Σε προγενέστερο άρθρο μας με τίτλο "Ο Πούτιν επιστρατεύει 16.000 εθελοντές από χώρες της Μέσης Ανατολής", είχαμε αναφερθεί σε πληροφορίες ανοικτών πηγών , σύμφωνα με τις οποίες ο Ρώσος πρόεδρος φέρεται ότι έδωσε το πράσινο φως για τη στρατολόγηση μαχητών από την περιοχή της Μ. Ανατολής, για να βοηθήσουν την εισβολή του στην Ουκρανία.
Η ιστοσελίδα www.mei.edu με σημερινό άρθρο-ανάλυσή της, επιχειρεί να φωτίσει αυτήν την πτυχή, αναφέροντας τα παρακάτω:
"Η τρέχουσα ρωσική εισβολή στην Ουκρανία έφερε στη διεθνές προσκήνιο μια από τις θλιβερές νέες πραγματικότητες της Συρίας, ότι οποιοσδήποτε πόλεμος με τη Ρωσία ή την Τουρκία είναι πιθανό να περιλαμβάνει τη χρήση Σύριων «μισθοφόρων» ως τροφή για κανόνια.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
“Έλληνες εναντίον Ελλήνων” στον πόλεμο της Ουκρανίας-Ομογενείς πολεμούν ως στρατιώτες και από τις δύο πλευρές
Τόσο οι Σύριοι που ήταν υπέρ όσο και κατά του καθεστώτος, πολέμησαν υπό την τουρκική και τη ρωσική σημαία στη Λιβύη από τις αρχές του 2020, ενώ οι υποστηριζόμενες από την Τουρκία συριακές φατρίες ανταρτών έστειλαν μέλη τους να πολεμήσουν στο Αζερμπαϊτζάν στα τέλη του 2020.
Καθώς η πρόσφατη ρωσική προέλαση στην Ουκρανία σταμάτησε, φήμες γρήγορα κυκλοφόρησαν ότι ο ρωσικός στρατός θα αναπτύξει Σύριους για άλλη μια φορά.
Στρατολόγηση Σύριων μαχητών για τον πόλεμο στην Ουκρανία-Αλήθειες και ψέματα
Ωστόσο, τα περισσότερα από τα ρεπορτάζ για τη στρατολόγηση των Ρώσων στη Συρία περιλαμβάνουν μισές αλήθειες, αν όχι ξεκάθαρα ψέματα.
Αν και φαίνεται ότι ορισμένοι Σύριοι έχουν υπογράψει συμβόλαια για να πολεμήσουν στην Ουκρανία, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι αυτοί οι μαχητές θα σταλούν πραγματικά εκεί.
Η κάλυψη αυτού του θέματος έχει επίσης χάσει μια βασική πτυχή του ποιος θα εμπλακεί με ποιόν αν πραγματικά οι Σύριοι όντως αναπτυχθούν στην Ουκρανία. Πάνω απ' όλα, υπήρξε έλλειψη κατανόησης του γιατί οι Σύριοι μπορεί να υπογράψουν συμβόλαια για να πολεμήσουν σε έναν πόλεμο στον οποίο σίγουρα θα πεθάνουν.
Οι πρώτοι σημαντικοί ισχυρισμοί για στρατολόγηση από τη Ρωσία προήλθαν από το Deir Ezzor 24, ένα αντιπολιτευόμενο μέσο διαβόητο για τη δημοσίευση παραπλανητικών ιστοριών για να τονώσει το αναγνωστικό κοινό και να κερδίσει την προσοχή.
Τι υπογράφουν οι Σύριοι;
Το πρακτορείο ανέφερε αρχικά ότι οι Ρώσοι «άνοιγαν τις πόρτες στη στρατολόγηση» κατά το Deir ez-Zor,στις αρχές Μαρτίου.
Το πρακτορείο ακολούθησε ένα άλλο «αποκλειστικό» στις 14 Μαρτίου, συμπεριλαμβανομένου ενός υποτιθέμενου αποσπάσματος από το έντυπο εγγραφής που υπέγραψαν οι Σύριοι που λέει:
«Δηλώνω τη βούλησή μου να προσφέρω εθελοντικά τις υπηρεσίες μου ως μια ευγενική απάντηση στην υποστήριξη που παρείχε η Ρωσία, για να υποστηρίξει τη σταθερότητα στην αγαπημένη μου χώρα, τη Συρία, και καλώ όλους τους Σύριους να προσφερθούν εθελοντικά, για να αποδείξουν σε όλους ότι ο Σύριος δεν ξεχνά αυτούς που του στάθηκαν».
Αυτό, ωστόσο, είναι στην πραγματικότητα το κείμενο μιας αναφοράς που υπογράφουν Σύριοι από μονάδες που υποστηρίζονται από τη Ρωσία ως ένδειξη υποστήριξης προς τον ρωσικό στρατό και όχι μια πραγματική σύμβαση για ανάπτυξη.
