Η πλήρης εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία συνεχίζεται εδώ και έξι μήνες. Έχει περάσει αρκετός καιρός, ώστε οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση, να είναι πλέον σε θέση να εντοπίσουν τις αδυναμίες του ρωσικού στρατού. Και θα χρειαστεί να το πράξουν, εάν θέλουν να καθορίσουν τον καλύτερο τρόπο για να βοηθήσουν τις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ζελένσκι: O ουκρανικός στρατός ανακατέλαβε περιοχές στο Χάρκοβο
Σύμφωνα με το eurasiareview, οι πρόσφατες εκρήξεις στην αεροπορική βάση Σάκι στην Κριμαία –μια εγκατάσταση που απέχει 225 χιλιόμετρα από την πρώτη γραμμή, σε μια περιοχή που οι Ρώσοι έχουν δηλώσει ότι θωρακίζεται από το σύστημα αεράμυνας – δείχνουν ότι, η Ουκρανία έχει βρει νέους τρόπους για να εκμεταλλευτεί τα ελαττώματα της ρωσικής στρατιωτικής μηχανής. Τι θα έπρεπε λοιπόν να έχει μάθει η Δύση για τα κίνητρα, τις τακτικές και τη στρατηγική της Ρωσίας;
Η χρήση ανακριβών δεδομένων από τον πρόεδρο Πούτιν συχνά υπονομεύει τις αποφάσεις του
Ο ευσεβής πόθος του Πούτιν για τη δύναμη του ρωσικού στρατού, αντανακλάται στην προφανή προσδοκία του ότι, θα μπορούσε να κατακτήσει την Ουκρανία με μόνο 150.000 στρατό. Αυτό, είναι σημαντικά μικρότερο από τους 250.000 στρατιώτες στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις και πολύ μακριά από την αναλογία επιθετικών προς αμυντικών δυνάμεων, που παραδοσιακά απαιτούνται για μια επιτυχημένη εκστρατεία.
Σαφώς, τα δεδομένα από τα οποία άντλησε ήταν βαθιά λανθασμένα. Αρκετές δημοσίως διαθέσιμες μελέτες που διεξήχθησαν λίγο πριν από την πλήρους κλίμακας εισβολή έδειξαν ότι, οι Ουκρανοί θα έπαιρναν αποφασιστικά τα όπλα για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους. Αλλά το Κρεμλίνο –όπως πολλοί δυτικοί ειδικοί πιστεύουν– πρέπει απλώς να τις αγνόησε.
Οι επανειλημμένες απειλές των Ρώσων πολιτικών για στρατιωτική επίθεση κατά των χωρών του ΝΑΤΟ –ιδιαίτερα των χωρών της Βαλτικής– θα μπορούσαν να αποδειχθούν κάτι περισσότερο από προπαγάνδα. Ωστόσο, δεδομένου ότι μια τέτοια επιθετικότητα θα ήταν αυτοκτονική για τη Ρωσία, η Ουκρανία μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτές τις απειλές εναντίον της.
Ο ρωσικός στρατός βασίζεται σε μαζικές επιθέσεις πυροβολικού
Στην αρχή της εισβολής πλήρους κλίμακας, ο ρωσικός στρατός εισήλθε στην Ουκρανία με στρατεύματα πορείας και όχι με σχηματισμούς μάχης. Η υπόθεση των Ρώσων ότι, δεν θα αντιμετώπιζαν αντίσταση τους έκανε να υποστούν τεράστιες απώλειες τις πρώτες μέρες του πολέμου, αναγκάζοντάς τους να αποσυρθούν από τις περιοχές του Κιέβου, του Τσερνιχίφ και του Σούμι.
Ο ρωσικός στρατός απάντησε σε αυτές τις αποτυχίες επανερχόμενος σε τακτικές βασισμένες σε πυρά μπαράζ: εξαπέλυσε μαζικές επιδρομές πυροβολικού σε ουκρανικές θέσεις που διήρκεσαν αρκετές ημέρες, ανοίγοντας το δρόμο για επιθέσεις με πεζικό και τεθωρακισμένα οχήματα. Οι Ρώσοι χρησιμοποίησαν κυρίως αυτή την τακτική – η οποία είχε ως αποτέλεσμα περισσότερα εδαφικά κέρδη από οποιαδήποτε άλλη προσέγγιση – στην ανατολική Ουκρανία, όπου συγκέντρωσαν περισσότερες από τις μισές δυνάμεις τους.
