Tο εργοστάσιο αεροπορίας του Καζάν στη Ρωσική Ομοσπονδία, παρήγαγε άλλο ένα αντίγραφο του εκσυγχρονισμένου βομβαρδιστικού Tu-22M3M και είναι έτοιμο να παραδοθεί στην πολεμική αεροπορία.
Σύμφωνα με ξένο μέσο ενημέρωσης, φαίνεται ότι αυτό θα είναι το δεύτερο αεροσκάφος αυτού του τύπου στις τάξεις των λεγόμενων ρωσικών αεροδιαστημικών δυνάμεων, επειδή η πρώτη και μέχρι στιγμής μοναδική αναφορά για τη μεταφορά του βομβαρδιστικού Tu-22M3M στον ρωσικό στρατό, χρονολογείται από 2018.
Αλλά η πιο σημαντική λεπτομέρεια σε αυτήν την ιστορία βρίσκεται κυριολεκτικά πάνω από τη «μύτη»: Σύμφωνα με τους Ρώσους, σε μια θέση πάνω από τη «μύτη» αυτού του αεροσκάφους Tu-22M3M, υπάρχει ένας ανασυρόμενος καθετήρας για ανεφοδιασμό στον αέρα.
Το βομβαρδιστικό Tu-22M3M είναι ένα παράγωγο του υπερηχητικού βομβαρδιστή με πτέρυγα μεταβλητής σάρωσης Tu-22, που εισήχθη για πρώτη φορά σε υπηρεσία με τη Σοβιετική Αεροπορία και τη Σοβιετική Ναυτική Αεροπορία τη δεκαετία του 1970.
Οι Ρώσοι δεν λένε αν ο πρώτος σειριακός βομβαρδιστής αυτού του εκσυγχρονισμού, έχει τέτοιο σύστημα ανιχνευτή-and-drogue. Ωστόσο, ισχυρίζονται ότι η ενσωμάτωση του εναέριου συστήματος ανεφοδιασμού, θα αυξήσει την ακτίνα μάχης του Tu-22M3M από εμβέλεια 1.850-2.400 km σε σχεδόν 8.000 km.
Το σύστημα εναέριου ανεφοδιασμού εγκαταστάθηκε στα σοβιετικά βομβαρδιστικά Tu-22M2 και διαλύθηκε ως μέρος της Συνθήκης για τη μείωση των στρατηγικών όπλων μεταξύ της ΕΣΣΔ και των ΗΠΑ. Για πρώτη φορά, οι Ρώσοι ανακοίνωσαν ένα σχέδιο για την ενσωμάτωση ενός συστήματος probe-and-drogue για εναέριο ανεφοδιασμό του Tu-22M3M τον Ιούνιο του 2019. Αλλά δεν υπάρχουν δημόσια διαθέσιμες εικόνες που να δείχνουν τη διαδικασία ανεφοδιασμού αυτού του αεροσκάφους από το Il-78 ανεφοδιασμό αεροσκαφών σε πτήση.
Ωστόσο, το ζήτημα των χαρακτηριστικών μάχης του ρωσικού Tu-22M3M και το επίπεδο της απειλής του απευθείας στην Ουκρανία, εξαρτάται όχι μόνο από τον δείκτη της ακτίνας μάχης, αλλά και από το εύρος των όπλων που μπορεί να χρησιμοποιήσει ένα τέτοιο αεροσκάφος.
Για παράδειγμα, οι Ρώσοι δημιούργησαν το Tu-22M3M κυρίως για τη χρήση του υπερηχητικού πυραύλου κρουζ Kh-32, ο οποίος είναι, στην πραγματικότητα, μια τροποποιημένη έκδοση του πυραύλου Kh-22. Σύμφωνα με τους ίδιους τους Ρώσους, το Kh-32 σε σύγκριση με τον «προκάτοχό του», έχει πιο προηγμένο υγρό κινητήρα, μειωμένη κεφαλή και κεφαλή ραντάρ, που συνολικά δίνει βελτιωμένη ακρίβεια και αυξημένο μέγιστο εύρος πτήσης έως και 1.000 χλμ.
