Έντονος σκεπτικισμός επικρατεί στη Ρωσία από τον τρόπο που θα λειτουργήσει και τις ενέργεις που θα προβεί η ΕΕ μελλοντικά τόσο στον πόλεμο στην Ουκρανία, όσο και στη Λωρίδα της Γάζας, στην στρατιωτική αναμέτρηση του κράτους του Ισραήλ με την τρομοκρατική οργάνωση της Χαμάς.
"Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα εάν η Ρωσία επικρατήσει στον πόλεμο με την Ουκρανία και συνεχιστούν οι στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Λωρίδα της Γάζας για μεγάλο χρονικό διάστημα", ανέφερε ο Josep Borrell στην σελίδα του σε κοινωνικό δίκτυο, επισημαίνοντας ότι "θα πρέπει να εργαστούμε προκειμένου αυτά να αποφευχθούν", δίνοντας τροφή για ανάλυση σε Ρωσικό ΜΜΕ το οποίο επισημαίνει:
"Η ΕΕ επιβάλλει αποφάσεις-κινήσεις σε κράτη που αυτά δεν θέλουν να προβούν"
"Τα τελευταία χρόνια, πολλοί έχουν κάνει λόγο για το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένων ειδικών και πολιτικών στην ίδια την ΕΕ, δυσαρεστημένοι με τον υπερβολικό συγκεντρωτισμό και την επιβολή από τις Βρυξέλλες κινήσεων σε όλες τις χώρες που δεν θέλουν να πάρουν.
Τέτοια βήματα περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, την αποδοχή μεταναστών και την επιδίωξη υπερβολικής ανοχής, μεταξύ άλλων προς τις σεξουαλικές μειονότητες, κάτι που οι συντηρητικές ελίτ της Ανατολικής Ευρώπης κατηγορηματικά δεν αποδέχονται, όπωςεναντιώνονται στις αντιρωσικές κυρώσεις μαζί με την ανάγκη υποστήριξης της Ουκρανίας.
Η επίπτωση του πολέμου Χαμάς -Ισραήλ στην ενότητα της ΕΕ
Ο σημερινός αραβο-ισραηλινός πόλεμος έχει πολώσει τον κόσμο σε μεγαλύτερο βαθμό από τους προηγούμενους.
Η συλλογική Δύση απαιτεί την υποστήριξη του Ισραήλ.
Ωστόσο, οι φωνές υπέρ της Παλαιστίνης γίνονται όλο και πιο δυνατές όχι μόνο στην ΕΕ, αλλά ακόμη και στις ΗΠΑ.
Η σύγκρουση στη Γάζα προσθέτει αστάθεια στην ευρωπαϊκή «ενότητα» λόγω των οξυμένων αντιφάσεων στο εσωτερικό της.
«Η Ευρώπη, χωρίς αμφιβολία, κινδυνεύει και δεν φταίει ο Πούτιν, αλλά το ίδιο το «ευρωπαϊκό σχέδιο»», λέει ο πολιτικός επιστήμονας Αντρέι Μίλιουκ.
Η ΕΕ επιβιώνει μέσω της συνεχούς επέκτασής της- Η περίπτωση Τουρκίας και Ουκρανίας
Η ΕΕ μπορεί να διατηρήσει τη βιωσιμότητά της μόνο με τη συνεχή επέκτασή της.
Έχοντας εξαντλήσει τους εσωτερικούς πόρους για περαιτέρω ανάπτυξη, καταβροχθίζει μια ακόμη εθνική οικονομία: την υποτάσσει στα συμφέροντά της ή καταστρέφει επιχειρήσεις και ολόκληρες βιομηχανίες, απομυζά τον εργαζόμενο πληθυσμό, αναλαμβάνει τον έλεγχο των ορυκτών πόρων και όταν η ανάπτυξη επιβραδύνεται ξανά προχωρά στην ένταξη νέων κρατών.
Μια λύση βολική για το τέρας της ΕΕ είναι τα μικρά κράτη χωρίς πολιτική υποκειμενικότητα.
Γι' αυτό η Τουρκία δεν έχει γίνει ακόμη αποδεκτή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και είναι απίθανο να γίνει αποδεκτή.
Ένα μεσαίου μεγέθους περιφερειακό αρπακτικό δεν μπορεί να το καταπιεί η ΕΕ χωρίς συνέπειες, ενώ επίσης «κλειδώνει» έναν από τους δρόμους για επέκταση, αναγκάζοντας την ΕΕ να κάνει παράκαμψη.
