Η στρατιωτική αναμέτρηση Ρωσίας-Ουκρανίας έχει ως αποτέλεσμα μεταξύ άλλων, την ανάδειξη οπλικών συστημάτων των αντιμαχόμενων, τα οποία έχουν παρουσιάσει εξαιρετική απόδοση στο πεδίο της μάχης, με αποτέλεσμα τρίτες χώρες να προβαίνουν σε παραγγελίες αγοράς τους από τις κατασκευάστριες εταιρείες , προκειμένου να ενισχύσουν αξιόπιστα την αποτρεπτική ισχύ των Ενόπλων Δυνάμεών τους.
Σε αυτό το μήκος κύματος είναι άρθρο έγκριτου σε αμυντικά θέματα Διεθνούς ΜΜΕ με τίτλο, "Ο πόλεμος στην Ουκρανία αναβίωσε το ελαφρύ MLRS που μπορεί να αποδειχθεί το καλύτερο όπλο κατά των ρωσικών δυνάμεων πεζικού", κυριότερα σημεία του οποίου σύμφωνα με την εκτίμησή μας είναι τα ακόλουθα:
Οι ΠΕΠ RAK-SA-12 κροατικής κατασκευής
"Τον Μάιο,οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας παρουσίασαν τους ρυμουλκούμενους πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων RAK-SA-12 κροατικής κατασκευής. Αυτά τα συστήματα διαθέτουν 12 σωλήνες που εκτοξεύουν έναν πύραυλο ανά δευτερόλεπτο σε λειτουργία μονής βολής ή εξαπολύουν μια ομοβροντία και των 12 πυραύλων σε 9,6 δευτερόλεπτα.
Το βάρος ενός πλήρως φορτισμένου εκτοξευτήρα είναι μόνο 960 κιλά, μπορεί να αναπτυχθείσε θέση βολής σε μόλις 1m 30s όταν είναι ήδη φορτωμένο με ρουκέτες ή να προετοιμαστεί από άδεια κατάσταση σε 3m 30s, ενώ προσβάλλει στόχους από 800 έως 8.000 μέτρα
Για να συνοψίσουμε όλες αυτές τις προδιαγραφές, μπορούμε να πούμε ότι αυτό το πυραυλικό σύστημα πυροβολικού βρίσκεται κάπως μεταξύ ενός «κλασικού» όλμου 120 χιλιοστών και ενός οβιδοβόλου 105 χιλιοστών, με τη βασική διαφορά, ότι μπορεί να απελευθερώσει 12 βλήματα ταυτόχρονα μέσα σε 10 δευτερόλεπτα.
Προφανώς, οι Κροάτες βλέπουν το RAK-SA-12 τους ως προϊόν προς πώληση
Με τη σειρά του, η προμήθεια του RAK-SA-12 είναι μια λογική εξέλιξη πειραμάτων από Ουκρανούς πυροβολητές για τη δημιουργία αυτοσχέδιων MLRS.
Οι ΠΕΠ Sivalka VM-8 και BM-21 Grad
Ειδικότερα, μπορούμε να θυμηθούμε το σύστημα Sivalka VM-8 με εκτοξευτές 16 σωλήνων με μόνο μειονέκτημα την μικρή του εμβέλεια βολής μόνο 4 έως 5 km.
Επίσης, υπάρχει το ήδη διάσημο με δύο ή τρεις σωλήνες από ένα σύστημα BM-21 Grad τοποθετημένο σε ένα εξαιρετικά κινητό πλαίσιο. Το βεληνεκές και η πραγματική αποτελεσματικότητα δεν έχουν μελετηθεί ακόμα, αλλά ενόψει του ελλείμματος σε όπλα, ακόμη και αυτή η λύση είναι αποτελεσματική.
Συνήθως, η εμφάνιση τέτοιων χειροποίητων όπλων θεωρείται ως δείκτης "κλασικού" MLRS όπως το BM-21 Grad. Αλλά αυτή η απαίτηση καλύπτεται από παρόμοιο εξοπλισμό από διάφορες πηγές, για παράδειγμα, υπάρχουν ακόμη και ρουμανικοί εκτοξευτές πυραύλων στην Ουκρανία που μάχονται εναντίον των Ρώσων.
Τόσο το Sivalka VM-8 και το RAK-SA-12 θα ήταν πιο σωστό να περιγράψουν έναν ξεχωριστό τύπο όπλου, δηλαδή ελαφρύ MLRS ή όλμους πολλαπλής εκτόξευσης, ακόμη.
