"Το σκοτεινό σενάριο: Ο στρατός της Ουκρανίας δεν μπορεί να νικήσει τη Ρωσία και καταρρέει", είναι ο τίτλος άρθρου έγκριτου Διεθνούς ΜΜΕ, του οποίου τα κυριότερα σημεία του είναι τα εξής:
"Ο πόλεμος στην Ουκρανία θα μπορούσε να τελειώσει πολύ άσχημα για το Κίεβο
Την περασμένη Τετάρτη, ο αρχηγός του επιτελείου της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, στρατηγός Τσαρλς Μπράουν, είπε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες εξετάζουν τώρα το ενδεχόμενο αποστολής αμερικανικών μαχητικών αεροπλάνων στην Ουκρανία για να συμμετάσχουν στον πόλεμο κατά της Ρωσίας.
Ο διευθυντής της CIA υπολόγισε ότι 60.000 Ρώσοι έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί από τον Φεβρουάριο.
Αν και πολλά πράγματα φαίνονται να τείνουν εναντίον της Μόσχας, για πολύ πρακτικούς λόγους, για τους οποίους λίγοι Δυτικοί γνωρίζουν, η Ρωσία έχει εύλογες πιθανότητες να κερδίσει τον πόλεμο κατά της Ουκρανίας, ενώ το Κίεβο ουσιαστικά δεν έχει τέτοιο δρόμο.
Στήν ανάλυση μας, εξετάζουμε τις πιθανότητες είτε μιας συνολικής ρωσικής νίκης είτε μιας συνολικής νίκης της Ουκρανίας.
Μεταξύ των δύο προοπτικών, αυτή η ανάλυση αποκαλύπτει ότι η Μόσχα έχει πιθανότητες να νικήσει την Ουκρανία ενώ το Κίεβο δεν έχει ουσιαστικά καμία πιθανότητα να νικήσει τη Ρωσία.
Σενάριο πολέμου της Ουκρανίας (Κατάρρευση ουκρανικού στρατού & ολοκληρωτική ρωσική νίκη)
Λίγοι στη Δύση έχουν σκεφτεί αυτό το πιθανό αποτέλεσμα, κυρίως επειδή είναι πολύ δυσάρεστο και επώδυνο για να το σκεφτούμε. Ωστόσο, οι συνθήκες στο έδαφος είναι τέτοιες που δεν είναι μια εξωπραγματική πιθανότητα.
Σε αυτό το σενάριο, η Ρωσία συνεχίζει την αδυσώπητη και μεθοδική της πορεία μέσω του βόρειου βραχίονα της μάχης του Ντονμπάς, ολοκληρώνοντας πρώτα την εξάλειψη της αμυντικής γραμμής από βορρά προς νότο που διασχίζει Seversk-Soledar-Bahkmut και στη συνέχεια συνεχίζοντας δυτικά για να καταλάβει το Slovyansk και το Kramatorsk.
Μετά την κατάληψη αυτών των πόλεων, ο πιο πιθανός επόμενος στόχος θα ήταν το Χάρκοβο, το οποίο στη συνέχεια η Μόσχα θα μπορούσε να κυκλώσει από το νότο, την ανατολή και το βορρά.
Οι δυνάμεις του Πούτιν πιθανότατα θα κλείσουν τις δυτικές προσεγγίσεις προς την πόλη, αποκόπτοντάς της από τυχόν ενισχύσεις ή προμήθειες από το Κίεβο, και στη συνέχεια, όπως έκαναν στη Μαριούπολη, θα αρχίσουν μεθοδικά να κονιορτοποιούν τα μέρη της πόλης από τα οποία πολεμούν οι Ουκρανοί υπερασπιστές.
Το πιο σημαντικό επίτευγμα της Ρωσίας σε αυτή τη φάση των επιχειρήσεων δεν θα είναι η φυσική κατάληψη εδάφους όσο θα είναι ο αποδεκατισμός των ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων ως συνεκτικής οντότητας.
Η Ουκρανία υποφέρει πάνω από 1.000 συνολικά απώλειες ημερησίως στο Ντονμπάς από τα μέσα Απριλίου, αφού έχασε χιλιάδες από τους καλύτερους μαχητές της στη μάχη για τη Μαριούπολη.
Οι περισσότερες από αυτές τις απώλειες ήταν στους πιο έμπειρους και σκληρότερους μαχητές της.
