Ο πληθυσμός στη Ρωσία κατά ένα μεγάλο μέρος βρίσκεται σε καθεστώς πανικού. Είναι η στιγμή της αφύπνισης για τη ρωσική κοινωνία. Από την άνοιξη ήταν σαφές ότι, ο ρωσικός στρατός είχε σοβαρές απώλειες στην Ουκρανία. Είχε φανεί ότι τα ρωσικά στρατεύματα ήταν μη ανταγωνιστικά, δυσανάλογα σε σχέση με τους στόχους του Πούτιν στο πεδίο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
H Ρωσία επικρίνει την απόφαση της Μπούντεσταγκ να χαρακτηρίσει γενοκτονία τον λιμό του 1932-33 στην Ουκρανία
Είχαμε μια προσφορά με την μορφή εθελοντικής επιστράτευσης, με κίνητρο μισθούς 10 φορές υψηλότερους από το μέσο εισόδημα στη Ρωσία. Ωστόσο, δεν υπήρξε ιδιαίτερη ανταπόκριση. Η υποχρεωτική επιστράτευση ήταν ζήτημα χρόνου. Τώρα, οι Ρώσοι συνειδητοποιούν τι συμβαίνει στη ζωή τους.
Κοινωνικές αντιδράσεις είχαμε πρώτα το 2020-2021, όταν οι Λευκορώσοι βγήκαν στους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν για ελευθερία. Οι Ιρανοί ακολούθησαν το παράδειγμά τους το 2022 και δεν έχουν υποχωρήσει παρά την άγρια καταστολή.
Τώρα, είναι οι Κινέζοι
Όχι του Χονγκ Κονγκ, οι οποίοι είναι γνωστοί ως ταραχοποιοί στο Μέσο Βασίλειο . Όχι, αυτή τη φορά είναι οι Κινέζοι της ηπειρωτικής χώρας, που διαμαρτύρονται κατά χιλιάδες για να αμφισβητήσουν τη σοφία
του Κομμουνιστικού Κόμματος και του ανώτατου ηγέτη του, Σι Τζινπίνγκ.
Στο Πενταπόσταγμα αναφέραμε ότι, κύμα κοινωνικών αντιδράσεων προκαλεί η πολιτική zero Covid-19, που συνεχίζει να εφαρμόζει η ηγεσία της Κίνας, με αποτέλεσμα ολόκληρες συνοικίες των μεγαλύτερων πόλεων και του Πεκίνου, να μπαίνουν και πάλι σε καραντίνα, καθώς την προηγούμενη εβδομάδα, καθημερινά σημειώνονταν ρεκόρ νέων κρουσμάτων κορονοϊού.
Η αυστηρότητα των μέτρων προκάλεσε νέες μεγάλες διαδηλώσεις, κυρίως φοιτητών, οι οποίες μάλιστα πήραν και πολιτικό χαρακτήρα. Σύμφωνα με ρεπορτάζ του CNN, ακούστηκαν συνθήματα κατά του ΚΚΚ και του Σι Τζινπίνγκ. Χαρακτηριστικό για το κλίμα που επικρατεί σε πολλές από αυτές τις πορείες και συγκεντρώσεις, είναι η σύγκριση που κάνουν πολλά διεθνή ΜΜΕ με το κύμα διαμαρτυρίας που οδήγησε στη σφαγή στη πλατεία Τιενανμέν το 1989, επισημαίνοντας ότι για πρώτη φορά από τότε παρατηρούνται τόσο μαζικές κινητοποιήσεις.
Ποιος είναι ο επόμενος; Οι Βορειοκορεάτες ή οι Ρώσοι;
Οι αυταρχικοί σύμμαχοι του Πούτιν, αντιμετωπίζουν έναν αξιοσημείωτο βαθμό αστάθειας. Αυτό δεν έπρεπε να συμβεί. Άλλωστε, ο ανώτατος ηγέτης της Ρωσίας γνωρίζει ότι, η αυταρχική διακυβέρνηση νικάει τη δημοκρατία κάθε φορά.
