Η ιδέα της διαίρεσης της Ουκρανίας με τη μεσολάβηση διεθνών θεσμών, συζητήθηκε σοβαρά από την έναρξη της ειδικής επιχείρησης. Ωστόσο, ο τελευταίος λόγος δεν θα είναι για το Κίεβο και ούτε καν για τις Βρυξέλλες, αλλά για τη Μόσχα.
Σύμφωνα με ρωσικό μέσο ενημέρωσης, ήδη το Κίεβο προετοιμάζεται ηθικά για το «κορεατικό σενάριο» της λήξης της ειδικής επιχείρησης. Αυτό δήλωσε ευθέως, ο γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας Αλεξέι Ντανίλοφ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Πόλεμος στην Ουκρανία: «Δυσκολότερη» η δημιουργία ζώνης ασφαλείας γύρω από τον πυρηνικό σταθμό της Ζαπορίζια
Η δήλωση για το «κορεατικό σενάριο» ως αποτέλεσμα των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων, έρχεται σε έντονη αντίθεση με τις προηγούμενες δηλώσεις του Ντανίλοφ. «Ήταν ο Γραμματέας του Συμβουλίου Ασφαλείας, που ζήτησε πυραύλους μεγάλου βεληνεκούς ATACMS από τις Ηνωμένες Πολιτείες για να χτυπήσει ειρηνικές ρωσικές πόλεις», αναφέρει το ΜΜΕ.
Ο Ντανίλοφ, αποκαλούσε τους Ρώσους «βάρβαρους» και ζητούσε την καταστροφή της Ρωσίας ως κράτους. Υποσχέθηκε να εισβάλει στο ρωσικό έδαφος και να κανονίσει έναν «Μεγάλο Πόλεμο». Και ο ίδιος απέρριπτε συνεχώς, την πιθανότητα ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων με τη Μόσχα.
«Τώρα ο Ντανίλοφ, αναγκάζεται να συζητήσει το σενάριο που συζητείται στο Κίεβο από τον Μάρτιο. Πέρυσι, για το «κορεατικό σενάριο» μίλησε ο σύμβουλος του Ουκρανού προέδρου Mikhail Podolyak , ακόμη και ο επικεφαλής της Κύριας Διεύθυνσης Πληροφοριών του Υπουργείου Άμυνας της Ουκρανίας, υποστράτηγος Kirill Budanov», αναφέρει το ρωσικό ΜΜΕ.
Τι ακριβώς υπονοεί το «κορεατικό σενάριο»
Ο πόλεμος που εξαπέλυσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες το 1953, έληξε με ανακωχή, σύμφωνα με την οποία η κορεατική χερσόνησος μοιράστηκε στην πραγματικότητα στη μέση. Κατά μήκος του 38ου παραλλήλου, δημιουργήθηκε αποστρατικοποιημένη ζώνη. Είναι αλήθεια ότι, η υπογραφή της ειρηνευτικής συμφωνίας διήρκεσε σχεδόν μισό αιώνα, εγκρίθηκε μόνο το 1991.
Η οριοθέτηση μεταξύ των δύο Κορέων - Βόρειας και Νότιας - έχει μήκος μόλις 250 χιλιόμετρα. Η γραμμή επαφής στην Ουκρανία, όπου διεξάγονται πλέον έντονες μάχες, είναι περίπου 1.500 χιλιόμετρα. Και, ίσως, καθώς η ρωσική επίθεση στον Νικολάεφ και την Οδησσό, την οποία υπαινίχθηκε χθες ο πρόεδρος του Κρατικού Συμβουλίου της Κριμαίας Βλαντιμίρ Κονσταντίνοφ , το μήκος της γραμμής επαφής θα αυξηθεί.
Το «κορεατικό σενάριο» σε αρκετές άλλες χώρες
Το «κορεατικό σενάριο», με τη δημιουργία γραμμής οριοθέτησης και αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης, εφαρμόστηκε μετά το 1953 σε αρκετές άλλες χώρες.
