Στο Πενταπόσταγμα αναφέραμε: Ομολογία Ουκρανών: Τα Μπαϊρακτάρ πέφτουν - Θα περιορίσουμε τη χρήση τους.
Ένας από τους λόγους πίσω από τις απώλειες των τουρκικών μη επανδρωμένων αεροσκαφών TB-2 Bayraktar, στα χέρια της ρωσικής αεράμυνας θα μπορούσε να εξηγηθεί από το γεγονός ότι η Ρωσία, προετοιμάστηκε από καιρό για πόλεμο κατά των μη επανδρωμένων αεροσκαφών από το 2015.
Δηλώσεις και δελτία τύπου από το Υπουργείο Άμυνας (MoD), υπαινίσσονται πολύ πρώιμες προσπάθειες στον ηλεκτρονικό πόλεμο και την ανάπτυξη νέων τακτικών και διαδικασιών για την ανίχνευση και την εμπλοκή drones, μετά από μάθηση από την εμπειρία του και άλλων στρατιωτικών αλλού.
Οι πληροφορίες ανοιχτού κώδικα σχετικά με τον στρατό της δείχνουν ότι, έχει πάρει μαθήματα από την εμπειρία της στη Συρία και ενάντια σε ομάδες τζιχαντιστών ανταρτών, ενώ υποστηρίζει το καθεστώς Μπασέρ αλ Άσαντ, τον πόλεμο του Ναγκόρνο-Καραμπάχ του Σεπτεμβρίου 2020 μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν, UAV που χρησιμοποιούνται από τους Χούτι στην Υεμένη και τέλος, η σύγκρουση στη Λιβύη μεταξύ της κυβέρνησης Εθνικής Συμφωνίας (GNA) που υποστηρίζεται από την Τουρκία και του Λιβυκού Εθνικού Στρατού (LNA) του Χαλίφα Χάφταρ.
Στη Συρία, η Ρωσία αντιμετώπισε φτηνά μη επανδρωμένα αεροσκάφη από ομάδες ανταρτών κατά του Άσαντ, που χρησιμοποιήθηκαν σε μαζικές επιθέσεις. Μερικά από τα UAV φέρεται να προμηθεύονταν επίσης από την Τουρκία, η οποία είχε δεσμούς με το Daesh και φονταμενταλιστικές τζιχαντιστικές οργανώσεις, όπως το Hayat Tahrir al-Shams (HTS).
Ομάδες που υποστηρίζονται από τη Ρωσία στη Λιβύη, αντιμετώπισαν επίσης τουρκικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη, δίνοντας στη Μόσχα αρκετό χρόνο για να τα μελετήσει και να αναπτύξει τακτικές. Στην Υεμένη, οι ανελέητες επιθέσεις των Χούτι από μη επανδρωμένα αεροσκάφη ιρανικής κατασκευής κατά των δυνάμεων της Σαουδικής Αραβίας, εξέθεσαν την ευπάθεια των ισχυρών συστημάτων αεράμυνας όπως το Patriot, που δεν μπορούσαν να παρακολουθήσουν τη μικρή υπογραφή ραντάρ των UAV.
Η συριακή εμπειρία
Στη Συρία, η συνολική αεράμυνα, τόσο τακτική όσο και στρατηγική, που κάλυπτε το συριακό έδαφος και τη Μεσόγειο Θάλασσα κοντά στην αεροπορική βάση Khmeimim που λειτουργεί από τη Ρωσία, παρεχόταν από έξι συστήματα αεράμυνας, δηλαδή, το ZRPK μικρής εμβέλειας «Pantsir-S1», Σύστημα μικρής εμβέλειας «Osa-AKM», S-125′ Pechora-2M', Σύστημα αεράμυνας μεσαίου βεληνεκούς Buk-M2E, S-200VE «Vega» αεράμυνα μεγάλης εμβέλειας και τα συστήματα πυραύλων εδάφους-αέρος εμβέλειας S-400′ Triumph 400 km.
Επιπλέον, μετά την απώλεια ενός αεροσκάφους επίθεσης εδάφους Su-24 Fencer, η Ρωσική Αεροδιαστημική Δύναμη (VKS) ανέπτυξε επίσης το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου Krasukha-4, για προστασία από συστήματα αναγνώρισης αέρα και διαστήματος.
