Μετά και τις τελευταίες εντάσεις μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ/Δύσης για την Ουκρανία, τις Αμερικανό-ρωσικές διαπραγματεύσεις που άρχισαν την προηγούμενη εβδομάδα για θέματα ευρωπαϊκής ασφάλειας αλλά και τις σχετικές δηλώσεις που γίνονται στα πλαίσια άσκησης δημόσιας διπλωματίας, δημιουργείται έντονο διεθνές ενδιαφέρον για ενδεχόμενη ένταξη της Σουηδίας ( και της Φινλανδίας) στο ΝΑΤΟ.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Καθηγητής Υφαντής: Σε περίπτωση μια Ρωσικής εισβολής, ένα πολύ σκληρό δίλημμα θα αντιμετωπίσει η χώρα μας (Ηχητικό)
Και οι δύο αυτές χώρες της Σκανδιναβικής Χερσονήσου προσδιορίζονται ως ουδέτερες, αν και η δεύτερη προτιμάει να χρησιμοποιεί τον χαρακτηρισμό «όχι στρατιωτικά ευθυγραμμισμένη».
Αν και ουδέτερες Σουηδία (και Φινλανδία), έχουν καταστεί από τους πλέον στενούς εταίρους του ΝΑΤΟ ακολουθώντας εδώ και μία εικοσιπενταετία, από την προσχώρηση τους στη Συνεργασία για την Ειρήνη του ΝΑΤΟ, μία προσεκτική πολιτική διαρκούς εμβάθυνσης των σχέσεων τους με την Ατλαντική Συμμαχία, ιδιαίτερα μετά την προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και την απόσχιση του Ντόνμπας.
Οι χώρες αυτές συνδέονται στενά καθόσον η Φινλανδία αποτελούσε το ανατολικό μισό της Σουηδίας μέχρι το 1809, όταν η Σουηδία παραχώρησε τη Φινλανδία στη Ρωσία με τη Συνθήκη του Φρέντρικσκχάμ.
Και οι δύο χώρες συνεργάζονται μεταξύ τους στενά και στο στρατιωτικό πεδίο και διαχρονικά επενδύουν πάνω στη στρατιωτική ισχύ. Παράλληλα, με την ένταξη τους στην ΕΕ το 1995, άρχισαν να «δυτικοποιούν» την εξωτερική τους πολιτική ενώ και με την ένταξη τους στον Συνεταιρισμό για την Ειρήνη του ΝΑΤΟ ένα χρόνο νωρίτερα, είχαν αρχίσει δειλά στην αρχή αλλά σταθερά, τη συνεργασία τους με την Ατλαντική Συμμαχία.
Η συζήτηση των τελευταίων ημερών σχετικά με μία πιθανή ένταξη της Σουηδίας (και της Φινλανδίας) στο ΝΑΤΟ, πυροδοτήθηκε από τις πρόσφατες δηλώσεις του ΓΓ/ΝΑΤΟ κ. Γενς Στόλτενμπεργκ που εκθείασε το πόσο στενά συνεργαζόμενοι εταίροι είναι και ότι αν το αποφασίσουν να ενταχθούν, αυτό θα γίνει… γρήγορα.
Γιατί λοιπόν η Σουηδία (και η Φινλανδία) δεν εντάσσονται στο ΝΑΤΟ, όταν μάλιστα τόσο για τη Σουηδία (όσο και για τη Φινλανδία), είναι ζωτικής σημασίας να διασφαλίσει το ΝΑΤΟ όλη την περιοχή της Βαλτικής η οποία εκλαμβάνεται ως ενιαίο «Θέατρο Επιχειρήσεων»;
Αρκεί να τονίσουμε την τεράστια στρατηγική σημασία που έχει το σουηδικό νησί Γκότλαντ στο οποίο υπάρχουν πλέον σουηδικές στρατιωτικές δυνάμεις, καθόσον ευρίσκεται στη μέση της Βαλτικής Θάλασσας ελέγχοντάς την σχεδόν απέναντι από το Καλίνινγκραντ. Απλά και μόνο με μια ματιά στον χάρτη καθίσταται αντιληπτό, ότι πόσο πολύτιμη είναι και η Φινλανδία για το ΝΑΤΟ η οποία από πλευράς της ελέγχει τον Κόλπο της Φινλανδίας και συνορεύει άμεσα με τη ρωσική χερσόνησο Κόλα στην οποία υπάρχει βάση υποβρυχίων με πυρηνικούς βαλλιστικούς πυραύλους.
Θα τολμούσαμε να πούμε ότι προς το παρόν αυτόν τον «γάμο» τον θέλει περισσότερο το ΝΑΤΟ παρά η Στοκχόλμη και το Ελσίνκι, που ακόμα έχουν σοβαρές επιφυλάξεις! Οι πολιτικές συζητήσεις για το ζήτημα αυτό και στις δύο αυτές πρωτεύουσες της Σκανδιναβικής Χερσονήσου έχουν ενταθεί το τελευταίο διάστημα.
