Είναι ευρέως γνωστό από την στρατιωτική ιστορία ότι το σαμποτάζ είναι μια έκφανση του πολέμου, η οποία έχει ως αποτέλεσμα αναλόγως της έκτασης και του στόχου που θα προσβληθεί, να επηρεάσει την εξέλιξη των επιχειρήσεων στην πρώτη γραμμή του μετώπου.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Προειδοποίηση Μπλίνκεν: Η Κίνα μπορεί να εμπλακεί στον πόλεμο της Ουκρανίας και να παράσχει στρατιωτική βοήθεια στη Ρωσία
Στη περίπτωση του πολέμου στην Ουκρανία, εάν πραγματοποιηθεί σαμποτάζ στο έδαφος ενός υποτιθέμενου ουδέτερου μέλους του ΝΑΤΟ που παρέχει βοήθεια στο Κίεβο για να πολεμήσει εναντίον της Μόσχας, αυτό μπορεί αν οδηγήσει σε κλιμάκωση της σύγκρουσης.
"Πώς οι δολιοφθορές και οι δολοφονίες θα μπορούσαν να κλιμακώσουν τον πόλεμο Ουκρανίας-Ρωσίας", είναι ο τίτλος άρθρου Διεθνούς ΜΜΕ , του οποίου τα κυριότερα σημεία κατά την εκτίμησή μας είναι τα ακόλουθα:
"Μια πρόσφατη πυρκαγιά σε εργοστάσιο μη επανδρωμένων αεροσκαφών στη Λετονία που παρέχει στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία είναι ένα παράδειγμα τέτοιας πιθανής δολιοφθοράς. Η συγκαλυμμένη φύση της δολιοφθοράς καθιστά δύσκολη την απόδοση ευθυνών σε κάποιο κράτος.
Στην προκειμένη περίπτωση το άρθρο V του ΝΑΤΟ μπορεί να επικαλεστεί το θιγόμενο κράτος, αν και αυτό δεν σημαίνει κατανάγκη πόλεμο, αλλά διαβούλευση μεταξύ των συμμαχικών κρατών.
Η αιτία της πυρκαγιάς στο εργοστάσιο drone είναι άγνωστη, αλλά οι πληροφορίες αναφέρουν ότι δεν ήταν εμπρησμός. Εάν επιβεβαιωθεί η δολιοφθορά και αποδοθεί σε ρωσικό κρατικό παράγοντα, η σύγκρουση Ρωσίας-Ουκρανίας θα μπορούσε να επεκταθεί και να συμπεριλάβει πολλά κράτη του ΝΑΤΟ.
Συγκαλυμμένη Δράση
Η Ουκρανία έχει εμπλακεί σε μια σειρά από πράξεις δολιοφθοράς και δολοφονιών «συνεργατών και κατοχικών αξιωματούχων» σε εδάφη που κατέχονται από την Ρωσία. Μερικές από αυτές τις πράξεις έχουν διαπραχθεί από Ουκρανούς πατριώτες που πιστεύουν ότι διεξάγουν έναν πόλεμο αντίστασης στη ρωσική κατοχή. Ωστόσο, αυτοί οι ιδιώτες δεν μπορούν να συνδέονται με το κράτος με κανέναν τρόπο.
Σκεφτείτε τη δολοφονία της Daria Dugina στις 20 Αυγούστου 2022 από παγιδευμένο αυτοκίνητο στην περιφέρεια της Μόσχας. Η έρευνα της Ρωσικής Ομοσπονδιακής Υπηρεσίας Ασφαλείας (FSB) κατονόμασε μια Ουκρανή ως ύποπτη. Η FSB φέρεται να εντόπισε τις μετακινήσεις αυτής της γυναίκας από την Ουκρανία στη Μόσχα, όπου νοίκιασε ένα διαμέρισμα στο κτίριο της Ντάρια, μένοντας εκεί ένα μήνα.
