Η άγρια επιθετικότητα της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, έχει αποκαλύψει πολλά για την κατάσταση των πολεμικών αεροπορικών δυνατοτήτων της Ρωσίας.
Μπορεί να υπάρχουν πολλά που δεν γνωρίζουμε απλώς επειδή δεν αναφέρονται και/ή δεν αποτυπώνονται, αλλά οι διαθέσιμες πληροφορίες υποδηλώνουν ότι, η στρατιωτική αεροπορία των Ρωσικών Αεροδιαστημικών Δυνάμεων (VKS) ήταν αρκετά ενεργή.
Ακολουθεί μια ανάλυση της ανάπτυξης ρωσικής αεροπορικής δύναμης στην Ουκρανία από τον Guy Plopsky:
Ποια μαχητικά αεροσκάφη των Ρωσικών Αεροπορικών Δυνάμεων χρησιμοποιήθηκαν σε αυτήν την εκστρατεία, ποια ήταν τα πιο ενεργά και τι έκαναν
Τα επιθετικά ελικόπτερα που χρησιμοποιήθηκαν περιλαμβάνουν τα Mi-35M, Mi-28N, Ka-52 και μία ή περισσότερες παραλλαγές του παλαιότερου Mi-24. Το Ka-52 συγκεκριμένα, φαίνεται να είναι από τους πιο ενεργούς ρωσικούς τύπους πολεμικών αεροσκαφών σε αυτόν τον πόλεμο μέχρι στιγμής. Τα Ka-52 φαίνεται να πετούν σε εγγύς αεροπορική υποστήριξη (CAS), αεροπορική απαγόρευση, ένοπλη αναγνώριση και ένοπλες εξόδους συνοδείας. Φαίνεται να λειτουργούν συνήθως σε πτήσεις 2-4 αεροσκαφών.
Όσον αφορά την επιχειρησιακή-τακτική αεροπορία VKS, τα Su-25 (συμπεριλαμβανομένων των εκδόσεων Su-25SM και Su-25SM3) φαίνονται ιδιαίτερα να είναι από τα πιο ενεργά. Φαίνεται να λειτουργούν συνήθως σε πτήσεις των δύο, πτήσεις CAS, αεροπορική απαγόρευση και πιθανώς επίσης, σε ένοπλες αναγνωριστικές εξόδους.
Χρησιμοποιεί η Ρωσία έξυπνα πυρομαχικά στον ίδιο βαθμό με τις ΗΠΑ/ΝΑΤΟ;
Δεν υπάρχει τέτοιο επίσημο στοιχείο για τις ρωσικές επιχειρήσεις εναντίον της Ουκρανίας. Ο συνολικός αριθμός των πυραύλων που εκτοξεύθηκαν από το VKS, το ρωσικό ναυτικό και τις χερσαίες δυνάμεις κατά της Ουκρανίας, ξεπερνά τον αριθμό άλλων ρωσικών στρατιωτικών επιχειρήσεων. Ωστόσο, η επιχειρησιακή-τακτική αεροπορία και η στρατιωτική αεροπορία VKS φαίνεται να χρησιμοποιούν κυρίως μη κατευθυνόμενα πυρομαχικά. Ο συνολικός αριθμός των πυραύλων που εκτοξεύθηκαν από το VKS, το ρωσικό ναυτικό και τις χερσαίες δυνάμεις κατά της Ουκρανίας ξεπερνά τον αριθμό άλλων ρωσικών στρατιωτικών επιχειρήσεων.
