Σύμφωνα με το Task & Purpose, κατά τη διάρκεια των δεκαετιών, ο στρατός των ΗΠΑ είχε 32 πυρηνικά ατυχήματα, που ονομάζονται επίσης περιστατικά «Σπασμένο βέλος». Αυτά τα περιστατικά περιλαμβάνουν τυχαίες εκτοξεύσεις, ραδιενεργή μόλυνση, απώλεια πυρηνικού όπλου ή άλλα απροσδόκητα γεγονότα που αφορούν πυρηνικά όπλα. Ευτυχώς, από αυτά τα 32 ατυχήματα, υπήρχαν μόνο έξι πυρηνικά όπλα των ΗΠΑ που δεν μπορούσαν να εντοπιστούν ή να ανακτηθούν, και από αυτά τα έξι όπλα, μόνο ένα ήταν ικανό για πυρηνική έκρηξη όταν χάθηκε.
Ενώ ακόμη και ένα πυρηνικό όπλο που λείπει ακούγεται τρομακτικό, αξίζει να σημειωθεί ότι η Σοβιετική Ένωση, έχασε πολύ περισσότερα κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, συχνά λόγω της βύθισης υποβρυχίων με δώδεκα ή περισσότερους πυρηνικούς πυραύλους επί του σκάφους.
«Σε σύγκριση με τη Σοβιετική Ένωση, το ρεκόρ των ΗΠΑ είναι αρκετά εντυπωσιακό, δεδομένου του πόσα πυρηνικά όπλα έχουν χρησιμοποιήσει και μεταφέρει παντού όλα αυτά τα χρόνια», δήλωσε στο Task & Purpose ο Χανς Κρίστενσεν, διευθυντής του Έργου Πυρηνικών Πληροφοριών για την Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων.
Στην πραγματικότητα, οι κυβερνητικές υπηρεσίες των ΗΠΑ συχνά καταβάλλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για να εξασφαλίσουν τα χαμένα όπλα. Ένα τέτοιο περιστατικό συνέβη στις 17 Ιανουαρίου 1966, όταν ένα B-52 και ένα ιπτάμενο τάνκερ ανεφοδιασμού KC-135 συγκρούστηκαν πάνω από τη νότια Ισπανία και σκόρπισαν τέσσερις θερμοπυρηνικές βόμβες B-28 γύρω από το ψαροχώρι Palomares.
Τα συμβατικά εκρηκτικά για δύο από τις βόμβες εξερράγησαν, αλλά τα πυρηνικά εξαρτήματα δεν πυροδοτήθηκαν επειδή δεν ήταν οπλισμένα. Ο αμερικανικός στρατός, έστειλε στρατεύματα για να συλλέξουν το μη εκρηκτικό που έπεσε στη στεριά, να καθαρίσουν τα ραδιενεργά κομμάτια που διασκορπίστηκαν από τα δύο που πυροδότησαν και να βρουν το τέταρτο που προσγειώθηκε στη θάλασσα.
Η κυβέρνηση των ΗΠΑ έστειλε ακόμη και ένα υποβρύχιο για να το βρει στη Μεσόγειο Θάλασσα. Ονομάστηκε «Alvin», ήταν υψηλής τεχνολογίας για την εποχή του, αλλά το πλήρωμα παραλίγο να πεθάνει όταν το υποβρύχιο σχεδόν μπλέχτηκε στο αλεξίπτωτο που ήταν ακόμα συνδεδεμένο με τη βόμβα στον πυθμένα του ωκεανού. Εν τω μεταξύ, τα μέλη των υπηρεσιών που βοήθησαν να βρεθούν οι βόμβες προς την ξηρά και να καθαριστούν τα συντρίμμια, ανέπτυξαν επίσης καρκίνους που συνδέθηκε με εκείνη την αποστολή, πριν από 56 χρόνια.
Λαμβάνοντας υπόψη τον βαθμό, στον οποίο οι ΗΠΑ αναζητούν χαμένα πυρηνικά όπως έκαναν στο Palomares, οι ιστορίες πίσω από τις πέντε περιπτώσεις όπου τα πληρώματα ανάκτησης δεν μπορούσαν να εντοπίσουν ή να ανακτήσουν όπλα είναι εξαιρετικές. Παρακάτω είναι μια λίστα με αυτά τα πέντε ατυχήματα, ένα από τα οποία είχε ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση δύο πυρηνικών όπλων.
Λάβετε υπόψη ότι σε όλα εκτός από ένα, τα χαμένα πυρηνικά όπλα δεν περιελάμβαναν την κάψουλα που περιέχει τα συστατικά για την πυροδότηση πυρηνικής έκρηξης. Αυτό σημαίνει ότι, όλοι μπορούμε να κοιμηθούμε λίγο πιο εύκολα, γνωρίζοντας ότι αυτά τα όπλα δεν μπορούν να ανατινάξουν μια πόλη.
