Ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelensky, έθεσε πρωταρχικό καθήκον να δημιουργήσει μια αεροπορική ασπίδα πάνω από την Ουκρανία. Με στόχο την εξεύρεση λύσης, οι διπλωμάτες της Ουκρανίας βρίσκονται σε επαφή με εταίρους και εργάζονται ενεργά, για την ενίσχυση της αεροπορικής και αντιπυραυλικής άμυνας της Ουκρανίας.
«Μετά τον μαζικό βομβαρδισμό στις 10 Οκτωβρίου, ορισμένες χώρες αντέδρασαν αμέσως με αποφάσεις για την προμήθεια πρόσθετου εξοπλισμού και επιτάχυνση των αποφάσεων που είχαν ληφθεί προηγουμένως. Η Γερμανία, επιτάχυνε τη μεταφορά του πρώτου συγκροτήματος IRIS-T. Στάλθηκε αμέσως σε μάχιμη υπηρεσία και ήδη προστατεύει τη γη και τον λαό μας. Λειτουργεί τέλεια. Είμαστε ευγνώμονες στους Γερμανούς εταίρους μας», δήλωσε ο Υπουργός Εξωτερικών της Ουκρανίας, Ντμίτρο Κουλέμπα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Αμερικάνικο think tank: Γιατί στον πόλεμο της Ουκρανίας η Γερμανία έχει πρόβλημα ηγεσίας
«Η Γαλλία, η Ιταλία και ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές χώρες, αποφάσισαν επίσης να ενισχύσουν την αεράμυνα της Ουκρανίας. Εργαζόμαστε επίσης με τις ΗΠΑ και άλλους συμμάχους, για να επιταχύνουμε την παράδοση του NASAMS και άλλων συστημάτων. Έχουν ήδη ληφθεί ορισμένες αποφάσεις, αφορά το χρονοδιάγραμμα άφιξης των συμπλεγμάτων στην Ουκρανία», τόνισε ο Ντμίτρο Κουλέμπα.
Στις 14 Οκτωβρίου, η αμερικανική ιστοσελίδα Politico ανέφερε ότι, η κυβέρνηση του Μπάιντεν έλαβε μια άλλη λίστα «ειδών προτεραιότητας», με όπλα που ζητά η Ουκρανία. Πρόκειται για μια εκτιμώμενη ποσότητα όπλων, με τα οποία οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας, θα μπορούσαν πιθανώς να απελευθερώσουν ουκρανικά εδάφη, να πολλαπλασιάσουν τον αριθμό των χτυπημάτων σε μακρινούς εχθρικούς στόχους και, πολύ σημαντικό, να παράσχουν αεροπορική άμυνα για κατοικημένες περιοχές της Ουκρανίας από πυραυλικές επιθέσεις .
Λόγω των απωλειών που υπέστη ο Ουκρανικός στρατός, κατά τη διάρκεια του πολέμου κατά της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της κινητοποίησης που οδήγησε στην επέκταση των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων, το Κίεβο συνήθιζε να στέλνει «επιστολές αιτήματος» τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης.
Η τελευταία λίστα περιέχει αίτημα για 300 άρματα μάχης, 1.000 τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, 30 αυτοκινούμενα πυροβόλα όπλα, 250 οβίδες διαμετρήματος 155 mm, 500 ATGM, 1.000 MANPADS, 72 συστήματα αεράμυνας μικρής εμβέλειας (σε κάθε σύστημα αεράμυνας ένα διοικητήριο, ραντάρ, αρκετοί εκτοξευτές κ.λπ.), 20 ραντάρ πυροβολικού AN/TPQ γενεών -36 και -37 και 40 ραντάρ AN/TPQ-48/49.
Οι ΗΠΑ έχουν ήδη παράσχει στην Ουκρανία 16 M142 HIMARS MLRS (+ 4 προγραμματισμένα), 20 ρυμουλκούμενα οβίδες των 105 mm (+ 16 προγραμματισμένα) και 126 155 mm (+ 16 προγραμματισμένα), πολλά πυρομαχικά, έναν αριθμό ραντάρ πυροβολικού, και το Ουκρανικό στρατιωτικό προσωπικό εκπαιδεύεται ήδη για τη χρήση τους. Το ίδιο ισχύει και για τα ATGM: οι Ουκρανοί χρησιμοποιούν μαζικά Javelin, που είχαν ήδη πριν από τον πόλεμο, καθώς και πυραύλους TOW.
Οι Γερμανοί επέλεξαν μια μέθοδο αντικατάστασης - τον μηχανισμό Ringtausch, - σύμφωνα με τον οποίο, για παράδειγμα, το Leopard 2 θα πρέπει να σταλεί στην Τσεχία και τη Σλοβακία (και το Fuchs στη Σλοβενία) αντί για το T-72 που οι χώρες αυτές μετέφεραν στην Ουκρανία, και για το BMP-1A1 Ost, η Ελλάδα θα παραλάβει οχήματα Marder (υπό την προϋπόθεση ότι θα υπάρξει ανταλλαγή 1:1).