Οι αντικαταστάτες που συνέχισαν να έρχονται συχνά δεν έχουν ούτε την πιο στοιχειώδη εκπαίδευση.
Μια μελέτη από το Ινστιτούτο Μοντέρνου Πολέμου υπολόγισε ότι «μόλις το 20 τοις εκατό του ουκρανικού προσωπικού στις μονάδες αντικατάστασης που στάλθηκαν στο μέτωπο, είχε εκτελέσει μια βολή όπλο πριν πάει στη μάχη».
Καθώς περισσότεροι από το αρχικό σώμα εκπαιδευμένου προσωπικού σκοτώνονται ή τραυματίζονται, η εναπομείνασα δύναμη απειρίας και τα ανεπαρκώς εκπαιδευμένα στρατεύματα θα διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο κατάρρευσης.
Ο λόγος, η επιτυχία ή η αποτυχία στη σύγχρονη μάχη δεν εξαρτάται μόνο από την ύπαρξη εκπαιδευμένων μεμονωμένων στρατιωτών, αλλά από την ύπαρξη έμπειρων και καλά εκπαιδευμένων μονάδων.
Δεν μπορώ να υπερεκτιμήσω τη ζημιά που έγινε στον ουκρανικό στρατό από την απώλεια των στρατευμάτων του,ιδιαίτερα των τακτικών ηγετών σε επίπεδο διμοιρίας, λόχων και τάγματος,από τότε που ξεκίνησε ο πόλεμος τον περασμένο Φεβρουάριο, ούτε για τη ζημιά που έχει προκαλέσει αυτή η απώλεια στην ικανότητα της Ουκρανίας να αποτελέσει μια αξιόπιστη απειλή μέσω αντεπίθεσεων της
Αν και δεν είναι το βέλτιστο για τους αντικαταστάτες να διδάσκονται βασικές δεξιότητες μάχης στο μέτωπο, αυτοί που επιβιώνουν μπορούν να γίνουν αρκετά ικανοί.
Αλλά η εκπαίδευση μιας στρατιωτικής οργάνωσης σε επίπεδο λόχου ή τάγματος για να πολεμήσει ως ομάδα απαιτεί σημαντική εκπαίδευση, για μήνες, και ακόμη και αυτή πρέπει να ξεκινά με εμπειρίες λοχιών, υπολοχαγών και λοχαγών.
Δεν μπορείτε να «δημιουργήσετε» έμπειρους ηγέτες, πρέπει να αναπτυχθούν με την πάροδο του χρόνου και δεν υπάρχει συντόμευση για τη δημιουργία τους.
Έτσι, όσο περισσότερο η Ουκρανία χάνει τα στρατεύματα της εμπειρίας της σε ηγετικές θέσεις, τόσο λιγότερο ικανή θα είναι η συνολική της δύναμη, ανεξάρτητα από το πόσα BTG θα γεμίσουν τελικά με νέο προσωπικό.
Ο κίνδυνος σε αυτό το σενάριο είναι ότι κάποια στιγμή, ο ιστός του UAF θα γίνει πολύ εύθραυστος για να διατηρήσει τον αγώνα του, και οι ρωσικές δυνάμεις θα μπορούσαν τελικά να ρίξουν αρκετό πυροβολικό, ρουκέτες και αεροπορικές επιδρομές στα ουκρανικά στρατεύματα ώστε η ακεραιότητα της συνολικής τους ικανότητας να μειωθεί σημαντικά
Εάν συμβεί αυτό, είναι πιθανό ότι τα ρωσικά κινητά στρατεύματα θα μπορούσαν να εισέλθουν στις πίσω περιοχές της Ουκρανίας, απομειώνοντας την ικανότητα της Ουκρανίας να διατηρήσει τις μάχιμες επιχειρήσεις.
Εάν χτυπηθούν αρκετά άσχημα, η δύναμή τους σε μια ολόκληρη περιοχή θα μπορούσε να καταρρεύσει.
Για να διαδραματιστεί αυτή η σκηνή, αυτό σημαίνει ότι ο ρωσικός στρατός διατηρεί αρκετές εκπαιδευμένες και εξοπλισμένες τεθωρακισμένες δυνάμεις για να διατηρήσει τον αδυσώπητο όγκο των πυρών του πυροβολικού, καθώς και μονάδες αρμάτων μάχης που μπορούν να διεξάγουν την επιχείρηση εκμετάλλευσης.
