Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει περάσει πλέον εδώ και λίγο καιρό σε νέα φάση, αφού οι δυνάμεις του Ζελένσκι πλήττουν όλο και περισσότερο στόχους εντός της Ρωσίας καθώς η ρωσική εισβολή συνεχίζεται, κάτι που ο Πούτιν έχει επισημάνει ως κόκκινη γραμμή στο παρελθόν.
"Αυτό έχει προκαλέσει μεγάλη συζήτηση σχετικά με το εάν η Ουκρανία πρέπει να το κάνει αυτό, ακόμη κι αν δικαιολογείται από την κατάσταση πολέμου μεταξύ των δύο χωρών", επισημαίνει σε σχετικό άρθρο του Διεθνές ΜΜΕ, του οποίου τα κυριότερα σημεία κατά την εκτίμησή μας είναι τα ακόλουθα:
"Η κυβέρνηση του Αμερικανού προέδρου Τζόζεφ Μπάιντεν δήλωσε ότι δεν υποστηρίζει τις ουκρανικές επιθέσεις εντός της Ρωσίας. Οι πιο επιθετικοί υπερασπιστές της Ουκρανίας απαντούν ότι είναι μια ηθικά νόμιμη απάντηση στους τρομοκρατικούς βομβαρδισμούς της Ρωσίας στις ουκρανικές πόλεις και ότι είναι στρατιωτικά χρήσιμο να διαταραχθεί το ρωσικό μέτωπο και να επεκταθεί η ρωσική άμυνα, ιδιαίτερα εν όψει της ουκρανικής καλοκαιρινής επίθεσης.
Οι στρατηγικές επιλογές υπερτερούν των επιχειρησιακών
Όσο συναρπαστικές κι αν είναι αυτές οι ηθικές και στρατιωτικές λογικές, η Ουκρανία απαιτεί τη δυτική υποστήριξη για να τελειώσει ο πόλεμος.
Σημαντική ανησυχία στη Δύση από την έναρξη του πολέμου είναι η κλιμάκωση τόσο σε άλλες περιοχές, προφανώς στο ίδιο το ΝΑΤΟ, όσο και η τυχόν χρήση πυρηνικών όπλων.
Ωστόσο τέτοιες κλιμακώσεις είναι εξαιρετικά απίθανες.
Η Ρωσία είναι πολύ αδύναμη για να αμφισβητήσει μια άλλη χώρα όταν δεν μπορεί να υποτάξει την Ουκρανία και οι κίνδυνοι της πυρηνικής χρήσης υπερβαίνουν κατά πολύ το όφελος που θα αποκόμιζε..
Ωστόσο, αυτά είναι ξεκάθαρα μείζονες ανησυχίες στις δυτικές κυβερνήσεις και η Ουκρανία πρέπει να λειτουργήσει γύρω από αυτούς τους περιορισμούς,ακόμα κι αν τους θεωρεί παράξενους, με κίνδυνο να χάσει τη δυτική υποστήριξη.
Αυτή η υποστήριξη είναι που καθιστά δυνατό τον πόλεμο. Χωρίς αυτή, μεγάλο μέρος της ανατολικής Ουκρανίας πιθανότατα θα καταλαμβανόταν από τη Ρωσία.
Η ουκρανική στρατηγική για τον πόλεμο στο σύνολό της απαιτεί δυτική βοήθεια, αν ακόμη και οι όροι αυτής της βοήθειας επηρεάζουν μεμονωμένες επιχειρήσεις.
Το "Μοτίβο" παροχής βοήθειας της Δύσης στην Ουκρανία
Η Δύση έχει περιέλθει σε ένα περίεργο μοτίβο στη βοήθειά της προς την Ουκρανία, όπου το Κίεβο ζητά νέα οπλικά συστήματα αεράμυνας, τανκς, μαχητικά αεροσκάφη και το ΝΑΤΟ αρχικά αμφισβητεί.
Στη συνέχεια, μερικά κράτη του ΝΑΤΟ ,συνήθως Ανατολικοευρωπαίοι που απειλούνται πιο άμεσα από τη Ρωσία, ξεπερνούν τις αμφιβολίες τους και αρχίζουν να πιέζουν για την αποστολή των νέων οπλικών συστημάτων στην Ουκρανία.
Προσφέρουν εθελοντικά τις δικές τους παραλλαγές, έτσι ώστε οι ΗΠΑ και η Γερμανία να μην χρειάζεται να στέλνουν τις δικές τους. Η αλλαγή της γνώμης εξαπλώνεται και τελικά το νέο σύστημα κανονικοποιείται.
Αυτός ο κύκλος προπαρασκευής πριν από τη δέσμευση μπορεί να ισχύει και για τα ουκρανικά χτυπήματα στη Ρωσία.
Το άγχος για μια ρωσική κόκκινη γραμμή που τελικά ξεπέρασε η Ουκρανία υπερμικάται από το γεγονός ότι η Ρωσία αναγκάζεται να υπερασπιστεί μια μεγαλύτερη περιοχή έναντι όπλων υψηλής τεχνολογίας.
Πιέζοντας η Ουκρανία για τη δυτική ανοχή στο χτύπημα της Ρωσίας σήμερα, μπορεί να κερδίσει την «έγκριση» της Δύσης αύριο.
Οι φόβοι για κλιμάκωση
Οι φόβοι για σπειροειδή κλιμάκωση φαίνονται, σε αυτό το σημείο, μάλλον υπερβολικοί.
Ο πόλεμος διαρκεί εδώ και δεκαπέντε μήνες και εξακολουθεί να περιορίζεται στην ανατολική Ουκρανία.
Δεν υπάρχει προφανής λόγος ότι μια ρωσική επίθεση στο ΝΑΤΟ ή η χρήση πυρηνικών όπλων θα βοηθήσει τη Ρωσία να κερδίσει τον πόλεμο. Αυτός είναι σχεδόν σίγουρα ο λόγος που η Ρωσία έχει περιορίσει τον πόλεμο στην Ουκρανία, ενώ και οι εταίροι της, Κίνα και Ινδία, την έχουν προειδοποιήσει επανειλημμένα ενάντια στην κλιμάκωση.
Αντίθετα, η μεγαλύτερη ανησυχία για τις ουκρανικές επιθέσεις στη Ρωσία είναι η αιτιολόγηση που θα παρείχε στους επικριτές της Ουκρανικής βοήθειας στη Δύση.
Τα λαϊκιστικά κινήματα στη Δύση, συμπεριλαμβανομένων των συντηρητικών του «Make America Great Again» γύρω από τον πρώην πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ,είναι ανοιχτά εχθρικά στο να βοηθήσουν την Ουκρανία.
Ο Ron DeSantis, ο σημαντικότερος αντίπαλος του Τραμπ για την ηγεσία του Ρεπουμπλικανικού κόμματος, έχει αμφισβητήσει και τον πόλεμο.Αυτοί οι λαϊκιστές συμπάσχουν ιδεολογικά με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν.
Η εξομάλυνση της λαϊκιστικής έλξης προς τον Πούτιν, λοιπόν, είναι ο πιο σημαντικός λόγος για την Ουκρανία να αποφύγει την επέκταση του πολέμου.
Το Κίεβο δεν πρέπει να τους δώσει κανένα λόγο να ασκήσουν μια τέτοια αξίωση. Η επιφυλακτική επιχειρησιακή συγκράτηση θα αποφέρει στρατηγικές ανταμοιβές.
