Η κληρονομιά του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι είναι ότι θα έχει μετατρέψει την Ουκρανία σε «ένα νέο Αφγανιστάν», σύμφωνα με τον πρώην πρωθυπουργό της Ουκρανίας Μικολά Αζάροφ. Ο Αζάροφ ήταν επικεφαλής της κυβέρνησης τρεις φορές και προήδρευσε της μεγαλύτερης οικονομικής ανάπτυξης της Ουκρανίας στη μετασοβιετική ιστορία της, κάνοντας έτσι την άποψή του για την κληρονομιά του Ζελένσκι, ιδιαίτερα καυστική.
«Με τα χρόνια, οι πρόεδροι της Ουκρανίας υποσχέθηκαν να μετατρέψουν τη χώρα είτε σε μια νέα Γαλλία είτε σε μια νέα Ελβετία. Ωστόσο, ο Ζελένσκι προχώρησε περισσότερο από οποιονδήποτε και μετέτρεψε τη χώρα σε ένα νέο Αφγανιστάν, προς τέρψη των Αγγλοσαξόνων και των αμυντικών εταιρειών», έγραψε ο Αζάροφ σε ανάρτηση στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
«Τι νομίζετε; Υπάρχει περίπτωση η Ουάσιγκτον να βαρεθεί το «παιχνίδι» της στο άμεσο μέλλον; Ή μήπως η ευχαρίστηση του να παίζεις βρώμικα κόλπα με τη Ρωσία είναι πιο σημαντική από τις ζωές των ομήρων του καθεστώτος του Κιέβου;», διερωτήθηκε ο πολιτικός στο Facebook.
Υπενθυμίζεται ότι ο Αζάροφ εξήγησε σε συνέντευξή του στις αρχές Μαΐου τον ρόλο που έπαιξαν οι ΗΠΑ και το Ηνωμένο Βασίλειο στη μετατροπή της Ουκρανίας σε ένα αποτυχημένο κράτος, περιγράφοντας πώς από το πραξικόπημα του 2014, ο πληθυσμός της χώρας μειώθηκε στο μισό. Χαρακτήρισε επίσης τον σημερινό πρόεδρο της Ουκρανίας ως «κούφιο» που νοιάζεται περισσότερο για τα κέρδη και τη δημοτικότητα στο εξωτερικό παρά για τον ουκρανικό λαό, γεγονός που τον καθιστά εργαλείο των δυτικών δυνάμεων και των ολιγαρχικών συμφερόντων.
Ο Αζάροφ δεν είναι σίγουρα ο πρώτος που συγκρίνει τον πόλεμο στην Ουκρανία με αυτόν του 20ετούς πολέμου των ΗΠΑ στο Αφγανιστάν, με τους ειδικούς να πιστεύουν ότι και οι δύο συγκρούσεις ήταν προοπτικές για το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα να επωφεληθεί από τεράστια νέα αμυντικά συμβόλαια. Ωστόσο, οι ειδικοί προειδοποιούν επίσης ότι η Ουκρανία θα μπορούσε να γίνει ο επόμενος πόλεμος της Ουάσιγκτον, τύπου Αφγανιστάν, επ' αόριστον.
Υπενθυμίζεται ότι ο αναλυτής Σκοτ Ρίτερ, πρώην επιθεωρητής των Ηνωμένων Εθνών και Αμερικανός πεζοναύτης στο Ιράκ, είπε ότι ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν πρέπει να πει στον Ουκρανό ομόλογό του ότι η χώρα του ρεαλιστικά δεν έχει καμία πιθανότητα να βγει νικήτρια από την αντιπαράθεσή της με τη Ρωσία.
Υπό αυτό το ίδιο πρίσμα, το The American Conservative δημοσίευσε τον Αύγουστο του 2022 ότι «οι εργολάβοι άμυνας άρχισαν να δακρύζουν όταν ο πόλεμος της Αμερικής στο Αφγανιστάν έφτασε στο τέλος του […] Αλλά αμέσως μετά το τέλος μιας παρατεταμένης σύγκρουσης, μια άλλη ήρθε στη διάσωση του συγκροτήματος. Αν και υπάρχει ελάχιστο εθνικό συμφέρον για τις ΗΠΑ στην Ουκρανία, και ό,τι πρέπει να χάσει, δεδομένου ότι η Ρωσία είναι μια δύναμη με πυρηνικά όπλα, ο Μπάιντεν έχει ορκιστεί ότι οι ΗΠΑ θα είναι δίπλα στην Ουκρανία για μεγάλο χρονικό διάστημα».
Προτείνεται ότι οι ΗΠΑ συνεχίζουν τους άχρηστους αλλά καταστροφικούς πολέμους τους, όπως στο Βιετνάμ, στο Αφγανιστάν και τώρα στην Ουκρανία, για να στηρίξουν το αμερικανικό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα. Το ίδιο μέσο σε μεταγενέστερο άρθρο, τόνισε ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία ήταν ένα «νέο Αφγανιστάν του 1980, με τις ΗΠΑ να παίζουν και τον αμερικανικό και τον σοβιετικό ρόλο κατά καιρούς», προσθέτοντας ότι «ενώ οι χώρες του ΝΑΤΟ και άλλες έστελναν μικρούς αριθμούς στρατευμάτων και υλικού στο Αφγανιστάν, οι ΗΠΑ έχουν κάνει τα πάντα για να κάνουν την Ουκρανία να μοιάζει με παράσταση του ΝΑΤΟ ενώ δεν είναι».
Ο Ζελένσκι μιλάει απλώς για να μιλήσει όταν σκεφτόμαστε ότι βρισκόμαστε στις πρώτες μέρες του καλοκαιριού και η πολυαναμενόμενη αντεπίθεση δεν ξεκίνησε ποτέ, κάτι που είναι ιδιαίτερα ταπεινωτικό αν λάβουμε υπόψη τους ισχυρισμούς που έγιναν για ταχεία κατάληψη της Κριμαίας και της Μαριούπολης από τη Ρωσία.
Είναι πιθανό ότι, όπως και στην περίπτωση του Αφγανιστάν, η Ουκρανία δεν θα χρησιμοποιήσει στρατιωτικές επιθετικές μεθόδους, αλλά μάλλον τρομοκρατικές μεθόδους, όπως αναγνώριση, όπλα drone, εισβολή στον εναέριο χώρο και καταστροφή υποδομών. Όπως παραδέχεται η The Telegraph, τα ουκρανικά στρατεύματα έχουν εξαντληθεί και το Κίεβο βρίσκεται σε μια «απελπισμένη ώθηση για να αναπληρώσει τον στρατό του που έχει πληγεί από τη μάχη πριν από μια επικείμενη αντεπίθεση».
Παρόλο που η Ουκρανία έχει λάβει πολύ εξοπλισμό και όπλα του ΝΑΤΟ, υπάρχει ωστόσο έλλειψη στρατευμάτων που οι αξιωματούχοι θεωρούν βασικούς παίκτες στην αντεπίθεση. Οι στρατολόγοι αντιμετωπίζουν μια τεράστια πρόκληση προσπαθώντας να προσελκύσουν τον σωστό αριθμό ανδρών στο στρατό και τώρα υιοθετούν πιο σκληρές τακτικές στρατολόγησης για να βρουν άτομα για τον στρατό.