Εάν οι ρωσικές απώλειες συσσωρευτούν γρηγορότερα από ότι μπορούν να αντικατασταθούν από εξειδικευμένες και εκπαιδευμένες μονάδες από αλλού στη Ρωσία, τότε το σενάριο που καθίσταται πιθανό είναι τα στρατεύματα του Πούτιν να βρεθούν σε αδιέξοδο.
Ο κίνδυνος για την ουκρανική κυβέρνηση και τη βιωσιμότητα του κράτους, ωστόσο, ανεβαίνει σε επικίνδυνα υψηλά, επίπεδα εάν ο Πούτιν είναι σε θέση να διατηρήσει επαρκή δύναμη, εξοπλισμό και υλικοτεχνική υποστήριξη για να πιέσει το UAF , για να το σπάσει.
Όσο περνάει περισσότερος καιρός, έχει όλο και λιγότερη σημασία, πόσα οβιδοβόλα ή εκτοξευτές πυραύλων δίνει η Δύση στο Κίεβο, γιατί αν εκδηλωθεί αυτό το σενάριο, δεν θα απομείνει αρκετή ουκρανική δύναμη για να τα χρησιμοποιήσει επαρκώς.
Το σενάριο πολέμου της νίκης της Ουκρανίας
Πολλοί στη Δύση μιλούν για νίκη για το Κίεβο.
Ο απόστρατος Στρατηγός των ΗΠΑ Μπεν Χότζες, για παράδειγμα, υποστηρίζει ότι εάν η Δύση «μείνει ενωμένη κατά τη διάρκεια αυτού του έτους», πιστεύει ότι ο πόλεμος «θα τελειώσει»
Ο Ζελένσκι και άλλοι ανώτεροι αξιωματούχοι ισχυρίζονται συνήθως ότι τελικά θα ξανακερδίσουν όλη την επικράτειά τους, συμπεριλαμβανομένης της Κριμαίας. Αλλά δεν υπάρχει ουσιαστικά κανένα θεμέλιο πάνω στο οποίο να βασίζονται τέτοιες ελπίδες. Για να αλλάξει αυτό, η Ουκρανία θα πρέπει να αντιστρέψει πολλές ανισορροπίες, κάτι που δεν υπάρχει επί του παρόντος.
Πρώτον, το Κίεβο θα πρέπει να αποκτήσει έναν σημαντικό αριθμό συστημάτων αεράμυνας κορυφαίου διαμετρήματος ΝΑΤΟ που έχουν ικανότητα μικρού βεληνεκούς και μεγάλου βεληνεκούς, στερώντας από τα ρωσικά μαχητικά και βομβαρδιστικά τη δυνατότητα να επιτίθενται σε στόχους στην Ουκρανία στην πρώτη γραμμή, καθώς και από τα βάθη της ρωσικής επικράτειας.
Δεύτερον, οι δυνάμεις του Ζελένσκι θα πρέπει να συνεχίσουν να κρατούν τα ρωσικά στρατεύματα στο Ντονμπάς ή τουλάχιστον να αποτρέψουν την απώλεια του Χάρκοβο και της Οδησσού, ενώ ταυτόχρονα θα χτίσουν μια επιθετική ικανότητα εδάφους είτε στην ασφάλεια των φιλικών εθνών είτε σε ασφαλή μέρη της δυτικής Ουκρανίας
Αυτή η απαίτηση περιλαμβάνει την κατοχή χιλιάδων τεθωρακισμένων οχημάτων, αρμάτων μάχης και οβίδων, καθώς και άνω των 100.000 επιπλέον στρατευμάτων.
Τρίτον, η Ουκρανία θα πρέπει να εξασφαλίσει σταθερές δεσμεύσεις από τις δυτικές χώρες για την παραγωγή και την αξιόπιστη αποστολή όγκων ρουτίνας πυρομαχικών φορητών όπλων, μεγάλες ποσότητες βλημάτων πυροβολικού και αρκετό φαγητό και νερό για να συντηρήσει έναν στρατό στην πορεία.
Σχετικά, θα χρειαζόταν την εσωτερική μεταφορική ικανότητα με τη μορφή ενός στόλου τροχοφόρων οχημάτων για να διασφαλιστεί ότι όλες οι προμήθειες θα μπορούσαν να μεταφερθούν από τα δυτικά σύνορα της Ουκρανίας στις πρώτες γραμμές.
