Τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV), είχαν τεράστιο αντίκτυπο στην πορεία των κύριων γεγονότων του περασμένου έτους της στρατιωτικής επιχείρησης στην Ουκρανία. Οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις, είναι γρήγορα κορεσμένες με αυτή την τεχνολογία.
Στα τέλη Δεκεμβρίου, ο Πούτιν σε μια διευρυμένη συνεδρίαση του Υπουργείου Άμυνας, ζήτησε να διατεθούν τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV) για χρήση από μονάδες διαφόρων επιπέδων. Ταυτόχρονα, τα drones πρέπει να είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους, ενσωματωμένα σε ένα ενιαίο δίκτυο.
«Η εμπειρία της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης έχει δείξει ότι, η χρήση μη επανδρωμένων αεροσκαφών έχει γίνει σχεδόν καθολική, ένα τέτοιο οπλοστάσιο μέσων θα πρέπει να υπάρχει σε ομάδες μάχης, διμοιρίες, τάγματα. Ο στόχος πρέπει να ανιχνευθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα και να μεταδοθούν πληροφορίες για να χτυπηθεί σε πραγματικό χρόνο», είπε ο Πούτιν.
Αργότερα, ο πρόεδρος της Ρωσίας ενέκρινε μια λίστα οδηγιών για την ανάπτυξη μη επανδρωμένων εναέριων συστημάτων. Ειδικότερα, δόθηκε εντολή στην κυβέρνηση να εγκρίνει στρατηγική για την ανάπτυξη μη επανδρωμένων αεροσκαφών, για την περίοδο έως το 2030 και για το μέλλον έως το 2035 και στην αρμόδια επιτροπή να εκπονήσει σχέδιο, για την κρατική πολιτική τάξη για εγχώρια drones. Ο Πούτιν διέταξε επίσης, τη δημιουργία κέντρων για την ανάπτυξη drones στη Ρωσία.
Η ανάπτυξη και η παραγωγή UAV στη Ρωσία σήμερα πραγματοποιείται τόσο από κρατικούς κολοσσούς, όπως η εταιρεία Rostec, όσο και από ιδιωτικές επιχειρήσεις. Επίσης, οξύτατα είναι τα ζητήματα της εκπαίδευσης «πιλότων drone», δηλαδή των χειριστών αυτών των συσκευών, και η κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να αναπτυχθεί η ρωσική μηχανική.
Αναγνωριστικά UAV
Αυτή η κατηγορία, περιλαμβάνει ένα ευρύ φάσμα μη επανδρωμένων συστημάτων διαφόρων διαστάσεων. Είναι η διάσταση που καθορίζει τις δυνατότητές τους. Η ελάχιστη λειτουργικότητα, κατά κανόνα, συνεπάγεται την ικανότητα διεξαγωγής συγκεκριμένης αναγνώρισης και επιτήρησης στο ορατό εύρος του φάσματος. Μεταξύ άλλων, το έργο τους είναι δύσκολο σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, σε περιόδους υψηλής υγρασίας, έντονης σκόνης, ομίχλης και βροχοπτώσεων.
«Για παράδειγμα, το ελαφρύ τακτικό UAV Orlan-10 ήταν συχνά εξοπλισμένο είτε με σύστημα ημερήσιας επιτήρησης είτε με νυχτερινό. Το βαρύτερο UAV Forpost, είναι ικανό όχι μόνο να παρέχει μια εικόνα υψηλής ποιότητας που λαμβάνεται από σημαντική απόσταση από τον στόχο όλο το εικοσιτετράωρο, αλλά και να παρέχει προσδιορισμό στόχου για όπλα υψηλής ακρίβειας», προσθέτει ο ειδικός στα UAV ο Denis Fedutinov .
Το κύριο καθήκον των αναγνωριστικών UAV, είναι να ελέγχουν τις θέσεις και τις κινήσεις του εχθρού. Μάλιστα, είναι υπεύθυνα για αναγνώριση και προσδιορισμό στόχων, καθώς και ρύθμιση του έργου του πυροβολικού.
«Από τεχνική άποψη, τα drones που έχουν στη διάθεση των Ενόπλων Δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας, φυσικά, χρειάζονται βελτιώσεις. Συγκεκριμένα, οι συσκευές θα πρέπει να έχουν πιο ενεργοβόρα μπαταρία και ισχυρούς κινητήρες, καθώς και εξαρτήματα υψηλής ποιότητας», αναφέρει ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας.
