Πριν από έξι μήνες, στις 24 Φεβρουαρίου, ξεκίνησε η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» στην Ουκρανία. Ταυτόχρονα, τα στρατεύματά της Ρωσίας έχουν αλλάξει πολλές φορές τις τακτικές των πολεμικών επιχειρήσεων τους τελευταίους μήνες, ανάλογα με τη συμπεριφορά του εχθρού. Ορισμένα βασικά συμπεράσματα από την εμπειρία της επιχείρησης, κατονομάστηκαν από τον στρατιωτικό ειδικό Ilya Kramnik.
Σε έξι μήνες, το έδαφος της Λαϊκής Δημοκρατίας του Λουγκάνσκ απελευθερώθηκε πλήρως, καθώς και ένα σημαντικό τμήμα της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντόνετσκ, συμπεριλαμβανομένης της Μαριούπολης, ενός μεγάλου λιμανιού στην Αζοφική Θάλασσα. Οι περιοχές των περιοχών Kherson, Zaporozhye και Kharkiv ελήφθησαν επίσης υπό έλεγχο.
Ο Ilya Kramnik, διατύπωσε συνοπτικά μερικά συμπεράσματα των στρατιωτικών επιχειρήσεων κατά τη διάρκεια της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης». Ειδικότερα, σημείωσε τον καθοριστικό ρόλο του πυροβολικού στο πεδίο της μάχης.
«Πράγματι, τα ρωσικά στρατεύματα έχουν υπεροχή στο πυροβολικό και στους πυραύλους. Αυτή η περίσταση σάς επιτρέπει να επιφέρετε τη μέγιστη ήττα στον εχθρό, να προχωρήσετε και να σώσετε τις ζωές των μαχητών σας», αναφέρει.
Η Ρωσία έχει εκμεταλλευτεί την ποικιλία όπλων πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς της, για να βομβαρδίζει στόχους πέρα από τις γραμμές του μετώπου στην Ουκρανία, εδώ και σχεδόν έξι μήνες. Μέχρι τις 8 Αυγούστου, σύμφωνα με πληροφορίες, ανήλθαν συνολικά σε 3.650 πύραυλοι που εκτοξεύτηκαν στην Ουκρανία από την έναρξη της εισβολής της Ρωσίας στις 24 Φεβρουαρίου, υπονοώντας κατά μέσο όρο σχεδόν 22 πυραύλους ημερησίως.
Από τις αρχές του πολέμου, τα βομβαρδιστικά Tu-22M και Tu-160 που πλησιάζουν από διαφορετικούς φορείς εκτόξευαν καθημερινά νέους πυραύλους κρουζ Kh-101 και παλαιότερους πυραύλους κρουζ Kh-555, ενώ βρίσκονται με ασφάλεια εκτός της εμβέλειας της ουκρανικής αεράμυνας . Συμπληρώθηκαν δε, από πυραύλους κρουζ Kalibr που εκτοξεύτηκαν από πλοία και υποβρύχια.
Η Ρωσία είχε επίσης στο οπλοστάσιό της βαλλιστικούς πυραύλους Iskander-M που εκτοξεύτηκαν από φορτηγά, πυραύλους κρουζ Iskander-K, ακόμη και παλιούς βαλλιστικούς πυραύλους Tochka, που η Μόσχα ισχυρίστηκε ότι είχε αποσύρει.
Το επόμενο συμπέρασμα: Το τανκ παραμένει το πιο επικίνδυνο όχημα στο πεδίο της μάχης. Ίσως μπορούμε να συμφωνήσουμε, αλλά με την προϋπόθεση ότι τα Ρωσικά τάνκς πρέπει να λειτουργούν σε συνθήκες όπου οι σχηματισμοί μάχης του εχθρού είναι κορεσμένοι με έναν τεράστιο αριθμό δυτικής κατασκευής αντιαρματικών πυραυλικών συστημάτων. Η Ουκρανία έλαβε χιλιάδες Javelins και NLAW, και ως εκ τούτου οι επιθέσεις με τανκς δεν έγιναν ευρέως διαδεδομένες.
Ένα άλλο συμπέρασμα του πραγματογνώμονα, αφορά τα μη επανδρωμένα οχήματα. «Τα drones δεν σημαίνουν τίποτα από μόνα τους και σημαίνουν πολλά όταν συνδέονται με το κανονικό πυροβολικό», αναφέρει ο Kramnik.
Από την άλλη πλευρά, υπενθυμίζει ότι ο δεύτερος πόλεμος του Καραμπάχ το 2020 έδειξε ότι, τα επιθετικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, εάν είναι σε μεγάλους αριθμούς, συμπεριλαμβανομένων των περιπλανώμενων πυρομαχικών ή των drones καμικάζι, μπορούν να επηρεάσουν σοβαρά την έκβαση των εχθροπραξιών. Εάν υπάρχουν λίγα από αυτά ή όχι, τότε τα πραγματικά αναγνωριστικά drones μετατρέπονται στα «μάτια και τα αυτιά» των πυροβολητών και αυξάνουν την αποτελεσματικότητα της δουλειάς τους.
Μεταξύ άλλων συμπερασμάτων του εμπειρογνώμονα είναι τα εξής: «Δεν υπάρχουν ποτέ πάρα πολλοί μηχανικοί». «Υπάρχουν μόνο λίγο και πολύ λίγο πεζικό γραμμής». «Όλα τα στρατιωτικά οχήματα στην πρώτη γραμμή πρέπει να είναι θωρακισμένα. Αλλά για αρχή, θα πρέπει γενικά να είναι σε κανονικές ποσότητες». «Η νέα γενιά οχημάτων μάχης πεζικού και τεθωρακισμένων οχημάτων μεταφοράς προσωπικού καθυστερεί 30 χρόνια και συνεχίζει να καθυστερεί».
Ο Ilya Kramnik εξέφρασε τα συμπεράσματα σχετικά με τις στρατιωτικές επικοινωνίες με μια ουσιαστική έλλειψη. Προφανώς, αναφερόμενος στη σημαντική υπεροχή των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στις στρατιωτικές επικοινωνίες, συμπεριλαμβανομένου του αμερικανικού δορυφορικού δικτύου Starlink.
