Η συμπεριφορά της Ρωσίας στον βάναυσο πόλεμο λέει μια διαφορετική ιστορία από την ευρέως αποδεκτή άποψη, ότι ο Βλαντιμίρ Πούτιν σκοπεύει να κατεδαφίσει την Ουκρανία και να προκαλέσει τη μέγιστη ζημία στους πολίτες και αποκαλύπτει τη στρατηγική εξισορρόπηση του Ρώσου ηγέτη. Αν η Ρωσία ήταν πιο σκόπιμα καταστροφική, οι φωνές για επέμβαση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ θα ήταν πιο δυνατές. Και αν η Ρωσία ήταν all-in, ο Πούτιν μπορεί να βρεθεί χωρίς διέξοδο. Αντίθετα, ο στόχος του είναι να καταλάβει αρκετό έδαφος της Ουκρανίας για να έχει κάτι να διαπραγματευτεί, ενώ θα φέρει την κυβέρνηση της χώρας σε μια θέση όπου πρέπει να διαπραγματευτεί.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Η Ρωσία "σκοτώνει" τους Στρατηγούς της που μάχονται στην πρώτη γραμμή στον πόλεμο στην Ουκρανία
Η κατανόηση του τρόπου σκέψης πίσω από τις περιορισμένες επιθέσεις της Ρωσίας, θα μπορούσε να βοηθήσει στη χάραξη μιας πορείας προς την ειρήνη, λένε οι ειδικοί.
Σε σχεδόν ένα μήνα από την εισβολή της Ρωσίας, δεκάδες πόλεις και κωμοπόλεις της Ουκρανίας έπεσαν και ο αγώνας για τις μεγαλύτερες πόλεις της χώρας συνεχίζεται. Οι ειδικοί των Ηνωμένων Εθνών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, λένε ότι περίπου 900 άμαχοι έχασαν τη ζωή τους στις μάχες (οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών υπολογίζουν αυτόν τον αριθμό τουλάχιστον πενταπλάσιο από τις εκτιμήσεις του ΟΗΕ). Περίπου 6,5 εκατομμύρια Ουκρανοί έχουν επίσης, εκτοπιστεί εσωτερικά (15 τοις εκατό του συνολικού πληθυσμού), οι μισοί από αυτούς εγκαταλείπουν τη χώρα για να βρουν ασφάλεια.
Όμως, σύμφωνα με το msn ένας αναλυτής λέει ότι, η ζημιά που σχετίζεται με έναν αμφισβητούμενο χερσαίο πόλεμο που περιλαμβάνει ομότιμους αντιπάλους, δεν πρέπει να τυφλώνει τους ανθρώπους για το τι πραγματικά συμβαίνει. (Ο αναλυτής ζήτησε την ανωνυμία του για να μιλήσει για απόρρητα θέματα.) «Η καρδιά του Κιέβου μόλις και μετά βίας έχει αγγιχτεί. Και σχεδόν όλα τα πλήγματα μεγάλης εμβέλειας έχουν στοχεύσει σε στρατιωτικούς στόχους».
«Αν απλώς πείσουμε τους εαυτούς μας ότι η Ρωσία βομβαρδίζει αδιακρίτως ή (ότι) αποτυγχάνει να προκαλέσει περισσότερη ζημιά, επειδή το προσωπικό της δεν είναι στο ύψος των καθηκόντων ή επειδή είναι τεχνικά ανίκανο, τότε δεν βλέπουμε την πραγματική σύγκρουση», αναφέρει.
Κατά την άποψη του αναλυτή, αν και ο πόλεμος οδήγησε σε άνευ προηγουμένου καταστροφές στο νότο και στα ανατολικά, ο ρωσικός στρατός στην πραγματικότητα επιδεικνύει αυτοσυγκράτηση στις επιθέσεις μεγάλης εμβέλειας.
Από το περασμένο Σαββατοκύριακο, σε 24 ημέρες σύγκρουσης, η Ρωσία πραγματοποίησε περίπου 1.400 εξόδους κρούσης και έχει παραδώσει σχεδόν 1.000 πυραύλους (αντίθετα, οι Ηνωμένες Πολιτείες πέταξαν περισσότερες εξόδους και παρέδωσαν περισσότερα όπλα την πρώτη ημέρα του πολέμου στο Ιράκ το 2003). Η συντριπτική πλειονότητα των αεροπορικών επιδρομών γίνεται πάνω από το πεδίο της μάχης, με τα ρωσικά αεροσκάφη να παρέχουν «στενή αεροπορική υποστήριξη» στις επίγειες δυνάμεις. Το υπόλοιπο - λιγότερο από το 20 τοις εκατό, σύμφωνα με αμερικανούς ειδικούς - έχει στοχεύσει σε στρατιωτικά αεροδρόμια, στρατώνες και υποστηρικτικές αποθήκες.
