Με νέο κύμα αεροπορικών επιδρομών του συνασπισμού υπό την ηγεσία της Σαουδικής Αραβίας που έπληξε την πρωτεύουσα της Υεμένης, τη Σαναά, την οποία κατέχουν οι Χούθι (Ανσάρ Αλλάχ), απαντάται εκ νέου η επίθεση στο Άμπου Ντάμπι. Το τίμημα, βέβαια, το πληρώνει ο άμαχος πληθυσμός της Υεμένης, μιας χώρας που πρωταγωνιστεί στη χειρότερη ανθρωπιστική κρίση των τελευταίων ετών.
Οι αεροπορικές επιδρομές κατέστρεψαν μια μονάδα επεξεργασίας απορριμμάτων που βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα της Σαναά. Ωστόσο, ο συνασπισμός ισχυρίστηκε ότι οι αεροπορικές επιδρομές είχαν στόχο θέσεις και στρατόπεδα των Χούθι. Δεν αναφέρθηκαν θύματα ως αποτέλεσμα των αεροπορικών επιδρομών.
Μια μέρα νωρίτερα, πολεμικά αεροσκάφη του συνασπισμού είχαν βάλει στο στόχαστρο μια σειρά από πολυκατοικίες στο δυτικό τμήμα της Σαναά. Τουλάχιστον 14 άνθρωποι σκοτώθηκαν και άλλοι 11 τραυματίστηκαν. Τα θύματα ήταν όλοι άμαχοι, σύμφωνα με το τηλεοπτικό δίκτυο al-Masirah που υποστηρίζει τους Χούθι.
Οι πρόσφατες αεροπορικές επιδρομές του συνασπισμού υπό τη Σαουδική Αραβία στη Σαναά ήταν μια απάντηση στην επίθεση με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη των Χούθι στις 17 Ιανουαρίου στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), για την οποία σας είχαμε ενημερώσει στο Πενταπόσταγμα. Η επίθεση προκάλεσε σοβαρές υλικές ζημιές και στοίχισε τη ζωή σε τρία άτομα.
Σύμφωνα με τον συνασπισμό, οι πρόσφατες αεροπορικές επιδρομές σε θέσεις των Χούθι στη Σαναά πραγματοποιήθηκαν από μαχητικά αεροσκάφη F-15 της Βασιλικής Αεροπορίας της Σαουδικής Αεροπορίας και μαχητικά αεροσκάφη F-16 της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΑΕ.
Οι αεροπορικές επιδρομές δεν θα αποτρέψουν πιθανότατα τους Χούθι, οι οποίοι συνέχισαν να απειλούν τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και τη Σαουδική Αραβία μετά την επίθεση της 17ης Ιανουαρίου.
Μέρα με τη μέρα, οι εντάσεις επιδεινώνονται στην Υεμένη. Πρόσφατα, οι αντάρτες Χούθι ανέλαβαν την ευθύνη για μια σειρά εκρήξεων που έπληξαν την πρωτεύουσα των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, προκαλώντας ζημιές σε μέρη μεγάλης στρατηγικής αξίας, όπως το αεροδρόμιο του Άμπου Ντάμπι, επιδεικνύοντας την ισχυροποίηση της δύναμής τους. Ως αντίποινα, εξαπολύθηκε μια νέα επίθεση του συνασπισμού, με βίαιους βομβαρδισμούς στη Σαναά.
Ο αραβικός συνασπισμός έχει εξαπολύσει μεγάλη εκστρατεία βομβαρδισμών στην πρωτεύουσα της Υεμένης. Η επίθεση, σύμφωνα με πληροφορίες που δόθηκαν από τους εκπροσώπους της συμμαχίας, είναι «απάντηση στην απειλή και στρατιωτική ανάγκη». Αυτή η «αναγκαιότητα» αναφέρεται σε πρόσφατες επιθέσεις που πραγματοποιήθηκαν από τους Χούθι εναντίον στόχων έξω από το έδαφος της Υεμένης.
Οι αριθμοί των νεκρών και των τραυματιών μέχρι στιγμής είναι ασαφείς, αλλά είναι γνωστό ότι πολλοί άνθρωποι έχουν τραυματιστεί κατά τη διάρκεια των επιθέσεων του συνασπισμού. Σύμφωνα με πληροφορίες που παρέχονται από το Al Masirah, ένα τηλεοπτικό κανάλι της Υεμένης που υποστηρίζει τους Χούθι, τέσσερις άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και πέντε τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων της συμμαχίας.
Αργότερα, ορισμένες πηγές άρχισαν να αναφέρουν ότι περισσότεροι από δέκα άνθρωποι είχαν ήδη πεθάνει, μεταξύ των οποίων γυναίκες και παιδιά. Όπως ήταν αναμενόμενο, τα κανάλια μέσων ενημέρωσης υπέρ του συνασπισμού επισημαίνουν δεδομένα προς την αντίθετη κατεύθυνση, τονίζοντας τον αριθμό των νεκρών που άφησαν οι επιθέσεις των Χούθι στο Άμπου Ντάμπι και αγνοώντας τα θύματα των στρατιωτικών ενεργειών που πραγματοποίησε ο αραβικός συνασπισμός.
