Σύμφωνα με τον κυβερνήτη Oleg Sinegubov, βομβαρδίστηκε εκ νέου το Χάρκοβο.
Συγκεκριμένα αναφέρει πως, η Ρωσική Ομοσπονδία χτύπησε στην περιοχή Κιέβσκι της πόλης, το βλήμα χτύπησε το λεβητοστάσιο του Ινστιτούτου Προβλημάτων Ενδοκρινικής Παθολογίας. Ο βομβαρδισμός έγινε στις 4 τα ξημερώματα της 19ης Μαΐου, σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία, δεν υπήρξαν θύματα.
Επίσης, ο ρωσικός στρατός βομβάρδισε το χωριό Tsirkuny, στην περιοχή Kharkov. Δύο ιδιωτικά νοικοκυριά υπέστησαν ζημιές.
"Κατά τη διάρκεια της ημέρας, οι εισβολείς πυροβόλησαν κατά των Tsirkuny, Prudyanka, Olkhovatka - τρεις πολίτες τραυματίστηκαν. Χθες το απόγευμα πυροβόλησαν ξανά στη Saltovka και στο Pyatikhatki και υπήρξαν 3 νεκροί'', είπε ο Sinegubov.
"Πρόσφατα ο Πρόεδρος της Ουκρανίας Volodymyr Zelenskyy δημοσίευσε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ένα βίντεο στο οποίο συνεχάρη προσωπικά τους στρατιώτες του 127ου Τάγματος πού εγκατέστησαν συνοριακό σταθμό, βαμμένο με τα εθνικά μπλε και κίτρινα χρώματα της χώρας, στα σύνορα με την Ρωσία, βόρεια του Χάρκοβο", αναφέρεται στην εισαγωγή άρθρου Ισραηλινού ΜΜΕ του οποίου τα κυριότερα σημεία είναι τα ακόλουθα:
"Ο Ζελένσκι έλαμπε καθώς αγκάλιαζε την καρέκλα του από χαρά. Δεν ήταν μια νίκη ιδιαίτερης στρατηγικής σημασίας. Οι Ουκρανοί είχαν καταφέρει να αποτρέψουν τους Ρώσους να περικυκλώσουν το Χάρκοβο πριν από περισσότερο από ένα μήνα. Το τάγμα είχε προχωρήσει μόλις λίγα χιλιόμετρα, αλλά ήταν μια άκρως συμβολική στιγμή, στην οποία ο ουκρανικός στρατός είχε αποδείξει ότι είχε απομακρύνει τη ρωσική απειλή από τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας.
Μόνο λίγες ώρες αργότερα, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, ο Zelenskyy ήταν ξανά στον αέρα. Αυτή τη φορά δεν υπήρχαν χαμόγελα. Κάθισε με αυστηρό πρόσωπο πίσω από το γραφείο του. Μετά από 82 ημέρες συνεχόμενων μαχών στις οποίες μια πόλη 400.000 κατοίκων βομβαρδίστηκε στο έδαφος, οι τελευταίοι υπερασπιστές της Μαριούπολης είχαν λάβει εντολή να καταθέσουν τα όπλα.
Ούτε αυτό ήταν ένα στρατηγικό γεγονός. Οι Ρώσοι ελέγχουν σχεδόν ολόκληρη την πόλη και μαζί της τη στρατηγική ακτή της Αζοφικής Θάλασσας για πάνω από ένα μήνα. Οι στρατιώτες που εξακολουθούσαν να μάχονται στις σήραγγες κάτω από το βιομηχανικό συγκρότημα Azovstal έδιναν μια χαμένη μάχη.
«Χρειαζόμαστε τους ήρωες του Azovstal ζωντανούς», είπε ο Zelenskyy στο έθνος, προσθέτοντας ότι η απομάκρυνσή τους θα απαιτούσε χρήση της διπλωματίας.
Ανώτεροι Ουκρανοί αξιωματούχοι είπαν ότι είχαν λάβει διαβεβαιώσεις από τους Ρώσους ότι οι υπερασπιστές της Μαριούπολης, πάνω από 2.000 στρατιώτες, θα απελευθερωθούν στο πλαίσιο ανταλλαγής κρατουμένων, αλλά οι Ρώσοι δεν το επιβεβαίωσαν αυτό, τουλάχιστον όχι δημόσια.
