"Casus belli: θα παρασύρει η Ουκρανία στον πόλεμο τις ΗΠΑ μέσω του Μπέλγκοροντ;" είναι ο τίτλος άρθρου Ρωσικού ΜΜΕ, του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα εξής:
"Όλη η φρίκη της ουκρανικής κατάστασης εκδηλώθηκε στο γεγονός ότι όταν το νεοναζιστικό καθεστώς του Προέδρου Βλαντιμίρ Ζελένσκι έδωσε εντολή στις 3 Ιουλίου 2022 να εκτοξευθούν πυραύλους Tochka-U στο γειτονικό ρωσικό Μπέλγκοροντ, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν Ουκρανοί πρόσφυγες από τον πόλεμο από την περιοχή του Χάρκοβο, οι οποίοι κρύβονταν στο σπίτι, που χτυπήθηκε είτε από θραύσματα του πυραύλου, είτε από τον ίδιο τον πύραυλο.
Αποδείχθηκε συμβολικό, αλλά τρομακτικό. Οι πολίτες της Ουκρανίας δεν μπορούν να κρυφτούν πουθενά από τον πόλεμο. Στο σπίτι, τους καλούν για να κινητοποιηθούν για να γίνουν τροφή των κανονιών, τους βάζουν ρουκέτες πάνω από τον λόφο ή τους οδηγούν πίσω στην Ουκρανία, όπου αναπόφευκτα τους περιμένει ο πόλεμος.
Η κατάσταση στο Μπέλγκοροντ είναι δυστυχώς ένα κλασικό «casus belli», μια αιτία πολέμου, εάν η Ρωσία το χρειαστεί για να τιμωρήσει
Είτε αυτός που έστειλε τις ρουκέτες, είτε αυτός που ετοίμασε αυτές τις ρουκέτες και τις έστειλε στο Μπέλγκοροντ. Στην πρώτη περίπτωση, είναι η Ουκρανία που χτύπησε, στη δεύτερη είναι οι ΗΠΑ.
Διότι έχει ήδη πρακτικά διαπιστωθεί ότι ήταν ο αμερικανικός δορυφόρος της εταιρείας Maxar που χρησιμοποιήθηκε για τη μαγνητοσκόπηση του Belgorod πριν του επιτεθούν τα ουκρανικά στρατεύματα.
Λίγες μέρες πριν από το περιστατικό, ο επικεφαλής της κρατικής εταιρείας Roscosmos, Ντμίτρι Ρογκόζιν, προειδοποίησε σχετικά: «Μπορώ να πω ότι όλες οι κορυφαίες ιδιωτικές εταιρείες, όπως, για παράδειγμα, η ίδια «Maxar», εργάζονται τώρα αποκλειστικά για τον σχηματισμό ενός ενιαίου νέφους δεδομένων που χρησιμοποιείται από το ΝΑΤΟ για τη μεταφορά συγκεκριμένων πληροφοριών στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις. Στην πραγματικότητα, ολόκληρος ο όμιλος ιδιωτικών και κρατικών ομάδων δορυφόρων εργάζεται τώρα αποκλειστικά για τον εχθρό μας».
Και ο πρώτος αναπληρωτής επικεφαλής της διεθνούς επιτροπής του Ομοσπονδιακού Συμβουλίου της Ρωσίας, Βλαντιμίρ Τζαμπάροφ, έχει ήδη δηλώσει ότι η Μόσχα έχει το δικαίωμα να επιβάλει κυρώσεις κατά των Ηνωμένων Πολιτειών, ενώ η κήρυξη του πολέμου δεν είναι μακριά.