Πώς συγκρίνονται οι δυνατότητες χτυπήματος ακριβείας των ρωσικών αεροπορικών δυνάμεων με αυτές των ΗΠΑ/ΝΑΤΟ;
Συνολικά, παρά τις εκτεταμένες προσπάθειες εκσυγχρονισμού, το χάσμα στις δυνατότητες χτυπημάτων ακριβείας μεταξύ του VKS και των κορυφαίων δυτικών αεροπορικών δυνάμεων παραμένει πολύ μεγάλο. Συγκεκριμένα, η ικανότητα του VKS να διώκει σταθερούς σκληρούς και κρυμμένους στόχους, κινητούς στόχους και κινούμενους στόχους είναι πολύ πιο περιορισμένη, ειδικά σε αμφισβητούμενο περιβάλλον ή/και κατά τη διάρκεια της νύχτας και αντίξοων καιρικών συνθηκών. Υπάρχουν πολλοί αλληλένδετοι παράγοντες, ως προς το γιατί παραμένει ένα πολύ μεγάλο κενό στις δυνατότητες κρούσης ακριβείας.
Σύμφωνα με το hushkit.net, αυτό οφείλεται σε κατώτερες δυνατότητες απόκτησης στόχων, στόχευσης και ανταλλαγής πληροφοριών των ρωσικών πολεμικών αεροσκαφών, καθώς και σε πολύ λίγα μαχητικά stealth.
Απουσία ορισμένων τύπων όπλων ακριβείας
Υπάρχουν διάφοροι τύποι όπλων ακριβείας που δεν είναι σε λειτουργία με το VKS ούτε είναι γνωστό ότι, βρίσκονται σε εξέλιξη για αυτό. Αυτά περιλαμβάνουν, πυραύλους και βόμβες με καθοδήγηση ακριβείας που είναι «ενεργοποιημένοι στο δίκτυο» ή/και εξοπλισμένες με ανιχνευτές τριπλής λειτουργίας για βελτιωμένη τακτική ευελιξία. Ένα άλλο παράδειγμα, είναι οι βαριές βόμβες διείσδυσης για την καταπολέμηση σκληρών και θαμμένων στόχων, (οι βαρύτερες βόμβες «bunker buster» ακριβείας που είναι διαθέσιμες στο VKS είναι όπλα κατηγορίας 1.500 kg).
Πολύ λίγες σύγχρονες πλατφόρμες υποστήριξης μάχης
Επί του παρόντος, το VKS διαχειρίζεται έναν σχετικά μικρό στόλο επανδρωμένων πλατφορμών υποστήριξης μάχης, όπως αερομεταφερόμενη έγκαιρη προειδοποίηση και έλεγχος (AEW&C), ηλεκτρονικός πόλεμος (EW) και αεροσκάφη πληροφοριών, επιτήρησης και αναγνώρισης (ISR) για την υποστήριξη χτυπημάτων ακριβείας και άλλες αποστολές. Αυτός ο στόλος περιλαμβάνει τόσο παλαιότερες πλατφόρμες, ορισμένες από τις οποίες έχουν υποστεί εκσυγχρονισμό (για παράδειγμα, αεροσκάφη A-50 AEW&C που αναβαθμίστηκαν στο πρότυπο A-50U), όσο και νεότερες πλατφόρμες. Τα τελευταία συγκεκριμένα, είναι διαθέσιμα σε πολύ περιορισμένο αριθμό, για παράδειγμα, ο στόλος των αεροσκαφών Il-22PP EW και Tu-214R ISR της VKS είναι μικροσκοπικός. Επιπλέον, το VKS δεν διαθέτει πλατφόρμα ISR μεγάλου υψομέτρου.
Πολύ λίγα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα μάχης (UCAV)
Υπάρχουν δύο τύποι UCAV που διατίθενται αυτήν τη στιγμή στο VKS. Και τα δύο είναι σχετικά βασικά σχέδια (μέρος των οπλισμένων UAS Inokhodets και Forpost-R), και τα δύο είναι διαθέσιμα σε μικρό αριθμό. Τα βαρύτερα/προηγμένα UCAV δεν είναι ακόμα έτοιμα. Συγκεκριμένα, τα πρωτότυπα του S-70 stealth UCAV υποβάλλονται επί του παρόντος σε δοκιμές και μένει να φανεί εάν η VKS θα αρχίσει να παραλαμβάνει αεροσκάφη έκδοσης παραγωγής, πριν από τα τέλη της δεκαετίας του 2020.