Μια παρόμοια δήλωση υπεγράφη από μια μικρή μονάδα των Συριακών Εθνικών Δυνάμεων Άμυνας (NDF) στη βόρεια πόλη Σουράν της Χάμα στις 11 Μαρτίου.
Το NDF είναι ένα εθνικό σύστημα τοπικών ένοπλων ομάδων που δημιουργήθηκε για να υπερασπιστεί τις πόλεις τους και όχι για να διεξάγει επιθετικές επιχειρήσεις εντός της Συρίας, πόσο μάλλον εναντίον του ουκρανικού στρατού.
Αυτή η μονάδα 45 ανδρών έγινε πρωτοσέλιδο Διεθνώς όταν ένα βίντεο με τους οποίους πραγματοποιούσαν μια διαδήλωση υπέρ της Ρωσίας μεταδόθηκε στη ρωσική κρατική τηλεόραση την ίδια ημέρα που ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν εξέφρασε την υποστήριξή του για την αποστολή εθελοντών της Μέσης Ανατολής στην Ουκρανία.
Τι κάνουν τα 14 κέντρα στρατολόγησης στη Συρία;
Έκτοτε, τα φιλοουκρανικά μέσα δημοσιεύουν όλο και περισσότερο ισχυρισμούς της συριακής αντιπολίτευσης σχετικά με αυτές τις υποτιθέμενες αναπτύξεις. Στις 13 Μαρτίου, η ουκρανική κυβέρνηση ισχυρίστηκε ότι η Ρωσία άνοιξε 14 νέα κέντρα στρατολόγησης σε όλη τη Συρία, διευκρινίζοντας ότι οι μαχητές του NDF και του 5ου Σώματος έχουν ήδη υπογράψει συμβάσεις και θα πληρωθούν 300-600 δολάρια για την ανάπτυξη.
Στην πραγματικότητα, αυτά τα 14 κέντρα στρατολόγησης υπάρχουν εδώ και πολλά χρόνια και χρησιμοποιούνται για τη στρατολόγηση Σύριων σε μονάδες που υποστηρίζονται από τη Ρωσία στη Συρία και για ανάπτυξη στη Λιβύη.
Η ύπαρξη αυτών των κέντρων και το γεγονός ότι οι Σύριοι συνεχίζουν να υπογράφουν συμβάσεις σε αυτά δεν αποτελεί απόδειξη ότι η Ρωσία ετοιμάζεται να στείλει Σύριους στην Ουκρανία.
Υπάρχουν πρόθυμοι Σύριοι να πολεμήσουν στην Ουκρανία
Παρά τους παραπλανητικούς ισχυρισμούς σχετικά με τη στρατολόγηση από τη Συρία, πολλοί Σύριοι είναι πράγματι πρόθυμοι να πολεμήσουν στην Ουκρανία.
Τα συριακά ΜΜΕ παρουσιάζουν τη Ρωσία ότι νικά τις ουκρανικές δυνάμεις. Πολλοί δυνητικοί «εθελοντές» βλέπουν λοιπόν αυτές τις συμβάσεις ως μια βιώσιμη και τόσο αναγκαία πηγή εισοδήματος τη στιγμή που οι μόνες θέσεις εργασίας στη Συρία είναι στον στρατό ή τις πολιτοφυλακές και ακόμη και αυτές δεν πληρώνουν μεροκάματο.
Επιπλέον, υπάρχει επίσης ένα ισχυρό αίσθημα πίστης στη Ρωσία μεταξύ επιλεγμένων μονάδων, ωθώντας την ηγεσία και την τάξη τους να θέλουν να αναπτυχθούν.
Αυτό το φαινόμενο είναι εμφανές μεταξύ λίγων μονάδων NDF της βόρειας Χάμα ,όπως η προαναφερθείσα Souran NDF, αλλά πιο συγκεκριμένα μέσα στις χριστιανικές μονάδες NDF από τη Mahradah και τη Suqaylabiyah.
Αυτές οι δύο χριστιανικές πολιτοφυλακές έχουν απολαύσει εξαιρετικά επίπεδα ρωσικής υποστήριξης όλα αυτά τα χρόνια λόγω της κοινής τους θρησκείας και (πριν από τις πιο πρόσφατες επιθέσεις) τη στρατιωτική στρατηγική τους θέση στη βόρεια Χάμα.
Ρώσοι αξιωματικοί επισκέπτονται τακτικά τις δύο πόλεις και οι διοικητές της πολιτοφυλακής έχουν πραγματοποιήσει ταξίδια στη ρωσική βάση στο Hemeimeem και πιο πρόσφατα στην ίδια τη Ρωσία για μια συνάντηση με εκκλησιαστικούς ηγέτες.
