Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη ιρανικής κατασκευής, έχουν δημιουργήσει μια φήμη για τον εαυτό τους στον συνεχιζόμενο πόλεμο Ρωσίας-Ουκρανίας. Ενώ αυτά τα drones δεν είναι τόσο εξελιγμένα τεχνολογικά όσο τα αμερικανικά, τα ισραηλινά, τα κινεζικά ή ακόμα και ορισμένα ρωσικής κατασκευής, η Μόσχα τα χρησιμοποιεί ουσιαστικά για να καταστρέψει τις ουκρανικές θέσεις.
Οι ιρανικές ένοπλες δυνάμεις είναι γνωστό ότι, χειρίζονται περισσότερα ένοπλα μη επανδρωμένα αεροσκάφη από πολλά άλλα έθνη που έχουν διπλάσιο αμυντικό προϋπολογισμό, και αυτό επίσης υπό τις εξοντωτικές κυρώσεις της Δύσης.
Αυτό δείχνει τη σημασία των μη επανδρωμένων αεροσκαφών για τους στρατιωτικούς σχεδιαστές του Ιράν, και ο συνεχιζόμενος πόλεμος στην Ουκρανία αποτελεί απόδειξη, του γιατί συμβαίνει αυτό.
Ο πόλεμος στον εναέριο τομέα δεν αφορά τόσο την αεροπορική υπεροχή της Ουκρανίας όσο την άρνηση του εναέριου χώρου στα μέσα της ρωσικής πολεμικής αεροπορίας, χρησιμοποιώντας μια σειρά συστημάτων αεράμυνας.
Η Ουκρανία χρησιμοποιεί αεράμυνα μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς , όπως τα S-300 και Buk-M1, τα οποία αναγκάζουν τα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη να πετούν σε υψόμετρα κάτω από 4500 μέτρα, ακριβώς στην εμβέλεια των φορητών συστημάτων αεράμυνας (MANPADS) που ευθύνονται για σημαντικό αριθμό καταρρίψεων ρωσικών αεροσκαφών.
Η στρατηγική προάσπιση του εναέριου χώρου της Ουκρανίας λειτούργησε για λίγο, αλλά στη συνέχεια ο ρωσικός στρατός προσαρμόστηκε στις περιστάσεις και άρχισε να χρησιμοποιεί drones καμικάζι, όπως το Shahed-136 ιρανικής κατασκευής, σε μεγάλους αριθμούς που κατέκλυσαν την αεράμυνα της Ουκρανίας.
Οι ρωσικές δυνάμεις ξεκίνησαν επιθέσεις με σμήνη χρησιμοποιώντας πολλαπλά drones καμικάζι Shahed-136 ταυτόχρονα, σε παρτίδες των πέντε ή περισσότερων, για να συντρίψουν την ουκρανική αεράμυνα. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι ρωσικές δυνάμεις χρησιμοποίησαν 12 μη επανδρωμένα αεροσκάφη για μια επίθεση ως ένα σμήνος σε μία περίπτωση.
Σύμφωνα με ορισμένες αναφορές, οι ρωσικές δυνάμεις εκτοξεύουν επίσης τα drones καμικάζι σε ζευγάρια, με το ένα να πετά πάνω από το άλλο, είτε ως εφεδρικό εάν το κάτω καταρρίπτεται, είτε εάν το κάτω drone επιτύχει τον στόχο του, το δεύτερο μπορεί να κατευθύνεται προς έναν διαφορετικό στόχο.
Από τις αρχές Οκτωβρίου, η ρωσική στρατηγική ήταν να γεμίσει τον ουρανό της Ουκρανίας με πυραύλους και «περιπλανώμενα πυρομαχικά», για να συντρίψουν τα ουκρανικά συστήματα αεράμυνας για να καταστρέψουν το ενεργειακό δίκτυο και την κρίσιμη υποδομή της Ουκρανίας, καθώς μπαίνει ο χειμώνας.
Αυτό, είναι αρκετά παρόμοιο με τον στρατηγικό βομβαρδισμό που έγινε από τις ΗΠΑ κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ ή από τις Συμμαχικές δυνάμεις κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, χρησιμοποιώντας πολλά βομβαρδιστικά.
Τώρα, αντ 'αυτού, η Ρωσία χρησιμοποιεί drones για να στοχεύσει πόλεις της Ουκρανίας και σώζει τον κίνδυνο της ζωής των πιλότων και την απώλεια ακριβών εναέριων βομβαρδισμών.