«Λοιπόν, γιατί οι διαμαρτυρίες; Γιατί αυτές οι περίεργες απαιτήσεις για ελευθερία, για όλα τα πράγματα; Οι ουκρανικές επαναστάσεις του 2004 και του 2014 ήταν φυσικά το δημιούργημα της «ποταπής» Δύσης και του «ηγέτη της», των Ηνωμένων Πολιτειών. Όμως, ενώ είναι απολύτως δυνατό για την Κεντρική Υπηρεσία Πληροφοριών να κοροϊδέψει αυτούς τους «ανόητους» Ουκρανούς, έναν λαό που δεν έχει την καλή λογική να συνειδητοποιήσει ότι η χώρα του δεν υπάρχει, μπορεί πραγματικά η αντίληψη της CIA να επεκταθεί σε αυτά τα προπύργια της λαϊκής δημοκρατίας, το Ιράν και την Κίνα;», αναφέρει ξένο μέσο ενημέρωσης.
Τι ανησυχεί τον Πούτιν
Αυτό που ανησυχεί περισσότερο τον Πούτιν, είναι η πιθανότητα μια ρωσική εξέγερση να είναι τώρα εξίσου πιθανή με τις εξεγέρσεις στο Ιράν και την Κίνα. Η περίπτωση των Κινέζων είναι ιδιαίτερα ανησυχητική για αυτόν. Εξάλλου, σε αντίθεση με τις ελίτ της Ρωσίας, οι Κινέζοι κομμουνιστές έχουν προσφέρει υψηλό βιοτικό επίπεδο για πολλούς από τους λαούς τους. Έπαιξαν επίσης εξαιρετικά καλά το χαρτί του εθνικισμού, φαινομενικά πείθοντας μεγάλο μέρος του πληθυσμού ότι η δημοκρατία δεν ήταν ούτε απαραίτητη ούτε επιθυμητή.
Τώρα οι αχάριστοι Κινέζοι, όχι μόνο διαμαρτύρονται για την πολιτική του Κόμματος για τον COVID-19, αλλά απαιτούν επίσης ελευθερία . Οι Κινέζοι έμοιαζαν ευημερείς, παθητικοί και ειρηνικοί.
Αν ακόμη και τέτοιοι άνθρωποι, θα μπορούσαν να είναι αρκετά δυσαρεστημένοι ώστε να ρισκάρουν τη ζωή τους αμφισβητώντας τη σιδερένια εξουσία του Σι Τζινπίνγκ , τότε γιατί όχι και οι Ρώσοι;
Η Ρωσική οικονομία συρρικνώνεται και το μόνο που μπορούν να προτείνουν ο Πούτιν και οι σύμβουλοί του, είναι ότι ακόμη περισσότεροι Ρώσοι, θα πρέπει να σταλούν στο μέτωπο ως «τροφή» για κανόνια. Η επιστράτευση έχει προκαλέσει πανικό στη ρωσική κοινωνία, η οποία βρίσκεται πια στη φάση της συνειδητοποίησης γύρω από το μέτωπο στην Ουκρανία.
Ο Πούτιν και η κυβέρνησή του, έχουν τη δυνατότητα να υποστηρίξουν ίσως για πολύ καιρό ακόμη αυτόν τον πόλεμο, όμως βάζουν τον αστερίσκο της αυξανόμενης κοινωνικής δυσαρέσκειας στην πατρίδα τους.
Η εξέγερση της Κίνας μπορεί να καταπνιγεί ή μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή. Αλλά το κίνημα, μαζί με τις εξεγέρσεις της Λευκορωσίας και του Ιράν, δείχνει ότι τα αυταρχικά καθεστώτα του κόσμου αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα.
Και στις τρεις περιπτώσεις, οι διαδηλώσεις πυροδοτήθηκαν από τυχαία γεγονότα που εξόργισαν τον κόσμο. Η σειρά της Ρωσίας να επαναστατήσει, θα έρθει όταν η υφέρπουσα ήττα του ρωσικού στρατού στην Ουκρανία δημιουργήσει τη σπίθα που πυροδοτεί μια πυρκαγιά.