Αλλά οι ΗΠΑ σαφώς δεν σχεδιάζουν έναν πόλεμο απευθείας εναντίον της Ρωσίας. Οι Αμερικανοί είναι πρόθυμοι α πολεμήσουν με τη Ρωσία μέσω των Ουκρανών ,όσο το δυνατόν περισσότερο και σκληρά, προκειμένου να αποδυναμωθεί στο μέγιστο δυνατό βαθμό τόσο η Ρωσία όσο και οι χώρες της ΕΕ που συνδέονται με τη συνεργασία με τους Ρώσους εταίρους.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες, ωστόσο, σε δύο πρόσφατες συνόδους κορυφής (η G7 - 26-28 Ιουνίου και ΝΑΤΟ - 28-30 Ιουνίου) κατάφεραν να κινητοποιήσουν όσο το δυνατόν περισσότερο τους υποστηρικτές τους και να τους αναγκάσουν να μετέχουν μέσω του ΝΑΤΟ στον πόλεμο στην Ουκρανία, απειλώντας ότι, η αμερικανική πυρηνική ομπρέλα δεν είναι πλέον καθόλου δωρεάν και θα μπορούσε να κοστίσει ακόμη περισσότερο εάν αγνοηθούν τα επιχειρήματα των ΗΠΑ.
Αλλά δεν συμφωνούν όλοι στην Ευρώπη με αυτό.
Για παράδειγμα, την παραμονή της εκδήλωσης, ο Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας της Συμμαχίας Mircea Geoana είπε ότι παρόλο που η σύνοδος κορυφής της Μαδρίτης «θα είναι μια από τις πιο μεταμορφωτικές στην ιστορία του ΝΑΤΟ», η Συμμαχία δεν θέλει να φέρει την κατάσταση σε πόλεμο στις σχέσεις με τη Μόσχα λόγω της Ουκρανίας
«Το ΝΑΤΟ είναι ένας οργανισμός που αναλαμβάνει κινδύνους και πρέπει να αποφύγουμε προσεκτικά την κλιμάκωση και την πιθανότητα ενός πολέμου μεταξύ Ρωσίας και ΝΑΤΟ που δεν ωφελεί κανέναν. Με όλο τον σεβασμό στην Ουκρανία, αλλά το νούμερο ένα καθήκον μας είναι να προστατεύσουμε τα δισεκατομμύρια ανθρώπους που ζουν στον χώρο του ΝΑΤΟ».
Ωστόσο, η ίδια σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ υιοθέτησε μια νέα Στρατηγική Αντίληψη, στην οποία η Ρωσία κηρύχθηκε η «σημαντικότερη απειλή» για τις δυτικές αξίες, αρνήθηκε εντελώς να συνεργαστεί μαζί της, ενώ με την Κίνα ήταν μια μικρή μπλόφα , αφού επιβράδυνε επιθέσεις στο Πεκίνο και χαρακτήρισε την Κίνα απλώς μια «συστημική πρόκληση για τη διεθνή ειρήνη» βασισμένη σε κανόνες».
Αυτό συνδέεται άμεσα με τον πόλεμο στην Ουκρανία και ποιό συγκεκριμένα, με τα άλυτα τρία βασικά ζητήματα για τις ΗΠΑ, ένα εκ των οποίων αφορά το καθεστώς του Κιέβου.
Τα τρία ερωτήματα των ΗΠΑ για την Παγκόσμια κυριαρχία ήταν τα εξής:
1.Είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, επικεφαλής της συλλογικής Δύσης, γενικά έτοιμες για έναν παγκόσμιο πόλεμο που θα μπορούσε να εξελιχθεί σε Τρίτο Παγκόσμιο Πόλεμο και σχεδόν σίγουρα σε πυρηνικό, στον οποίο οι νικητές είναι πολύ αμφίβολοι;
Άλλωστε, ακόμη και στο ΝΑΤΟ δεν είναι όλοι έτοιμοι να πολεμήσουν μέχρι τέλους. Αν μη τι άλλο, όλα θα καλυφθούν με μια ατσαλένια λεκάνη και πυρηνικό χειμώνα.
