Το Ισραήλ σχεδιάζει να δημιουργήσει ένα «τείχος λέιζερ», που θα έκανε τη χώρα να μετατοπιστεί από την επένδυση μεγάλων ποσών σε πυραύλους αναχαίτισης, στη χρήση λέιζερ με βάση τα ηλεκτρικά που είναι λιγότερο δαπανηρά.
Το Ισραήλ εργάζεται για την τεχνολογία αεράμυνας λέιζερ για δεκαετίες, επιστρέφοντας στο σύστημα Tactical High Energy Laser (επίσης γνωστό ως Nautilus), που αναπτύχθηκε στη δεκαετία του 1990 και στις αρχές του 2000, αν και αυτό το έργο ακυρώθηκε.
Στο Πενταπόσταγμα με τίτλο: Λέιζερ για αντιπυραυλική άμυνα! Πρωτοπορεί το Ισραήλ με «νέας γενιάς» τεχνολογία, αναφέραμε ότι ο πρωθυπουργός του Ισραήλ αναγνώρισε, ότι το αμυντικό του σύστημα Iron Dome είναι πολύ ακριβό και η χώρα επιταχύνει την ανάπτυξη τεχνολογίας λέιζερ για να την προστατεύσει από επιθέσεις με πυραύλους.
Το Ισραήλ φέρεται επίσης να έχει στραφεί στις ΗΠΑ για συνεργασία στην άμυνα με λέιζερ . Τον Απρίλιο του 2021, ο επικεφαλής του Οργανισμού Πυραυλικής Άμυνας του Ισραήλ δήλωσε ότι ένα επίγειο λέιζερ θα ενσωματωθεί στον Iron Dome. Η Rafael Advanced Defense Systems, η οποία κατασκευάζει το σύστημα αεράμυνας Iron Dome, έχει επίσης επιδείξει τη χρήση λέιζερ κατά μικρών drones ως μέρος του συστήματος Drone Dome. Τα δύο συστήματα λέιζερ του Ισραήλ βρίσκονται υπό ανάπτυξη, από δύο από τις μεγαλύτερες αμυντικές εταιρείες του: η Rafael εργάζεται στο επίγειο σύστημα και η Elbit Systems ηγείται των εργασιών στο αερομεταφερόμενο σύστημα.
Ωστόσο, παραμένουν ερωτήματα ως προς την αποτελεσματικότητά τους και την τελική ανάπτυξή τους: Πού θα τοποθετήσει το Ισραήλ τα όπλα; Θα μπορέσουν να υπερασπιστούν τη χώρα από ρουκέτες που εκτοξεύονται από τη Λωρίδα της Γάζας από τη Χαμάς και απειλές από τον Βορρά από άτομα όπως η Χεζμπολάχ ή το Ιράν;
Και υπάρχουν δημοσιονομικά ζητήματα που συμβαδίζουν με την απόκτησή τους. Επιπλέον, ενώ το επίγειο σύστημα θα είναι αρχικά στη μπαταρία Iron Dome, η πλατφόρμα για το αερομεταφερόμενο σύστημα μένει να φανεί.
Είναι βιώσιμος ένας «τοίχος λέιζερ»;
Οι υποστηρικτές των λύσεων λέιζερ υποστηρίζουν ότι είναι εφικτό, και ότι το Ισραήλ, μπορεί να αμυνθεί πλήρως με λέιζερ, ότι δεν υπάρχει ανάγκη για αναχαιτιστές πυραύλων εκτός από μια βροχερή μέρα και αυτό θα κοστίσει πολύ λιγότερο από την άμυνα που χρησιμοποιεί αναχαιτιστές.
Ενώ το κόστος της εξουδετέρωσης μιας εισερχόμενης απειλής με λέιζερ μπορεί να είναι χαμηλό, το κόστος απόκτησης και διατήρησης της τεχνολογίας μπορεί να είναι σημαντικό.
Τα λέιζερ επηρεάζονται επίσης από τις καιρικές συνθήκες, επομένως οποιοδήποτε αερομεταφερόμενο σύστημα λέιζερ θα ωφεληθεί από το να βρίσκεται πάνω από τα σύννεφα.