Στο μεταξύ, δεκάδες τραυματίες κρατούμενοι μεταφέρθηκαν σε νοσοκομείο της φιλορωσικής αυτονομιστικής περιοχής ενώ δεν υπάρχει επιβεβαίωση για τον εντοπισμό όσων βγήκαν σώοι. Μια συνοδεία φορτηγών της Ρωσικής Υπηρεσίας Φυλακών εθεάθη στην περιοχή και θα μπορούσε να τους μετέφερε στη Ρωσία. Εν τω μεταξύ, Ρώσοι πολιτικοί καλούν να δικαστούν όσοι ανάμεσά τους πολέμησαν στο υπερεθνικιστικό τάγμα Azov για εγκλήματα πολέμου.
Η πτώση της Μαριούπολης, ενός θύλακα βαθιά μέσα στην ελεγχόμενη από τη Ρωσία έδαφος, ήταν αναπόφευκτη.
Τις τελευταίες εβδομάδες, αφού οι Ρώσοι ολοκλήρωσαν την καταστροφή του μεγαλύτερου μέρους της πόλης και απώθησαν τους υπερασπιστές πίσω στα εργοστάσια, δεν υπήρχε πλέον μεγάλη στρατιωτική αξία για την Ουκρανία να συνεχίσει τον αγώνα, καθώς δεν δέσμευαν πλέον μεγάλες ρωσικές δυνάμεις .
Όμως η Μαριούπολη και το Αζόβσταλ έχουν γίνει εθνικά σύμβολα και η κυβέρνηση ανησυχούσε για την αντίδραση του κοινού για την έκδοση της εντολής παράδοσης. Ίσως γι' αυτό ο Ζελένσκι περίμενε να το ανακοινώσει μέχρι να ανακοινώσει μια μικρή νίκη στο μέτωπο του Χάρκοβο.
Η τελική φάση της πτώσης της Μαριούπολης δεν είναι μεγάλο επίτευγμα για τους Ρώσους. Τους χρειάστηκαν σχεδόν 12 εβδομάδες για να το κάνουν. Είχαν ήδη τον έλεγχο της ακτής και αν ελπίζουν να ξαναρχίσουν την παραγωγή στα χαλυβουργεία, θα χρειαστεί να ξοδέψουν πολλά εκατομμύρια για επισκευές και να βρουν ένα εξειδικευμένο εργατικό δυναμικό για να αντικαταστήσει τους δεκάδες χιλιάδες αμάχους που φέρεται να έχουν πεθάνει, και τους εκατοντάδες χιλιάδες που εγκατέλειψαν την πόλη.
Αυτή είναι τώρα η ρουτίνα του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας, μικρής κλίμακας νίκες και ήττες που δεν αλλάζουν τη συνολική εικόνα στο πεδίο της μάχης.
Τέσσερις εβδομάδες έχουν περάσει από τότε που οι Ρώσοι ανακοίνωσαν την έναρξη της «δεύτερης φάσης» της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» τους, με επίκεντρο κυρίως την περιοχή του Ντονμπάς στα ανατολικά.
Αλλά με εξαίρεση μερικά μεμονωμένα ρωσικά τμήματα στην πρώτη γραμμή, όπου έχουν προχωρήσει μερικές δεκάδες χιλιόμετρα εδάφους που κρατούν επισφαλώς, εξακολουθούν να απέχουν πολύ από τον κύριο στρατιωτικό τους στόχο, δηλαδή να περικυκλώσουν την μεγάλη δύναμη του ουκρανικού στρατού που μάχεται στα ανατολικά που βρίσκεται εκεί από την προηγούμενη εισβολή το 2014.
Ούτε οι Ουκρανοί είναι πολύ πιο κοντά στη μεγάλη τους αντεπίθεση παρά τις πολλές κουβέντες για αντεπιθέσεις.
Ανέκτησαν έδαφος γύρω από το Χάρκοβο και προς τη Χερσώνα, αλλά αυτές είναι σχετικά μικρές επιχειρήσεις που εκμεταλλεύτηκαν τη ρωσική αδυναμία. Η νέα τεθωρακισμένη μεραρχία, η οποία θα κάνει χρήση των αιχμαλωτισμένων ρωσικών αρμάτων μάχης και εκείνων που προμηθεύονται από τη Δύση, εξακολουθεί να εξοπλίζεται και να εκπαιδεύεται.