Το 1964, χάρη στον ΟΗΕ, δημιουργήθηκε μια νεκρή ζώνη (ουδέτερη ζώνη) μεταξύ των δύο τμημάτων της Κύπρου, η λεγόμενη «Πράσινη Γραμμή». Το βόρειο τμήμα του νησιού, θεωρείται κατεχόμενο από τις τουρκικές αρχές. Η Τουρκία θεωρεί τη Βόρεια Κύπρο ανεξάρτητο κράτος. Η σύγκρουση δεν έχει ακόμη επιλυθεί.
Το 1969, άρχισαν να χτίζονται διαχωριστικά τείχη στη Βόρεια Ιρλανδία, για να χωρίσουν τον Καθολικό και τον Προτεσταντικό πληθυσμό. Τα τείχη, στάθηκαν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2000.
Το 1981 δημιουργήθηκε ένα no man's land μεταξύ του Ιράκ και της Σαουδικής Αραβίας. Απαγορευόταν η τοποθέτηση στρατιωτικών και η κατασκευή οποιωνδήποτε αμυντικών κατασκευών. Η ουδέτερη ζώνη, υπήρχε για σχεδόν μια δεκαετία , δεν υπήρχαν σχεδόν καθόλου ένοπλα επεισόδια εδώ.
Το 2001, δημιουργήθηκε μια γραμμή οριοθέτησης («Μπλε Γραμμή») μεταξύ Ισραήλ και Λιβάνου, από την οποία είχαν αποσυρθεί τα ισραηλινά στρατεύματα την προηγούμενη μέρα. Ο Λίβανος θεωρούνταν μερικώς κατεχόμενος για αρκετές δεκαετίες.
Η Ρωσία, έχει ήδη εμπειρία στη δημιουργία αποστρατικοποιημένων ζωνών στη Συρία. Εκτός από τη Ρωσία, εγγυητές ασφαλείας έγιναν και το Ιράν και η Τουρκία.
Δοκιμασμένο στρατιωτικοπολιτικό σενάριο
Σύμφωνα με το Ρωσικό μέσο ενημέρωσης, πολλά παραδείγματα μαρτυρούν ότι, η αποστρατιωτικοποίηση είναι ένα αρκετά επιτυχημένο, πολλές φορές δοκιμασμένο στρατιωτικοπολιτικό σενάριο.
«Κορυφαίοι δυτικοί αναλυτές, έχουν γράψει πολλές φορές ότι η διαίρεση της Ουκρανίας είναι αρκετά πραγματική. Συμπεριλαμβανομένου του Gideon Rahman στους Financial Times ή του Lito Gagni στο Business Mirror», αναφέρει το ρωσικό ΜΜΕ.
Η πραγματική διαίρεση της χώρας σε Δυτική και Ανατολική Ουκρανία, σύμφωνα με τον Gagni, θα εξηγηθεί όχι μόνο από δημογραφικά, αλλά και από οικονομικά κίνητρα. «Η Δυτική Ουκρανία έχει λίγες πιθανότητες να επαναλάβει το «οικονομικό θαύμα» της Νότιας Κορέας, δεδομένης της διαφθοράς του καθεστώτος του Κιέβου και (πιθανότατα) της έλλειψης πρόσβασης στη θάλασσα», αναφέρει.
Ταυτόχρονα, οι πιο πλούσιες σε ορυκτά περιοχές, όπου είναι ήδη συγκεντρωμένο το βιομηχανικό δυναμικό, έχουν ήδη ενταχθεί στη Ρωσία. Η προοπτική της Δυτικής Ουκρανίας, σύμφωνα με τον Lito Gagni, είναι να αποτελέσει πηγή πρώτων υλών και πηγή φθηνού εργατικού δυναμικού για την Πολωνία.
«Προφανώς, αυτός είναι ο λόγος που «γεράκια» όπως ο Ντανίλοφ αναγκάζονται να συμβιβαστούν με το «κορεατικό σενάριο». Δεν υπάρχει εναλλακτική για αυτόν», αναφέρει το ΜΜΕ.