2 Θα ωθήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες τον πόλεμο σε δύο μέτωπα, στην Ευρώπη (πιο συγκεκριμένα, στην Ουκρανία, από όπου ο πόλεμος μπορεί να πάει προς οποιαδήποτε κατεύθυνση) και στην Κίνα, εάν η τελευταία, μαζί με τη Ρωσία ή εντελώς ανεξάρτητα, συνεχίσει το έργο της για να σπάσει το μονοπολικός κόσμος και τα απομεινάρια της αμερικανικής ηγεμονίας;
Η σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ στη Μαδρίτη έκανε την Κίνα να γελάσει. Μιλώντας για τη νέα Στρατηγική Αντίληψη του ΝΑΤΟ, ο Zhao Lijian, εκπρόσωπος του κινεζικού υπουργείου Εξωτερικών, δήλωσε: «Το ΝΑΤΟ είναι μια συστηματική πρόκληση για την παγκόσμια ειρήνη και σταθερότητα. Τα χέρια του ΝΑΤΟ είναι βουτηγμένα στο αίμα των λαών του κόσμου. Θέλουμε να δηλώσουμε ανοιχτά ότι η υπερβολή του ΝΑΤΟ και η υποτίμηση της λεγόμενης κινεζικής απειλής είναι μια απολύτως μάταιη προσπάθεια. Το ΝΑΤΟ πρέπει να σταματήσει αμέσως την αβάσιμη κριτική και τις προκλητικές δηλώσεις για την Κίνα, να εγκαταλείψει τη νοοτροπία του Ψυχρού Πολέμου, την έννοια του παιχνιδιού μηδενικού αθροίσματος».
3.Θα καταφέρουν οι ΗΠΑ να δημιουργήσουν κάτι παρόμοιο με το ευρωπαϊκό ΝΑΤΟ και στην Ασία, με την ίδια ομοφωνία και συνήθεια να υπακούουν σε όλα την Ουάσιγκτον, που επέδειξαν οι άσπονδοι Ευρωπαίοι πολιτικοί στη Μαδρίτη, ξεχνώντας εντελώς και μάλιστα φαινομενικά τα εθνικά τους συμφέροντα;
Σχετικά μιλώντας, θα μπορέσει η αμερικανική κυβέρνηση υπό τον Τζο Μπάιντεν να δημιουργήσει ένα «ασιατικό ΝΑΤΟ»,όπως το ευρωπαϊκό. Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτό είναι πολύ ωφέλιμο και σχετικό, μόνο και μόνο επειδή, σύμφωνα με αναλυτές, η Ασία είναι γεμάτη από χώρες (Ιαπωνία και Νότια Κορέα) που, με εξαίρεση το πυρηνικό δυναμικό, ξεπερνούν ακόμη και τη Γαλλία και τη Μεγάλη Βρετανία στη στρατιωτική τους ισχύ , αλλά δεν είναι πολύ πρόθυμοι να καούν σε πυρηνική φωτιά.
Και στην Ασία, συγκεκριμένα στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού (ITR), οι Ηνωμένες Πολιτείες παίζουν τα πάντα, όπως λένε, «fifty-fifty». Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν δήλωσε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια «δύναμη του Ινδο-Ειρηνικού».
Και στις 25 Ιουνίου του τρέχοντος έτους, ένα μήνυμα εμφανίστηκε στον ιστότοπο του Λευκού Οίκου:
«Καθώς τα έθνη μας, η Αυστραλία, η Ιαπωνία, η Νέα Ζηλανδία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι Ηνωμένες Πολιτείες, συνεχίζουν να προωθούν την ευημερία, την ανθεκτικότητα και την ασφάλεια στον Ειρηνικό , πρέπει επίσης να αξιοποιήσουμε τη συλλογική μας δύναμη μέσω στενότερης συνεργασίας. Για το σκοπό αυτό, οι κυβερνήσεις μας έστειλαν ανώτερους αξιωματούχους στην Ουάσιγκτον στις 23 και 24 Ιουνίου για διαβουλεύσεις με τους επικεφαλής των αποστολών του Ειρηνικού και άλλους εταίρους, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, καθώς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως παρατηρητή…Σήμερα, οι πέντε χώρες μας ξεκίνησαν έναν άτυπο μηχανισμό για πιο αποτελεσματική και αποδοτική υποστήριξη , στις Προτεραιότητες του Ειρηνικού Rim - "Partners in the Blue Pacific" (PBP) .