Αλλά η διαστρωμάτωση συστημάτων σε προοδευτική σειρά βεληνεκών έδειξε ότι, η Ρωσία ανέμενε εναέρια επιτήρηση με drone και μεγάλο ύψος της βάσης της. Το Ισραήλ συχνά πραγματοποιούσε πλήγματα εναντίον πολιτοφυλακών που υποστηρίζονται από το Ιράν στη Συρία, με σιωπηρή ρωσική έγκριση ως μέρος ενός μηχανισμού αποσύγκρουσης με τη Μόσχα, παρά το γεγονός ότι η Ρωσία και το Ιράν βρίσκονται στην ίδια πλευρά στη 10ετή καταστροφική συριακή σύγκρουση.
Είχε επίσης οδηγήσει σε ισραηλινά και ρωσικά αεροσκάφη να πλησιάζουν συχνά το ένα στο άλλο, και μερικά ισραηλινά πλήγματα σχεδόν επηρεάζουν τις ρωσικές επιχειρήσεις. Φαίνεται ότι, έδωσε στη Μόσχα σημαντική εμπειρία στην αεράμυνα και την παρακολούθηση πολλαπλών αεροσκαφών, σε έναν μέτρια αμφισβητούμενο εναέριο χώρο.
Το S-400 και το S-200VE Vega, παρείχαν την άμυνα μεγάλης εμβέλειας, άμυνα μεσαίου βεληνεκούς από τα S-300FM «Fort» και Buk-M2E, με άμυνα γρήγορης αντίδρασης μικρής εμβέλειας που αναλήφθηκε από το Osa-AKM και το S -125.
Το Pantsir-S1 προστάτευε το ίδιο το S-400. Οι προσπάθειες απέδωσαν καρπούς καθώς, στις 24 Δεκεμβρίου 2019, ο υπουργός Άμυνας Σεργκέι Σόιγκου ανακοίνωσε ότι, ρωσικά πληρώματα αεράμυνας κατέρριψαν 53 UAV που χρησιμοποιούσαν ισλαμιστικές αντάρτικες ομάδες, οι περισσότερες από τις οποίες προσπαθούσαν να επιτεθούν στην αεροπορική βάση Khmeimim.
Ο βαθμός στον οποίο η Συρία χρησίμευσε ως «πεδίο εκπαίδευσης» για τον πόλεμο κατά των μη επανδρωμένων αεροσκαφών για τη Ρωσία, αντανακλάται στην ενσωμάτωση της εκπαίδευσης σε αντι-UAV σε όλα τα όπλα, τις συναλλαγές και τις υπηρεσίες του ρωσικού στρατού – επίγειες δυνάμεις, σώμα πεζοναυτών και αερομεταφερόμενα δυνάμεις – έως το 2018.
Οι στρατιώτες μάθαιναν να πυροβολούν σε UAV ως μονάδα σε ασκήσεις σε επίπεδο διμοιρίας, λόχου, τάγματος και ταξιαρχίας. Όχι μόνο μονάδες πεζικού, αλλά και άρματα μάχης, πληρώματα πυροβολικού, επιμελητεία, σηματοδότες, ανιχνευτές, ειδικοί συντήρησης, ακόμη και μάγειρες εκπαιδεύονται να πυροβολούν σε τετρακόπτερα.
Το ISIS είχε χρησιμοποιήσει εμπορικά τετρακόπτερα, για να ρίξει βόμβες με σωλήνες σε τανκς του ιρακινού στρατού και Ρώσους στρατιωτικούς μηχανικούς, που έφτιαχναν περάσματα πέρα από τον Ευφράτη.
Εξοπλισμός εμπλοκής & Ηλεκτρονικού Πολέμου
Ο αρχηγός αεράμυνας της Ρωσίας, υποστράτηγος Alexander Leonov , σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Krasnaya Zvezda, είχε προειδοποιήσει για απειλές από UAV στο πλαίσιο των φθηνών και τοπικής κατασκευής μη επανδρωμένων αεροσκαφών, από ομάδες ανταρτών στη Συρία.
Συνέχισε προσθέτοντας, πώς οι δεξιότητες και οι γνώσεις «αντανακλώνται στα εγχειρίδια μάχης» όλων των σχηματισμών, με κάθε στρατιωτική περιφέρεια της Ρωσίας να διαθέτει εξειδικευμένα συστήματα αντι-UAV. Στα τέλη Σεπτεμβρίου του ίδιου έτους, ο αντιστράτηγος Igor Konashenkov, εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών, δήλωσε επίσης σε μια ενημέρωση τύπου πώς οι Σύροι αντάρτες βελτίωναν τα τεχνικά χαρακτηριστικά και τις τακτικές των drones τους.