Τα φτηνά ιρανικά drones αποδεικνύονται ακριβά για την Ουκρανία
Η Ουκρανία κατέρριψε τα drones καμικάζι με πυραύλους εδάφους-αέρος και μαχητικά αεροσκάφη , συμπεριλαμβανομένων των MiG-29 και Su-27.
Στην πραγματικότητα, μετά από σχεδόν κάθε μεγάλης κλίμακας επίθεση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη από τη Ρωσία, οι ουκρανικές δυνάμεις διεκδίκησαν έναν εντυπωσιακό αριθμό καταρρίψεων, κυρίως πάνω από το 60%, και σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και πάνω από το 80% των drones που χρησιμοποίησε η Ρωσία στις επιθέσεις της.
Υποθέτοντας ότι, οι ισχυρισμοί των ουκρανικών δυνάμεων είναι έγκυροι, η σημαντική διαφορά κόστους μεταξύ των drones καμικάζι που χρησιμοποιεί η Ρωσία και των πυραύλων εδάφους-αέρος που χρησιμοποιούνται από τα ουκρανικά στρατεύματα για την κατάρριψή τους, σε συνδυασμό με τον τεράστιο αριθμό στους οποίους η Ρωσία αναπτύσσει αυτά τα καμικάζι drones, εγείρεται το ερώτημα εάν η Ουκρανία μπορεί να χαρακτηρίσει την προσπάθειά της για την αντιμετώπιση των drones επιτυχημένη.
Η Ουκρανία χρησιμοποιεί τα δικά της συστήματα αεράμυνας της Σοβιετικής εποχής, όπως οι πύραυλοι εδάφους-αέρος S-300, οι οποίοι έχουν ήδη εξαντληθεί με ταχύτερους ρυθμούς, και τα ακριβά συστήματα που προμήθευσε η Δύση, όπως το IRIS-T και το NASAMS, κ.λπ.
Αυτά τα πυραυλικά συστήματα εδάφους-αέρος είναι ζωτικής σημασίας για την Ουκρανία, για να προασπίσει τον εναέριο χώρο της σε προηγμένα ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη, αλλά αντ' αυτού, χρησιμοποιούνται σε τεράστιους αριθμούς για να αντιμετωπίσουν φτηνά ιρανικά drones καμικάζι.
Για παράδειγμα, ένα μέσο drone Shahed κοστίζει περίπου 20.000 δολάρια, ενώ ένας πύραυλος IRIS-T κοστίζει περίπου 430.000 δολάρια, δηλαδή 20 φορές περισσότερο από το κόστος του ιρανικού drone καμικάζι.
Η Ουκρανία λέγεται ότι ξόδεψε περίπου 28,14 εκατομμύρια δολάρια, από τις 13 Σεπτεμβρίου έως τις 17 Οκτωβρίου, για την άμυνα εναντίον αυτών των drones καμικάζι, σύμφωνα με εκτίμηση στρατιωτικών αναλυτών της ΜΚΟ Molfar, με βάση δεδομένα ανοιχτού κώδικα για εκτοξεύσεις drone καμικάζι από τη Ρωσία εκείνη την περίοδο.
Ενώ για τη Ρωσία, το κόστος των επιθέσεων με drone στην Ουκρανία για την ίδια περίοδο, εκτιμάται από στρατιωτικούς αναλυτές της ΜΚΟ Molfar σε περίπου 11,66-17,9 εκατομμύρια δολάρια.
Για τη Ρωσία, αυτά τα drones καμικάζι προσφέρουν μια αναλώσιμη και οικονομικά αποδοτική εναλλακτική λύση, σε ακριβά αεροσκάφη και πυραύλους κρουζ και βαλλιστικών πυραύλων. Ακόμη και αν καταρριφθούν, εξακολουθούν να εξαντλούν το ήδη φθίνον απόθεμα πυραύλων εδάφους-αέρος της Ουκρανίας.
Επίσης, αυτά τα drones καμικάζι υποτίθεται ότι καταστρέφονται στις αποστολές τους. Ως εκ τούτου, οι καταρρίψεις τους δεν αντιπροσωπεύουν απώλεια για τον ρωσικό στρατό, ο οποίος τους εκτοξεύει για μια μονόδρομη αποστολή.
Επιπλέον, τα drones καμικάζι που καταρρίφθηκαν αφού φτάσουν σε πόλεις έχουν επίσης, σημαντικές πιθανότητες να προκαλέσουν μεγάλης κλίμακας ζημιές από πτώση συντριμμιών.
