Η αυξανόμενη ενίσχυση αμερικανικού στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ουκρανία, περιλαμβάνει και τον «κατευθυνόμενο με λέιζερ εξοπλισμό πυραύλων» που τώρα επιβεβαιώνεται ότι είναι ο τύπος Advanced Precision Kill Weapon System II ( APKWS II). Ωστόσο, παραμένει ασαφές από που θα τους εκτοξεύουν οι Ουκρανοί, καθώς δεν διαθέτουν πλατφόρμες που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη χρήση πυραύλων 70 χιλιοστών αμερικανικής κατασκευής .
Σύμφωνα με το the-war-zone, όταν ανακοινώθηκε αρχικά το σχέδιο του αμερικανικού στρατού να στείλει πυραύλους κατευθυνόμενους με λέιζερ, πολλοί ήταν αυτοί που υποθέσανε ότι το Υπουργείο Άμυνας θα αντλούσε από τα αποθέματά του με πυραύλους Hydra 70 mm, εξοπλισμένους με κιτ APKWS II της BAE Systems , για χρήση του τουρκικής κατασκευής Drone Bayraktar TB2 .
Μια άλλη δυνατότητα είναι η τοποθέτηση πυραύλων 70 χιλιοστών σε ελικόπτερα Mi-17 Hip, καθώς οι ΗΠΑ θα στείλουν έναν αριθμό από αυτά, που είχαν αρχικά αποκτηθεί για το Αφγανιστάν, στην Ουκρανία για να ενισχύσουν τον υπάρχοντα στόλο της χώρας. Αν και τα ελικόπτερα σε αυτήν την περίπτωση, θα επωφεληθούν από το να είναι εξοπλισμένα με έναν προσδιοριστή λέιζερ για να καθοδηγούν τους ίδιους τους πυραύλους στους στόχους τους, είναι επίσης δυνατή η στόχευση μέσω άλλου προσδιοριστή λέιζερ, όπως ένας στο έδαφος ή στον αέρα σε άλλο αεροσκάφος. Ένας κεντρικός δίαυλος δεδομένων και ένας υπολογιστής ικανός να υποστηρίξει τους πυραύλους, θα ήταν επίσης μια βασική προσθήκη στα Hips.
Τέλος, η Ουκρανία θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τους κατευθυνόμενους με λέιζερ πυραύλους σε μορφή εδάφους ή εκτοξευόμενου στην επιφάνεια. Η BAE Systems έχει δοκιμάσει ένα αρθρωτό σύστημα, που θα μπορούσε να χωρέσει σε οχήματα μικρά, το οποίο περιλαμβάνει εξαρτήματα ελέγχου πυρός και στόχευσης και τους ίδιους τους πυραύλους εγκλωβισμένους σε έναν μικρό εκτοξευτή. Η Ουκρανία χρησιμοποιεί ήδη οχήματα ως αντιαρματικές πλατφόρμες κατευθυνόμενων πυραύλων, οπότε αυτό θα ήταν λογικό. Επιπλέον, η τοποθέτησή τους σε μεγαλύτερα οχήματα ή ακόμα και σε μικρά περιπολικά σκάφη, θα μπορούσε επίσης να είναι ελκυστική.
«Ο πύραυλος καθοδηγούμενος με λέιζερ ισχύει πραγματικά μόνο για το APKWS. Το APKWS μπορεί να εκτοξευθεί από εκτοξευτές κάννης όπως σε ελικόπτερα ή απλούς εκτοξευτές σιδηροδρομικών γραμμών, που θα μπορούσαν να κατασκευαστούν τοπικά», είπε ο Μπράιαν Κλαρκ, ανώτερος συνεργάτης και διευθυντής του Κέντρου Αμυντικών Εννοιών και Τεχνολογίας στο think tank του Ινστιτούτου Hudson.
Στις 6 Μαΐου, το Πεντάγωνο επιβεβαίωσε τελικά ότι ήταν APKWS και ότι προμήθευε τους κατευθυνόμενους πυραύλους αξίας 22,6 εκατομμυρίων δολαρίων.
