Ο Γερμανός δημοσιογράφος Τόμας Φασμπέντερ στο Preussische Allgemeine σε συνέντευξή του με αφορμή την έκδοση του νέου του βιβλίου, «Ο απόκοσμος αιώνας» (Das unheimliche Jahrhundert), ανέφερε ότι η Ευρώπη οδεύει αναπόφευκτα προς μια τριπλή κρίση.
Ο υπότιτλος του βιβλίου, «Πριν από το σημείο καμπής», είναι ένα άμεσο απόσπασμα μιας έκφρασης από την ειδική ομιλία του Καγκελαρίου Όλαφ Σόλτς στην Bundestag, ως αντίδραση στην εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Σε αυτό, χρησιμοποίησε τη λέξη « Zeitenwende ».
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Θέλουν να διχάσουν την Δυτική Θράκη! Αριστερά ΜΜΕ μιλούν για “πολιτοφύλακες” σε Καβάλα και Ξάνθη που κυνηγούν μετανάστες
Ενώ η επίσημη μετάφραση για τη λέξη που χρησιμοποιείται από τη γερμανική κυβέρνηση είναι «σημείο καμπής» ή «στιγμή απορροής», ο αρχικός γερμανικός όρος αναφέρεται τόσο σε μια αλλαγή των καιρών όσο και σε μια γεωπολιτική αλλαγή.
«Επέλεξα τον όρο «σημείο καμπής» επειδή τον ανέφερε ο Όλαφ Σόλτς. Αν και το βιβλίο ουσιαστικά γράφτηκε πριν από τότε, όντως βιώνουμε μια αλλαγή εποχής. Ωστόσο, είναι πολύ πιο εκτεταμένο από ό,τι περιέγραψε ο Σόλτς», είπε.
Παράλληλα ανέφερε ότι, ότι η τρέχουσα τριπλή κρίση που αντιμετωπίζει η Ευρώπη θα έχει καθοριστικό αντίκτυπο στην ήπειρο για τον υπόλοιπο αιώνα.
«Η Ευρώπη οδεύει προς μια τριπλή κρίση, οι επιπτώσεις της οποίας θα μας επηρεάσουν μαζικά σε όλο τον αιώνα», ανέφερε ενδεικτικά.
Πρώτον, ανέφερε ότι υπάρχει η ταχεία απώλεια ισχύος από τη Δυτική Ευρώπη μετά από περίπου 500 χρόνια παγκόσμιας κυριαρχίας.
«Οι εποχές που οι Βρετανοί, οι Γάλλοι, οι Γερμανοί και άλλοι άφησαν το στίγμα τους στον κόσμο πολιτικά, πολιτιστικά, επιστημονικά, τεχνικά και οικονομικά είναι ιστορία», είπε.
Ο Φασμπέντερ λέει ότι η δεύτερη κρίση, η κρίση της κλιματικής αλλαγής, δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί απλά σταματώντας τη:
«Η δεύτερη μεγάλη κρίση είναι η κλιματική αλλαγή. Το γεγονός είναι ότι συμβαίνει. Τα τελευταία χρόνια η συζήτηση έχει επικεντρωθεί στο ποιος ευθύνεται για αυτό και πώς μπορεί να σταματήσει», είπε και συνεχίζει:
«Αλλά δεν θα καταφέρουμε να το σταματήσουμε. Πρέπει λοιπόν να αναρωτηθούμε: Τι σημαίνει με συγκεκριμένους όρους να ζεις σε έναν κόσμο που είναι δύο ή περισσότερους βαθμούς θερμότερος; Τι επιπτώσεις θα έχει αυτό, πώς θα το αντιμετωπίσουμε ;
«Αυτό που κάνουμε στη Γερμανία δεν έχει ουσιαστικά κανένα αντίκτυπο. Θεωρώ ακόμη πιο εκπληκτικό το γεγονός ότι, μόλις τώρα αρχίζουμε να αντιμετωπίζουμε το ζήτημα της προσαρμογής. Αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό γιατί μπορούμε να ξοδέψουμε κάθε ευρώ μόνο μία φορά. Είτε για την προστασία του κλίματος (που δεν θα είναι δυνατό) είτε για την προσαρμογή του κλίματος».
Τέλος η τρίτη, αλλά καθόλου σημαντική κρίση, είναι η πληθυσμιακή έκρηξη στην υποσαχάρια περιοχή, η οποία ουσιαστικά περιλαμβάνει και τις δύο προηγούμενες:
«Το τρίτο ζήτημα είναι η αύξηση του πληθυσμού στην Αφρική, ειδικά στην περιοχή της Υποσαχάριας. Εκεί βλέπουμε διπλασιασμό του πληθυσμού μέχρι το 2050 και τετραπλασιασμό μέχρι το 2100».
«Κάποια στιγμή στον 22ο αιώνα, περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού θα προέρχεται από την υποσαχάρια Αφρική. Εδώ βρίσκονται τα πραγματικά σημεία καμπής σε λήθαργο».
«Μπαίνουμε σε έναν κόσμο στον οποίο η Ευρώπη μπορεί ακόμα να θεωρείται ως ένα ζωντανό μουσείο. Σίγουρα όχι πλέον ως φάρος ή πρότυπο», είπε.
Ο Φασμπέντερ καταλήγει στο συμπέρασμα ότι, εμείς οι Ευρωπαίοι μας εμποδίζει επίσης το γεγονός ότι πολλοί είτε δεν αντιλαμβανόμαστε τις νέες πραγματικότητες είτε δεν θέλουμε να τις αποδεχτούμε. Αντίθετα, συνεχίζουμε να υπερεκτιμούμε τον εαυτό μας.
