Η Ρωσία παίζοντας το δικό της γεωπολιτικό σχέδιο, άνοιξε όπως όλα δείχνουν, Τρίτο μέτωπο στις ΗΠΑ σε Ν.Κορέα και Ιαπωνία, με στόχο την διασπορά των αμερικανικών δυνάμεων, ενώ στο στόχαστρο της Μόσχας είναι και τα Βαλκάνια.
Το Κορεατικό Κεντρικό Πρακτορείο Ειδήσεων ανέφερε μια δήλωση του υπουργείου Εξωτερικών της χώρας ότι η Βόρεια Κορέα «καλωσορίζει θερμά τον Πρόεδρο Πούτιν που θα επισκεφθεί την Πιονγκγιάνγκ, και είναι έτοιμη να υποδεχθεί τον πιο στενό φίλο του κορεατικού λαού με τη μεγαλύτερη ειλικρίνεια».
Ο Κιμ Γιονγκ Ουν, ένας οξυδερκής γεωπολιτικός, επιδιώκει να δημιουργήσει συνέργεια μέσω μιας στρατηγικής συγχώνευσης που στην πραγματικότητα χρονολογείται από την εποχή του Ιωσήφ Στάλιν, ο οποίος σκόπιμα προσπάθησε να παρασύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε μια στρατιωτική σύγκρουση στην Κορεατική Χερσόνησο και να αποτρέψει το ξέσπασμα του Τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου.
“Ο υπολογισμός του Στάλιν ήταν ότι οι ΗΠΑ, εξαντλημένες από την κινεζική επέμβαση στον πόλεμο της Κορέας, θα ήταν ανίκανες να πολεμήσουν έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο στο εγγύς μέλλον.
Στις 27 Αυγούστου 1950, ο Στάλιν έγραψε μια εξαιρετικά εμπιστευτική επιστολή στον τότε Πρόεδρο της Τσεχοσλοβακίας για να εξηγήσει την απόφασή του, η οποία το 2005 προέκυψε από πρώην σοβιετικά αρχεία και δημοσιεύτηκε στο ιστορικό περιοδικό New and Contemporary History.
Προφανώς, ο Στάλιν υποστήριξε το σχέδιο του Κιμ Ιλ Σουνγκ κατά τη διάρκεια του μυστικού ταξιδιού του ηγέτη της Βόρειας Κορέας στη Μόσχα τον Απρίλιο του 1950, όχι επειδή υπολόγισε λανθασμένα ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν θα εμπλακούν στον πόλεμο (όπως υπέθεσαν οι δυτικοί ιστορικοί), αλλά ακριβώς επειδή ήθελε να σχεδιάσει ΗΠΑ σε μια περιορισμένη σύγκρουση στην Ασία.
Ο Στάλιν καθησύχασε τον περίγυρο του για τη διεθνή κατάσταση και την απόφαση της Μόσχας να αποσυρθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών (ΣΑΗΕ) τον Ιανουάριο του 1950, καθώς και το σκεπτικό για την απουσία της Σοβιετικής Ένωσης από το ΣΑΗΕ τον Ιούλιο του ίδιου έτους, όταν συζήτησε το κορεατικό ζήτημα, καθώς και ότι η Σοβιετική Ένωση απείχε και δεν άσκησε βέτο στο ψήφισμα των ΗΠΑ για τη στάθμευση δυνάμεων του ΟΗΕ στην Κορέα.
Ο Στάλιν έγραψε ότι «είναι προφανές ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αποσπώνται αυτή τη στιγμή από την Ευρώπη στην Άπω Ανατολή. Αυτό δεν μας δίνει πλεονέκτημα στην παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων; Αυτό είναι σίγουρα αλήθεια»,αναφέρει ο Ρώσος ειδικός M K Bhadrakumar.
Με άλλα λόγια, η Ευρώπη ήταν η κορυφαία προτεραιότητα της διεθνούς στρατηγικής της Σοβιετικής Ένωσης και ο πόλεμος της Κορέας θεωρήθηκε μια ευκαιρία για την ενίσχυση του σοσιαλισμού στην Ευρώπη, εκτρέποντας τα αμερικανικά συμφέροντα και πόρους από αυτήν την ήπειρο.
Πως μεταφράζεται η κίνηση αυτή σήμερα εν έτει 2024
Αυτό που διακρίνει μεγάλες δυνάμεις όπως η Ρωσία είναι το απόλυτο βάθος της ιστορικής τους συνείδησης, που τους επιτρέπει να συσχετίσουν το παρελθόν με τον παρόντα χρόνο και να κατανοήσουν ότι οι σχετικοί σπόροι του μελλοντικού χρόνου μπορούν να βρεθούν σε μεγάλο βαθμό στο παρελθόν.
Άλλωστε, ο χρόνος δεν μπορεί να θεωρηθεί αφηρημένα, αλλά ως ζωτική βάση της ανθρώπινης πραγματικότητας.
