Από την αρχή της «Ειδικής Στρατιωτικής Επιχείρησης» (SMO) της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας πέρυσι, η πορεία του πολέμου έχει περάσει από διάφορες φάσεις.
1η Φάση
Συγκεκριμένα οι πρώτοι μήνες του, χαρακτηρίστηκαν από την σθεναρή άμυνα των Ουκρανών και την προχώρηση των Ρωσικών Δυνάμεων στο εσωτερικό της χώρας.
Ωστόσο έχοντας θέσει η Μόσχα πολλούς και αποκλίνοντες εδαφικούς στόχους ταυτόχρονα, την κατάληψη των οποίων δεν μπορούσε να υλοποιήσει χάρη στην αδυναμία πριμοδότησης των δυνάμεών της με τον κατάλληλο όγκο αλλά και την δέουσα υποστήριξη Διοικητικής Μέριμνας, σε τρόφιμα, καύσιμα, πυρομαχικά, σε συνδυασμό γενναιότητα των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, την παροχή πληροφόρησης των κινήσεων των Ρωσικών Δυνάμεων από ΗΠΑ-ΝΑΤΟ σε πραγματικό χρόνο ,την εφαρμογή ξεπερασμένου δόγματος διεξαγωγής στρατιωτικών επιχειρήσεων από τις Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις και την απειρία αυτών σε πόλεμο, η Ουκρανία άντεξε και δεν γνώρισε την ολοκληρωτική συντριβή όπως υπολόγιζε η πλεονότητα των αναλυτών και Διεθνών ΜΜΕ.
2η Φάση
Μετά από αυτήν την ανέλπιστη εξέλιξη για τους Ουκρανούς και υπό το βάρος των απωλειών τους σε έμψυχο δυναμικό αλλά κυρίως τις τεράστιες καταστροφές οπλικών συστημάτων και μέσων τους, η Δύση με πρώτες τις ΗΠΑ-Μ.Βρετανία, αφού εξασφάλισαν την ομοφωνία των κρατών μελών του ΝΑΤΟ , προχώρησαν αρχικά στην λήψη και εφαρμογή οικονομικών κυρώσεων σε βάρος της Ρωσίας σε μια προσπάθεια αποδυνάμωσης της και στη συνέχεια στον εξοπλισμό της Ουκρανίας.
Σε αυτή τη φάση ο εξοπλισμός της Ουκρανίας γινόταν κυρίως με οπλικά συστήματα και μέσα Σοβιετικής-Ρωσικής προέλευσης που διέθεταν Ευρωπαϊκές χώρες στο οπλοστάσιό τους, με τις ΗΠΑ πρωτίστως να προβαίνουν στην αντικατάστασή τους με δικά τους αντίστοιχα οπλικά συστήματα.
Ωστόσο άρχισαν πλήν των ΗΠΑ και άλλες χώρες του ΝΑΤΟ να στέλνουν και Δυτικό πολεμικό υλικό ενίσχυσης της Ουκρανίας, με κυριότερο χαρακτηριστικό τον αμυντικό χαρακτήρα του και οπωσδήποτε το περιορισμένο βεληνεκές του προκειμένου να μην υπάρχει δυνατότητα να πληγεί η επικράτεια της Ρωσίας, κάτι που ο Πούτιν είχε θέσει ως κόκκινη γραμμή, απειλώντας ακόμη και με τακτικό πυρηνικό πλήγμα την Ουκρανία.
Παράλληλα ξεφούσκωνε σταδιακά η Ρωσική προέλαση, γεγονός στο οποίο συνετέλεσε αποφασιστικά τόσο η έλευση του Χειμώνα που εμπόδιζε την διεξαγωγή επιθετικών κινήσεων και ελιγμών εκτός οδών και μάλιστα καλής βατότητας, όσο και η εμπλοκή στο Μπαχμούτ, που εξελίχθηκε σε ένα πολύμηνο αιματηρότατο τέλμα για τους Ρώσους, πριν την πρόσφατη τελική του κατάλψη από αυτούς.
3η Φάση
Τώρα διανύουμε την τρίτη φάση του πολέμου, όπου πλέον στελέχη των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων εκπαιδεύονται στη χρήση κρίσιμων για την εξέλιξη του πολέμου Δυτικών οπλικών συστημάτων, όπως μαχητικά αεροσκάφη F-16, άρματα, αυτοκινούμενο πυροβολικό, αντιαεροπορικά συστήματα κλπ, ενώ παράλληλα έχει αρχίσει η παραλλαβή και ενσωμάτωση κάποιων από αυτά στις Ουκρανικές Ένοπλες Δυνάμεις με τα υπόλοιπα να ακολουθούν σε σύντομο χρονικό διάστημα, προκειμένου η Ουκρανία να πραγματοποιήσει μεγάλης κλίμακας επίθεση για απελευθέρωση των εδαφών της από τους Ρώσους εισβολείς.