Με άλλα λόγια, η Αυστραλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Νέα Ζηλανδία, οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία έχουν δημιουργήσει μια νέα συμμαχία στον Ειρηνικό που ονομάζεται "Partners in the Blue Pacific" (PBP) για να αναπτύξουν αποτελεσματική συνεργασία και υποστήριξη για τα νησιωτικά έθνη της περιοχής. Εκτός από το γεγονός ότι η AUKUS, μια συμμαχία της Αυστραλίας, του Ηνωμένου Βασιλείου και των Ηνωμένων Πολιτειών, δημιουργήθηκε πέρυσι και το έργο της QUAD (ξεκίνησε το 2007, ο Τετραμερής Διάλογος για την Ασφάλεια της Αυστραλίας, της Ινδίας, των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ιαπωνίας) ενεργοποιήθηκε.
Ωστόσο, επαναλαμβάνω, οι εταίροι δεν θέλουν πόλεμο.
Επιπλέον, η Ινδία, η Ινδονησία και πολλές άλλες χώρες της περιοχής στις οποίες έχει το βλέμμα της η Ουάσιγκτον είναι, για παράδειγμα, μέλη της BRICS, μιας ένωσης στην οποία η Ρωσία και η Κίνα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, εναντίον της οποίας, στην πραγματικότητα, το «ασιατικό ΝΑΤΟ» παίζει κόλπα.
Αλλά είναι πολύ μακριά τα πράγματα στην Ασία. Η κύρια απειλή από την Ουκρανία είναι ότι μπορεί να γίνει έναυσμα για έναν πόλεμο στην Ευρώπη και να παρασύρει τις Ηνωμένες Πολιτείες σε αυτόν.
Δεν έχει νόημα να απαριθμήσουμε όλα τα ποσά βοήθειας προς την Ουκρανία, τα είναι τεράστια και ανέρχονται σε δεκάδες δισεκατομμύρια δολάρια. Αλλά:
α) δεν είναι απολύτως σαφές πόσα από αυτά τα χρήματα θα πάνε στην Ουκρανία και δεν θα καούν στη φωτιά του πολέμου, αλλά θα τη βοηθήσουν οικονομικά. Μερικές φορές φαίνεται ότι κανείς δεν σκέφτεται την οικονομία της Ουκρανίας, παρά κάποιο νέο «Σχέδιο Μάρσαλ», το οποίο θα εξεταστεί σήμερα ή αύριο στην ελβετική πόλη του Λουγκάνο στη Διάσκεψη για την Ανασυγκρότηση της Ουκρανίας (πρόκειται να κατανείμουν 500 δισεκατομμύρια δολάρια).
β) είναι προφανές ότι η Ρωσία δεν φοβάται ούτε τις ΗΠΑ ούτε το ΝΑΤΟ, ούτε την επέκταση του τελευταίου στη Σουηδία και τη Φινλανδία με πρωτοβουλία της Ουάσιγκτον. «Όσο για τα σχέδια που ετοιμάζονται για τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, που μας κήρυξαν απειλή, κήρυξαν την Κίνα συστημική πρόκληση, πολύ καιρό πριν συγκληθεί η σύνοδος του ΝΑΤΟ, η Ρωσία κηρύχθηκε εχθρός», δήλωσε ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ την παραμονή της Συνόδου
Και ο Αντιπρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσικής Ομοσπονδίας, πρώην Πρόεδρος Ντμίτρι Μεντβέντεφ έγραψε στο κανάλι του στο Telegram μια εβδομάδα πριν από τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ:
«Δεν έχουμε καμία σχέση με τις Ηνωμένες Πολιτείες τώρα. Βρίσκονται στο μηδέν Kelvin. Και δεν χρειάζεται να τα ξεπαγώσετε σήμερα. Και δεν χρειάζεται ακόμη να διαπραγματευτούμε μαζί τους. Αυτό θα είναι κακό για τη Ρωσία. Αφήστε τους να τρέξουν ή να συρθούν μόνοι τους και να το ζητήσουν. Και εκτιμήστε το ως μια ιδιαίτερη χάρη.