Όμως η κατάσταση άλλαξε, αφού οι ΗΠΑ παρείχαν στην Ουκρανία M142 HIMARS,κινητούς πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων που χρησιμοποίησαν οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις, για να καταστρέψουν περισσότερες από 50 ρωσικές αποθήκες πυρομαχικών μέσα σε λίγες μόνο εβδομάδες.
Τα logistics είναι ένας αδύναμος κρίκος του ρωσικού στρατού
Όλες οι στρατιωτικές εκστρατείες βασίζονται στην επιμελητεία. Ένα τανκ χωρίς καύσιμα είναι ελάχιστα χρήσιμο, όπως έδειξαν οι Ρώσοι στις πρώτες μέρες της πλήρους κλίμακας εισβολής τους, όταν εγκατέλειψαν πολλά άρματα μάχης και άλλο εξοπλισμό λόγω έλλειψης προμηθειών.
Το επεισόδιο αποκάλυψε ότι, η επιμελητεία του ρωσικού στρατού ήταν τόσο κακώς οργανωμένη που πολλές μονάδες απλά, δεν μπορούσαν να φτάσουν στους προορισμούς τους. Υπάρχουν πολλές αιτίες μιας τέτοιας αποδιοργάνωσης, που έκαναν οι ουκρανικές δυνάμεις για να διαταράξουν τη ρωσική επιμελητεία, τη διαφθορά και την αμέλεια στον ρωσικό στρατό, την νωθρότητα των Ρώσων στρατηγών κ.λπ. Αλλά το γεγονός, παραμένει ότι αυτό είναι ένα κραυγαλέο πεδίο αδυναμίας στη ρωσική εκστρατεία.
Η συγκέντρωση δυνάμεων του ρωσικού στρατού στην ανατολική Ουκρανία, μείωσε το μήκος του μετώπου στο οποίο πολεμούσε, ενώ συντόνισε τις γραμμές ανεφοδιασμού του προς τη Ρωσία και κατέλαβε το Λουχάνσκ και το Ντόνετσκ. Όμως, όπως συζητήθηκε, η επακόλουθη χρήση του HIMARS και άλλων συστημάτων από την Ουκρανία, διέκοψε την επιμελητεία της Ρωσίας για άλλη μια φορά.
Το Κρεμλίνο θα επιτρέψει στον ρωσικό στρατό να υποστεί τεράστιες απώλειες;
Το Πεντάγωνο εκτιμά ότι έως και 80.000 Ρώσοι στρατιώτες, έχουν ήδη σκοτωθεί ή τραυματιστεί στον πόλεμο. Αυτό, είναι περισσότερο από ότι έχασαν οι Σοβιετικοί σε δέκα χρόνια μάχης στο Αφγανιστάν. Η Ρωσία έχει επίσης, θυσιάσει κολοσσιαία ποσότητα εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένων περισσότερων από 1.700 αρμάτων μάχης (που ισοδυναμεί με το 65 τοις εκατό του προπολεμικού της αποθέματος), 4.000 τεθωρακισμένα οχήματα και 200 αεροσκάφη.
Ένας από τους κύριους λόγους για τους οποίους οι ρωσικές δυνάμεις έχουν υποστεί τεράστιες απώλειες είναι ότι, το Κρεμλίνο δίνει προτεραιότητα στους πολιτικούς στόχους πάνω από τους στρατιωτικούς στόχους.
Για παράδειγμα, η κατάληψη του Σεβεροντόνετσκ έγινε πολιτικός στόχος απλώς και μόνο επειδή ήταν η τελευταία πόλη με μεγάλο πληθυσμό, στην περιοχή του Λουχάνσκ. Το Κρεμλίνο, ήθελε να καταλάβει την πόλη ως απόδειξη ότι έλεγχε ολόκληρη την περιοχή. Ωστόσο, η επιχείρηση είχε περιορισμένη στρατηγική αξία και απαιτούσε από τους Ρώσους να αποδυναμώσουν τις θέσεις τους σε άλλα μέτωπα.
Αν η Ρωσία δεν ανακοινώσει μια γενική κινητοποίηση (η οποία θα ήταν πολιτικά δαπανηρή για τον Πούτιν), αυτές οι απώλειες προσωπικού θα διαβρώσουν τις μαχητικές της ικανότητες. Παρόλα αυτά, η Ρωσία έχει ήδη αρχίσει να αντλεί από τα σημαντικά της αποθέματα σοβιετικών συστημάτων, όπως πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων Grad, άρματα μάχης T-62, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού MT-LB και αυτοκινούμενα πυροβόλα όπλα 2S7 Pion.
