Η άνευ προηγουμένου επίθεση της Χαμάς στο Ισραήλ συνδύασε τρομοκρατικές τακτικές με παράτυπες επιχειρήσεις πολέμου και πληροφόρησης. Ο αναλυτής Ιαν Λέσερ του think tank «German Marshall Fund» στις ΗΠΑ αναφέρει χαρακτηριστικά πως αυτή η συνεχιζόμενη υβριδική σύγκρουση θα μπορούσε εύκολα να κλιμακωθεί για να εμπλέξει τη Χεζμπολάχ στον Λίβανο και τους ευεργέτες της στο Ιράν. Η απάντηση του Ισραήλ θα διαμορφώσει την εξέλιξη της κρίσης και τις γεωστρατηγικές συνέπειες. Ενώ πολλά σχετικά με τον σχεδιασμό της επίθεσης, τους υποστηρικτές της και τις αποτυχίες πληροφοριών παραμένουν άγνωστα, ορισμένες υπερατλαντικές επιπτώσεις είναι ήδη σαφείς.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τα "γυρίζει" τώρα η ισραηλινή αεροπορία! False alarm η "επίθεση από αέρος" της Χεζμπολάχ από τον Λίβανο
Πρώτον, η τρομοκρατία επανέρχεται στην ατζέντα ασφαλείας. Υπάρχει μακρά ιστορία επεισοδιακής προσοχής στους τρομοκρατικούς κινδύνους και στις αντιτρομοκρατικές στρατηγικές. Η κλίμακα και ο θρασύς χαρακτήρας της επίθεσης της Χαμάς, η οποία περιλαμβάνει θύματα και ομήρους της Βόρειας Αμερικής και της Ευρώπης, θα αναδείξει την τρομοκρατία ως ανησυχία για το κοινό και τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού. Υπάρχει επίσης η δυνατότητα για μεμονωμένες τζιχαντιστικές επιθέσεις σε δυτικούς στόχους εμπνευσμένες από γεγονότα στη Γάζα.
Δεύτερον, μια αποτελεσματική απάντηση, διπλωματική ή στρατιωτική, στις πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν έχει καταστεί απαραίτητη. Το ξέσπασμα της σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή, συμπεριλαμβανομένων των αψιμαχιών μεταξύ Ισραήλ και Χεζμπολάχ, υπογραμμίζει δραματικά τους κινδύνους να γίνει το Ιράν κράτος με πυρηνικά όπλα. Εάν οι περιφερειακοί πελάτες της χώρας είναι πρόθυμοι να εξαπολύσουν επιθέσεις τέτοιας καταστροφικής κλίμακας σήμερα, πόσο πιο επιθετικοί θα ήταν κάτω από μια ιρανική πυρηνική ομπρέλα; Η κυβέρνηση Μπάιντεν προσπάθησε να επανεκκινήσει την πυρηνική διπλωματία με το Ιράν, κάτι που υποστηρίζεται ευρέως στην Ευρώπη, συγκρατώντας παράλληλα τη δράση του Ισραήλ. Οι τρέχουσες συνθήκες σημαίνουν ότι λίγοι και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού θα είναι πρόθυμοι να ανεχθούν την προοπτική ενός Ιράν με πρόσβαση σε πυρηνικά όπλα. Οι πιθανότητες για προληπτικό χτύπημα κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν έχουν μειωθεί σημαντικά.
Τρίτον, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ θα υποχρεωθούν να δώσουν μεγαλύτερη προτεραιότητα στην αντιτρομοκρατία, τις διαρροές πολιτικής βίας και άλλους κινδύνους που προέρχονται από τη νότια περιφέρεια της Ευρώπης. Οι πρόσφατες σύνοδοι κορυφής και τα έγγραφα στρατηγικής έχουν σημειώσει αυτές τις προκλήσεις, αλλά έχουν πάρει κατανοητό πίσω μέρος του πολέμου στην Ουκρανία και του ανταγωνισμού με την Κίνα. Οι διατλαντικοί εταίροι θα πρέπει τώρα να συμβιβάσουν αυτές τις ανταγωνιστικές απαιτήσεις. Το πώς θα το κάνουν είναι ασαφές, αλλά είναι ένα κρίσιμο ζήτημα δεδομένων των συνεχιζόμενων αμυντικών αναγκών της Ουκρανίας και της μόνιμης δυνατότητας για άμεση αντιπαράθεση του ΝΑΤΟ με τη Ρωσία