Ωστόσο, η κυβέρνηση των ΗΠΑ εξακολουθεί να ταξινομεί αυτές τις συσκευές ως πυρηνικά όπλα: εξελιγμένες, ακριβές μηχανές που εκείνη την εποχή ήταν προσεκτικά προστατευμένα εργαλεία μαζικής καταστροφής. Και υπάρχουν πολλά περισσότερα εκεί έξω, από άλλες κυβερνήσεις όπως η Σοβιετική Ένωση που μπορεί να μην βρεθούν ποτέ.
28 Ιουλίου 1957 - Ατλαντικός Ωκεανός
Ένα αεροσκάφος φορτίου C-124 της Πολεμικής Αεροπορίας, που είχε απογειωθεί από την αεροπορική βάση του Ντόβερ του Ντέλαγουερ, έχασε την ισχύ από δύο από τους κινητήρες του ενώ πετούσε πάνω από τον Ατλαντικό Ωκεανό.
Το C-124 μετέφερε τότε τρία πυρηνικά όπλα και μία πυρηνική κάψουλα. Ευτυχώς, κανένα από τα όπλα δεν είχε εγκατεστημένο τον εκρηκτικό μηχανισμό, επομένως κανένα από τα όπλα δεν μπορούσε να προκαλέσει πυρηνική έκρηξη. Έχοντας αυτό κατά νου, το πλήρωμα του C-124 αποφάσισε να απορρίψει δύο από τα όπλα, ίσως για να εξοικονομήσει βάρος και να επεκτείνει την εμβέλεια του αεροσκάφους καθ' οδόν προς έκτακτη προσγείωση κοντά στο Ατλάντικ Σίτι του Νιου Τζέρσεϊ.
«Η έρευνα για τα όπλα ή τα συντρίμμια είχε αρνητικά αποτελέσματα», αναφέρει η έκθεση, η οποία σημειώνει ότι ο ωκεανός ποικίλλει σε βάθος στην περιοχή των απορριμμάτων.
5 Φεβρουαρίου 1958 - Tybee Island, Τζόρτζια
Ένα βομβαρδιστικό B-47 της Πολεμικής Αεροπορίας πετούσε εκπαιδευτική αποστολή από την αεροπορική βάση Homestead της Φλόριντα όταν, στις 3:30 π.μ. ενώ κοντά στη Σαβάνα της Τζόρτζια, το B-47 συγκρούστηκε με ένα F -85 μαχητικό αεροσκάφος.
Ο πιλότος αποφάσισε να εγκαταλείψει το πυρηνικό όπλο Mark 15, κοντά στο νησί Tybee, αντί να διακινδυνεύσει να ανατινάξει τη βάση με τα συμβατικά εκρηκτικά των 400 λιβρών του όπλου.
Σήμερα, το Υπουργείο Ενέργειας πιστεύει ότι η βόμβα των 7.600 λιβρών βρίσκεται 5-15 πόδια κάτω από τον βυθό της θάλασσας. Το Υπουργείο Ενέργειας ανέφερε ότι, δεν υπάρχει τρέχουσα ή μελλοντική πιθανότητα πυρηνικής έκρηξης και ότι ο κίνδυνος διάδοσης βαρέων μετάλλων είναι επίσης χαμηλός, αλλά αυτό θα μπορούσε να αλλάξει εάν η βόμβα διαταραχθεί.
25 Σεπτεμβρίου 1959 - Στα ανοιχτά της Ουάσιγκτον/Όρεγκον
Ένα Πολεμικό Ναυτικό P-5M, ένα ιπτάμενο σκάφος σχεδιασμένο για ναυτικές περιπολίες και ανθυποβρυχιακό πόλεμο, μετέφερε ένα άοπλο πυρηνικό ανθυποβρυχιακό όπλο πάνω από τον Ειρηνικό Ωκεανό, όταν συνετρίβη στη θάλασσα περίπου 100 μίλια δυτικά των συνόρων μεταξύ Ουάσιγκτον και Όρεγκον.
Τα πυρηνικά όπλα δεν ανακτήθηκαν και ενώ δεν περιείχαν κανένα πυρηνικό υλικό, τα όπλα μπορεί να εξακολουθούν να βρίσκονται κάπου στον πυθμένα του ωκεανού μέχρι σήμερα.
24 Ιανουαρίου 1961 – Γκόλτσμπορο, Βόρεια Καρολίνα
Ένα B-52 της Πολεμικής Αεροπορίας, διαλύθηκε ενώ βρισκόταν σε αεροπορική αποστολή συναγερμού και έριξε δύο πυρηνικές βόμβες. Το αλεξίπτωτο μιας βόμβας αναπτύχθηκε και το όπλο προσγειώθηκε με μικρή ζημιά.
Ωστόσο, η άλλη βόμβα έπεσε ελεύθερη και διαλύθηκε κατά την πρόσκρουση, αποφεύγοντας ελάχιστα την έκρηξη. Μέρος αυτής της πυρηνικής βόμβας που περιέχει ουράνιο, δεν μπόρεσε να ανακτηθεί, ακόμη και μετά την ανασκαφή 50 ποδιών σε γεμάτη νερό καλλιεργήσιμη γη.
