μελετών Εθνικής Ασφάλειας του Ισραήλ, ο οποίος μέσα από άρθρο που παρατίθεται σε έγκριτο έγκριτο Ισραηλινό ΜΜΕ, μοιράζεται την άποψή του για την ουκρανική σύγκρουση.
Οι λόγοι πίσω από τον πόλεμο στην Ουκρανία και οι συνέπειες για τον κόσμο
"Ο Siboni μοιράστηκε τις σκέψεις του σχετικά με τους πιθανούς λόγους που θα μπορούσαν να έχουν προκαλέσει τη Ρωσία να ξεκινήσει την εισβολή της στην Ουκρανία.
Σύμφωνα με τον ίδιο, ο κύριος λόγος είναι η παρεξήγηση μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, η οποία υποτίμησε την σημασία της Ουκρανίας για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας.
«Realpolitik για τη Ρωσία. Καταλαβαίνω τι χρειάζεται. Για να είμαι ειλικρινής, με την έναρξη του ουκρανικού πολέμου, κατάλαβα τη θέση της Ρωσίας. Γιατί το να έχουμε το ΝΑΤΟ στο κατώφλι της Ρωσίας είναι μια πολύ μεγάλη απειλή για τη Μόσχα. Έτσι η Ρωσία συμπεριφέρθηκε σε αυτοάμυνα στην περίπτωση της Ουκρανίας. Είναι σαν να έρχονται ρωσικά στρατεύματα στο Μεξικό, στα σύνορα των Η.Π.Α.
Τι θα κάνουν οι Ηνωμένες Πολιτείες σε μια τέτοια κατάσταση;».
Το περιστατικό στο Κοινοβούλιο του Καναδά
Ο Siboni μνημονεύει το περιστατικό στο καναδικό κοινοβούλιο, όπου ένας πρώην αξιωματικός των SS χειροκροτήθηκε από την ηγεσία του Καναδά και της Ουκρανίας. Για τον Siboni, κάθε είδος ηρωοποίησης εγκληματιών Ναζί είναι απαράδεκτο και ανήθικο.
Ο Siboni ανέφερε το περιστατικό στο καναδικό κοινοβούλιο, όπου οι πολιτικοί χειροκρότησαν έναν πολύ παλιό διοικητή μεραρχίας, ο οποίος πολεμούσε τους Σοβιετικούς κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Πολέμησε για τους Ναζί ενάντια στη Σοβιετική Ένωση.
Αυτοί ( οι Καναδοί αξιωματούχοι) συνέκριναν τους Ναζί με τους Σοβιετικούς. Αυτό είναι εντελώς απαράδεκτο. Είναι μια πλήρης παρανόηση της ιστορίας, ζούμε σε έναν πολύ επικίνδυνο κόσμο, όπου η αλήθεια δεν ισχύει πια.
Εμβαθύνοντας στα αίτια της τρέχουσας σύγκρουσης και τον παγκόσμιο αντίκτυπό της, ο Siboni υποστηρίζει και πάλι ότι η επέκταση του ΝΑΤΟ προς την Ανατολή, αφορούσε τη Ρωσία πολύ πριν από το «θερμό στάδιο» της σύγκρουσης.
Η άνοδος των BRICKS και η απειλή κατά του δολαρίου
Ωστόσο, αυτός ο πόλεμος έχει ήδη προκαλέσει αλλαγές σε διεθνές επίπεδο, με τους BRICS να προχωρούν και το σύστημα του δολαρίου να απειλείται.
«Ανησυχούσα σε μεγάλο βαθμό για τη Ρωσία, με το ΝΑΤΟ να ωθεί τα σύνορά του προς την Ανατολή. Κατάλαβα ότι θα εκραγεί. Αλλά μερικοί άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν τα συναισθήματα της Ρωσίας. Δεν συνειδητοποιούν ότι η ώθηση του ΝΑΤΟ προς την Ανατολή απειλεί την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας.
Νομίζω ότι αυτός ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν το ΝΑΤΟ δεν ωθούσε τις υποδομές του στα σύνορα της Ρωσίας. Δεν ξέρω πώς θα ανακάμψει η Ουκρανία, αλλά η κατάσταση είναι ότι η Ρωσία προσπαθεί τώρα να δημιουργήσει έναν νέο οικονομικό όμιλο, τους BRICS. Δεν ξέρω αν η Ρωσία θα καταφέρει να αντικαταστήσει το δολάριο. Για να δούμε λοιπόν».
Η επίδραση του πολέμου στην Ουκρανία για το Ισραήλ
Πώς όμως ο πόλεμος στην Ουκρανία αναδιαμορφώνει τη θέση του Ισραήλ στην παγκόσμια σκηνή;
Αυτή η πιεστική έρευνα είναι αυτό που επιδιώκει να αντιμετωπίσει ο Nick Kolyohin ως μέρος της τελευταίας του προσπάθειας, "The World is Burning".