Η άλλη επιλογή, είναι να τοποθετηθούν λέιζερ σε επανδρωμένα αεροσκάφη, αλλά στη συνέχεια θα πρέπει να διατηρείτε ένας σημαντικός αριθμός αεροσκαφών στον αέρα όλη την ώρα. Είναι εφικτό, αλλά το κόστος θα ήταν υψηλό!
Μια περαιτέρω πρόκληση, είναι ο χαμηλός ρυθμός θανάτωσης για αυτήν την τεχνολογία, καθώς τα λέιζερ θερμαίνουν έναν στόχο για να τον καταστρέψουν.
Ο Uzi Rubin ανώτερος ερευνητής στο Ινστιτούτο Στρατηγικής και Ασφάλειας της Ιερουσαλήμ, είπε ότι αυτές οι προκλήσεις θέτουν υπό αμφισβήτηση τη σκοπιμότητα ενός τοίχου λέιζερ. «Το τελευταίο σημείο είναι η εμβέλεια. Οι ακτίνες λέιζερ έχουν πεπερασμένο εύρος. Μετά από λίγο διασκορπίζεται και δεν συγκεντρώνεται. Στις μέρες μας μια ακτίνα λέιζερ διασκορπίζεται κατά 8-10 χιλιόμετρα [5-6 μίλια], επομένως είναι μια τοπική άμυνα. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεστε πολλά από αυτά. Πρέπει να υπερασπιστείς πολύ χώρο και να βάλεις περισσότερες από ένα», υποστήριξε.
Κόστος χρήσης
Το κόστος χρήσης λέιζερ μπορεί να είναι 10% σε σχέση με τη χρήση ενός αναχαιτιστή πυραύλων. Αυτό σημαίνει, ότι λειτουργώντας σε συνδυασμό με καλό καιρό, χρησιμοποιώντας λέιζερ και αναχαιτιστές στο Iron Dome, μπορεί να μειωθεί το συνολικό κόστος.
Επιπλέον, τα λέιζερ μπορούν να λειτουργήσουν γρηγορότερα από τους πυραύλους, πράγμα που σημαίνει ότι η ανάπτυξη των συστημάτων κοντά σε εχθρικά σύνορα μπορεί να οδηγήσει σε μικρότερο χρόνο αναχαίτισης, επειδή δεν υπάρχει πλέον η ανάγκη να περιμένουμε την εκτόξευση και να παρακολουθούμε τον πύραυλο να πετά προς τον στόχο του.
Επί του παρόντος, ο Rafael συνεργάζεται με την αμερικανική εταιρεία Raytheon Technologies ,για την παραγωγή της μη λέιζερ έκδοσης του Iron Dome. Το Ισραήλ, έχει ήδη προμηθεύσει δύο μπαταρίες του συστήματος στον αμερικανικό στρατό και μία αναπτύχθηκε στο Γκουάμ .
Σύμφωνα με το defensenews, το τρέχον σχέδιο είναι να αναπτυχθεί και να λειτουργήσει το λέιζερ με Iron Dome, αλλά η εταιρεία θα μπορούσε επίσης να ενσωματώσει την τεχνολογία σε άλλα συστήματα αεράμυνας που κατασκευάζει.
Τεχνολογική πρόοδος
Να υπενθυμίσουμε ότι το Υπουργείο Άμυνας, αναχαίτισε επιτυχώς drones με το ισχυρό αερομεταφερόμενο σύστημα λέιζερ που εγκαταστάθηκε σε ελαφρά αεροσκάφη τον Ιούνιο. Το σύστημα κατέρριψε πολλά UAV σε εμβέλεια ενός χιλιομέτρου με ποσοστό επιτυχίας 100%. Το υπουργείο σκοπεύει να κατασκευάσει ένα λέιζερ ισχύος 100 κιλοβάτ, που θα έχει αποτελεσματική εμβέλεια 20 χλμ.
Ο Tal Inbar, ανώτερος ερευνητής στο Missile Defense Advocacy Alliance, συμφωνεί ότι τα συστήματα αεράμυνας δεν μπορούν να βασίζονται αποκλειστικά σε λέιζερ λόγω του καιρού, καθώς και του πάχους των πυραύλων. Όσο πιο παχύ είναι το υλικό, τόσο περισσότερο θα χρειαζόταν ένα λέιζερ για να καταστρέψει την απειλή.
