Με την υποστήριξη του Πακιστάν επιχειρεί να καλύψει τα μεγάλα κενά, που άφησε πίσω του το αποτυχημένο πραξικόπημα το επιτελείο του τουρκικού στρατού. Σύμφωνα με αναφορές, η Άγκυρα ζήτησε την βοήθεια του Πακιστάν για να αντιμετωπίσει τα κενά που προέκυψαν στην τουρκική Πολεμική Αεροπορία, κυρίως στην ομάδα των πιλότων των μαχητικών αεροπλάνων τύπου F16 .
Ως γνωστόν, μετά το πραξικόπημα του 2016, εκατοντάδες πιλότοι απομακρύνθηκαν από τα καθήκοντα τους και τον τουρκικό στρατό.
Έθνος που ρίχνει τους πιλότους του στη φυλακή δεν σπαταλά μόνο χρήματα, αλλά και έναν εξαιρετικά πολύτιμο πόρο. Ωστόσο, στο όνομα της πολιτικής, η κυβέρνηση της Τουρκίας έχει εκκαθαρίσει την αεροπορική της δύναμη τόσο άσχημα που δεν μπορεί να πετάξει τα F-16.
Το πρόβλημα ξεκίνησε στις 15 Ιουλίου 2016, όταν μέλη του στρατού της Τουρκίας «φέρεται» να ξεκίνησαν πραξικόπημα, για την ανατροπή της ισλαμιστικής κυβέρνησης του Ερντογάν.
Όλοι έμειναν να αναρωτιούνται αν το πραξικόπημα ήταν στην πραγματικότητα μια επιχείρηση από την τουρκική κυβέρνηση, με στόχο να παρέχει (ή να προκαλέσει) μια δικαιολογία, για να καθαιρέσει τους κοσμικούς Τούρκους στρατηγούς και τους κρυφούς οπαδούς του εξόριστου κληρικού Fethullah Gulen.
Πολλοί ανώτεροι και ανώτατοι αξιωματικοί καθαρίστηκαν από το προσκήνιο. Αποστρατεύθηκαν περισσότεροι από 300 πιλότοι F-16. Αυτό, αποδυνάμωσε τον τουρκικό στρατό ως πολιτική απειλή και ενίσχυσε τον αυταρχικό Ερντογάν και την ισχύ του νεο-οθωμανικού κόμματος δικαιοσύνης και ανάπτυξης του.
Η τουρκική κυβέρνηση άρχισε να ψάχνει στο εξωτερικό για να καλύψει το έλλειμμα της.
Έτσι η Τουρκία στράφηκε στο σύμμαχό της, το Πακιστάν, το οποίο έχει παρόμοιο εναέριο χώρο. Το Πακιστάν συμφώνησε να επανδρώσει θέσεις της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά υπήρχε ένα ζήτημα, αφού οι ΗΠΑ αρνήθηκαν να εκπαιδεύσουν πακιστανούς πιλότους ως Τούρκους.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, η εκπαίδευση ενός νέου πιλότου για να πετάξει αεροσκάφος όπως το F-35 κοστίζει 11 εκατομμύρια δολάρια, ενώ τα χρόνια εμπειρίας ενός βετεράνου πιλότου είναι ανεκτίμητα.
Έτσι ένα έθνος που ρίχνει τους πιλότους μαχητικών αεροσκαφών στη φυλακή δεν σπαταλάει απλά χρήματα, αλλά και χάνει και έναν εξαιρετικά πολύτιμο πόρο.
Δεν γνωρίζουμε ακριβώς την ετοιμότητα της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας, αλλά αυτό που μένει στο τέλος από όλα αυτά είναι ότι, σε περίπτωση σοβαρών στρατιωτικών επιχειρήσεων, υπάρχει αληθινό πρόβλημα στους “γείτονες”. Αυτό δεν έγκειται μόνο στην παρουσία κάποιων εκατοντάδων εν αποστρατεία στα κόκπιτ των τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών τους, αλλά και στην "αφοσίωση" τους στον Ερντογάν.
Περιφερειακή ασφάλεια και συνεργασία
Πριν από μερικούς μήνες σε συνάντηση στο Ισλαμαμπάντ, ο υπαρχηγός του γενικού επιτελείου της Τουρκίας είχε συζητήσει την κατάσταση της περιφερειακής ασφάλειας καθώς και την αμυντική συνεργασία με τον αρχηγό του πακιστανικού στρατού, και σύμφωνα με πληροφορίες πάρθηκαν και σχετικές αποφάσεις.
Στο Πενταπόσταγμα σε άρθρο μας αναφέραμε ότι Τούρκοι και Πακιστανοί στρατιωτικοί συζητούν για περιφερειακή ασφάλεια και συνεργασία στοχοποιώντας Αιγαίο και Α. Μεσόγειο.
Εκτός από κοινές στρατιωτικές επιχειρήσεις σε Αιγαίο και Α. Μεσόγειο αλλά και αλλού, οι δύο πλευρές συμφώνησαν να βελτιστοποιήσουν περαιτέρω τους στρατιωτικούς δεσμούς, ιδιαίτερα στους τομείς της εκπαίδευσης και της καταπολέμησης της τρομοκρατίας.
Ο Τούρκος υπαρχηγός του επιτελείου συναντήθηκε επίσης με τον αρχηγό της Πολεμικής Αεροπορίας του Πακιστάν, Πτέραρχο Zaheer Ahmed Baber Sidhu, στο αρχηγείο της πολεμικής αεροπορίας στην πρωτεύουσα Ισλαμαμπάντ.
Ο ίδιος επαίνεσε τον επαγγελματισμό της πακιστανικής πολεμικής αεροπορίας και αναγνώρισε την αυξανόμενη γηγενή ικανότητα στην αεροπορική βιομηχανία.
Ο Πακιστανός Α/ΓΕΑ με την σειρά του τόνισε ότι Πακιστάν και Τουρκία, απολαμβάνουν μακροχρόνιους θρησκευτικούς, πολιτιστικούς και ιστορικούς δεσμούς, οι οποίοι εκδηλώνονται μέσω ισχυρών δεσμών μεταξύ των δύο αεροπορικών δυνάμεων.
Επανέλαβε δε την αποφασιστικότητά του, να ενισχύσει περαιτέρω την υφιστάμενη διμερή συνεργασία μεταξύ των δύο αδελφών χωρών.
Υπενθυμίζουμε , ότι η πακιστανική και η τουρκική Πολεμική Αεροπορία, έχουν αποφασίσει μια κοινής στρατηγική για τη διεξαγωγή υβριδικών επιχειρήσεων σε δύο μέτωπα, μέσω ενός πολέμου δια αντιπροσώπων, δηλαδή, με εκμετάλλευση των ισλαμιστών τρομοκρατών, αναπτύσσοντας τους ως μισθοφόρους σε διάφορα μέρη του κόσμου.
Η Τουρκία προσπαθεί να παίξει τον ρόλο της μεγάλης περιφερειακής δύναμης, της χώρας που έχει άποψη για τα πάντα στην περιοχή και ειδικά για όλα τα εδάφη που ανήκαν κάποτε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