Είναι δύσκολο να πούμε πότε θα δούμε Leopard 2 και Marder ή ακόμα και Abrams και Bradley στην Ουκρανία, αλλά οι δυνατότητες προμήθειας τεθωρακισμένων σοβιετικών οχημάτων εξαντλούνται, καθώς οι πόροι των χωρών του ΝΑΤΟ, που ήταν μέρος της Συμφωνίας Βαρσοβίας, είναι περιορισμένα.
Με την ποσότητα όπλων που ζητούσε η Ουκρανία, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας θα μπορούσαν να σχηματίσουν (ή να επανεξοπλίσουν) έως και δέκα μηχανοποιημένες ταξιαρχίες (MBr, συμπεριλαμβανομένης μίας εκπαιδευτικής), καθώς και δύο έως τρεις ταξιαρχίες πυροβολικού (ABr) και μια ταξιαρχία οβιδοβόλων.
Αυτό, με τη σειρά του, θα επιτρέψει στον Ουκρανικό στρατό να δημιουργήσει δύο σώματα των 4-5 MBr το καθένα ή τρία σώματα των 3 MBr το καθένα. Ένα σώμα μπορεί επίσης να περιλαμβάνει 1 Abr, 1 σύνταγμα αεράμυνας πυραύλων και σχηματισμό ανεφοδιασμού. Δύο ή τρία τέτοια σώματα, θα μπορούν να διεξάγουν ταυτόχρονα επίθεση σε 2-3 επιχειρησιακές κατευθύνσεις.
Θα ήταν επίσης δυνατή, η δημιουργία ενός αριθμού τμημάτων αεράμυνας για την προστασία οικισμών και σημαντικών αντικειμένων.
Προκειμένου να επιτευχθεί ένα αποφασιστικό ποιοτικό πλεονέκτημα έναντι των χερσαίων σχηματισμών των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων, ο οπλισμός αυτών των ουκρανικών Mbr και Abr θα πρέπει να είναι κυρίως από τις ΗΠΑ. Άλλες χώρες του ΝΑΤΟ (Μ. Βρετανία, Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία κ.λπ.) δεν διαθέτουν τις απαραίτητες ποσότητες όπλων (τανκς, APC, πυροβολικό) και έχουν επίσης πολιτικούς περιορισμούς, ενώ οι χώρες του ΝΑΤΟ από την Ανατολική Ευρώπη δεν έχουν σχεδόν καθόλου δυτικά όπλα.
Από τα δεδομένα, το κύριο συμπέρασμα είναι ότι οι ΗΠΑ από μόνες τους μπορούν να ικανοποιήσουν σχεδόν εξ ολοκλήρου το προαναφερθέν αίτημα όπλων της Ουκρανίας σε είδη και ποσότητα (άρματα μάχης, οχήματα μάχης πεζικού, αντιαεροπορικά όπλα, αυτοκινούμενα όπλα, ATGM, MANPADS, ραντάρ κ.λπ.).
Επιπλέον, οι προμήθειες μπορούν να γίνουν κυρίως από τα αποθέματα στρατιωτικού εξοπλισμού που είναι αποθηκευμένα στις ΗΠΑ. Και οι πολιτικοί περιορισμοί στην προμήθεια τανκς και οχημάτων μάχης πεζικού, πιθανότατα θα αρθούν στο μέλλον, λόγω της κλιμάκωσης του πολέμου από την πλευρά της Ρωσίας και των επιθέσεων της στις πόλεις της Ουκρανίας. Πολλά, θα εξαρτηθούν από την πολιτική βούληση της αμερικανικής ηγεσίας.
Είναι αλήθεια όμως ότι, υπάρχει ένα τεχνικό ζήτημα σχετικά με την προμήθεια συστημάτων αεράμυνας μικρής εμβέλειας NASAMS, η παραγωγή των εξαρτημάτων του πρέπει να βελτιστοποιηθεί ακόμη. Για να επιταχυνθεί η επίλυση αυτού του προβλήματος, η Γερμανία μπορεί εν μέρει να βοηθήσει με την προμήθεια των συστημάτων αεράμυνας IRIS-T SLM, καθώς και η Μεγάλη Βρετανία με την προμήθεια των συστημάτων Sky Sabre (με CAMM ή CAMM-ER καθοδηγούμενη από επιφάνεια προς- πύραυλοι αέρα).
«Όμως, η απουσία αντιαεροπορικών πυραύλων μεσαίου βεληνεκούς (όπως το Patriot PAC-3) στο «αίτημα», προκαλεί έκπληξη. Άλλωστε, η Ουκρανία δέχεται επίθεση όχι μόνο από πυραύλους κρουζ αλλά και από βαλλιστικούς πυραύλους.
Επιπλέον, οι Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας έχουν απόλυτη ανάγκη από μαχητικά αεροσκάφη (όπως το F-16), ραντάρ ανίχνευσης στόχων αέρα και άλλο εξοπλισμό. Ας ελπίσουμε ότι, το προαναφερθέν αίτημα της Ουκρανίας για όπλα είναι δείγμα του πραγματικού εγγράφου (ή κοντά στο πραγματικό) και ότι ο κατάλογος των στοιχείων σε αυτό δεν δημοσιεύτηκε πλήρως», αναφέρει το en.defence-ua.