Μετά τις επιχειρήσεις του συνασπισμού, ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΑΕ Αμπντουλάχ Μπιν Ζάιντ επικοινώνησε με τον Αμερικανό ομόλογό του Άντονι Μπλίνκεν προκειμένου να ζητήσει από την κυβέρνηση Μπάιντεν να αναγνωρίσουν οι ΗΠΑ τους Χούθι ως ξένη τρομοκρατική οργάνωση. Αυτό το είδος μέτρου θα βοηθήσει όσους ενδιαφέρονται να εντείνουν τις ενέργειες κατά των ανταρτών της Υεμένης, καθώς θα επέτρεπε στην κυβέρνηση των ΗΠΑ να αντιμετωπίζει τους Χούθι ως τρομοκράτες τόσο στο αμερικανικό έδαφος όσο και στο εξωτερικό, καθιστώντας δυνατές, για παράδειγμα, κοινές ενέργειες μεταξύ του αμερικανικού στρατού και του σαουδαραβικού συνασπισμού.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
"Καμπανάκι" για την ελληνική αεράμυνα έναντι των τουρκικών drones το χτύπημα στο Άμπου Ντάμπι -Δύο άμεσες κινήσεις που χρειαζόμαστε
Η Ουάσιγκτον ανακάλεσε το καθεστώς «τρομοκρατικής οργάνωσης» των Χούθι για να βελτιώσει το σύστημα για την αποστολή ανθρωπιστικής βοήθειας στην Υεμένη. Μέχρι πέρυσι, ήταν δύσκολο για τις ΗΠΑ να στείλουν ανθρωπιστική βοήθεια στη χώρα, καθώς οι Χούθι επωφελήθηκαν από μέρος αυτής της βοήθειας ενώ θεωρούνταν τρομοκράτες. Το 2021, ο Μπάιντεν ανακάλεσε το καθεστώς τρομοκρατίας για τους Χούθι και βελτίωσε το σύστημα ανθρωπιστικής υποστήριξης, ενισχύοντας την εικόνα των ΗΠΑ ως έθνους αφοσιωμένου σε ανθρωπιστικούς λόγους. Αυτό το μέτρο ήταν πολύ θετικό τόσο για τις ΗΠΑ όσο και για τον πληθυσμό της Υεμένης και είναι απίθανο να αντιστραφεί τώρα.
Στην πραγματικότητα, ο συνασπισμός κατά των Χούθι έχει ένα κοινό συμφέρον με τη Δύση στην Υεμένη: να σταματήσει την ανάπτυξη της ιρανικής επιρροής. Λαμβάνοντας υπόψη ότι οι Χούθι είναι μια εθνική μειονότητα σιιτικής πίστης, η νίκη τους στην Υεμένη θα αντιπροσώπευε μια άμεση συμμαχία με την Τεχεράνη – γι' αυτό οι δυτικές κυβερνήσεις υποστηρίζουν τον συνασπισμό. Αλλά αυτή η υποστήριξη περιορίζεται ολοένα και περισσότερο.
Για την φιλοανθρωπιστική εικόνα που προσπαθεί να εκφράσει ο Μπάιντεν στην κυβέρνησή του, είναι μεγάλο ρίσκο η χώρα του διατηρεί δεσμούς με μια σύγκρουση που θεωρείται η μεγαλύτερη ανθρωπιστική κρίση των τελευταίων χρόνων. Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ακολουθούν παρόμοια τάση ως προς αυτό. Επιπλέον, ο συνασπισμός χάνει ολοένα και περισσότερη δύναμη διεθνώς, και καθίσταται μια απομονωμένη ομάδα μικρής σημασίας.
Η σύγκρουση στην Υεμένη χρειάζεται άμεσο τέλος καθώς η ανθρωπιστική κατάσταση στη χώρα έχει κλιμακωθεί εκτός ελέγχου. Ο εμφύλιος έχει ήδη αφήσει σχεδόν 400 χιλιάδες νεκρούς, τέσσερα εκατομμύρια εσωτερικά εκτοπισμένους και περισσότερους από είκοσι εκατομμύρια ανθρώπους που χρειάζονται ανθρωπιστική βοήθεια. Η επικείμενη ανθρωπιστική κατάρρευση είναι προφανής και αυτό δημιουργεί δυσφορία σε όλες τις κυβερνήσεις με κάποιο βαθμό ανάμειξης σε τοπικές διαμάχες.
Οι συστάσεις από όλες τις πλευρές είναι η κρίση να επιλυθεί όσο το δυνατόν πιο γρήγορα και ειρηνικά. Η συμβολή σε μια ανθρωπιστική καταστροφή είναι εξαιρετικά επιβλαβής και (τουλάχιστον δημόσια) εκτός συζήτησης για τη Δύση.
Ασφαλώς, ο διεθνής καταναγκασμός μέσω κυρώσεων θα ήταν ένας βιώσιμος τρόπος για να αποδεχτεί ο συνασπισμός να μειώσει τις επιδρομές του, σεβόμενος το δικαίωμα της Υεμένης στην αυτοδιάθεση. Αλλά αυτό θα σήμαινε άνοιγμα του δρόμου για μια ιρανική προέλαση, την οποία η Δύση είναι επίσης απρόθυμη να αντιμετωπίσει. Ως εκ τούτου, η θέση της Δύσης στους ελιγμούς του συνασπισμού είναι πιθανό να παραμείνει η ίδια που ήταν μέχρι τώρα: διακριτική και καλυμμένη υποστήριξη με έναν ανθρωπιστικό λόγο του οποίου η λειτουργία είναι να κρύβει το πραγματικό ενδιαφέρον για την υπονόμευση της ιρανικής επέκτασης με κάθε δυνατό τρόπο.