Την ίδια χρονιά, ο επικεφαλής της εξωτερικής υπηρεσίας πληροφοριών Alexander Bortnikov και ο Vadim Kozyulin, καθηγητής στην Ακαδημία Στρατιωτικών Επιστημών, έκαναν παρόμοιες παρατηρήσεις. Ο ηλεκτρονικός πόλεμος, που περιελάμβανε εμπλοκή/σήματα της ραδιοσυχνότητας των drones, της τηλεμετρίας, των επικοινωνιών και των σημάτων γεωεντοπισμού με δυνατότητα δορυφόρου, ήταν η πιο αποτελεσματική μέθοδος αντιμετώπισης των drones.
Η συριακή εμπειρία είχε ήδη παρακινήσει ιδιωτικές, κρατικές ρωσικές εταιρείες και ερευνητικά ινστιτούτα να κυκλοφορήσουν εξαιρετικά αποτελεσματικά συστήματα EW κατά των μη επανδρωμένων αεροσκαφών.
Το Special Technology Center LLC στη Μόσχα ανέπτυξε το Stiletto, ένα φορητό σακίδιο πλάτης μικρής εμβέλειας που περιέχει ένα υβριδικό σύστημα αντι-drone gun-EW. Η Zala Aero (μέρος της ανησυχίας Kalashnikov), είχε αναπτύξει το μη θανατηφόρο όπλο REX στα τέλη του 2017 που θα μπορούσε να μπλοκάρει σήματα γεωεντοπισμού από το Αμερικανικό Παγκόσμιο Σύστημα Εντοπισμού Θέσης (GPS), το ρωσικό GLONASS, το BeiDou της Κίνας και το Ευρωπαϊκό Galileo σε ακτίνα 5 χιλιομέτρων.
Ακόμη και σμήνη drones – που προέκυψαν ως ανησυχία μόλις τώρα – είχαν εντοπιστεί, τα οποία το συγκρότημα ηλεκτρονικού πολέμου «Repellant» μπορούσε να αντιμετωπίσει. Κατασκευασμένο από το Επιστημονικό και Τεχνικό Κέντρο Ηλεκτρονικού Πολέμου στη Μόσχα, το σύστημα με εμβέλεια 30 km είναι τοποθετημένο σε φορτηγό Kamaz.
Η ελαφριά έκδοσή του είναι το σταθερό σύστημα αεράμυνας «Silk», το οποίο προστάτευε τα ρωσικά στάδια στο Παγκόσμιο Κύπελλο FIFA 2018. Μια ιδιωτική ρωσική εταιρεία JSC NPC Elvis προμήθευσε επίσης στη Νότια Κορέα, τα συστήματα ανίχνευσης drone «Raccoon» για την προστασία των αεροδρομίων, των βάσεων πετρελαίου και των σταθμών παραγωγής ενέργειας.
Οι προσπάθειες φάνηκε να απέδωσαν καρπούς, καθώς ένα ρεπορτάζ του NBC το 2018 υποστήριξε ότι αξιωματούχοι του αμερικανικού στρατού έμειναν έκπληκτοι με τη Ρωσία, να μπλοκάρει μικρότερα αμερικανικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη πάνω από τη Συρία.
Ένας Αμερικανός αναλυτής σημείωσε ότι, η εμπλοκή παρατηρήθηκε κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στην Κριμαία το 2014 ως «ασθενή σήματα από το διάστημα που αναπηδούν από την επιφάνεια της γης». Είχαν ακόμα «αρκετά σημαντικό αντίκτυπο στα μη επανδρωμένα αεροσκάφη παρακολούθησης των Ηνωμένων Εθνών», αναγκάζοντας τον στόλο να καθηλωθεί για τέσσερις ημέρες.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, στη Συρία το 2018, αναλυτές που αναφέρονται στην έκθεση περιέγραψαν τον ρωσικό στρατιωτικό εξοπλισμό ως πολύ εξελιγμένο, ακόμη και έναντι κρυπτογραφημένων σημάτων και δεκτών κατά της εμπλοκής.