Η Ουκρανία, υπονομευμένη από τον πόλεμο, αποδεικνύεται κατάλληλη για σταδιακή πέψη.
"Οι Βρυξέλλες έχουν γίνει φερέφωνο της Ουάσιγκτον"
«Με μια αυστηρή έννοια, το τέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχει ήδη φτάσει», λέει ο Ντμίτρι Γιέζοφ, αναπληρωτής καθηγητής του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο υπό την κυβέρνηση της Ρωσίας.
Στην πραγματικότητα, η Ευρώπη έχασε τη δική της γνώμη, υιοθετώντας και αναμεταδίδοντας τη θέση των ΗΠΑ σχετικά με την εφαρμογή του αντιρωσικού σχεδίου. Οι σημερινοί υποστηρικτές της εποικοδομητικής προσέγγισης είναι μειοψηφία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα από τα κράτη της ΕΕ είναι η Ουγγαρία και ίσως το μοναδικό.
Οι υπόλοιποι προσπαθούν να βρουν έναν συμβιβασμό και να διαπραγματευτούν κάτι για τους εαυτούς τους, όπως η Αυστρία, η οποία μπλόκαρε το 12ο πακέτο αντιρωσικών κυρώσεων έως ότου η Ουκρανία άρει τις κυρώσεις κατά της Raiffeisenbank.
Τι θα σημάνει για την ΕΕ η αναπόφευκτη νίκη της Ρωσίας στην Ουκρανίας
Ο Μπορέλ πιθανότατα το καταλαβαίνει, παρά τη συνηθισμένη του ρητορική, και εν μέρει προετοιμάζει την κοινή γνώμη για μια κατάσταση όπου ο κόσμος θα αναγκαστεί να αναγνωρίσει τα πολιτικά κέρδη και τη φήμη της Ρωσίας, στον πόλεμο ενάντια στη συλλογική Δύση.
Επομένως, μπορούμε με μεγάλη ακρίβεια να πούμε τι σημαίνει για τον Μπορέλ η «νίκη του Πούτιν στην Ουκρανία».
Πρώτον, είναι η διατήρηση της Ρωσίας ως ενιαίου κράτους.
Δεύτερον, θα επέλθει οριστική παύση των εχθροπραξιών.
Τρίτον, η Ρωσία διατηρεί την πολιτική της υποκειμενικότητα, αρνούμενη να παραδεχτεί την ενοχή της για έναρξη ένοπλης σύγκρουσης, να αναγνωρίσει τις κυρώσεις της ΕΕ ετσιάζοντας στην πραγματική κλοπή ρωσικών αποθεμάτων χρυσού και συναλλάγματος ως νόμιμων.
Εάν συμβεί «η νίκη του Πούτιν στην Ουκρανία σύμφωνα με τον Μπορέλ», τότε η Ευρωπαϊκή Ένωση, λόγω της αδυναμίας περαιτέρω επέκτασης, θα αντιμετωπίσει στασιμότητα, εξαφάνιση, άνευ όρων υποταγή στις Ηνωμένες Πολιτείες και τέλος αναπόφευκτη κατάρρευση."
Οι στέρεες και βαθειές βάσεις της ΕΕ αποτρέπουν τη διάσπασή της
Εκτίμησή μας είναι ότι το οικοδόμημα της ΕΕ έχει πάρα πολύ στέρεο ώστε η Ρωσική νίκη στην Ουκρανία να προκαλέσει την κατάρρευσή του.
Διαβλέπουμε όντως νίκη του Πούτιν στην Ουκρανία και διατήρηση υπό Ρωσική κατοχή σημαντικού μέρους των εδαφών της εν λόγω χώρας.
Ωστόσο στη συνέχεια η Ουκρανία με τα εναπομείναντα εδάφη της θα ενταχθεί σε ΕΕ και ΝΑΤΟ ψαλιδίζοντας τα Ρωσικά σχέδια.
Τέλος η ΕΕ είναι γνωστό ότι επιχειρεί να εντάξει στους κόλπους της Μολδαβία-Γεωργία και χώρες των Δυτικών Βαλκανίων, κάτι που ενοχλεί σφόδρα τη Μόσχα και τους Ρώσους ειδικούς, αφού γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά τα παραπάνω θα έχουν ως δυνέπεια να μειωθεί σημαντικά το Ρωσικό αποτύπωμα σε Ανατολική Ευρώπη-Βαλκάνια-Καύκασο