Ένα ποσοστό από αυτά τα χτυπήματα έχουν καταστρέψει δομές αμάχων και σκότωσαν και τραυμάτισαν αθώους πολίτες, αλλά το επίπεδο θανάτου και καταστροφής είναι χαμηλό σε σύγκριση με την ικανότητα της Ρωσίας.
Η Ρωσία ξεκίνησε την εισβολή της στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου με αεροπορική και πυραυλική επίθεση, με στόχο περίπου 65 αεροδρόμια και στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Την πρώτη νύχτα, τουλάχιστον 11 αεροδρόμια δέχθηκαν επίθεση. Περίπου 50 επιπλέον στρατιωτικές εγκαταστάσεις και θέσεις αεράμυνας χτυπήθηκαν, συμπεριλαμβανομένων 18 εγκαταστάσεων ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης.
Η Ρωσία δεν έχει επιτύχει κανέναν από αυτούς τους στόχους. Αν και τα περιγράμματα της πρώτης νύχτας των επιδρομών, υποδήλωναν μια εκστρατεία αεροπορικής υπεροχής και μια έντονη και εστιασμένη καταστροφή του στρατού της Ουκρανίας, μετά από έναν μήνα πολέμου, η συνεχιζόμενη στόχευση λέει μια διαφορετική ιστορία. Η Ρωσία ακόμα δεν έχει χτυπήσει εντελώς την ουκρανική αεροπορία, ούτε έχει καθιερώσει αεροπορική υπεροχή. Αεροδρόμια μακριά από το πεδίο της μάχης είναι ως επί το πλείστον, ακόμη λειτουργικά και ορισμένα (σε μεγάλες πόλεις) δεν έχουν βομβαρδιστεί καθόλου. Ο ιστός των επικοινωνιών στη χώρα συνεχίζει να λειτουργεί άθικτος. Δεν υπήρξε καμία μεθοδική ρωσική επίθεση σε οδούς μεταφοράς ή γέφυρες για να εμποδίσει την επίγεια άμυνα ή τις προμήθειες της Ουκρανίας. Αν και έχουν χτυπηθεί σταθμοί ηλεκτρικής ενέργειας, βρίσκονται όλοι σε αμφισβητούμενη περιοχή ή κοντά σε στρατιωτικές υποδομές και εγκαταστάσεις.
Η Ρωσία δεν βομβάρδισε σταθερές θέσεις αεράμυνας που προστατεύουν πόλεις. Αμερικανοί αναλυτές λένε, ότι οι στρατηγοί του Πούτιν ήταν ιδιαίτερα απρόθυμοι να επιτεθούν σε αστικούς στόχους στο Κίεβο.
Ως αποτέλεσμα, ανεξάρτητα από τα σχέδια του Κρεμλίνου - είτε η Ρωσία επιδίωκε πραγματικά αεροπορική υπεροχή είτε σκόπευε να περιορίσει τις ζημιές στο Κίεβο - δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ο Πούτιν έπρεπε να αναθεωρήσει το σχέδιο επίθεσης μεγάλης εμβέλειας.
Κατά τη διάρκεια σχεδόν τεσσάρων εβδομάδων, οι πύραυλοι που εκτοξεύτηκαν στο Κίεβο ήταν σπάνιοι. Ουκρανικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν μόλις περισσότερα από δώδεκα περιστατικά, που αφορούσαν ρωσικούς πυραύλους κρουζ και βαλλιστικούς πυραύλους που αναχαιτίστηκαν πάνω από την πόλη και τα πλησιέστερα προάστια της από τις 24 Φεβρουαρίου. Και όλα αυτά, λένε αμερικανοί ειδικοί, έχουν ξεκάθαρα κατευθυνθεί προς νόμιμους στρατιωτικούς στόχους.
Από την αρχή των αεροπορικών επιδρομών, συμφωνούν δύο αμερικανοί αναλυτές, ότι ορισμένες από τις περιορισμένες αεροπορικές και πυραυλικές επιθέσεις είχαν επίσης κάποια εσωτερική λογική. «Πάρτε, για παράδειγμα, το αεροδρόμιο στο Hostomel, βορειοδυτικά του Κιέβου. Δεν δέχθηκε άμεση επίθεση, επειδή η Ρωσία το χρησιμοποίησε αρχικά για να προσγειώσει αλεξιπτωτιστές, με την ελπίδα να προχωρήσει στην πρωτεύουσα. Αντίθετα, το αεροδρόμιο και η γύρω ύπαιθρος έγιναν το σκηνικό μιας μεγάλης μάχης, καθώς οι ουκρανικές δυνάμεις έκαναν μια σκληρή άμυνα», αναφέρουν.