Στις αρχές του 2019, οι Ρώσοι αναδιοργάνωσαν έστω και εν μέρει τις δύο πολιτοφυλακές, θέτοντάς τις υπό την άμεση ρωσική στρατιωτική διοίκηση μέσω ενός νέου σχηματισμού που ονομάζεται «Ρωσικές Δυνάμεις Saheliyah Παράκτιες Δυνάμεις».
Η πιο έντονη ρητορική υπέρ της ανάπτυξης προέρχεται από τους διοικητές αυτών των δύο πολιτοφυλακών. Αλλά εξακολουθούν να βρίσκονται ονομαστικά υπό τη διοίκηση του κεντρικού γραφείου του NDF και το NDF διατηρεί μια αυστηρή και μακροχρόνια πολιτική κατά της ανάπτυξης μαχητών σε ξένες χώρες.
Για να αναπτύξουν αυτές οι δύο χριστιανικές πολιτοφυλακές μαχητές στην Ουκρανία θα απαιτούσε μια καθαρή ρήξη με το NDF ,μια ενέργεια που, αν και δεν είναι αδύνατη, σίγουρα θα σήμαινε μια σημαντική δομική αλλαγή στο NDF.
Οι δυνάμεις NDF και του 5ου Σώματος Στρατού είναι αναγκαίες στην Συρία
Το 5ο Σώμα, οι Δυνάμεις Τίγρης (τώρα ονομάζονται 25η Μεραρχία) και οι μονάδες NDF της Χάμα, όλες διοικούνται άμεσα, χρηματοδοτούνται εν μέρει και εκπαιδεύονται από τους Ρώσους, έχουν χρησιμεύσει ως βασικές δυνάμεις πρώτης γραμμής και βοηθητικές δυνάμεις για τις ρωσικές επιχειρήσεις στα βορειοδυτικά και τμήματα των βορειοανατολικών.
Θα είναι ουσιαστικής σημασίας για οποιαδήποτε μελλοντική επίθεση κατά της Ιντλίμπ που ελέγχεται από τους αντάρτες ή για την άσκηση πίεσης στις υποστηριζόμενες από τις ΗΠΑ Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) στα βορειοανατολικά.
Με άλλα λόγια, αυτές οι μονάδες είναι ζωτικής σημασίας τόσο για τις ρωσικές στρατιωτικές επιχειρήσεις όσο και για τις επιχειρήσεις ήπιας ισχύος στη Συρία.
Η ανάπτυξη σημαντικού αριθμού αυτών των μαχητών στην Ουκρανία ,που δεν θα έχει καμία πιθανότητα απέναντι στον σύγχρονο ουκρανικό στρατό , θα αποδυνάμωσε τους Ρώσους πληρεξουσίους στη Συρία, ενώ θα τροφοδοτούσε επίσης το αντιρωσικό αίσθημα καθώς οι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι οι άνδρες στάλθηκαν στη σφαγή.
Αυτό το συναίσθημα είναι ήδη σε έξαρση καθώς οι Σύριοι είναι ολοένα και πιο θυμωμένοι για την αδράνεια της Ρωσίας ενάντια στις ισραηλινές αεροπορικές επιδρομές και την αντιληπτή απροθυμία να κατακτήσει πλήρως το έδαφος της Ιντλίμπ που ελέγχεται από την αντιπολίτευση.
Όπως περιέγραψε ένας αξιωματικός του NDF την μεταβαλλόμενη κατάσταση, «Οι άνθρωποι αρχίζουν να συνειδητοποιούν σιγά σιγά ότι η Συρία και η Ρωσία δεν είναι ένα και ότι η Ρωσία απλώς ακολουθεί τα ρωσικά συμφέροντα». Το υπογραμμίζουν αυτό είναι πρόσφατες δηλώσεις του διαβόητου βουλευτή του Χαλεπίου Fares Shehabi, ενός ισχυρού επιχειρηματία που κάποτε υποστήριζε πολύ τη Ρωσία, ο οποίος έγραψε στο Twitter στις 11 Μαρτίου: «Αυτός δεν είναι ο πόλεμος μας και κανένας Σύριος δεν πρέπει να πολεμήσει σε αυτόν. … Η Ρωσία είναι σύμμαχός μας, αλλά δεν κινδυνεύει και το πεδίο μάχης δεν βρίσκεται σε ρωσικό έδαφος..! Ο συριακός στρατός είναι ένας επαγγελματικός και συνταγματικός στρατός και δεν είναι μισθοφόρος στρατός όπως είναι οι συμμορίες της συριακής αντιπολίτευσης. Η Ρωσία το ξέρει αυτό».