Η FSB σημείωσε ότι η γυναίκα ήταν για τελευταία φορά γνωστό ότι βρισκόταν στην Εσθονία. Οι προσπάθειες έκδοσής της απέτυχαν και πιθανότατα δεν θα επιτύχουν αφού η Ρωσία και η Εσθονία απελαύνουν η μία τους πρεσβευτές και το διπλωματικό προσωπικό της άλλης.
Η ποινική υπόθεση εναντίον της γυναίκας μπορεί να είναι βάσιμη, αλλά αυτό δεν καθιστά απαραίτητα την Ουκρανία υπεύθυνη για τη δολοφονία. Για να αποδοθεί η δολοφονία στην Ουκρανία, η Ρωσία θα έπρεπε να αποδείξει ότι ενεργούσε για λογαριασμό της κυβέρνησης.
Έχει αναφερθεί ότι οι αμερικανοί αξιωματούχοι πιστεύουν ότι ήταν και ότι στόχος της δολοφονίας θα μπορούσε να ήταν η Ντάρια, μια προσωπικότητα των μέσων ενημέρωσης από μόνη της, ή ο πατέρας της, Αλεξάντερ Ντούγκιν, που μερικές φορές αποκαλείται «ο εγκέφαλος του Πούτιν» και ο αρχιτέκτονας προπαγάνδας της Ρωσίας. εισβολή στην Ουκρανία.
Κρατική ευθύνη
Τα άρθρα για την κρατική ευθύνη (ARS) παρέχουν ένα πλαίσιο για την αξιολόγηση του πότε ένα κράτος μπορεί να θεωρηθεί υπεύθυνο για τις παράνομες πράξεις του.
Τα ARS συντάχθηκαν από την Επιτροπή Διεθνούς Δικαίου των Ηνωμένων Εθνών και αναγνωρίστηκαν από τα Ηνωμένα Έθνη τον Δεκέμβριο του 2001 με το Ψήφισμα της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών (UNGAR) 56/83.
Το ARS, στο Άρθρο 2 ορίζει μια παράνομη πράξη ενός κράτους ως «μια ενέργεια ή παράλειψη που αποδίδεται στο κράτος σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο» που «συνιστά παραβίαση διεθνούς υποχρέωσης του κράτους». Η δολιοφθορά θα θεωρούνταν επιθετική πράξηκατά παράβαση της απαγόρευσης κατά της απειλής ή της χρήσης βίας κατά κρατών (άρθρο 2 παράγραφος 4 του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών).
Η δράση ενός σαμποτέρ μπορεί να αποδοθεί σε ένα κράτος υπό την ARS με πολλούς τρόπους.
Η ARS, στο άρθρο 4 προϋποθέτει ότι οποιαδήποτε ενέργεια από ένα κρατικό όργανο, ένα μέρος της κυβέρνησης του κράτους, είναι μια κρατική ενέργεια.
Μια πράξη από πρόσωπο ή οντότητα που ασκεί κυβερνητική εξουσία (ARS, άρθρο 5) θεωρείται επίσης κρατική ενέργεια ακόμη και όταν αυτή η ενέργεια δεν επιτρέπεται ή ακόμη και απαγορεύεται από το κράτος (ARS, άρθρο 7).
Αυτό το τελευταίο στοιχείο είναι σημαντικό δεδομένου ότι εμποδίζει ένα κράτος να αποφύγει την ευθύνη για μια παράνομη πράξη από τους πράκτορές του που ισχυρίζονται ότι ενήργησαν πέραν ή χωρίς εξουσία.
Ένα κράτος μπορεί επιπλέον να θεωρηθεί υπεύθυνο για τις πράξεις ενός ιδιώτη όταν στη συνέχεια «αναγνωρίσει και υιοθετήσει την εν λόγω συμπεριφορά ως δική του (ARS, Άρθρο 11).
Ο Αλεξάντερ Ντούγκιν χλευάστηκε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για την κατανοητή συναισθηματική του αντίδραση όταν είδε την κόρη του να δολοφονείται.
