Η ισραηλινή υπηρεσία πληροφοριών Μοσάντ, μπορεί να βρίσκεται πίσω από μια σειρά βομβιστικών επιθέσεων στη Γερμανία και την Ελβετία τη δεκαετία του 1980, με στόχο εταιρείες και άτομα, που πιστεύεται ότι είχαν συνδεθεί με το τότε υπόγειο πυρηνικό πρόγραμμα του Πακιστάν.
Η ελβετική εφημερίδα Neue Zürcher Zeitung (NZZ), ανέφερε για πρώτη φορά τα ευρήματα το Σάββατο. Σύμφωνα με την εφημερίδα, « Σύντομα προέκυψε η υποψία ότι η Μοσάντ, μπορεί να βρίσκεται πίσω από τις επιθέσεις και τις απειλές. Για το Ισραήλ, η προοπτική ότι το Πακιστάν, για πρώτη φορά, θα μπορούσε να γίνει ισλαμικό κράτος με ατομική βόμβα αποτελούσε υπαρξιακή απειλή».
Η εφημερίδα ανέφερε ότι το Πακιστάν και η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν, συνεργάστηκαν στενά τη δεκαετία του 1980 για την κατασκευή εξαρτημάτων πυρηνικών όπλων. Σύμφωνα με το NZZ, η εντατική εργασία εταιρειών από τη Γερμανία και την Ελβετία για την παροχή βοήθειας στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, «έχει ερευνηθεί σχετικά καλά».
Ωστόσο, νέα προηγουμένως άγνωστα έγγραφα από αρχεία στη Βέρνη και την Ουάσιγκτον, οξύνουν αυτή την εικόνα. Ο Ελβετός αναλυτής Adrian Hänni, σύμφωνα με την εφημερίδα, δήλωσε ότι η Μοσάντ πιθανότατα συμμετείχε στους βομβαρδισμούς κατά γερμανικών και ελβετικών εταιρειών. Αν και δεν υπήρχε «απτή απόδειξη» που να συνδέει τη Μοσάντ με τους βομβαρδισμούς, οι επιθέσεις «έφεραν την υπογραφή της μυστικής υπηρεσίας», είπε.
Τα χτυπήματα στη Γερμανία και την Ελβετία, ήταν επίσης παρόμοια με μια σειρά χτυπημάτων της Μοσάντ στη Δυτική Ευρώπη τα δύο προηγούμενα χρόνια, ως μέρος του πυρηνικού προγράμματος του Ιράκ, είπε ο Hänni.
Ο Οργανισμός για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων στη Νότια Ασία, μια άγνωστη στο παρελθόν ομάδα, διεκδίκησε την ευθύνη για τις εκρήξεις στην Ελβετία και τη Γερμανία.
Το NZZ αναφέρει τον ρόλο του Πακιστανού πυρηνικού επιστήμονα, Abdul Qadeer Khan, τότε πατέρας του προγράμματος ατομικών όπλων του Πακιστάν, ο οποίος διέσχισε την Ευρώπη κατά τη δεκαετία του 1980 για να εξασφαλίσει τεχνολογία και σχέδια από δυτικούς θεσμούς και εταιρείες για μια συσκευή πυρηνικών όπλων.
Η εφημερίδα έγραψε, ότι ο Khan συναντήθηκε σε ξενοδοχείο της Ζυρίχης με μια αντιπροσωπεία του Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας του Ιράν το 1987. Η ιρανική αντιπροσωπεία είχε επικεφαλής τον μηχανικό Masud Naraghi, τον επικεφαλής της επιτροπής πυρηνικής ενέργειας του Ιράν.
Με τις ραγδαίες προσπάθειες του Πακιστάν να ξεκινήσει το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων του, η κυβέρνηση των ΗΠΑ προσπάθησε, χωρίς επιτυχία, να πείσει τις κυβερνήσεις της Γερμανίας και της Ελβετίας να πατάξουν τις εταιρείες στις χώρες τους που βοηθούσαν το Πακιστάν.
Άλλωστε, η αμερικανική πλευρά εξαρτιόταν από το Πακιστάν, για τις δραστηριότητές της που αντιτίθονταν στη σοβιετική κατοχή του Αφγανιστάν.
Πρόσφατα, αποχαρακτηρισμένα μυστικά έγγραφα των ΗΠΑ, έδειξαν ότι περίπου μισή ντουζίνα γερμανικές και ελβετικές εταιρείες κατηγορήθηκαν ότι υποστήριξαν το πρόγραμμα πυρηνικών όπλων του Πακιστάν με τις παραδόσεις τους. Οι τρεις βομβιστικές επιθέσεις του 1981, πραγματοποιήθηκαν μέσα σε μήνες μετά την ανεπιτυχή επέμβαση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ, στη Γερμανία και την Ελβετία, σύμφωνα με την έκθεση.
Στον απόηχο των βομβιστικών επιθέσεων, άλλες εταιρείες που συνδέονται με το πυρηνικό πρόγραμμα του Πακιστάν, έλαβαν απειλητικές κλήσεις από άγνωστα άτομα.
Η έκθεση αναφέρει ότι πολλές εταιρείες, κυρίως γερμανικές και ελβετικές, έχουν κερδίσει εκατομμύρια δολάρια μέσω των συναλλαγών τους με το πακιστανικό δίκτυο. Αυτές οι εταιρείες περιλάμβαναν τις Leybold-Heraeus, Wälischmiller, Cora Engineering, VAT και την μεταλλουργική Buchs.
«Εκμεταλλεύτηκαν μια σημαντική περίσταση: οι γερμανικές και οι ελβετικές αρχές, ερμήνευσαν πολύ έξυπνα τις διατάξεις τους για διπλή χρήση: τα περισσότερα από τα συστατικά που είναι απαραίτητα για τον εμπλουτισμό ουρανίου, για παράδειγμα βαλβίδες κενού υψηλής ακρίβειας, χρησιμοποιούνται κυρίως για μη στρατιωτικούς σκοπούς», πρόσθεσε η έκθεση.