Αυτός πρέπει να είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους υπάρχουν τέτοιες δελεαστικές εικασίες στις ΗΠΑ σήμερα σχετικά με την πρόσφατη άνοδο των σχέσεων μεταξύ Ρωσίας και Βόρειας Κορέας.
Ο ανώτερος διευθυντής του Λευκού Οίκου για τον έλεγχο των όπλων Πράνυ Γουάντι (Pranay Vaddi) δήλωσε πρόσφατα ότι "η φύση της απειλής για την ασφάλεια που θέτει η Βόρεια Κορέα θα μπορούσε να αλλάξει ριζικά την επόμενη δεκαετία ως αποτέλεσμα της συνεργασίας της με τη Ρωσία".
«Αυτό που βλέπουμε μεταξύ Ρωσίας και Βόρειας Κορέας είναι ένα άνευ προηγουμένου επίπεδο στρατιωτικής συνεργασίας», είπε ο Γουάντι στο κέντρο σκέψης της Ουάσιγκτον, το οποίο είναι ένα Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών.
Σύμφωνα με τον ίδιο, “είναι απαραίτητο να δοθεί μεγάλη προσοχή όχι μόνο στη βοήθεια της Βόρειας Κορέας, η οποία διαθέτει πυρηνικά όπλα, στις στρατιωτικές επιχειρήσεις της Ρωσίας στην Ουκρανία, κυρίως με τη μορφή πυραυλικών συστημάτων, αλλά και σε «τι μπορεί να συμβαίνει στην άλλη κατεύθυνση".
Πώς θα μπορούσε αυτό να βελτιώσει τις δυνατότητες της Βόρειας Κορέας;
Τι σημαίνει αυτό για τη δική μας εκτεταμένη πολιτική αποτροπής στην περιοχή με την Κορέα και την Ιαπωνία;
Τι σημαίνει η πολιτική φιλίας και αμυντικής συνεργασίας Ρωσίας και Βόρειας Κορέας
Χωρίς αμφιβολία, η Ρωσία αποφάσισε να επεκτείνει τη συμμαχία της με τη Βόρεια Κορέα. Και ο Κιμ έχει εκφράσει δημόσια το ενδιαφέρον του για εμβάθυνση των δεσμών με τη Μόσχα με μια προσωπική επίσκεψη στη Ρωσία τον Σεπτέμβριο.
Ο χρόνος του ταξιδιού του Πούτιν στην Β. Κορέα, ήταν πραγματικά κεραυνός εν αιθρία, δεδομένων των πρόσφατων κινήσεων των ΗΠΑ με τη Νότια Κορέα και την Ιαπωνία να εντείνουν τις τριμερείς προσπάθειες για τον περιορισμό της Βόρειας Κορέας.
Ένα de facto τριμερές «μπλοκ» με τη Ρωσία και την Κίνα, που αντιτίθεται στην τριμερή συμμαχία των Ηνωμένων Πολιτειών, της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας, βρίσκεται στα σπάργανα.
Η υποστήριξη της Πιονγκγιάνγκ προς τη Ρωσία στην Ουκρανία εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Κίνας επειδή θα ελέγξει την ισχύ των ΗΠΑ, ενώ και η Βόρεια Κορέα κερδίζει αναπόφευκτα στρατηγικό βάθος από την υποστήριξη δύο μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ με δικαίωμα αρνησικυρίας.
Ουσιαστικά, ένας νέος γεωπολιτικός φορέας αναδύεται στην Άπω Ανατολή, η οποία, σε αντίθεση με την Ουκρανία ή τη Λωρίδα της Γάζας, είναι ένα πυρηνικό hot spot.
Η γεωπολιτική κινείται επιτέλους προς την κατεύθυνση της Βόρειας Κορέας, μιας χώρας που πριν από επτά χρόνια ήδη έτρεφε όνειρα να βυθίσει ένα αμερικανικό πυρηνικό αεροπλανοφόρο «με ένα χτύπημα».
Το θέμα είναι ότι αυτή η φαντασίωση παραμένει αδοκίμαστη. Το ταξίδι του Πούτιν στην Πιονγκγιάνγκ θα παρακολουθείται στενά από την κυβέρνηση Μπάιντεν.
Η πρόκληση της Ρωσίας θα είναι να δημιουργήσει ένα δίκτυο σχέσεων με φιλικά κράτη π,ου μπορεί τελικά να περιλαμβάνει και ορισμένους Δυτικούς.
Η στρατηγική των ΗΠΑ είναι να καταστρέψουν βίαια σημεία στρατηγικής αυτονομίας, κάτι που κατάφερε να κάνει η Ουάσιγκτον στη Δυτική Ευρώπη στην πρώτη φάση της ουκρανικής κρίσης, αλλά αυτό το βήμα ήταν μια από τις τελευταίες επιτυχίες από αυτή την άποψη.
Σε κάθε περίπτωση, στην αντιπαράθεση ΗΠΑ και Ρωσίας ανοίγει ένα ανατολικό μέτωπο που συμπληρώνει το δυτικό και το νότιο μέτωπο στην Ευρασία και τη Δυτική Ασία αντίστοιχα, τονίζουν οι Ρώσοι ειδικοί.