Για να παράγουν το «νέο» Kh-32, οι Ρώσοι χρειάζονται το παλιό Kh-22 και έχουν περίπου 150 τέτοιους πύραυλους.
Οι Ρώσοι επρόκειτο να ενσωματώσουν στο Tu-22M3M επίσης, έναν από τους πολλά υποσχόμενους υποηχητικούς πυραύλους κρουζ, ο οποίος θεωρητικά εξακολουθεί να υπάρχει μόνο "στα χαρτιά", αλλά μπορεί να μην είναι τόσο απλά εδώ.
Τον Δεκέμβριο του 2017, έγινε γνωστό ότι το ρωσικό στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα, εκτελεί εργασίες στον πύραυλο κρουζ Kh-50 Orion (ο οποίος ήταν επίσης γνωστός με την ονομασία "Izdelie 715").
Οι εργασίες ήταν μια συνέχεια του έργου Kh-SD (μεσαίου εμβέλειας), το οποίο ανεστάλη τη δεκαετία του 1990. Οι Ρώσοι ισχυρίστηκαν ότι, ο πύραυλός τους Kh-50 θα είχε εμβέλεια εκτόξευσης έως και 1.500 km, μήκος κύτους 6 μέτρα και βάρος απογείωσης 1.600 kg.
Στις αποδόσεις της εποχής, το Kh-50 έμοιαζε με μειωμένο αντίγραφο του πυραύλου X-101, αλλά την ίδια στιγμή, οι Ρώσοι συνέκριναν τους πυραύλους κρουζ Kh-50 Orion με τον X-59MK2, αν και φαινόταν ότι αυτά τα δύο «προϊόντα» έχουν δύο διαφορετικές «θέσεις» για εφαρμογή.
Οι Ρώσοι κατάφεραν μάλιστα να δηλώσουν ότι, ένα βομβαρδιστικό Tu-22M3M θα είναι σε θέση να φέρει έως και 6 πυραύλους Kh-50 στην περιοχή της βόμβας και έως και 2 πυραύλους στους εξωτερικούς πυλώνες. Επιπλέον, υποστηρίχθηκε επίσης ότι η προμήθεια τέτοιων πυραύλων κρουζ, προβλέπεται από το κρατικό πρόγραμμα εξοπλισμών της Ρωσίας για την περίοδο 2018-2027.
Τον Φεβρουάριο του 2023, οι Ρώσοι παρουσίασαν έναν πύραυλο κρουζ με τον δείκτη «Izdelie 720» , τα χαρακτηριστικά του οποίου είναι ακόμη άγνωστα. Οι αναλυτές του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών (IISS) πιστεύουν ότι, η δημιουργία του «Προϊόντος 720», είναι από τον πύραυλο Kh-69. Δεν πρέπει όμως να αποκλειστεί ότι, αυτό είναι το αποτέλεσμα της «μετάλλαξης» του πυραύλου του έργου Kh-50.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί σε τέτοιου είδους « προϊόντα», επειδή οι λεγόμενες ρωσικές αεροδιαστημικές δυνάμεις έχουν ήδη χρησιμοποιήσει έναν «πύραυλο-βόμβα», την «Grom-E1» με βάση τον πύραυλο Kh-38.
Μια πιθανή παραβίαση της συνθήκης New START, θα μπορούσε να προκύψει ως αποτέλεσμα του εκσυγχρονισμένου συστήματος ελέγχου όπλων του βομβαρδιστικού, το οποίο θα επιτρέψει την εκτόξευση βαλλιστικών πυραύλων ακριβείας καθοδήγησης και πυραύλων κρουζ διπλής ικανότητας άνω των 600 χιλιομέτρων.
Αυτό σημαίνει ότι, θα κινδύνευε να χαρακτηριστεί το αεροσκάφος ως βαρύ βομβαρδιστικό.