Ωστόσο βλέπουμε ότι πλέον πραγματοποιούνται πλήγματα στην Ρωσική επικράτεια από πλευράς Ουκρανών, αφού μέχρι και η Μόσχα επλήγει πρόσφατα από επιθέσεις drone.
Η Ρωσία απάντησε με απειλές περί πυρηνικού πολέμου, ενώ ο Πούτιν κατόπιν συμφωνίας με την Λευκορωσία εγκατέστησε σε αυτήν Τακτικά Πυρηνικά όπλα, διατηρώντας ωστόσο οι Ρωσικές ένοπλες Δυνάμεις τον έλεγχό τους.
Τα Δυτικά υπερόπλα δεν έκαναν την διαφορά στο πεδίο της μάχης
Αρχικά από την δεύτερη φάση ναι και μετά οι ΗΠΑ-χώρες του ΝΑΤΟ άρχισαν σταδιακά να προμηθεύουν τους Ουκρανούς με αυτοκινούμενο πυροβολικό και ΠΕΠ Himars, στη συνέχεια με άρματα Leopard και λοιπά σύγχρονα άρματα,ακολούθως με πύραυλους Storm Shadows και τέλος με αντιαεροπορικούς πυραύλους Patriot, ενώ αναμένονται και τα μαχητικά F-16.
Τα παραπάνω υποτίθεται ότι θα άλλαζαν το "παιγνίδι", ωστόσο τίποτε δεν συνέβη.
Τα νέα όπλα που λαμβάνουν οι Ουκρανοί από το ΝΑΤΟ μπορεί να είναι σύγχρονα, αλλά δεν είναι εντυπωσιακά σε αριθμούς.
Αυτά υποτίθεται ότι είναι ανώτερα σε ποιότητα και χαρακτηριστικά. Αλλά στο πεδίο της μάχης, δεν υπάρχουν μαγικά όπλα, ενώ και αυτά υπόκεινται σε πολύπλοκες παραμέτρους συντήρησης και λειτουργίας.
Και πάνω από όλα είναι ευάλωτα σε έναν αποφασιστικό εχθρό και στους αυτοσχεδιασμούς του.
Τους τελευταίους μήνες, επίσης η Ουκρανία παρακολουθεί με αγωνία τις ρωσικές δυνάμεις να λαμβάνουν αποτελεσματικά μέτρα κατά των HIMARS, Patriots και Storm Shadows.
Παράλληλα η Ρωσία αντιλαμβανόμενη το λάθος που έκανε στην πρώτη φάση του πολέμου, δεν ενεργεί μεγάλης κλίμακας επίθεση, αλλά παραχωρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων στους Ουκρανούς
Σύμφωνα με τη στρατιωτική και πολιτική λογική, η Ουκρανία είναι πιθανό να ενεργήσει επιθετικά για ανακατάληψη της ακτογραμμής της Αζοφικής Θάλασσας και, στη συνέχεια κατά της Κριμαίας.
Αλλά εάν η Ρωσία είναι προσεκτική στις κινήσεις της, τότε η Ουκρανία είναι ακόμη περισσότερο, αφού έχει υποστεί εξοντωτικές απώλειες τους τελευταίους 15 μήνες, ενώ το ανθρώπινο δυναμικό τηςς είναι ακόμη πιο περιορισμένο.
Ποιά θα μπορούσε να είναι η πιθανή έκβαση μιας Ουκρανικής επίθεσης;
Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι οι Ρώσοι περιμένουν την Ουκρανία να δεσμεύσει τις δυνάμεις και τις εφεδρείες της σε μια επίθεση πριν ενεργήσουν.
Η Ουκρανία προβαίνει σε κινήσεις κατά στόχων στο εσωτερικό της Ρωσίας σε μια προσπάθεια να προκαλέσουν την μετακίνηση Ρωσικών δυνάμεων από τον Ουκρανικό νότο και στη συνέχεια να επιτεθούν μεταξύ Μπαχμούτ και Χερσώνα
Ωστόσο οποιαδήποτε και αν θα ήταν η έκβαση της Ουκρανικής επίθεσης, αυτή θα αποτελούσε και το κύκνειο άσμα επιθετικών ενεργειών της λόγω εξάντλησης των εφεδρειών της, με αποτέλεσμα η πρωτοβουλία των κινήσεων να περάσει μετά από αυτήν ανεπιστρεπτί στα χέρια των Ρώσων.
Σε τέτοια περίπτωση η συνέχεια θα ήταν μια αποδοχή της ήττας με αξιοπρέπεια, αν και τους όρους της ειρήνευσης θα τους επέβαλλε ο νικητής , εν προκειμένω η Ρωσία.
Εκτίμησή μας είναι ότι η τυχόν εισδοχή της Ουκρανίας στο ΝΑΤΟ, μπορεί να γίνει μετά το τέλος της Ουκρανικής επίθεσης, προκειμένου να τερματιστεί άμεσα ο πόλεμος, αφού η συνέχισή του θα σήμαινε απευθείας εμπλοκή της Ρωσίας με την Δυτική Συμμαχία.