Το APKWS II είναι το μόνο σημαντικό πρόγραμμα προμηθειών της αμερικανικής κυβέρνησης, με ρεκόρ για κατευθυνόμενους με λέιζερ πυραύλους 70 mm (2,75 ιντσών) και επομένως, είναι ο πιο πιθανός υποψήφιος για αποστολή στην Ουκρανία. Το κιτ εισάγεται μεταξύ της κεφαλής της Hydra - η οποία διατίθεται σε διάφορους τύπους - και του κινητήρα. Περιλαμβάνει συσκευές αναζήτησης λέιζερ, σε καθένα από τα τέσσερα αναδυόμενα εμπρός πτερύγια του που αναπτύσσονται μόλις εκτοξευθεί ο πύραυλος. Ως εκ τούτου, το APKWS II μετατρέπει τους «χαζούς πυραύλους» σε «έξυπνους πύραυλους».
Όπως σημειώθηκε νωρίτερα, δεν είναι ακόμα σαφές ποιες πλατφόρμες εκτόξευσης θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η Ουκρανία για να τους εκτοξεύει. Οι αμερικανικοί πύραυλοι έχουν το μέγεθος και την κατηγορία βάρους αυτού που μπορεί να μεταφέρει το Bayraktar. Το TB2 φέρει μικρότερα πυρομαχικά όπως το MAM-C, έναν τουρκικής κατασκευής κατευθυνόμενο με λέιζερ πύραυλο που ζυγίζει μόλις 14 κιλά και έχει αναπτυχθεί ειδικά, για να είναι αρκετά ελαφρύς για χρήση σε drones και ελαφρά αεροσκάφη επίθεσης. Ο μεγαλύτερος αδερφός του, το MAM-L ζυγίζει 44 κιλά.
Τα TB2 είναι ήδη ικανά να μεταφέρουν - ή τουλάχιστον οραματίζονται ότι μπορούν να μεταφέρουν - το Cirit της Roketsan, το οποίο προσφέρει περίπου την ίδια ικανότητα κατευθυνόμενου με λέιζερ πυραύλων 70 mm με τον APKWS II. Ωστόσο, οι ΗΠΑ δεν κατέχουν Cirits και η γρήγορη εξαγωγή μεγάλων αριθμών, ειδικά στην Ουκρανία, είναι πιθανώς μια πρόκληση. Ως εκ τούτου, η ενσωμάτωση του APKWS στο TB2 είναι μια πολύ πιο ελκυστική πρόταση. Για μαλακούς έως ελαφρά θωρακισμένους στόχους, το APKWS II είναι ένα τέλειο όπλο και κάθε τουρκικής κατασκευής drone, θα μπορούσε θεωρητικά να μεταφέρει πολλαπλάσια από αυτά.
Με τον κατάλληλο εξοπλισμό στόχευσης, το APKWS II έχει εκτελέσει αποστολές κρούσης ακριβείας που μοιάζουν με ελεύθερο σκοπευτή, για παράδειγμα απομακρύνοντας μαχητές του ISIS που κρύβονται σε πυκνό κάλυμμα και μέσα από πόρτες και παράθυρα.
Το APKWS II των 25 λιβρών έχει εκτοξευθεί από πολλά αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένων σχεδόν κάθε μοντέλου αμερικανικού επιθετικού και βοηθητικού ελικοπτέρου, καθώς και από τα F-16, A-10, AV-8B και την οικογένεια F/A-18 Hornet των τζετ, για να αναφέρουμε μερικά. Από όσο γνωρίζουμε, το όπλο δεν έχει εκτοξευθεί ποτέ από drone, αλλά έχει δοκιμαστεί από οχήματα εδάφους.
Όσον αφορά τα όπλα που είναι άμεσα διαθέσιμα για μεταφορά στην Ουκρανία, ο στρατός των ΗΠΑ έχει πολλούς πυραύλους 70 χιλιοστών και αγοράζει χιλιάδες άλλους κάθε χρόνο. Μόνο ο στρατός, σχεδιάζει να αγοράσει 60.000 μη κατευθυνόμενους πυραύλους, μόνο το οικονομικό έτος 2023.
Η Ρωσία από την άλλη, έχει αναπτύξει τους δικούς της πυραύλους που κατευθύνονται με λέιζερ, στο ίδιο πνεύμα με τους APKWS, αλλά πιθανότατα δεν είναι σε ευρεία χρήση με βάση αυτά που έχουμε δει, όσον αφορά τις εικόνες από τη σύγκρουση.
Όποια πλατφόρμα ή πλατφόρμες θα λάβουν τους κατευθυνόμενους πυραύλους, θα αξιοποιηθούν σωστά και οι δυνατότητες επιτυχίας τους θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον από ξένους πελάτες από ότι ήδη υπάρχει σήμερα.