Ένας αξιωματικός του 5ου Σώματος που εργάζεται επί του παρόντος με τους Ρώσους στη Χάμα είναι ανένδοτος ότι «δεν θα πολεμήσει πουθενά εκτός της χώρας μου». Αλλά όταν ρωτήθηκε αν θα προειδοποιούσε τους φίλους του στο στρατό για την πραγματικότητα του πολέμου στην Ουκρανία, απάντησε: «Αν πω αυτά τα πράγματα , θα κατηγορηθώ για εγκλήματα προδοσίας και υποκίνησης να μην βοηθήσω φιλικές δυνάμεις».
Ξεγελασμένοι από τη φιλορωσική προπαγάνδα και απελπισμένοι για χρήματα, φαίνεται ότι ορισμένοι Σύριοι έχουν εγγραφεί για «αναπτύξεις στην Ουκρανία».
Υποτιθέμενες συμβάσεις έχουν κοινοποιηθεί σε δημοφιλείς ομάδες του Facebook που χρησιμοποιούνται για τη στρατολόγηση Σύριων σε διάφορες καθεστωτικές μονάδες από τις 10 Μαρτίου.
Δεν υπάρχει καμία εγγύηση ωστόσο ότι μια «σύμβαση με την Ουκρανία» οδηγεί στην πραγματικότητα στην ανάπτυξη στην Ουκρανία
Μόλις ένας Σύρος υπογράψει ένα ρωσικό συμβόλαιο και επιβιβαστεί σε αεροπλάνο, μπορεί να σταλεί οπουδήποτε.
Η Ρωσία συνεχίζει να χρησιμοποιεί τους μισθοφόρους του Ομίλου Wagner για να επεκτείνει τις μισθοφορικές της επιχειρήσεις σε όλη την Αφρική και είναι πολύ πιθανό να στείλει Σύρους σε αυτές τις χώρες
Ο κεντρικός ρόλος που σίγουρα θα διαδραματίσει ο πρώην πολέμαρχος Μοχάμεντ Τζάμπερ, απουσιάζει από όλες τις συζητήσεις για την ανάπτυξη πιστών Σύριων στην Ουκρανία.
Η οικογένεια Jaber και η Κριμαία...
Η οικογένεια Jaber, πλούσιοι και ισχυροί Αλαουίτες που συνδέονται με τους Άσαντ μέσω γάμου, σχημάτισαν τη διαβόητη πολιτοφυλακή Desert Hawks το 2013 για να υποστηρίξουν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του καθεστώτος.
Ο Mohammad Jaber, ένας απόστρατος Στρατηγός του Συριακού Αραβικού Στρατού και τα δύο αδέρφια του, με τους οποίους συνίδρυσαν την πολιτοφυλακή, βασίστηκαν κυρίως σε πρώην στρατιώτες των Ειδικών Δυνάμεων και άλλους Αλαουίτες μαχητές από τις ακτές της Συρίας που είχαν αποδείξει την ετοιμότητά τους για μάχη. Πολλοί από αυτούς τους νεοσύλλεκτους είχαν παρακολουθήσει προηγουμένως μαθήματα μάχης και γλώσσας στη Ρωσία πριν από τον πόλεμο πριν λάβουν περαιτέρω ρωσική εκπαίδευση στο Tartous μετά το σχηματισμό των Desert Hawks. Εκτός από την εκπαίδευσή τους, Ρώσοι αξιωματικοί ενσωματώθηκαν επίσης ως σύμβουλοι δίπλα στην πολιτοφυλακή κατά τη διάρκεια της επίθεσης στο Χαλέπι το 2016.
Τα Desert Hawks ήταν μια αποτελεσματική δύναμη μάχης με εμπειρία σε μεγάλες επιθέσεις στα δασώδη βουνά της Λατάκια, την έρημο γύρω από την Παλμύρα και τις αστικές μάχες της πόλης του Χαλεπίου. Όμως ο Άσαντ διέταξε τη διάλυση της δύναμης στα τέλη του 2017 λόγω της αυξανόμενης δύναμης που έφερε στους αδελφούς Τζάμπερ.
Ο Μοχάμεντ Τζάμπερ πήγε στη Ρωσία και τελικά στην κατεχόμενη Κριμαία, όπου διαμένει σήμερα."
Επίλογος
Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι υπάρχει αυξημένη πιθανότητα να δούμε Σύριους "εθελοντές" στην Ουκρανία, εάν και εφόσον οι στρατιωτικές επιχειρήσεις επιμηκυνθούν χρονικά.
Τέλος η παρουσία-διαβίωση του απόστρατου φιλορώσου Σύριου Στρατηγού στην Κριμαία αποτελεί σαφέστατη ένδειξη ότι θα υπάρξει "γνώριμη" δυνατότητα υποδοχής των Συρίων εθελοντών εκεί.