Πρέπει να τονιστεί ότι οι δυνατότητες του VKS θα επεκταθούν σημαντικά την επόμενη δεκαετία, καθώς θα συνεχίσει να διαθέτει σύγχρονα επανδρωμένα και μη επανδρωμένα μαχητικά μέσα μάχης και υποστήριξης μάχης και κατευθυνόμενα όπλα ακριβείας.
Συγκεκριμένα, στις αρχές της δεκαετίας του 2030, η μεγάλη πλειονότητα της δύναμης των αεροσκαφών μάχης σταθερών και περιστροφικών πτερύγων του VKS, θα έχει τουλάχιστον περιορισμένη ικανότητα χτυπήματος ακριβείας τη νύχτα και τις αντίξοες καιρικές συνθήκες. Τούτου λεχθέντος, μεγάλα κενά ικανότητας στο C4ISR (διοίκηση, έλεγχος, επικοινωνίες, υπολογιστές, πληροφορίες, επιτήρηση και αναγνώριση), EW, απόκτηση στόχων και στόχευση, stealth, κατευθυνόμενα όπλα ακριβείας και άλλες σχετικές περιοχές θα παραμείνουν μεταξύ του VKS και του κορυφαίου δυτικού αέρα δυνάμεις.
Πόσα ρωσικά αεροσκάφη έχουν χαθεί;
Μέχρι σήμερα, η Ρωσία έχει χάσει περισσότερα από 40 επανδρωμένα αεροσκάφη . Αυτός ο αριθμός περιλαμβάνει τουλάχιστον 11 αεροσκάφη σταθερής πτέρυγας που καταρρίφθηκαν: 6 Su-25 (συμπεριλαμβανομένων δύο ή περισσότερων SM και ενός ή περισσότερων SM3) και 4 Su-34 που ανήκουν στο VKS και ένα Su-30SM του ρωσικού Ναυτικού. Ένα άλλο VKS Su-25 υπέστη ζημιά από ένα φορητό από άνθρωπο σύστημα αεράμυνας (MANPADS), αλλά κατάφερε να επιστρέψει στη βάση του.
Οι απώλειες με περιστροφικά φτερά VKS ήταν ιδιαίτερα βαριές. Τουλάχιστον 3 μεταγωγικά και 11 επιθετικά ελικόπτερα καταρρίφθηκαν. Τα τελευταία περιλαμβάνουν 7 Mi-24 και Mi-35M, 3 Ka-52 και ένα Mi-28N. Τουλάχιστον δύο ακόμη Ka-52 είναι γνωστό ότι, πραγματοποίησαν αναγκαστική προσγείωση σε ουκρανικό έδαφος αφού χτυπήθηκαν και στη συνέχεια εγκαταλείφθηκαν από τα πληρώματά τους. Τουλάχιστον άλλα 15 ρωσικά ελικόπτερα καταστράφηκαν στο έδαφος από τις ουκρανικές επιθέσεις στην αεροπορική βάση Kershon. Οι Ρώσοι έχασαν επίσης, μια σειρά από μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV), το βαρύτερο από αυτά είναι ένα UAV που αποτελεί μέρος του τακτικού UAS της Forpost.
Ως τελευταία γενική παρατήρηση, είναι σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι ενώ αυτός ο πόλεμος έχει επισημάνει πολλές ελλείψεις στις δυνατότητες του ρωσικού στρατού, υπάρχουν ορισμένες δυνατότητες που δεν χρησιμοποιούνται στο έπακρο. Επίσης, ο ρωσικός στρατός είναι πιθανό να αντλήσει πολλά μαθήματα από αυτόν τον πόλεμο. Ποια από αυτά τα μαθήματα θα εφαρμοστούν και πώς, μένει να φανεί.
