Ένοπλες Συρράξεις

Απίστευτες ομοιότητες! Γιατί η Ρωσία διεξάγει επιχειρήσεις στο Ντονμπάς σύμφωνα με εξοπλισμό και δόγμα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου

O πόλεμος στην Ουκρανία συνεχίζεται με αμείωτη ένταση ειδικότερα στα ανατολικά της χώρας στο Ντονμπάς, όπου οι Ρωσικές Ένοπλες δυνάμεις επιχειρούν να κυκλώσουν και να καταστρέψουν τις εκεί Ουκρανικές δυνάμεις και να καταλάβουν πλήρως τα εδάφη του Ντονέτσκ και του Λουγκάνσκ. 

Σε πρόσφατο άρθρο μας κάναμε λόγο για την προώθηση των Ρωσικών δυνάμεων στο Ντονμπάς και στο αργό αλλά σταθερό κλείσιμο της "ατσαλένιας τανάλιας" της Μόσχας, που επιχειρείται σε βάρος των Ουκρανών.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

 

Επίσης σε άλλο  προγενέστερο άρθρο μας , είχαμε αναλύσει γιατί η  εξέλιξη των μαχών σε Σλαβιάνσκ και Κραματόρσκ είναι καθοριστική για την τελική έκβαση του πολέμου στην Ουκρανία, αφού εάν η Ρωσία καταφέρει να περικυκλώσει την ομάδα των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας εκεί, θα έχει την ευκαιρία να απελευθερώσει ολόκληρη την αριστερή όχθη του Δνείπερου

Τα χαρακτηριστικά του πεδίου μάχης στη  ΝΑ Ουκρανία

Η μορφή των επιχειρήσεων  στην  ΝΑ Ουκρανία αναμένεται να αλλάξει σε σχέση με εκείνες που διεξήχθησαν στην ευρύτερη περιοχή του Κιέβου καθώς οι Ρώσοι μεταφέρουν τον πόλεμο στα νοτιοανατολικά της χώρας,  όπου το έδαφος είναι πιο επίπεδο και το έδαφος είναι εποχικά πιο συνεκτικό και βατό στην ερπύστρια  για ελιγμούς εκτός δρόμων. 

Εκεί υπάρχουν λιγότερα μέρη για να εμπλακούν οι Ουκρανοί σε πόλεμο ακριβείας, τύπου ενέδρας που ήταν τόσο επιτυχημένος στη λοφώδη και δασική περιοχή βόρεια του Κιέβου.

Έτσι, στην ανατολική και νότια Ουκρανία το έδαφος είναι αναμφισβήτητα καλύτερο για τους Ρώσους να αξιοποιήσουν την υπεροχή τους στον αριθμό των τεθωρακισμένων ,όπως έκαναν κατά τη μάχη του  Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με την επίθεση σε Izyum–Barvenkovo ​​(17 Ιουλίου 1943 – 27 Ιουλίου 1943)

Η συγκεκριμένη ήταν μια σοβιετική επιθετική επιχείρηση του Νοτιοδυτικού Μετώπου εναντίον τμήματος της Γερμανικής Ομάδας Στρατού Νότια .

Ο στόχος της επιχείρησης ήταν να δεσμευτούν οι γερμανικές εφεδρείες κατά τη Μάχη του Κουρσκ και να κατακλύσουν τις γερμανικές δυνάμεις που βρίσκονταν στο Ντονμπάς. Τα σοβιετικά στρατεύματα κατάφεραν να διασχίσουν τον ποταμό Seversky Donets και να καταλάβουν το προγεφύρωμα, αλλά οι γερμανικές αντεπιθέσεις σταμάτησαν την περαιτέρω προέλαση.

Τα σοβιετικά στρατεύματα  το 1943 απέτυχαν να πραγματοποιήσουν το σκοπό της επίθεσης και τα γερμανικά στρατεύματα στο Donbas απέφυγαν τελικά  την περικύκλωση και την ήττα. Η σοβιετική ιστοριογραφία ισχυρίζεται  ωστόσο ότι η επιχείρηση  είχε ως αποτέλεσμα  τη δέσμευση  γερμανικών εφεδρειών που ήταν απαραίτητες για τη μάχη του Κούρσκ, τη μεγαλύτερη αρματομαχία όλων των εποχών, στην οποία οι Σοβιετικοί κατάστρεψαν τους ναζί. 

Το αξιοσημείωτο είναι ότι τώρα οι επιθέσεις των Ρώσων και οι αντικειμενικοί σκοποί (ΑΝΣΚ), είναι πανομοιότυποι με εκείνους των μαχών στην τοπθεσία του  Izyum–Barvenkovo το 1943. 

Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα

Τώρα, στον 21ο αιώνα, φανταστείτε τους Ρώσους να τοποθετούν εκατοντάδες τανκς και τους Ουκρανούς να αμύνονται με εκατοντάδες αν όχι, χιλιάδες κατευθυνόμενους αντιαρματικούς πυραύλους.

Ως αμυνόμενοι οι Ουκρανοί  θέλουν να διατηρήσουν απόσταση σε μια τέτοια μάχη όπου  το ουκρανικής κατασκευής ATGM έχει μια αποτελεσματική απόσταση 5,5 χιλιομέτρων στο φως της ημέρας. 

Είναι ακόμη πολύ νωρίς για να γράψουμε ένα μοιρολόι για τον πόλεμο των τανκς και των τεθωρακισμένων οχημάτων. Η χρησιμότητά τους σε συνδυασμό με την αεροπορική δύναμη και το πεζικό μπορεί να είναι τεράστια.

Αλλά η λογική ενός πολέμου ελιγμών, βασιζόμενη  γύρω από την ισχύ πυρός ενός τάνκ που κοστίζει πάνω από 8 εκατομμύρια δολάρια , με συνεχή ανάγκη ανεφοδιασμού και συντήρησης και απαιτεί τρία ή περισσότερα άτομα για  πλήρωμα, είναι πιθανό να αμφισβητείται όλο και περισσότερο καθώς αυτά τα μεγαθήρια αντιμετωπίζουν φθηνότερες, μη επανδρωμένες, αναλώσιμες πλατφόρμες οπλικών συστημάτων  πολλαπλών χρήσεων με έξυπνα πυρομαχικά.

Η Ρωσία επέλεξε να διεξάγει  έναν επιθετικό πόλεμο με εξοπλισμό και δόγμα του 20ου αιώνα.

Η Ουκρανία αντεπιτίθεται με έξυπνα πυρομαχικά του 21ου αιώνα και χωρίς πολλά άλλα μέσα  πέρα από τη σκληρή αποφασιστικότητα να αντιτάξει άμυνα. 

Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει ποια πλευρά κάνει την πιο έξυπνη κίνηση.

Σε όλη την ιστορία, ο επιτιθέμενος  έχει συνήθως υψηλότερο ποσοστό απωλειών από τον αμυνόμενο, κάτι που αναμένεται να μεγεθυνθεί ακόμη περισσότερο στον πόλεμο στην Ουκρανία χάρη στα  σημερινά έξυπνα πυρομαχικά που χρησιμοποιεί ο ουκρανικός στρατός.

Οψόμεθα

 

 

 

Ακολουθήστε το Πενταπόσταγμα στο Google news Google News

ΔΗΜΟΦΙΛΗ