Και τέταρτον, το Κίεβο θα έπρεπε να παρέχει μια αξιόπιστη επιθετική ικανότητα στον αέρα.
Επί του παρόντος γίνεται λόγος για την παροχή μαχητικών αεροσκαφών από την Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ, αλλά τα MiG της σοβιετικής εποχής θα μπορούσαν να τεθούν σε δράση πιο γρήγορα. Μόλις συγκεντρωθεί ολόκληρη αυτή η δύναμη, θα πρέπει να είναι προετοιμασμένη να ξεριζώσει μια ρωσική δύναμη που σχεδόν σίγουρα θα είχε περάσει εβδομάδες, αν όχι μήνες, προετοιμάζοντας περίτεχνα αμυντικά έργα και ναρκοπέδια.
Εάν η σημερινή ρωσική επίθεση σταματήσει και επιτευχθεί αδιέξοδο, τα ρωσικά στρατεύματα θα αρχίσουν να σκάβουν και να προετοιμάζονται για την ουκρανική επίθεση. Υπάρχουν πολλές προκλήσεις σε αυτό το πιθανό σενάριο.
Η Ουκρανία έχει ήδη χάσει μεγάλα τμήματα της εκπαιδευμένης και έμπειρης της δύναμης.
Ακόμα κι αν το Κίεβο στρατολογούσε 100.000 άνδρες, δεν θα μπορούσε να αναδημιουργήσει την εκπαίδευση και την εμπειρία των αξιωματικών και των λοχιών του επιπέδου Μονάδας που έχει χάσει μέχρι σήμερα, αφού είναι εξαιρετικά δύσκολο να ελίσσονται ολόκληροι Σχηματισμοί χωρίς σημαντική παρουσία εκπαιδευμένων ηγετών σε τακτικό επίπεδο. Η διάταξη του εξοπλισμού μπορεί να είναι μια ακόμη μεγαλύτερη πρόκληση.
Για να αποκτήσει η Ουκρανία την απαραίτητη ισχύ που απαιτείται για αντεπιθέσεις κατά των Ρώσων, πολλές χώρες του ΝΑΤΟ θα πρέπει να παραδώσουν σημαντικές ποσότητες από τα καλύτερά τους, άρματα μάχης πρώτης γραμμής, οβίδες, τεθωρακισμένα οχήματα μεταφοράς προσωπικού, δεκάδες μαχητικά αεροσκάφη και σημαντικές ποσότητες υψηλής ποιότητας συστημάτων αεράμυνας.
Χωρίς όλες αυτές τις δυνατότητες, δεν υπάρχει καμία πιθανότητα η Ουκρανία να πραγματοποιήσει μια αντεπίθεση επαρκούς ισχύος για να ξεριζώσει τις ρωσικές δυνάμεις από τα κατακτημένα εδάφη.
Μέχρι σήμερα, καμία χώρα δεν έχει φτάσει καν στο να προσφέρει, πολύ λιγότερο να παρέξει, τον εξοπλισμό που θα χρειάζονταν τα στρατεύματα του Zelensky.
Μέχρι να επιλυθούν όλες αυτές οι ελλείψεις, είναι ουσιαστικά αδύνατο να μιλήσουμε για μια πιθανή αντεπίθεση που θα διώξει τη Ρωσία από το ουκρανικό έδαφος.
Εάν το Κίεβο προσπαθήσει να ανακόψει τους Ρώσους αφού πάρει μόνο μέρος του εξοπλισμού που χρειάζεται ή γεμίσει τους Σχηματισμούς του με ανεπαρκώς εκπαιδευμένα στρατεύματα, οι πιθανότητες να πεθάνουν στη μάχη και να αποτύχουν να διώξουν τη Ρωσία είναι μεγάλες.
Συμπέρασμα
Θα χρειαζόταν μια χώρα στο μέγεθος της Ουκρανίας, το μεγαλύτερο μέρος μιας δεκαετίας και ένα τεράστιο επίπεδο υποστήριξης από φιλικά κράτη για να ανακάμψει από την καταστροφή που έχει ήδη υποστεί ο ουκρανικός στρατός.
Η ιδέα ότι το UAF , ή οι ένοπλες δυνάμεις οποιουδήποτε έθνους στη γη ,μπορούν να ανακάμψουν από το επίπεδο καταστροφής που έχουν υποστεί μέχρι σήμερα και να ξαναχτίσουν τη δύναμη που απαιτείται για να διώξουν έναν εισβολέα ενώ ταυτόχρονα δίνουν μια υπαρξιακή μάχη, είναι εντελώς μη ρεαλιστικό.
