Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχει φέρει μια άνευ προηγουμένου δυσφημία στον Πριγκόζιν, επικεφαλής της ομάδας μισθοφόρων Βάγκνερ, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Επαινείται και δαιμονοποιείται, ενώ μαίνεται η συζήτηση για το πόσο κοντά είναι πραγματικά με τον Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ποια προνόμια απολαμβάνει, ακόμη και αν τρέφει προεδρικές φιλοδοξίες.
Ο Πριγκόζιν δεν στερείται απλώς τυπικού καθεστώτος, ούτε έχει άμεση πρόσβαση στον Πούτιν με τους δικούς του όρους, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε φίλους ή στενούς συνεργάτες του προέδρου και ανώτερους αξιωματούχους, για να ενεργήσουν ως μεσάζοντες.
Η ένταση και ο υπαρξιακός χαρακτήρας του πολέμου κατά της Ουκρανίας, σε συνδυασμό με την έλλειψη νικών της Ρωσίας, έχουν αυξήσει αισθητά το πολιτικό βάρος του Πριγκόζιν.
Είναι σαφές τώρα ότι κατά τη διάρκεια του ρωσο-ουκρανικού πολέμου, μια κύρια πηγή στρατολόγησης για την Βάγκνερ ήταν το ρωσικό σωφρονιστικό σύστημα.
Δεδομένων των διαφαινόμενων προοπτικών αποσταθεροποίησης και εσωτερικής ρήξης στη Ρωσία, ο Πριγκόζιν μπορεί ήδη να σχεδιάζει να χρησιμοποιήσει τα μέλη της Βάγκνερ, ως πολύτιμο πόρο σε έναν πιθανό αγώνα για εξουσία. Από αυτή την άποψη, ωστόσο, η εξάρτηση από εγκληματίες και πρώην κατάδικους χωρίς ιδεολογία θα έχει περιορισμένη αξία.
Αλλαγή στρατηγικής στρατολόγησης
Έτσι, ο Πριγκόζιν φαίνεται ότι αλλάζει τη στρατηγική στρατολόγησης του με τρείς τρόπους.
Πρώτον, η Βάγκνερ διευρύνει το γεωγραφικό πεδίο εφαρμογής και αλλάζει την προσέγγισή της στην επιλογή των υποψηφίων για ένταξη στην οιονεί ιδιωτική στρατιωτική εταιρεία (PMC). Κέντρα στρατολόγησης Βάγκνερ έχουν εμφανιστεί σε όχι λιγότερες από 42 ρωσικές πόλεις. Σε αυτό, η Σιβηρία είτε υποκινείται από κοινωνικοοικονομικούς παράγοντες, ιδέες περιφερειοποίησης, ενδεχόμενο αυτονομισμό ή συνδυασμό και των τριών, διαδραματίζει ολοένα και πιο κεντρικό ρόλο.
Εν τω μεταξύ, μια ερευνητική έκθεση που δημοσιεύθηκε από την Tayga Info δείχνει ότι, ως κοινό-στόχος του, ο Πριγκόζιν βασίζεται όλο και περισσότερο σε αθλητές και μέλη ιδιωτικών εταιρειών ασφαλείας (PSC) και πολύ λιγότερο σε εγκληματίες.
Αυτή η προσέγγιση, είναι πολύ σύμφωνη με μια στρατηγική που ακολούθησαν Ρώσοι «επιχειρηματίες» τη δεκαετία του 1990, οι οποίοι ενδιαφέρθηκαν ιδιαίτερα να προσλάβουν αθλητές για τους ιδιωτικούς τους στρατούς, δεδομένου του υψηλού επιπέδου πειθαρχίας, της προσωπικής πίστης και της αφοσίωσης στην ηγεσία.
Δεύτερον, η Βάγκνερ επεκτείνει τις δραστηριότητές της στους Ρώσους νέους, μια βασική ιδιότητα που επιβεβαιώνει τη στρατηγική προσέγγιση του Πριγκόζιν, στην ενίσχυση των δυνάμεών του για μακροπρόθεσμους στόχους.
Συγκεκριμένα, έχει αναφερθεί ότι, στις αρχές του 2023, με βάση το λεγόμενο «PMC Wagner Center» (βρίσκεται στην Αγία Πετρούπολη), ένα παράρτημα νεολαίας με το όνομα «Wagnerenok» («μικρό μέλος της Βάγκνερ») δημιουργήθηκε, όπου τα παιδιά της Ρωσίας εξοικειώνονται με βουλευτές, δημοσιογράφους και βετεράνους της Ομάδας Βάγκνερ και άλλων (παρα)στρατιωτικών σχηματισμών.
Σύμφωνα με ρωσικές πηγές, η ιδέα της δημιουργίας του κλάδου νεολαίας παρεμπιπτόντως, οι συμμετέχοντες μπορούν να λάβουν εξαιρέσεις από την παρακολούθηση των σχολικών μαθημάτων τους, εκφράστηκε προσωπικά από τον Πριγκόζιν.
Σύμφωνα με την ατζέντα του προγράμματος, οι δημογραφικοί του στόχοι είναι οι νέοι Ρώσοι ηλικίας μεταξύ 16 και 25 ετών, και ο κύριος στόχος του είναι, «να καλλιεργήσει την αγάπη για την πατρίδα μεταξύ των νέων Ρώσων».
Και τρίτον, η Βάγκνερ ενισχύει την «ιδεολογία του μετριασμού», η οποία, σύμφωνα με τον Πριγκόζιν, θα αυξήσει δραματικά τη συνολική αποτελεσματικότητα των μονάδων Βάγκνερ.
Αυτό σημαίνει ότι, αντί για μια ομάδα μισθοφόρων και εγκληματιών, ο Πριγκόζιν, σφυρηλατεί την ιδέα της δημιουργίας ενός στρατού εξοπλισμένου με μια ενωτική ιδεολογία, μια δύναμη που θα του ήταν χρήσιμη στην περίπτωση μιας ευρύτερης εσωτερικής πάλης στη Ρωσία.
Κατά συνέπεια, φαίνεται ότι ο συνδυασμός μιας αυξανόμενης εξάρτησης από Ρώσους νέους, αθλητές και μέλη των PSC, καθώς και τα εκτεταμένα σχέδια για παροχή ιδεολογικής υποστήριξης στην Βάγκνερ, δείχνουν την υποτιθέμενη αποχώρηση του Πριγκόζιν από τον ρόλο του Ομίλου Βάγκνερ ως καθαρά μισθοφορικής δύναμης, σε μια οντότητα που αποτελείται από πιστές και ιδεολογικά εκπαιδευμένες ομάδες , οι οποίες θα ακολουθούσαν τον ηγέτη τους στην επιδίωξη της καλυμμένης πολιτικής ατζέντας του.