Επειδή δεν μπορούσε να βρει τη βόμβα, η Πολεμική Αεροπορία αγόρασε τη γη και όποιος θέλει να σκάψει εκεί πρέπει πρώτα να ζητήσει την άδεια της Πολεμικής Αεροπορίας. Δεν υπάρχει ανιχνεύσιμη ακτινοβολία ή κίνδυνος στην περιοχή, έγραψε το Υπουργείο Ενέργειας.
5 Δεκεμβρίου 1965 - Θάλασσα των Φιλιππίνων
Ενώ η βόμβα της Βόρειας Καρολίνας εξαφανίστηκε βαθιά κάτω από το αμερικανικό έδαφος, αυτό το όπλο που έλειπε εξαφανίστηκε σε υδάτινα βάθη στην άλλη άκρη του κόσμου. Ένας πιλότος του Πολεμικού Ναυτικού έριξε το επιθετικό του αεροπλάνο A-4 Skyhawk, πάνω στον ανελκυστήρα του αεροπλανοφόρου USS Ticonderoga. Το αεροσκάφος μετέφερε θερμοπυρηνική βόμβα B-43 για εκπαιδευτική άσκηση.
Το μόνο που μπόρεσαν να βρουν οι διασώστες, ήταν το κράνος του πιλότου. Τα υπόλοιπα πήγαν στον βυθό του ωκεανού, κάτω από 16.000 πόδια νερό.
Άλλα περιστατικά
Το πυρηνικό όπλο που χάθηκε το 1965, απέχει πολύ από το μοναδικό στον βυθό του ωκεανού. Τον Μάιο του 1968, το αμερικανικό υποβρύχιο Scorpion βυθίστηκε στον πυθμένα του Ατλαντικού για αδιευκρίνιστους λόγους , μεταφέροντας και δύο τορπίλες Mark 45 ASTOR με πυρηνικές κεφαλές κάτω μαζί του. Το περιστατικό δεν συμπεριλήφθηκε στη λίστα των αγνοουμένων πυρηνικών όπλων, επειδή η κυβέρνηση των ΗΠΑ βρήκε το ναυάγιο και γνωρίζει ακριβώς πού βρίσκεται, αν και δεν έχει ανακτήσει τα όπλα εκεί. Η κυβέρνηση των ΗΠΑ και το Ωκεανογραφικό Ίδρυμα Woods Hole, δεν έχουν εντοπίσει μόλυνση κατά την περιοδική παρακολούθηση της τοποθεσίας του ναυαγίου.
«Όσο άσχημα κι αν είναι ατυχήματα όπως αυτά στη Θάλασσα των Φιλιππίνων και του Ατλαντικού, ωχριούν σε σύγκριση με μερικά από τα λάθη που έκανε η Σοβιετική Ένωση. Για παράδειγμα, περίπου 600 μίλια βορειοανατολικά των Βερμούδων, κάτω από 18.000 πόδια θαλασσινού νερού, υπάρχει ένα σοβιετικό υποβρύχιο πυρηνικής ενέργειας κατηγορίας Yankee I, που υπέστη έκρηξη και πυρκαγιά σε έναν από τους σωλήνες πυραύλων του στις 3 Οκτωβρίου 1986», αναφέρει το Task & Purpose και συνεχίζει:
«Το υποβρύχιο βυθίστηκε τρεις ημέρες αργότερα μεταφέροντας 34 πυρηνικές κεφαλές. Οι αμερικανικές δυνάμεις δεν εντόπισαν ραδιενέργεια στον αέρα ή το νερό γύρω από το υποβρύχιο, αλλά αυτό το περιστατικό από μόνο του ευθύνεται για περισσότερες ελλείψεις κεφαλών από ότι σε ολόκληρη τη λίστα των αγνοουμένων όπλων των ΗΠΑ».
Ωστόσο, μόνο και μόνο επειδή οι ΗΠΑ έχουν ένα αρκετά καλό ρεκόρ τώρα, δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμβεί ατύχημα αύριο. Για παράδειγμα, τον Φεβρουάριο του 2009, ένα βρετανικό πυρηνοκίνητο υποβρύχιο πυραύλων που μετέφερε πυρηνικές κεφαλές, συγκρούστηκε με ένα γαλλικό υποβρύχιο που μετέφερε επίσης πυρηνικές κεφαλές στον ανατολικό Ατλαντικό Ωκεανό. Αν και δεν υπήρξαν θύματα ή μόλυνση, δείχνει ότι το καλύτερο μέρος του πυρηνικού πολέμου είναι απλώς να προσπαθείς να μην ανατινάξεις τον εαυτό σου.
Είναι μια υπενθύμιση ότι, αυτά τα όπλα είναι ακόμα εκεί έξω και μπορεί να συμβούν ατυχήματα.