Στο νότο, το αεροδρόμιο Kherson επίσης δεν δέχτηκε επίθεση. Ο λόγος έχει γίνει σαφής: η Ρωσία χρησιμοποιεί τώρα αυτό ακριβώς το αεροδρόμιο για να οργανώσει τις δικές της δυνάμεις.
Στο Κίεβο, μόνο ένα από τα μεγάλα αεροδρόμια χτυπήθηκε, στο Boryspil. Τα μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι το "διεθνές αεροδρόμιο" χτυπήθηκε, αλλά το διπλό πολιτικο-στρατιωτικό αεροδρόμιο φιλοξενεί επίσης τη 15η πτέρυγα μεταφορών της Πολεμικής Αεροπορίας της Ουκρανίας, συμπεριλαμβανομένου του προεδρικού αεροσκάφους Tu-134 που θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιηθεί από τον Ουκρανό Πρόεδρο Ζελένσκι, αν επέλεγε να φύγει. Το άλλο μεγάλο πολιτικό αεροδρόμιο του Κιέβου, το Zhulyany, δεν έχει δεχθεί ποτέ επίθεση. Ούτε δύο πολιτικά αεροδρόμια στο Χάρκοβο (τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας) έχουν δεχθεί επίθεση.
Τα χτυπήματα εντός μεγάλων πόλεων (Κίεβο, Χάρκοβο και Οδησσό) όχι μόνο έχουν περιοριστεί, αλλά ο απόστρατος αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ επισημαίνει, ότι ακόμη και όταν η αεροπορία μεγάλου βεληνεκούς-ρωσικά βομβαρδιστικά Tu-95 «Bear» εκτοξεύουν πυραύλους κρουζ και υπερηχητικούς- έχουν κάνει χτυπήματα στη δυτική Ουκρανία, μακριά από το πεδίο της μάχης, έχουν κατευθυνθεί σε στρατιωτικούς στόχους.
Και υπήρξε στρατηγική λογική, τουλάχιστον κατά την άποψη της Ρωσίας.
«Έχουν κάνει σήμα», λέει ο απόστρατος αξιωματικός. «Τα δυτικά αεροδρόμια (στο Lutsk, L'viv και Ivano-Frankivsk) χτυπήθηκαν επειδή ήταν τα πιο πιθανά σκαλοπάτια για δωρεά μαχητικών αεροσκαφών που έρχονταν από την Πολωνία και τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης. Όταν αυτοί οι στόχοι προετοιμάστηκαν», προσθέτει, «εκεί έγινε επίσης λόγος για μια δυτική ζώνη απαγόρευσης πτήσεων όπου αυτά τα (δυτικά) αεροδρόμια μπορεί να ήταν απαραίτητα».
«Και το λεγόμενο πεδίο εκπαίδευσης ειρηνευτικών (στο Yaroviv) χτυπήθηκε, επειδή ήταν το μέρος όπου η «διεθνής λεγεώνα» επρόκειτο να είχε εκπαιδευτεί», λέει ο αξιωματικός. «Η Μόσχα το ανακοίνωσε μάλιστα».
Η Ρωσία, προσθέτει ο αναλυτής της DIA, ήταν επίσης προσεκτική ώστε να μην προκαλέσει κλιμάκωση σε Λευκορωσικό ή Ρωσικό έδαφος ή να προκαλέσει το ΝΑΤΟ. Παρά τις δραστηριότητες από τη Λευκορωσία, οι ρωσικές χερσαίες και αεροπορικές επιχειρήσεις έχουν περιοριστεί κυρίως στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας. Και οι επιθέσεις στη δυτική Ουκρανία, ήταν προσεκτικές για να αποφευχθεί ο εναέριος χώρος του ΝΑΤΟ. Για παράδειγμα, η ουκρανική αεροπορική βάση στο Λούτσκ, όπου βρίσκεται η 204η πτέρυγα αεροπορίας και μόλις 70 μίλια νότια της Λευκορωσίας, δέχτηκε επίθεση στις 13 Μαρτίου από βομβαρδιστικά μεγάλης εμβέλειας. Οι πύραυλοι εκτοξεύτηκαν από το νότο, από πάνω από τη Μαύρη Θάλασσα.