Επιπλέον, η παρουσία μικρών UAV αναγνώρισης έχει καθοριστική επιρροή στη μαχητική ικανότητα των μηχανοκίνητων μονάδων και αρμάτων μάχης. Ωστόσο, αυτές οι συσκευές καταστρέφονται γρήγορα, λέει ο ειδικός. «Τα αποθέματα θα πρέπει να αναπληρώνονται συνεχώς. Και για αυτό χρειάζεστε μια λειτουργική παραγωγή. Αυτά τα UAV είναι ευάλωτα σε πυρά φορητών όπλων, MANPADS και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, ειδικά εάν χρησιμοποιούνται οι μη στρατιωτικές εκδόσεις τους», είπε και συνέχισε:
«Πιθανώς στο εγγύς μέλλον, θα δούμε τη σμίκρυνση των drones και μια ευρύτερη διανομή μέχρι μεμονωμένα οχήματα μάχης και διμοιρίες. Τα Micro-UAV, θα γίνονται όλο και πιο διαδεδομένα. Μια άλλη κατεύθυνση ανάπτυξης, θα είναι η ανάπτυξη αποτελεσματικών όπλων για μικρά αναγνωριστικά UAV. Η βελτίωση από τον θόρυβο και η αύξηση της εμβέλειας και της διάρκειας της πτήσης είναι καίριας σημασίας».
Επιθετικά UAV
Στο πλαίσιο μιας στρατιωτικής σύγκρουσης πλήρους κλίμακας, τα «περιπλανώμενα πυρομαχικά» διαφόρων τύπων, έχουν ιδιαίτερη σημασία. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε μια τηλεκατευθυνόμενη έκδοση, να χτυπήσουν στόχους με δεδομένες συντεταγμένες, καθώς και να αναζητήσουν και να εντοπίσουν ανεξάρτητα έναν στόχο.
Η ευρεία χρήση τέτοιων συσκευών, καθιστά δυνατή την πραγματοποίηση της εναέριας υπεροχής σε συνθήκες όπου ο εχθρός, διατηρεί ισχυρή αεράμυνα. Επιπλέον, όπως έδειξαν ο Δεύτερος Πόλεμος του Καραμπάχ και η σύγκρουση στην Ουκρανία, τα «περιπλανώμενα πυρομαχικά», είναι το κύριο εργαλείο για την καταστολή του συστήματος αεράμυνας του εχθρού.
Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη αναγνώρισης και επίθεσης κατηγορίας MALE, όπως το Bayraktar, το Orion και το Forpost-R, με μη εχθρική αεράμυνα σε μεσαία και μεγάλα υψόμετρα, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μόνο ως drones κρούσης με περιορισμούς. Αλλά τα ισχυρά οπτικά τους και η μεγάλη διάρκεια πτήσης, τους επιτρέπουν να χρησιμοποιηθούν ως πολύτιμες πλατφόρμες αναγνώρισης.
Μία από τις κύριες ιδέες των UAV αναγνώρισης και κρούσης είναι ότι, η παρουσία όπλων στο σκάφος καθιστά δυνατή τη μείωση της διάρκειας του κύκλου «ανίχνευσης για να σκοτώσει».
«Η Ρωσία έχει ένα UAV «Inohodets» (ονομασία εργοστασίου «Orion»). Σύμφωνα με τα δηλωμένα χαρακτηριστικά, μπορεί να μεταφέρει περισσότερα από 100 κιλά όπλα. Αλλά το βαρύτερο Altius σηκώνει ήδη περίπου έναν τόνο. Η διαφορά είναι σημαντική. Είναι προφανές ότι η επιλογή γίνεται υπέρ του δεύτερου », αναφέρει ο Fedutinov.
Η Ρωσία πρέπει να αυξήσει τη δική της παραγωγή όλων των τύπων συσκευών, στο εγγύς μέλλον. Το πρόβλημα είναι ότι, σε αυτό το στάδιο σε ορισμένα τμήματα είτε δεν έχει καθόλου δική της παραγωγή είτε φαίνεται ανεπαρκής.
Ο στρατός απαιτεί πολυάριθμη σειριακή παραγωγή. Κατά συνέπεια, χρειάζονται περισσότερες γραμμές συναρμολόγησης. Αυτό, με τη σειρά του, απαιτεί αύξηση του αριθμού των ειδικών. Είναι σαφές ότι, στην ανάπτυξη των drones θα συμμετέχουν οι κύριοι κρατικοί εργολάβοι Rostec, Kalashnikov, Kronstadt. Αλλά εδώ είναι απαραίτητο να γίνει μια προσπάθεια ισορροπίας, μεταξύ του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.
