Απώλειες καταγράφουν και οι δύο πλευρές κατά την ουκρανική επίθεση σε ολόκληρο το εύρος του μετώπου, με τους Ουκρανούς όμως να έχουν τρομερές απώλειες σε έμψυχο και άψυχο υλικό κάτι που τονίζει και αμερικανική εφημερίδα.
Σύμφωνα με τον Ρώσο στρατιωτικό εμπειρογνώμονα Βασίλι Νταντούκιν, τις τελευταίες ημέρες ο ρωσικός στρατός εξουδετερώνει καθημερινά ουκρανικά άρματα μάχης ή οχήματα που αντιστοιχούν σε ένα ολόκληρο μηχανοκίνητο τάγμα (30 οχήματα μάχης) των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας.
Σύμφωνα με τον ειδικό, οι εβδομαδιαίες απώλειες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας ανέρχονται σε 5-7 μονάδες αρμάτων μάχης.
Σημείωσε επίσης ότι παρά το ενδεχόμενο παραδόσεων νέων αρμάτων μάχης από τη Δύση, οι απώλειες σε στρατιωτικό προσωπικό είναι αναντικατάστατες, αφού αυτό είναι εκπαιδευμένο σε χώρες της Ευρώπης.
Ο ίδιος ανέφερε ότι οι πόροι του ανθρώπινου δυναμικού των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας εξαντλούνται επικίνδυνα.
Ως προς αυτό, η ουκρανική πλευρά ζητά από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις χώρες του ΝΑΤΟ να στείλουν στρατεύματα από την Πολωνία και άλλα κράτη για να ενισχύσουν τη σύνθεσή της.
Ο Νταντούκιν σημείωσε επίσης ότι μια επιτυχημένη ουκρανική επίθεση θα ήταν δυνατή μόνο υπό την προϋπόθεση τριπλής υπεροχής στον αριθμό των ρωσικών δυνάμεων.
Ωστόσο, αρχικά η Ουκρανία δεν είχε τέτοιο πλεονέκτημα. Και στις σημερινές συνθήκες, ως αποτέλεσμα των εχθροπραξιών, οι απώλειες των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας είναι επτά φορές μεγαλύτερες από αυτές των ρωσικών στρατευμάτων.
Ο ειδικός είναι σίγουρος ότι μια τέτοια κατάσταση κάνει κάθε προσπάθεια αντεπίθεσης καταδικασμένη σε αποτυχία.
Αμερικανική εφημερίδα περιγράφει μεγάλες απώλειες των Ουκρανών
Σύμφωνα με την Washington Post, οι άνδρες της 37ης Ταξιαρχίας της Ουκρανίας ήταν πρόσφατα εκπαιδευμένοι και οπλισμένοι με όπλα που προμήθευσε η Δύση, επιφορτισμένοι με την αρχική επίθεση τις πρώτες ημέρες μιας πολυαναμενόμενης αντεπίθεσης.
Αυτή η μονάδα όπως και άλλες πλήρωσε βαρύ τίμημα.
Μέσα σε 20 λεπτά από την προέλασή τους στις 5 Ιουνίου νότια της Βελίκα Νοβοσίλκα, στη νοτιοανατολική περιοχή του Ντονιέτσκ, όλμοι εξερράγησαν γύρω τους, είπαν οι Ουκρανοί στρατιώτες.
Ένας 30χρονος Ουκρανός στρατιώτης, είδε μετά από έκρηξη, δύο από τους άνδρες στο όχημά του να αιμορραγούν έντονα, και ο ένας έχασε ένα χέρι καθώς φώναζε για την οικογένειά του.
Ο ίδιος σύρθηκε σε έναν κρατήρα, αλλά τα σκάγια από ένα όλμο τρύπησαν τον ώμο του. «Μείναμε εκεί στο χωράφι, χωρίς βοήθεια», είπε ο Λάμπερτζακ, ο οποίος μίλησε στην Washington Post με την προϋπόθεση ότι θα αναγνωριστεί μόνο από το διακριτικό κλήσης του επειδή δεν είχε εξουσιοδότηση να μη συζητήσει τη μάχη ( το ανέφεραν ως ξυλοκόπο).
«Μας βομβάρδισαν με όλμους από τρεις πλευρές. Δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα. Υπήρχαν λιγότεροι από 50 άνδρες στη μονάδα, είπε, και οι 30 δεν επέστρεψαν, αφού σκοτώθηκαν, τραυματίστηκαν ή αιχμαλωτίστηκαν από τον εχθρό.
Πέντε από τα τεθωρακισμένα οχήματα της μονάδας καταστράφηκαν μέσα στην πρώτη ώρα.
Η αναγνωριστική επίθεση του 37ου τάγματος θα βοηθούσε τελικά άλλες ουκρανικές ταξιαρχίες να απελευθερώσουν τέσσερα χωριά στο Ντόνετσκ, ένα από τα βασικά σημεία εκκίνησης της αντεπίθεσης, εξασφαλίζοντας έναν πρόωρο θρίαμβο για το Κίεβο κατά τη διάρκεια της πιο πολυαναμενόμενης επιχείρησης του πολέμου.
Οι επιζώντες από το 37ο, το οποίο περιελάμβανε μερικούς Αμερικανούς εθελοντές μαχητές και στρατιώτες που είχαν εκπαιδευτεί στην Ευρώπη, περιέγραψαν τη δοκιμασία τους ως την αιχμή του δόρατος στην αντεπίθεση της Ουκρανίας.
Οι μεγάλες απώλειες του ουκρανικού αυτού τάγματος προμηνύουν το τρομερό κόστος που είναι διατεθειμένοι να πληρώσει ο Ζελένσκυ για να εκδιώξουν τους Ρώσους εισβολείς και να ανακτήσουν το χαμένο έδαφος τους.
Την πρώτη μιάμιση ώρα της επίθεσης του ουκρανικού 37ου τάγματος κοντά στην Βελίκα Νοβοσίλκα οι Ρώσοι βομβάρδισαν την μονάδα με ασταμάτητα με βλήματα που διαπέρασαν την θωράκιση των ΤΟΜΑ AMX-10 RC, σύμφωνα με άλλο Ουκρανό στρατιώτη που μίλησε και αυτός υπό την προϋπόθεση ότι ήταν αναγνωρίζεται μόνο από το διακριτικό κλήσης του.
“Τα τεθωρακισμένα οχήματα, που μερικές φορές αποκαλούνται «ελαφριά άρματα μάχης», δεν ήταν αρκετά βαριά για να προστατεύσουν τους στρατιώτες”, είπε ο Γκρέι, και έπρεπε να τοποθετηθούν πίσω τους αντί για μπροστά.
Όλα αυτά που αναφέρουν Ουκρανοί και Ρώσοι στρατιώτες είναι η μοναδική απλή αλήθεια ενός πολέμου του οποίου η αγριότητα θυμίζει τις επιχειρήσεις στο Βερντέν το 1914.