Θα μπορούσε να αποδοθεί η κρατική ευθύνη με συνδυασμό του άρθρου 7 και του άρθρου 11, εάν ένας ουκρανός κυβερνητικός αξιωματούχος ήταν μεταξύ αυτών των τρολ του Διαδικτύου που επαινούσαν τον θάνατό της;
Φυσικά, η Ουκρανία δεν ανέλαβε καμία ευθύνη σχετικά με την ευθύνη για τη δολοφονία της Ντάρια Ντούγκινα. Ο κύριος Ντούγκιν πήρε τον τελευταίο λόγο με αυτή τη δήλωση σε μια συνέντευξη, «Μπορεί να σκότωσαν την κόρη μου Ντάσα, αλλά την έκαναν αθάνατη».
Αποτελεσματικός Έλεγχος
Απαιτούνται σοβαρές αποδείξεις για να δείξουμε την ευθύνη του κράτους ως σαμποτέρ για ενέργειες ιδιωτών. Το κράτος πρέπει να αποδειχθεί ότι ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο στο άτομο (ARS, άρθρο 8).
Αυτό το πρότυπο θεσπίστηκε από το Διεθνές Δικαστήριο της Δικαιοσύνης στην υπόθεση Παραστρατιωτικών Δραστηριοτήτων και πιο πρόσφατα στην υπόθεση της Γενοκτονίας της Βοσνίας .
Για παράδειγμα, πρέπει να δείξουμε ότι το κράτος έχει διατάξει τον σαμποτέρ να πάει σε ένα συγκεκριμένο μέρος, να τοποθετήσει μια βόμβα με συγκεκριμένο τρόπο και να επιστρέψει για να αναφέρει τα αποτελέσματα της αποστολής.
Θεραπείες
Εάν μπορεί να αποδειχθεί αποτελεσματικός έλεγχος και αν το κράτος-θύμα του ΝΑΤΟ δεν επικαλεστεί το Άρθρο V της Συμμαχίας, το ASR παρέχει διάφορα διορθωτικά μέτρα.
Το ζημιωθέν κράτος μπορεί να ζητήσει αποζημιώσεις (ARS, άρθρο 31) που περιλαμβάνουν αποκατάσταση, αποζημίωση και ικανοποίηση ή συνδυασμό των τριών (ARS, Άρθρο 34).
Η αποκατάσταση στην περίπτωση του εργοστασίου drones θα ήταν η επισκευή ή η αντικατάστασή του εάν είναι δυνατόν (ARS, άρθρο 35). Η αποζημίωση καλύπτει οικονομική ζημία από την παράνομη πράξη (ARS, άρθρο 36). Τέλος, η ικανοποίηση αναφέρεται στο ότι το κράτος αναγνωρίζει και απολογείται για την παράνομη πράξη του (άρθρο 37 του ΑΡΣ)."
Συμπέρασμα
Η αιτία της πυρκαγιάς στο εργοστάσιο drone στην Λετονία κράτος μέλος του ΝΑΤΟ παραμένει άγνωστη.
Εάν επρόκειτο για δολιοφθορά και μπορούσε να αποδειχτεί η κρατική ευθύνη της Ρωσίας, η Λετονία και το ΝΑΤΟ θα έπρεπε να λάβουν μια σημαντική απόφαση για το πώς να απαντήσουν.
Η ARS παρέχει ένα βολικό πλαίσιο, αλλά το ενδεχόμενο περαιτέρω κλιμάκωσης από το ίδιο το ΝΑΤΟ, της σύγκρουσης Ρωσίας-Ουκρανίας θα ήταν πάρα πολύ επικίνδυνο.
Τέλος από τα παραπάνω διαφαίνεται πόσο αμείλικτος είναι ο πόλεμος στην Ουκρανία, αλλά και τα λεπτά όρια μεταξύ της κατηγορίας και της απόδειξης αυτής ενός κράτους ως υπαίτιου δολιοφθοράς, από αυτής της ενέργειας ενός μεμονωμένου ατόμου ή γκρουπ ατόμων, που δεν είχαν πάρει κάποια κρατική εντολή να το διαπράξουν το σαμποτάζ και ενήργησαν από μόνα τους.