Η Ρωσία συνεχίζει να έχει σοβαρές απώλειες.
Οι δυνάμεις του Πούτιν δεν είναι απρόσβλητες από τις συνέπειες της απώλειας εκπαιδευμένου και έμπειρου προσωπικού, αλλά η Ρωσία έχει εκατομμύρια περισσότερους άνδρες από τους οποίους μπορεί να αντλήσει νέους στρατεύσιμους και εκατοντάδες χιλιάδες άλλα ενεργά στρατεύματα που μπορούν να μεταφερθούν στις χερσαίες μάχες.
Δεν είναι σε καμία περίπτωση εγγυημένο ότι η Ρωσία θα μπορέσει να πετύχει ολοκληρωτική νίκη επί της Ουκρανίας, αλλά τα θεμελιώδη στοιχεία υπάρχουν για να δώσουν σε αυτό το σενάριο πιθανότητες επιτυχίας.
Για την Ουκρανία, ωστόσο, υπάρχουν ελάχιστες πιθανότητες νίκης και μεγαλύτερη πιθανότητα αποτυχίας εάν προσπαθήσουν να ξεκινήσουν μια αντεπίθεση.
Μια μη συναισθηματική εκτίμηση αυτού του πολέμου θα οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι η ουκρανική πολιτική ηγεσία θα πρέπει να αναζητήσει την καλύτερη διευθέτηση που θα μπορούσε να επιτύχει τώρα, ενώ εξακολουθεί να έχει τον πλήρη έλεγχο του Χάρκοβο, της Οδησσού και του μεγαλύτερου μέρους της Περιφέρειας του Ντόνετσκ και πριν από μια άλλη σημαντική πόλη να μετατραπεί σε ερείπια και δεκάδες χιλιάδες ακόμη πολίτες της σκοτώνονται ή να τραυματίζονται.
Αλλά ο πόλεμος δεν είναι ένας αγώνας χωρίς συναισθήματα και ο Ζελένσκι πρέπει να κάνει επιλογές που είναι αγωνιώδεις και πολύ γεμάτες με συναισθήματα.
Κανείς δεν μπορεί να πάρει αυτές τις αποφάσεις παρά μόνο ο λαός και οι ηγέτες της Ουκρανίας.
Όμως, όπως αποκαλύπτει αυτή η αξιολόγηση, οι πιθανότητες για μια ουκρανική στρατιωτική νίκη τείνουν να συνεχίσουν να μειώνονται με το πέρασμα του χρόνου."
Επίλογος
Η παραπάνω ανάλυση-άρθρο είναι ταυτόσημη με προγενέστερη στρατιωτική ανάλυση μας εδώ και 2 εβδομάδες... , όπου αναφέραμε ότι ο Πούτιν μετά την κατάληψη του Ντονμπάς σχεδιάζει να συνεχίσει τον πόλεμο-Το Χάρκοβο είναι ο επόμενος στόχος
Οι Ρωσικές ένοπλες Δυνάμεις έχουν τη δυνατότητα, να εμπλέξουν λίαν εκπαιδευμένες στρατιωτικές δυνάμεις για την κατάληψη μεγάλων Ουκρανικών πόλεων, όπως το Χάρκοβο, εκμετταλευόμενες το γεγονός της εμπλοκής μεγάλου μέρους του Ουκρανικού στρατού στο Ντονμπάς και των λίαν αυξημένων απωλειών ιδιαίτερα σε έμπειρα στελέχη του Ουκρανικού στρατού
Αυτό έχει ως συνέπεια την απομείωση της μαχητικής ισχύος του Ουκρανικού στρατού, αφού οι αναπληρώσεις απωλειών δεν είναι το ίδιο αξιόμαχες
Εκτίμησή μας είναι, ότι ο Πούτιν υπολογίζει πως και το ηθικό του Ουκρανικού στρατού θα είναι πολύ πεσμένο μετά την επικείμενη ήττα του στο Ντονμπάς και συνεπώς η αντίσταση του θα μειώνεται εφεξής
Οι πιθανότητες επίτευξης τελικής νίκης των Ουκρανών είναι απειροελάχιστες , σε αντίθεση με εκείνες των Ρώσων οι οποίες μέρα με τη μέρα αυξάνονται σημαντικά
