Παρά το γεγονός ότι, η Τουρκία έκλεισε τον Βόσπορο για ξένα πολεμικά πλοία που δεν έχουν νηολόγιο στα λιμάνια της Μαύρης Θάλασσας, έγινε γνωστό ότι οι ευρωπαϊκές χώρες μέλη του ΝΑΤΟ θέλουν να στείλουν τα πολεμικά πλοία τους στην ουκρανική ακτή, παρακάμπτοντας την Τουρκία. Αυτό θα μπορούσε να οδηγήσει σε πολύ σοβαρή κλιμάκωση στην περιοχή, ειδικά από τη στιγμή που η Συμμαχία προειδοποιήθηκε από τη Ρωσία για τις συνέπειες οποιασδήποτε πρόκλησης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Rusich: Είμαι Ναζί…. Είμαι Ναζί - Ποιοι είναι οι νεοναζί που πολεμούν για τη Ρωσία στην Ουκρανία
Σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία, συζητήσεις για το θέμα της έναρξης ναυτικής αποστολής στη Μαύρη Θάλασσα θα διεξαχθούν τις επόμενες ημέρες. Την ίδια στιγμή, η Ευρώπη γνωρίζει ότι η Τουρκία δεν θα αφήσει πολεμικά πλοία να περάσουν. Από αυτή την άποψη, είναι πιθανό να εμπλακούν πλοία του βουλγαρικού και του ρουμανικού ναυτικού για αυτούς τους σκοπούς, ενώ ταυτόχρονα δεν αποκλείεται η ΕΕ να ζητήσει από την Τουρκία να στείλει τα πολεμικά της πλοία στις ακτές της Ουκρανίας.
«Οι Βρυξέλλες εξετάζουν τώρα, σύμφωνα με κοινοτικές πηγές, να ξεκινήσουν μια ναυτική αποστολή που απορρέει από την κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας, για να διασφαλίσει ότι τα σιτηρά αποστέλλονται απευθείας από την ουκρανική πόλη της Οδησσού. Η πρώτη δυσκολία διπλωματικού χαρακτήρα ήταν να ανοίξει η δίοδος για τα ευρωπαϊκά πλοία προς το λιμάνι της Οδησσού. Από το 1936, η είσοδος στη Μαύρη Θάλασσα πολεμικών πλοίων από μη παράκτιες χώρες, ρυθμίζεται και περιορίζεται από τη Σύμβαση του Μοντρέ. Αυτή η διεθνής συμφωνία, δίνει στην τουρκική κυβέρνηση το κλειδί για το πέρασμα» , αναφέρει δημοσίευμα της «El Pais».
Οι ειδικοί φοβούνται ότι, οι ενέργειες των χωρών του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε πραγματική σύγκρουση με τη Ρωσία.
Ο επείγων χαρακτήρας αυξάνεται για την απάντηση των ΗΠΑ στον Ρωσικό αποκλεισμό
Όλο και περισσότεροι αμερικανοί νομοθέτες, πιέζουν την κυβέρνηση Μπάιντεν να δημιουργήσει έναν ανθρωπιστικό διάδρομο στη Μαύρη Θάλασσα, σε μια προσπάθεια να παρακάμψει τον ρωσικό στρατιωτικό αποκλεισμό που απειλεί να στραγγαλίσει οικονομικά την Ουκρανία, ενώ συγκρατεί εκατομμύρια τόνους σιτηρών από τον παγκόσμιο εφοδιασμό τροφίμων.
Ενώ οι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τη βοήθεια των ΗΠΑ, πρόκειται να ανακοινώσουν μια νέα προσπάθεια αποστολής ουκρανικών σιτηρών μέσω χερσαίων οδών μέσω σιδηροδρόμων και φορτηγών , οι χερσαίες διαδρομές είναι δαπανηρές και χρονοβόρες για να δημιουργηθούν. Η δικομματική ομάδα βουλευτών υποστηρίζει ότι έχει ένα στενό παράθυρο για να δράσει, καθώς ο Ρώσος Πρόεδρος Πούτιν, εντείνει τις επιθέσεις στην ανατολική και νότια Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της στρατηγικής πόλης-λιμάνι της Οδησσού, του μοναδικού εναπομείναντος λιμανιού υπό τον έλεγχο του Κιέβου αν και επί του παρόντος δεν λειτουργεί.
Στον επείγοντα χαρακτήρα προστίθεται η αυξανόμενη επίθεση της Ρωσίας στην Οδησσό, για την οποία οι νομοθέτες λένε ότι είναι μέρος του λόγου που θέλουν να κινηθούν γρήγορα, για να εγκρίνουν ένα νέο πακέτο βοήθειας 40 δισεκατομμυρίων δολαρίων για την Ουκρανία για την ενίσχυση της άμυνας της Ουκρανίας και, ιδανικά, την αποκατάσταση των επιχειρήσεων στο λιμάνι.
«Πρέπει να συμβεί», είπε ο εκπρόσωπος Jason Crow (D-Colo.), ένας από τους νομοθέτες που συναντήθηκαν με τον Zelenskyy στο Κίεβο, σχετικά με την αποκατάσταση των λιμενικών λειτουργιών και μια διαδρομή από την τρέχουσα εμπόλεμη ζώνη στη Μαύρη Θάλασσα, για πλοία που μεταφέρουν σιτηρά.
Ο Κρόου είπε ότι μίλησε με τον Ζελένσκι, για τη δημιουργία μιας ουδέτερης ζώνης 20 μιλίων μεταξύ της Ρουμανίας και της Τουρκίας, που θα μπορούσαν να αγκαλιάσουν τα πλοία που μεταφέρουν σιτηρά αποφεύγοντας το ρωσικό πυροβολικό. Αναγνώρισε, ωστόσο, ότι είναι ένα τεράστιο εγχείρημα.
Και υπάρχει ένα άλλο εμπόδιο: η Τουρκία έχει απαγορεύσει σε όλα τα στρατιωτικά πλοία, να εισέλθουν στη Μαύρη Θάλασσα μετά την εισβολή. Έτσι, οι ΗΠΑ και η Τουρκία θα πρέπει να διαπραγματευτούν κάποιου είδους συμφωνία.
Νομοθέτες και διεθνείς παρατηρητές υποστηρίζουν ότι, ο θαλάσσιος διάδρομος είναι ο μόνος τρόπος για να μετακινηθεί αρκετό φαγητό εν μέσω υψηλού παγκόσμιου κόστους τροφίμων και αποστολής. Ένα σημαντικό μέρος της απήχησης της Ουκρανίας ως παραγωγού σιτηρών, είναι η γειτνίασή της με τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, γεγονός που μειώνει τον χρόνο και το κόστος αποστολής.
Οι Αμερικανοί αξιωματούχοι ανησυχούν ιδιαίτερα για χώρες όπως ο Λίβανος, που μπορούν να αποθηκεύσουν σιτάρι μόνο ενός μήνα μετά την έκρηξη στο λιμάνι της Βηρυτού το 2020, που κατέστρεψε τα βασικά σιλό σιτηρών του.