Η τρομοκρατία κατά των αμάχων είναι μέρος της στρατηγικής του Κρεμλίνου
Σύμφωνα με το eurasiareview, από την έναρξη της εισβολής πλήρους κλίμακας, οι ρωσικοί βομβαρδισμοί έχουν σκοτώσει περισσότερους από 5.000 αμάχους και έχουν τραυματίσει τουλάχιστον 7.000 άλλους. «Η Ρωσία έχει στοχοποιήσει σκόπιμα τους αμάχους για να τους εκφοβίσει, χρησιμοποιώντας πυρομαχικά διασποράς και πολλαπλούς εκτοξευτές ρουκετών , αεροπορικές και πυραυλικές επιθέσεις (συμπεριλαμβανομένων των αντιαεροπορικών συστημάτων S-300)», αναφέρει.
Το Κρεμλίνο χρησιμοποίησε παρόμοια στρατηγική στους πολέμους στην Τσετσενία και τη Συρία. Όπως και με τη μαζική και αδιάκριτη εκστρατεία βομβαρδισμών του ρωσικού στρατού στο Χαλέπι το 2016, αυτές οι επιθέσεις σε αμάχους έχουν επίσης σχεδιαστεί για να προκαλέσουν μεταναστευτική κρίση στην ΕΕ. και ως εκ τούτου, να αναγκάσουν την Ένωση να διαπραγματευτεί με τη Μόσχα το συντομότερο δυνατό, με δυσμενείς όρους για το Κίεβο.
Πώς η Δύση πρέπει να στηρίξει την Ουκρανία
Σύμφωνα με το eurasiareview, η Δύση μπορεί να βοηθήσει την Ουκρανία να αντιμετωπίσει τις τακτικές και τη στρατηγική του ρωσικού στρατού σε όλους αυτούς τους τομείς. Θα πρέπει να το κάνει με τους εξής τρόπους:
1ον : Να αυξήσει την προμήθεια ραντάρ αντι-αεροπορικών με αυτοκινούμενα όπλα, συμπεριλαμβανομένων των αμερικανικών M109A6 και M109A7 Paladin (η Ουκρανία έχει αυτήν τη στιγμή το λιγότερο προηγμένο M109), το γερμανικό PzH 2000 και το γαλλικό Caesar
2ον: Να συνεχίσει να προμηθεύει την Ουκρανία με συστήματα πυραύλων πολλαπλής εκτόξευσης HIMARS και M270, καθώς και πρόσθετα πυρομαχικά για αυτά, ιδιαίτερα το ATACMS, που έχει βεληνεκές 300 χλμ.
3ον: Να βελτιώσει την ικανότητα πυραυλικής άμυνας της Ουκρανίας παρέχοντάς της. αντιαεροπορικά συστήματα NASAMS, τα οποία είναι ικανά να αναχαιτίζουν πυραύλους κρουζ.
4ον: Να ενισχύσει τις κυρώσεις της Δύσης στη Ρωσία, οι οποίες μειώνουν την ικανότητά της να διεξάγει επιθετικές επιχειρήσεις.
5ον: Να αυξηθούν οι παραδόσεις τεθωρακισμένων οχημάτων στην Ουκρανία. Καθώς ο ουκρανικός στρατός εξακολουθεί να δέχεται έντονο μπαράζ από το ρωσικό πυροβολικό, θα είναι σε θέση να ενισχύσει ευάλωτα τμήματα της πρώτης γραμμής.
6ον: Τέλος, τα δυτικά κράτη δεν θα πρέπει να επιτρέψουν στον εαυτό τους να εκφοβίζονται από τις ρωσικές απειλές κλιμάκωσης, εάν παρέχουν στην Ουκρανία πιο προηγμένη τεχνολογία, όπως το ATACMS. Δεδομένης της τάσης της ρωσικής διοίκησης να βασίζεται σε ανακριβή δεδομένα, να επιδίδεται σε ευσεβείς πόθους και να επιδιώκει πολιτικούς στόχους ανεξάρτητα από το κόστος, οι προσπάθειές της για κλιμάκωση είναι πιθανό να γίνουν μπούμερανγκ.
«Η δυτική υποστήριξη, παραμένει αποφασιστικός παράγοντας στην ικανότητα της Ουκρανίας να αντισταθεί στη ρωσική επιθετικότητα. Και η Ουκρανία, έχει αποδείξει την ικανότητά της να αντέχει στον ρωσικό στρατό και να χρησιμοποιεί αποτελεσματικά δυτικά όπλα. Οι ουκρανικές δυνάμεις, θα χρειαστούν περισσότερη τέτοια υποστήριξη εάν θέλουν να συνεχίσουν να προστατεύουν την Ευρώπη, καταστρέφοντας τη στρατιωτική μηχανή της Ρωσίας», αναφέρει το eurasiareview.