Είναι πιο αποτελεσματικά ενάντια σε απροστάτευτες ομάδες πεζικού που η Ρωσία αναπτύσσει ενεργά κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων επίθεσης. Αυτό μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι τέτοια συστήματα πρέπει να εξεταστούν για μαζική παραγωγή, στο ίδιο επίπεδο με πυρομαχικά, τανκς και λοιπά κρίσιμα οπλικά συστήματα.
Οι ΠΕΠ της Ελλάδας και οι αποστολές τους
Η χώρα μας διαθέτει ΠΕΠ, τους RM-70 Τσεχοσλοβάκικης κατασκευής και τους Αμερικανικούς MLRS M270, με τους πρώτους να έχουν μέγιστο βεληνεκές 20.380 µ. και τους δεύτερους με βεληνεκές 32000 μ με πυραύλους Μ26, να αποτελούν το "μακρύ χέρι" του πυροβολικού μας,ενώ με κατάλληλα πυρομαχικά το βεληνεκές τους φθάνει τα 165χλμ.
Το MLRS χρησιμοποιεί επίσης "έξυπνα πυρομαχικά", όπως είναι τα SADARM (Search and Destroy Armor), καθώς και μεγάλου βεληνεκούς ημιβαλλιστικούς πύραυλους με μεγάλη μελλοντική ποικιλία "έξυπνων" και πανέξυπνων" υποπυρομαχικών όπως οι ATACAMS.
Η χώρα μας διαθέτει 36 εκτοξευτές MLRS.
MGM-140 Army Tactical Missile System (ATacMS)
Η Ελλάδα διαθέτει τον βαλλιστικό πύραυλο ATACMS, αμερικανικής σχεδίασης και κατασκευής με βεληνεκές μεταξύ 165 και 300 χιλιόμετρα και εκρηκτική κεφαλή που φτάνει τα 230 κιλά.
Χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στον πρώτο πόλεμο του Κόλπου στις αρχές της δεκαετίας του 90.
Tα παραπάνω Συστήματα Πολλαπλών Εκτοξευτών Πυραύλων (ΠΕΠ) λαμβάνουν αποστολές Γενικής Υποστηρίξεως (ΓΥ).
Τα τουρκικά λιμάνια στα μικρασιατικά παράλια
Τα νησιά μας σε Ανατολικό Αιγαίο και Δωδεκάνησα βρίσκονται στην συντριπτική τους πλειοψηφία σε σχετικά κοντινή απόσταση από τα μικρασιαστικά παράλια και τα τουρκικά λιμάνια σε αυτά.
Αποτέλεσμα αυτού είναι τα τουρκικά λιμάνια στο Αιγαίο και τη ΝΑ Μεσόγειο να βρίσκονται εντός βεληνεκούς του πυροβολικού των νησιών μας, πλην της Αττάλειας, ιδίως εάν διαθέτει ΠΕΠ MLRS M270, φορτωμένα με ΑΤΑCMS.
Αυτό έχει πολύ μεγάλη σημασία σε περίπτωση αεροναυτικής στρατιωτικής εμπλοκής μας στο Αιγαίο με την Τουρκία, αφού εάν βληθούν από το πυροβολικό μας τα τουρκικά λιμάνια και κυρίως οι εγκαταστάσεις ναυπηγοεπισκευαστικής ζώνης τους και οι εγκαταστάσεις παροχής υποστήριξης Διοικητικής Μέριμνας του στόλου τους, τότε τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια για τον τουρκικό στόλο.
Έτσι οποιοδήποτε τουρκικό πολεμικό πλοίο βληθεί από εμάς και χρειαστεί να μεταβεί προς επισκευή, ή υποστεί βλάβη, ή χρειαστεί ανεφοδιασμό, θα είναι αδύνατο να λάβει την παραμικρή βοήθεια από τα λιμάνια τους στο Αιγαίο, εάν και εφόσον τα έχουμε πλήξει νωρίτερα όπως προανέφερα.
Η επιβιωσιμότητα του φίλιου πυροβολικού των νήσων μας και ιδιαίτερα των ΠΕΠ, έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, προκειμένου να μπορέσουν να πλήξουν από ενάρξεως των επιχειρήσεων, τις τόσο κρίσιμες και ζωτικές χερσαίες εγκαταστάσεις των τουρκικών λιμένων, για την ασφάλεια και επιβίωση του τουρκικού στόλου.
Χωρίς αυτές ο τουρκικός στόλος αργά ή γρήγορα θα καταστραφεί, στέλνοντας στο βυθό του Αιγαίου μας την "Γαλάζια πατρίδα" του Ερντογάν.