Τίποτα από αυτά δεν υποδηλώνει ότι η Ρωσία δεν ευθύνεται για την εισβολή της ή ότι η καταστροφή και οι θάνατοι αμάχων, οι τραυματισμοί και η εξάρθρωση δεν οφείλονται στην επιθετικότητά της. Στοιχεία στο πεδίο της μάχης, όπου έχει γίνει σκληρός αγώνας για έδαφος στο Χάρκοβο, στις αμφισβητούμενες πόλεις της πρώτης γραμμής όπως η Μαριούπολη, το Mikolaiiv και το Sumy στα ανατολικά και Chernihiv βορειοανατολικά του Κιέβου, δηλώνει ότι οι θάνατοι αμάχων ήταν πολύ υψηλότεροι εκεί όπου επιχειρούν χερσαίες δυνάμεις.
Παρόλο που η πλειονότητα των ρωσικών αεροπορικών επιδρομών έχει πραγματοποιηθεί σε αυτές τις περιοχές, η αυξημένη ζημιά από τους πολίτες οφείλεται στη χρήση πυροβολικού και πολλαπλών εκτοξευτών πυραύλων, όχι ρωσικών αεροπορικών επιδρομών ή πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς.
Ο αξιωματικός ζήτησε την ανωνυμία του, επειδή ενημερώνεται ιδιωτικά για τον πόλεμο από το Πεντάγωνο και δεν είναι εξουσιοδοτημένος να μιλήσει στα μέσα ενημέρωσης.
Ο ίδιος και οι άλλοι αναλυτές που μίλησαν στο Newsweek, υποστηρίζουν όχι μόνο ότι η καταστροφή είναι μόνο ένα μικρό κλάσμα του δυνατού, αλλά και ότι βλέπουν μια αχτίδα ελπίδας σε μια ανάλυση που βασίζεται σε γεγονότα του τι έχει κάνει η Ρωσία.
Το γεγονός ότι και οι δύο πλευρές συζητούν, λένε οι ειδικοί, δείχνει όχι μόνο πόσο σοκαρισμένοι είναι από την καταστροφικότητα ενός χερσαίου πολέμου στην Ευρώπη, αλλά και εμπόδια στην επίτευξη των στρατιωτικών τους στόχων. Καθώς η Ρωσία προχωρά, εξαντλούνται οι προμήθειες. Οι δυνάμεις της είναι επίσης εξαντλημένες. Καθώς η Ουκρανία συνεχίζει τη γενναία άμυνά της, αγγίζει και αυτή τα όρια της ανθρώπινης αντοχής, αντιμετωπίζοντας μεγάλες απώλειες και εξαντλούνται τα πυρομαχικά.
«Είμαι απογοητευμένος από την τρέχουσα αφήγηση, ότι η Ρωσία στοχεύει σκόπιμα αμάχους, ότι κατεδαφίζει πόλεις και ότι ο Πούτιν δεν νοιάζεται. Μια τέτοια διαστρεβλωμένη άποψη, εμποδίζει την εξεύρεση ενός τέλους πριν χτυπήσει η πραγματική καταστροφή ή ο πόλεμος εξαπλώνεται στην υπόλοιπη Ευρώπη», λέει ο αξιωματικός της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ.
«Γνωρίζω ότι οι ειδήσεις συνεχίζουν να επαναλαμβάνονται ότι ο Πούτιν στοχεύει αμάχους, αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία ότι η Ρωσία το κάνει σκόπιμα», λέει ο αναλυτής της DIA. «Στην πραγματικότητα, θα έλεγα ότι οι Ρώσοι, θα μπορούσαν να σκοτώσουν χιλιάδες άλλους αμάχους αν το ήθελαν».
Κάθε πόλεμος είναι μοναδικός και απαίσιος, και η Ουκρανία δεν είναι διαφορετική. Αλλά η επιλογή της Ρωσίας να ρυθμίσει την καταστροφικότητά της, είναι ένα σημαντικό αντιδιαισθητικό στοιχείο. Ο Βλαντιμίρ Πούτιν δεν μπορεί εύκολα να κερδίσει. Δεν μπορεί να δεχτεί την απώλεια ή την υποχώρηση και δεν μπορεί να κλιμακωθεί. Πρέπει να κρατήσει την καταστροφή και την πίεση σε πολύ προσεκτικό, αρκετά κακό επίπεδο για να διατηρήσει κάποιο πλεονέκτημα.
«Ξέρω ότι είναι παρηγορητικό το γεγονός, ότι θα μπορούσε να είναι πολύ χειρότερο», λέει ο αναλυτής της DIA, «αλλά για να καταλάβουμε πώς συμβαίνει αυτό, θα πρέπει πραγματικά να αλλάξει η οπτική γωνία των ανθρώπων, ακόμη και εντός της κυβέρνησης των ΗΠΑ, ως προς το πώς να τελειώσει αυτό».