Ο Kolyohin συμμετέχει σε συνομιλίες με έμπειρους ειδικούς στους τομείς της ασφάλειας και των διεθνών σχέσεων, εξερευνώντας τη νέα εποχή του πολέμου που εκτυλίχθηκε μετά την πανδημία COVID-19.
Σε αυτή τη νέα πραγματικότητα, το πρωταρχικό μέλημα κάθε έθνους περιστρέφεται γύρω από την προστασία των πολιτών του.
Το Ισραήλ, ενώ αντιμετωπίζει τις διπλές προκλήσεις της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και της άμυνας του από έθνη που έχουν καταστροφικές προθέσεις, πρέπει επίσης να λάβει υπόψιν του τον περίπλοκο "ιστό" της παγκόσμιας γεωπολιτικής, που κυριαρχείται κυρίως από τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Κίνα και τη Ρωσία, καθώς αναδιαμορφώνουν το γεωπολιτικό τοπίο του κόσμου."
Τα λάθη της Δύσης και του Πούτιν
Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι σύμφωνα με τον Ισραηλινό αναλυτή, η Δύση υποτίμησε την σημασία της Ουκρανίας για την εθνική ασφάλεια της Ρωσίας και γιαυτό αντέδρασε ο Πούτιν εισβάλλοντας στο έδαφος αυτής.
Κοινώς το ΝΑΤΟ θα έφτανε στο "κατώφλι της Μόσχας" μέσω της Ουκρανίας, κάτι το οποίο ενόχλησε σφόδρα τη Ρωσία, η οποία αντέδρασε δυναμικά.
Κατά την εκτίμησή μας αυτό είναι ένας σοβαρός λόγος που ώθησε τον Πούτιν να εισβάλλει στην Ουκρανία , αλλά σίγουρα όχι ο μόνος.
Η πτώση του τείχους του Βερολίνου, η διάλυση του Συμφώνου της Βαρσοβίας και της Σοβιετικής Ένωσης, είχαν ως επακόλουθο να δημιουργηθούν νέα αυτόνομα κράτη πέριξ της Ρωσίας, η οποία αποτέλεσε την κληρονόμο της πρώην ΕΣΣΔ.
ΝΑΤΟ και ΗΠΑ επωφελήθηκαν από την χαοτική κατάσταση που επικράτησε τη δεκαετία του 1990 στην Ανατολική Ευρώπη την μετα-Σοβιετική περίοδο, εντάσσοντας στη Βορειο-Ατλαντική συμμαχία παλαιά αλλά και νέα κράτη που δημιουργήθηκαν σε αυτή.
Εσθονία-Λετονία-Λιθουανία -Πολωνία-Σλοβακία-Ουγγαρία-Ρουμανία-Βουλγαρία εντάχθηκαν στο ΝΑΤΟ.
Με τον τρόπο αυτό το ΝΑΤΟ επεκτάθηκε προς Ανατολάς, προωθώντας τα "σύνορά του" εγγύτερα στη Ρωσία.
Η "πορτοκαλί επανάσταση" στην Ουκρανία και η αλλαγή του Φιλο-ρωσικού καθεστώτος που ήρθε μεταγενέστερα, σήμανε καμπανάκι στη Ρωσία, η οποία είχε αρχίσει σταδιακά να επανακάμπτει.
Ο Πούτιν συνέβαλλε αποφασιστικά στην Ρωσική επανάκαμψη, βλέποντας από την πλευρά του την Ουκρανία ως ένα μεγάλο "μαξιλάρι ασφαλείας" για τη χώρα του, που δεν πρέπει να το χάσει.
Εκτός όμως από αυτό , ιδίως μετά την σχεδόν αναίμακτη προσάρτηση της Κριμαίας στην οποία προέβη , ο Πούτιν πίστεψε ότι η Δύση δεν θα αντιδρούσε εάν επιχειρούσε να αλλάξει το καθεστώς στην Ουκρανία, επιτιθέμενος κατακτώντας την παράλληλα, αφού αυτή δεν ήταν μέλος του ΝΑΤΟ.
Επίσης υπερεκτίμησε τις δυνατότητες του Ρωσικού στρατού, ο οποίος δεν είχε πολεμήσει από το Αφγανιστάν και εντεύθεν, πιστεύοντας ότι επιτιθέμενος γρήγορα θα είχε μια εύκολη νίκη.
Ωστόσο ο Πούτιν έπεσε έξω στους παραπάνω υπολογισμούς του, αφού φαίνεται πως ΗΠΑ-ΝΑΤΟ είχαν "διαβάσει" τις σκέψεις -στόχους του, παρασύροντας τη Ρωσία σε έναν μακροχρόνιο πόλεμο, αποδυναμώνοντας την ισχύ της, χρησιμοποιώντας την Ουκρανία γιαυτό.
Θα λέγαμε ότι η εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία "ανάστησε" το ΝΑΤΟ, το οποίο την χρησιμοποιεί για να αποδυναμώσει τη Μόσχα.