”Με άλλα λόγια, η Μόσχα κατέστησε σαφές εδώ ότι δεν την ενδιαφέρει πραγματικά τι τίτλο θα βρει να δώσει το το ΝΑΤΟ στη Στρατηγική Αντίληψη, για την οποία ο Γενικός Γραμματέας της Συμμαχίας Γενς Στόλτενμπεργκ είπε: «Η νέα στρατηγική αντίληψη του ΝΑΤΟ θα γίνει η βάση για μια εποχή στρατηγικού ανταγωνισμού».
Ο αναπληρωτής επικεφαλής του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών Σεργκέι Ριάμπκοφ έχει ήδη δηλώσει ότι τόσο η ανάπτυξη πρόσθετων δυνάμεων του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη όσο και η επέκταση της Συμμαχίας στον Βορρά θα οδηγήσει μόνο σε αντισταθμιστικά μέτρα τη Ρωσία.
«Δεν θα μείνουμε χρεωμένοι, όπως λένε. Και η Μόσχα έχει τις δυνατότητες και τους πόρους για να διασφαλίσει την ασφάλειά της 100%», σημείωσε ο Ryabkov. Και προέτρεψε τον ομόλογό του να μην έχει την ψευδαίσθηση ότι η Ρωσία θα μπορέσει να εκφοβιστεί και με κάποιο τρόπο να συγκρατηθεί.
Ο αρχισυντάκτης του περιοδικού Arsenal of the Fatherland, έφεδρος συνταγματάρχης Viktor Murakhovsky, είπε στο κοινό ότι, σύμφωνα με το διάταγμα του Προέδρου της Ρωσίας, το οποίο τέθηκε σε ισχύ το 2018, ορίστηκε ο αριθμός των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας. σε 1.902.758 άτομα. Από αυτούς οι 1.013.628 είναι στρατιωτικοί. Πρόκειται για περίπου 400 χιλιάδες συμβασιούχους στρατιώτες, περίπου 270 χιλιάδες στρατεύσιμους και έναν ορισμένο αριθμό αξιωματικών, υπενθύμισε ο Μουρακόφσκι. « Προφανώς, θα χρειαστεί μια προεδρική απόφαση για να αυξηθεί το μέγεθος του στρατού εν καιρώ ειρήνης κατά τουλάχιστον 20%. Το ΝΑΤΟ αυξάνεται κάθε χρόνο και είναι αδύνατο να το αφήσουμε αυτό αναπάντητο », κατέληξε, συνοψίζοντας τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ και την απόφασή του να επεκταθεί προς τα ανατολικά και να αναπτύξει επιπλέον δυνάμεις εκεί ,από 30 έως 300 χιλιάδες στρατιωτικούς.
Τέλος οι δορυφόροι των ΗΠΑ στο πλευρό των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας είναι ένα σοβαρό διεθνές πρόβλημα. Εκτός από την αναγνώριση για επιθέσεις στο Μπέλγκοροντ, οι εμπορικοί δορυφόροι, σύμφωνα με το RIA Novosti, φωτογράφισαν και άλλα αντικείμενα, τα οποία δέχθηκαν επίθεση από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας λίγες μέρες αργότερα.
Για παράδειγμα, τα νησιά Zmeiny στη Μαύρη Θάλασσα, οι πλατφόρμες γεώτρησης της Chernomorneftegaz και το διυλιστήριο πετρελαίου Novoshakhtinsky στην περιοχή του Ροστόφ. Αυτό μπορεί να απαντηθεί.
Αυτή είναι η εμπλοκή των Ηνωμένων Πολιτειών σε έναν πόλεμο στον οποίο καταρχάς, δεν θα μείνει πέτρα πάνω στην Ουκρανία."
Επίλογος
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει τη δυναμική να μετεξελιχθεί σε κάτι πολύ χειρότερο, με την Ευρώπη να εμπλέκεται σε πόλεμο με τη Ρωσία, με πιθανότερη κατάληξη ακόμη και ένα πυρηνικό ολοκαύτωμα.
Η επίθεση στο Μπέλγκοροντ από τους Ουκρανούς δημιουργεί νέα δεδομένα στον πόλεμο με τη Ρωσία, η οποία αναμένεται να απαντήσει πολύ σκληρά.