Για αντεπιτεθούν στις ρωσικές τεθωρακισμένες φάλαγγες, οι Ουκρανοί έχοντας πλήρη επίγνωση των περιορισμών του πολέμου των τανκς , δεν θα βιαστούν να δεσμεύσουν μια νέα μεγάλη δική τους δύναμη προτού να προετοιμαστεί πλήρως και ελπίζοντας ότι οι Ρώσοι θα έχουν εξαντληθεί περαιτέρω.
Η πιο σημαντική μάχη που διεξάγεται αυτή τη στιγμή μπορεί να μην είναι καν στα ανατολικά, όπου και οι δύο πλευρές έχουν συγκεντρώσει τώρα τις περισσότερες δυνάμεις τους, αλλά γύρω από ένα μικρό νησί στη Μαύρη Θάλασσα.
Το Snake Island καταλήφθηκε από το ρωσικό καταδρομικό Moskva στην αρχή του πολέμου.
Το εν λόγω πλοίο ωστόσο βρίσκεται πλέον στον βυθό της θάλασσας και οι Ρώσοι δυσκολεύονται πολύ να ανεφοδιάσουν και να ενισχύσουν την παρουσία τους στο μικροσκοπικό νησί. Οι ρωσικές νηοπομπές προς το νησί αντιμετωπίζονται με πυραύλους και αεροπορικές επιθέσεις, από τους Ουκρανούς
Το Snake Island είναι μόλις ένα τετραγωνικό τέταρτο χιλιόμετρο βράχου, αλλά αν οι Ρώσοι καταφέρουν να τοποθετήσουν συστοιχίες πυραύλων εκεί, προκειμένου να έχουν ένα βασικό οχυρό που θα τους επιτρέψει να κυριαρχήσουν στους ουρανούς της νότιας Ουκρανίας και να επιβάλουν τον ναυτικό αποκλεισμό, που εμποδίζει την Ουκρανία να εξάγει μέσω θαλάσσης τα βιομηχανικά και γεωργικά προϊόντα της στον κόσμο.
Εάν η Ουκρανία μπορέσει να ανακαταλάβει το νησί, αυτό θα επηρεάσει τη σιωπηλή συζήτηση στην Ουάσιγκτον και τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες σχετικά με τη δυνατότητα μιας επιχείρησης του ΝΑΤΟ για την αποκατάσταση της ελευθερίας της ναυσιπλοΐας στη Μαύρη Θάλασσα.
Πολλές περιοχές της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένων των περισσότερων από τις κύριες πόλεις, επιστρέφουν στο «σχεδόν κανονικό» ρυθμό τους παρά τον πόλεμο, αλλά ο συνολικός αεροπορικός και θαλάσσιος αποκλεισμός συνεχίζει να παραλύει την οικονομία της.
Τα περισσότερα αεροδρόμια έχουν βομβαρδιστεί ούτως ή άλλως και κανείς δεν προβλέπει την ανανέωση των αεροπορικών ταξιδιών σε αυτό το σημείο, ενώ το άνοιγμα των θαλάσσιων διαδρομών είναι πιο επείγον."
Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα
Από τα παραπάνω συνάγεται ότι ο πόλεμος Ρωσίας-Ουκρανίας έχει τελματώσει στα ανατολικά της χώρας και χαρακτηρίζεται πλέον από μικρές νίκες και μικρές ήττες, που δεν αλλάζουν τη μεγάλη εικόνα του.
Κρίσιμης σημασίας αποτελεί για την εξέλιξη του πολέμου η ανάκτηση ή όχι της κυριαρχίας στο Φιδονήσι από τους Ουκρανούς, αφού αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα τον τερματισμό του ναυτικού αποκλεισμού της Οδησσού και όλης της χώρας, γεγονός που θα έδινε πνοή στις εξαγωγές βιομηχανικών και γεωργικών προϊόντων , ανακουφίζοντας την τραγική οικονομία της χώρας και απομακρύνοντας τον κίνδυνο Παγκόσμιου επισιτιστικού προβλήματος, με κύριους αποδέκτες τις χώρες της Αφρικής.
Τελικά ο πόλεμος στην Ουκρανία, από κούρσα 100 μέτρων που υπολόγιζε ο Πούτιν, έχει εξελιχθεί σε υπερμαραθώνιο και όποιος αντέξει...