Σύμφωνα με το friatider.se το γιατί οι Σουηδοί πολιτικοί θέλουν να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ είναι πιο ακατανόητο. «Δεν μπορεί να ισχύει για την "ασφάλεια" γιατί οι ίδιοι πιστεύουν ότι δεν ισχύει για τα μέλη του ΝΑΤΟ της Βαλτικής. Άρα τι μπορεί να αφορά, εκτός από το να σαμποτάρουμε τα τελευταία απομεινάρια μιας ανεξάρτητης σουηδικής εξωτερικής πολιτικής και να θέσουμε τη Σουηδία υπό αμερικανική διοίκηση; Το ΝΑΤΟ κάνει όπως είναι γνωστό πιο συχνά όπως αποφασίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες και ο κορυφαίος μάνατζερ είναι τότε στην πράξη ο Αμερικανός πρόεδρος», αναφέρει.
Στη Σουηδία δημοσκοπήσεις δείχνουν, ότι σήμερα η υποστήριξη της κοινής γνώμης για ένταξη στο ΝΑΤΟ φθάνει το 40% από το 17% πριν από μία δεκαετία. Σε κοινοβουλευτικό επίπεδο υπάρχει επίσης αποδοχή.
Όμως η Πρωθυπουργός Μαγκνταλένα Άντερσον η οποία ηγείται κυβέρνησης μειοψηφίας Σοσιαλδημοκρατών, Πρασίνων με σύμμαχο το Κόμμα της Αριστεράς παραμένει σθεναρά κατά της ένταξης και επικαλείται την αξία της ουδετερότητας σε αυτό που θεωρούν πολωμένο κόσμο.
Η Άντερσον έχει μιλήσει μετά από πρόσφατη συνάντηση με τον ΓΓ/ΝΑΤΟ, για εμβάθυνση των σχέσεων της χώρας της με το ΝΑΤΟ και όχι για ένταξη σε αυτό, προσθέτοντας απευθυνόμενη προς τη Ρωσία ότι «στη Σουηδία, είμαστε εμείς οι ίδιοι που αποφασίζουμε για την εξωτερική μας πολιτική και την ασφάλεια μας αλλά και με ποιους επιλέγουμε να συνεργαστούμε».
Ο Πρόεδρος της Φινλανδίας Σαούλι Νινίστο, ο οποίος παρεμπιπτόντως είναι τακτικός συνομιλητής του Πούτιν και η πρωθυπουργός Σάρα Μιρέλα Μαρίν, παρά το γεγονός ότι έχουν επίσης αφήσει ανοιχτή την επιλογή της ένταξης της χώρα τους στο ΝΑΤΟ δεν σχεδιάζουν μία τέτοια ενέργεια στο εγγύς μέλλον.
Ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος, Γεωστρατηγικός Αναλυτής και Εκτελεστικός Διευθυντής στο «Παρατηρητήριο Ευρωμεσογειακής Ασφάλειας και Συνεργασίας», δεν θεωρεί επικείμενη την ένταξη των δύο αυτών Βορείων Χωρών στην Ατλαντική Συμμαχία. Εκτιμάται, ότι θα συνεχίσουν τη στενή συνεργασία με το ΝΑΤΟ χωρίς όμως να υποβάλουν αίτηση για ένταξη.
Τόσο η Σουηδία όσο και η Φινλανδία, θα συνεχίσουν να δομούν ισχυρές διμερείς εταιρικές σχέσεις, όχι μόνο μεταξύ τους, αλλά και με άλλα κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ, όπως με το Ηνωμένο Βασίλειο, τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις γειτονικές χώρες, Νορβηγία και Βαλτικές Χώρες. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να ενισχύσουν την ασφάλειά τους και να πετύχουν μία αποτελεσματική στρατηγική εξισορρόπηση, χωρίς να προκαλέσουν τη Ρωσία.
«Και επειδή σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες Στοκχόλμη και Ελσίνκι, έχουν αρχίσει να φέρνουν στο προσκήνιο το γνωστό Άρθρο 42.7 της Συνθήκης της ΕΕ (Λισαβόνας) που είναι αντίστοιχο με το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ, περί βοήθειας και συνδρομής στην περίπτωση που κάποιο μέλος δεχθεί επίθεση στο έδαφος του, θεωρούμε ότι θα πρέπει να τύχει προσοχής και να στηριχτεί και από την Ελλάδα, δεδομένης της αναλογικότητας ως προς την τουρκική επιθετικότητα», αναφέρει ο Αντιστράτηγος ε.α. Κωνσταντίνος Λουκόπουλος σε πρόσφατο άρθρο του στο Liberal.gr
